دانمارك يا امريكا؟

[shaahinz]

سلام من دردوراهي بدي گيركردم واحتياج به نظرشما دارم
٣٦ ساله ومتاهل هستم وداروسازي خوندم كه معادل فوق ليسانس هست.بخاطر اينكه ايلتس شش گرفتم پذيرش مستربدون فاند ازدانشگاهي درنيويورك دارم.ازطرفي براي گرين كارت دانمارك هم اقدام كردم كه اخرارديبهشت وقت مصاحبه دارم.هزينه يكسال تحصيل وزندگي درامريكا حدودا سه برابرهزينه زندگي دردانمارك هست،كه بعدازيكسال امكان پيداكردن كاردردانمارك وجوددارد،اما درموردگرفتن فانددرامريكا گفته ميشودكه احتمالش هست.شخصا اگرفاندداشتم خودم امريكارابه دانمارك ترجيح ميدادم ،اما الان واقعانميدونم چه تصميمي بگيرم.هزينه يكسال زندگي را درهردوكشوردارم،اگرشماجاي من بوديدكدام را انتخاب ميكرديد؟

[Websinia]

سلام من دردوراهي بدي گيركردم واحتياج به نظرشما دارم
٣٦ ساله ومتاهل هستم وداروسازي خوندم كه معادل فوق ليسانس هست.بخاطر اينكه ايلتس شش گرفتم پذيرش مستربدون فاند ازدانشگاهي درنيويورك دارم.ازطرفي براي گرين كارت دانمارك هم اقدام كردم كه اخرارديبهشت وقت مصاحبه دارم.هزينه يكسال تحصيل وزندگي درامريكا حدودا سه برابرهزينه زندگي دردانمارك هست،كه بعدازيكسال امكان پيداكردن كاردردانمارك وجوددارد،اما درموردگرفتن فانددرامريكا گفته ميشودكه احتمالش هست.شخصا اگرفاندداشتم خودم امريكارابه دانمارك ترجيح ميدادم ،اما الان واقعانميدونم چه تصميمي بگيرم.هزينه يكسال زندگي را درهردوكشوردارم،اگرشماجاي من بوديدكدام را انتخاب ميكرديد؟

البته شاهين جان شما جاي برادر بزرگتر ما هستين و ما فقط پيشنهاد مي ديم، فكر كنم از اون جايي كه الزاما آمريكا ويزا نخواهد داد و حتي در اون صورت هم اون ويزا براي شما الزاما اقامت نخواهد شد، دانمارك احتمالا هم گزينه با درصد موفقيت بالاتري براي رفتن و موندگار شدن هست ، خصوصا كه مي فرماييد كار هست! و اين كه همسر شما اجازه همراهي شما را خواهند داشت، كه باز بعيده آمريكا همچين اجازه اي رو به سادگي صادر كنه، البته كه همه اين ها رو خودتون بهتر از ما مي دونيد و بهش فكر كرديد و اين نهايتا به خود شما بر ميگرده كه چه تصميمي بگيريد و نكته ديگه اين كه اول شما براي هر دو اقدام كنيد ببينيد كدام شدني است بعد بفرماييد دوراهي ، چون تا ويزا آمريكا صادر نشده مسير آمريكا دور از ذهن تره! مي ترسم آمريكا نشه و شما سنت بره بالاتر ديگه امتياز سن هم از دانمارك نگيري و از اين جا رونده از اون جا مونده شي! البته خود دانمارك هم شما يه سد بزرگ جلوت داري و اون فراگيري زبان تا سطح ٣ هست كه به شما اجازه بدن براي لايسنس و امتحانات داروسازي اقدام كني كه فكر مي كنم زبان با پروسه لايسنس گيري حد اقل ٢ يا شايدم دو ونيم سال طول بكشه كه شايد شما اين مدت هم نتوني اونجا صبر كني ،پس بهتره براي هر دو اقدام كني در اين مدتم اطلاعات بيشتري واسه خودت جمع كني كه بعد نتايجش كه اومد تصميم نهايي رو بگيري شايدم واقعا بي خيال هر دو شدي و همين جا رو با همه مشكلاتش به رفتن ترجيح دادي

در آخر خودتي و اين دو راهي ها و باز خودت!!

[shaahinz]

البته شاهين جان شما جاي برادر بزرگتر ما هستين و ما فقط پيشنهاد مي ديم، فكر كنم از اون جايي كه الزاما آمريكا ويزا نخواهد داد و حتي در اون صورت هم اون ويزا براي شما الزاما اقامت نخواهد شد، دانمارك احتمالا هم گزينه با درصد موفقيت بالاتري براي رفتن و موندگار شدن هست ، خصوصا كه مي فرماييد كار هست! و اين كه همسر شما اجازه همراهي شما را خواهند داشت، كه باز بعيده آمريكا همچين اجازه اي رو به سادگي صادر كنه، البته كه همه اين ها رو خودتون بهتر از ما مي دونيد و بهش فكر كرديد و اين نهايتا به خود شما بر ميگرده كه چه تصميمي بگيريد و نكته ديگه اين كه اول شما براي هر دو اقدام كنيد ببينيد كدام شدني است بعد بفرماييد دوراهي ، چون تا ويزا آمريكا صادر نشده مسير آمريكا دور از ذهن تره! مي ترسم آمريكا نشه و شما سنت بره بالاتر ديگه امتياز سن هم از دانمارك نگيري و از اين جا رونده از اون جا مونده شي! البته خود دانمارك هم شما يه سد بزرگ جلوت داري و اون فراگيري زبان تا سطح ٣ هست كه به شما اجازه بدن براي لايسنس و امتحانات داروسازي اقدام كني كه فكر مي كنم زبان با پروسه لايسنس گيري حد اقل ٢ يا شايدم دو ونيم سال طول بكشه كه شايد شما اين مدت هم نتوني اونجا صبر كني ،پس بهتره براي هر دو اقدام كني در اين مدتم اطلاعات بيشتري واسه خودت جمع كني كه بعد نتايجش كه اومد تصميم نهايي رو بگيري شايدم واقعا بي خيال هر دو شدي و همين جا رو با همه مشكلاتش به رفتن ترجيح دادي

در آخر خودتي و اين دو راهي ها و باز خودت!!

ممنونم ازتوضيحات خوبتون،تااينجاهردوكارراهم زمان دارم پيش ميبرم.بايدبقول شمامنتظربمونم ببينم امريكا ويزاميده ودرعين حال فرصت دانمارك راهم ازدست ندم

[navidit]

با سلام

من هم تو نوبت گرین کارت دانمارک هستم و هم شش سال تو صف گرین کارت آمریکا، به نظر من و همین طور برخی از کسانی که هم در آمریکا زندگی کرده اند و هم اسکاندیناویا، اسکاندیناویا برای شروع از نقطه صفر خیلی بهتره، به عنوان مثال یک پزشک یا داروساز تو دانمارک تکلیفش روشنه و می دونه که اگه تلاش کنه بعد از 2 تا سه سال می تونه در حرفه خودش کار کنه اما آمریکا به این سادگی ها نیست، مشکلاتش خیلی زیاده و همه چی روی پول می گرده. آمریکا برای غول شدن جای خوبیه، اگه یک بیزینس خیلی بزرگ می خوای راه بندازی یا یک نوع آوری سود آور داشته باشی آمریکا بهترین جاست، اما اگه می خوای کارمند بشی و دنبال طبقه متوسط بودن هستی دانمارک خیلی بهتره. تو آمریکا طبقه متوسط خیلی کوچیک شده و کسی که کار داره ممکنه خیلی راحت کارشو از دست بده و بی خانمان بشه. دانشگاه رفتن هم به این سادگی ها نیست و هزینه های سر سام آوری داره و خیلی از آمریکایی ها بعضا به همین دلیل ترک از تحصیل می کنند. تو دانمارک که یک کشور سوسیال دموکرانه دولت همه چی رو می چرخونه اما تو آمریکا که یک کشور سرمایه داریه، دولت کوچیک شده و همه چی به عهده مردمه. مثلا هر روز کلی ایمیل و نامه برات می آد که بایستی همه شون را بررسی کنی و جواب بدی، وگرنه معلوم نیست چه اتفاقی می افته، یکی ممکنه سو بکنه، یک جا بدهکار باشی و جریمه بشی، ... . یک بار که مریض بشی و آمبولانس برات بیاد یک صورت حساب با رقم بالا می آد دستت که اگه ندی اموالت رو مصادره می کنند و ازش بدهی شان را بر می دارند، خیلی ها راحت کارشون تو آمریکا به دادگاه و حتی زندان کشیده.
در کل اگه حساب شده و با برنامه به آمریکا مهاجرت کنید می تونه خیلی خوب باشه اما به نظر من استرس آمریکا خیلی بالاست و آرامش را در دانمارک پیدا می کنید.

[shaahinz]

با سلام

من هم تو نوبت گرین کارت دانمارک هستم و هم شش سال تو صف گرین کارت آمریکا، به نظر من و همین طور برخی از کسانی که هم در آمریکا زندگی کرده اند و هم اسکاندیناویا، اسکاندیناویا برای شروع از نقطه صفر خیلی بهتره، به عنوان مثال یک پزشک یا داروساز تو دانمارک تکلیفش روشنه و می دونه که اگه تلاش کنه بعد از 2 تا سه سال می تونه در حرفه خودش کار کنه اما آمریکا به این سادگی ها نیست، مشکلاتش خیلی زیاده و همه چی روی پول می گرده. آمریکا برای غول شدن جای خوبیه، اگه یک بیزینس خیلی بزرگ می خوای راه بندازی یا یک نوع آوری سود آور داشته باشی آمریکا بهترین جاست، اما اگه می خوای کارمند بشی و دنبال طبقه متوسط بودن هستی دانمارک خیلی بهتره. تو آمریکا طبقه متوسط خیلی کوچیک شده و کسی که کار داره ممکنه خیلی راحت کارشو از دست بده و بی خانمان بشه. دانشگاه رفتن هم به این سادگی ها نیست و هزینه های سر سام آوری داره و خیلی از آمریکایی ها بعضا به همین دلیل ترک از تحصیل می کنند. تو دانمارک که یک کشور سوسیال دموکرانه دولت همه چی رو می چرخونه اما تو آمریکا که یک کشور سرمایه داریه، دولت کوچیک شده و همه چی به عهده مردمه. مثلا هر روز کلی ایمیل و نامه برات می آد که بایستی همه شون را بررسی کنی و جواب بدی، وگرنه معلوم نیست چه اتفاقی می افته، یکی ممکنه سو بکنه، یک جا بدهکار باشی و جریمه بشی، ... . یک بار که مریض بشی و آمبولانس برات بیاد یک صورت حساب با رقم بالا می آد دستت که اگه ندی اموالت رو مصادره می کنند و ازش بدهی شان را بر می دارند، خیلی ها راحت کارشون تو آمریکا به دادگاه و حتی زندان کشیده.
در کل اگه حساب شده و با برنامه به آمریکا مهاجرت کنید می تونه خیلی خوب باشه اما به نظر من استرس آمریکا خیلی بالاست و آرامش را در دانمارک پیدا می کنید.

نظرت درموردتفاوتهاي زندگي درامريكا ودانمارك بخصوص طبقه متوسط واقعاجالب ومفيدبود،ممنون.يكي ازدلايل بدبيني من به دانمارك ،منصرف شدن دونفرازاشنايان بعدازديدن دانمارك وتجربه زندگي چندماهه درانجاست .ظاهراتوذوقشون ميخوره وانتظاري كه داشتندبراورده نميشه

[navidit]

نظرت درموردتفاوتهاي زندگي درامريكا ودانمارك بخصوص طبقه متوسط واقعاجالب ومفيدبود،ممنون.يكي ازدلايل بدبيني من به دانمارك ،منصرف شدن دونفرازاشنايان بعدازديدن دانمارك وتجربه زندگي چندماهه درانجاست .ظاهراتوذوقشون ميخوره وانتظاري كه داشتندبراورده نميشه

به هر حال زندگی در یک کشور جدید سختی های خودش رو داره و به نظر من شخص مهاجر بهتره که حداقل انتظارات رو داشته باشه، مسلما برای اومدن ما فرش قرمز پهن نکرده اند و در بهترین حالت شرایط ما با شرایط مردم عادی کشور میزبان برابر خواهد بود.

[arshiar]

نظرت درموردتفاوتهاي زندگي درامريكا ودانمارك بخصوص طبقه متوسط واقعاجالب ومفيدبود،ممنون.يكي ازدلايل بدبيني من به دانمارك ،منصرف شدن دونفرازاشنايان بعدازديدن دانمارك وتجربه زندگي چندماهه درانجاست .ظاهراتوذوقشون ميخوره وانتظاري كه داشتندبراورده نميشه

بهتر است اول خودتون را بشناسید ایا دارای روحیه سوسیالیستی هستید یا کاپیتالیستی؟؟ نکته دیگر نزدیکی و اسانی رفت و امد به ایران و دریافت ویزای بی دردسرتر برای دیدن عزیزانتان است. ایا برایتان رفت و امد به ایران مهم است؟؟ ایا برایتان دیدار اسانتر و زود به زودتر با خانواده مهم است؟ ایا اهل سفر هستید؟ حضور در اروپا یعنی سرشار از تنوع در سفر ان هم ارزان! انواع کشورها با فرهنگهای مختلف در نزدیکیه شما هستند به راحتی میتوان یک اخر هفته با پروازهای ارزان قیمت حتی تا اسپانیا رفت و برگشت .امریکا فقط امریکاست سفر از یک ایالت به ایالت دیگر بدون تنوع خاصی حتی هزینه بالاتر از سفر درون اروپا رادارد. اگر اینها برایتان مهم است و اگر زیاد اهل به اب و اتیش زدن خود نیستید یعنی سوسیالیست هستید پس بدانید 100% دانمارک برای شما جای مناسبتری است . اتفاقا در مقایسه با امریکا دوستانی که دراروپا قشنگ جا افتاده اند به مراتب زندگیه کم استرس تر و ارومتری رو میگذرانند. در ضمن نقد رو ول نکنید به نسیه بچسبید. موفق باشید

[programming_ma]

دوست عزیز این نظر منه، اما لطفا توجه کن که من چیزی از استاندارهای کاریابی در رشته دارو سازی نمی دونم، و همینطور از گرین کارت دانمارک.
اما وقتی می خوای تصمیم به این بزرگی رو بگیری، به نظر من به چیزهای حاشیه ای دقت نکن. مثل دوستمون که گفت سفر، به طور ارزان قیمت. جدای اینکه حرفش کاملا درسته، برای تو گزینه ای مثل سفر اونقدر مهم نیست که گزینه ای مثل کار پیدا کردن بعد از فارغ التحصیلی. نکته دوم که متاسفانه دوستان در نظر نمی گیرن زبان اون کشوره.
من یه مدتی رو توی اروپا زندگی کردم، و باید بهت بگم که امکان نداره بتونی زندگی خوبی داشته باشی اگه زبان اون کشور رو بلد نباشی!. البته دانمارک، خیلی سطح سواد انگلیسیشون بالاست، اما اول از همه، همه جای اروپا اینطوری نیست و دوم از همه، همیشه فرصت کاری برای اون کسانی که زبان اون کشور رو خوب می فهمن بسیار بسیار بســـــــــــــــــــــــ ــــــــــیار بیشتر از کسانی هستش که اون زبان رو بلد نیستن.
برای همین اگر می خوای توی دانمارک زندگی کنی، خوب این رو هم حساب کن که باید زبان دانمارکی رو "دیر یا زود" یاد بگیری، ایا می تونی؟ پتانسیلشو داری؟... این هارو حساب کن توی برنامه هات.

نکته مهم امریکا، مخصوصا نیویورک، اینه که هزینه ها بشدت بالاست. حتما خودت می دونی، اما مثلا هزینه پارکینگ تو بعضی مناطق شهر تا ساعتی 30 دلار هم میرسه! (خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل). اما! ...
اما ... آمریکا سرزمینیه که با همون زبانی که بلدی می تونی کار گیر بیاری (البته منظورم با احتمال بالاتر نسبت به جاییه که زبانشو بلد نیستی).
تقریبا به من اثبات شده که توی آمریکا اگه بخوای بمونی، بالاخره یه راهی پیدا می کنی. با ویزای OPT، ویزای OCT یا غیره، یه کاری پیدا می کنی و آروم اروم خودتو داخل بطن جامعه می کنی.
صد البته این رو یادت نره که به همین نسبت که فرصت بیشتری داری، باید هزینه بیشتری هم بدی! ... مثلا اینکه خانمت هیچ کاری نمی تونه بکنه! و این میتونه ریشه خیلی از اختلافات بین زن و شوهر باشه، اگه نتونسته باشین روی هدف مشترک تمرکز کنین. و دیگه اینکه برای ایرانی ها رفتن و اومدن به اون راحتی ها نیست که برای بقیه کشور هاست. (البته شدنیه ها! یه خورده سخت تره). و هزینه دلاریش هم بالاست.

و در نهایت دوست من، دنیای موازی وجود نداره و برای همین هیچ موقع نمی فهمی کدوم تصمیم بهتر بود، کدوم بدتر. طبعا باید یکی رو انتخاب کنی و ادامه بدی، پس خیلی حساس نباش. در ضمن من کاملا متوجه هستم که ممکنه دلایل خروج شما از ایران به خیلی چیز های حاشیه ای ختم بشه. اما به عنوان یه برادر کوچکتر، بهت پیشنهاد میکنم، صرفا جهت "فرار" از یه سری مشکلات یه تصمیم رو نگیری. چون اگه اینجا هم بیای، فکر و خیال اون مشکلات راحتت نمی کنه، اینو کاملا جدی بهت می گم! ... به چشمم دارم میبینم، کسانی که صرفا خواستن از زندگیشون فرار کنن توی ایران، در نهایت می تونن اینجا یه آدم معمولی بشن، اما کسانی که به خاطر عشقشون اومدن اینجا، (مثلا فرض کن رشته ای که می خونن رو دوست دارن)، به طرز باور نکردنی ای زندگی بهتری دارن نسبت به بقیه.
ختم کلامم اینکه اینطوری تصمیم بگیری، که فرضا اگه همه چیز در کشورمون درست بود، اون موقع چه تصمیمی میگرفتی؟ .. ایا درس رو ادامه میدادی چون دوست داشتی، یا میرفتی سر کار، چون از کار در صنعت توی اون زمینه خوشت می اومده؟ ... به نظرم اون می تونه معیار خیلی خوبی باشه برای تصمیم گیریت.

خوش باشی و خرم

[shaahinz]

دوست عزیز این نظر منه، اما لطفا توجه کن که من چیزی از استاندارهای کاریابی در رشته دارو سازی نمی دونم، و همینطور از گرین کارت دانمارک.
اما وقتی می خوای تصمیم به این بزرگی رو بگیری، به نظر من به چیزهای حاشیه ای دقت نکن. مثل دوستمون که گفت سفر، به طور ارزان قیمت. جدای اینکه حرفش کاملا درسته، برای تو گزینه ای مثل سفر اونقدر مهم نیست که گزینه ای مثل کار پیدا کردن بعد از فارغ التحصیلی. نکته دوم که متاسفانه دوستان در نظر نمی گیرن زبان اون کشوره.
من یه مدتی رو توی اروپا زندگی کردم، و باید بهت بگم که امکان نداره بتونی زندگی خوبی داشته باشی اگه زبان اون کشور رو بلد نباشی!. البته دانمارک، خیلی سطح سواد انگلیسیشون بالاست، اما اول از همه، همه جای اروپا اینطوری نیست و دوم از همه، همیشه فرصت کاری برای اون کسانی که زبان اون کشور رو خوب می فهمن بسیار بسیار بســـــــــــــــــــــــ ــــــــــیار بیشتر از کسانی هستش که اون زبان رو بلد نیستن.
برای همین اگر می خوای توی دانمارک زندگی کنی، خوب این رو هم حساب کن که باید زبان دانمارکی رو "دیر یا زود" یاد بگیری، ایا می تونی؟ پتانسیلشو داری؟... این هارو حساب کن توی برنامه هات.

نکته مهم امریکا، مخصوصا نیویورک، اینه که هزینه ها بشدت بالاست. حتما خودت می دونی، اما مثلا هزینه پارکینگ تو بعضی مناطق شهر تا ساعتی 30 دلار هم میرسه! (خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل). اما! ...
اما ... آمریکا سرزمینیه که با همون زبانی که بلدی می تونی کار گیر بیاری (البته منظورم با احتمال بالاتر نسبت به جاییه که زبانشو بلد نیستی).
تقریبا به من اثبات شده که توی آمریکا اگه بخوای بمونی، بالاخره یه راهی پیدا می کنی. با ویزای OPT، ویزای OCT یا غیره، یه کاری پیدا می کنی و آروم اروم خودتو داخل بطن جامعه می کنی.
صد البته این رو یادت نره که به همین نسبت که فرصت بیشتری داری، باید هزینه بیشتری هم بدی! ... مثلا اینکه خانمت هیچ کاری نمی تونه بکنه! و این میتونه ریشه خیلی از اختلافات بین زن و شوهر باشه، اگه نتونسته باشین روی هدف مشترک تمرکز کنین. و دیگه اینکه برای ایرانی ها رفتن و اومدن به اون راحتی ها نیست که برای بقیه کشور هاست. (البته شدنیه ها! یه خورده سخت تره). و هزینه دلاریش هم بالاست.

و در نهایت دوست من، دنیای موازی وجود نداره و برای همین هیچ موقع نمی فهمی کدوم تصمیم بهتر بود، کدوم بدتر. طبعا باید یکی رو انتخاب کنی و ادامه بدی، پس خیلی حساس نباش. در ضمن من کاملا متوجه هستم که ممکنه دلایل خروج شما از ایران به خیلی چیز های حاشیه ای ختم بشه. اما به عنوان یه برادر کوچکتر، بهت پیشنهاد میکنم، صرفا جهت "فرار" از یه سری مشکلات یه تصمیم رو نگیری. چون اگه اینجا هم بیای، فکر و خیال اون مشکلات راحتت نمی کنه، اینو کاملا جدی بهت می گم! ... به چشمم دارم میبینم، کسانی که صرفا خواستن از زندگیشون فرار کنن توی ایران، در نهایت می تونن اینجا یه آدم معمولی بشن، اما کسانی که به خاطر عشقشون اومدن اینجا، (مثلا فرض کن رشته ای که می خونن رو دوست دارن)، به طرز باور نکردنی ای زندگی بهتری دارن نسبت به بقیه.
ختم کلامم اینکه اینطوری تصمیم بگیری، که فرضا اگه همه چیز در کشورمون درست بود، اون موقع چه تصمیمی میگرفتی؟ .. ایا درس رو ادامه میدادی چون دوست داشتی، یا میرفتی سر کار، چون از کار در صنعت توی اون زمینه خوشت می اومده؟ ... به نظرم اون می تونه معیار خیلی خوبی باشه برای تصمیم گیریت.

خوش باشی و خرم

واقعاپاسخ كامل وجامعي بودكه براي هركسي كه قصدانتخاب داره خيلي كمك كننده ومفيدهست.ممنون.نظرت راجع به درنظرگرفتن معيارهاي اصلي وواقعي براي انتخاب ،داشتن هدف وروحيه مشترك زن وشوهرزيباوبجاست،ازطرفي نظرت راجع به جواب گرفتن بعدازهزينه زيادي كه درامريكاميشوداميدواركننده هست،خوشبختانه هدف ما ازرفتن وراي مسايل مالي وكاري وموقعيتي هست وواقعاعلاقمندبه ادامه تحصيل هستم كه يكي ازدلايل اقدام براي گرفتن ويزاي تحصيلي هست.من خودم خبرخوبي ازوضعيت كلاسهاي زبان دردانمارك ندارم.....بهرحال همانطوركه دوستان ميگن اول بايدصبركنم ببينم امريكا به من ويزا ميدهد!درغيراينصورت فرصت دانمارك راازدست ندهمتشكر،شما هم موفق باشيد

[MasterMind666]

من از آمریکا هیچ اطلاعی ندارم و خودم هم تازه اومدم دانمارک ولی گفتن چند نکته رو بد ندیدم.
اول : انتخاب شهر زندگی تو دانمارک خیلی مهمه و عدد یک سال که همه جا نقل زبون شده بیشتر واسه شهرای خارج یولند مثل کپنهاگ هست و بچه های یولند زودتر کر پیدا کردن.
دوم: دوستانی که کار پیدا کردن اکثرا دارن با انگلیسی کار میکنن و دانمارکی ها خیلی رو دانمارکی حرف زدنشون خیلی حساب باز نکردن ولی یک سری مشاغل رو کلا به شرط زبان دانمارکی میدن.
سوم: چون انگلیسی زبان مادری دانمارکی ها نیست خودشونم یه ایراداتی دارن و اگه تو هم اشتباه کنی براشون عجیب نیست ولی تو آمریکا باید خیلی انگلیسیت بهتر باشه.
چهارم : من که تا اینجا جز مهربونی و لطف از مردم دانمارک چیزی ندیدم شایدم به دید خود آدم بستگی داره نمیدونم !
موفق باشید.