نوشته اصلی توسط hamide1370
خب شاد نیست برای اینکه فکر میکنه حتما باید ازدواج کنه. قرار هم نیست به زور کسی رو قانع کرد تا با یکی دیگه بره خارج. بعدا دردسر میشه. هر دو نفر خودشون باید راغب باشن برن خارج.
پاسخ : ازدواج یا اپلای؟
خب شاد نیست برای اینکه فکر میکنه حتما باید ازدواج کنه. قرار هم نیست به زور کسی رو قانع کرد تا با یکی دیگه بره خارج. بعدا دردسر میشه. هر دو نفر خودشون باید راغب باشن برن خارج.
If you don't like where you are, change it. you are not a tree -Jim Rohn
پاسخ : ازدواج یا اپلای؟
خب بستگی به سن مهارجت داره. اگر دو طرف به ثبات شخصیتی رسیده باشن و هر دو راغب مهاجرت باشن مشکلی پیش نمیاد
If you don't like where you are, change it. you are not a tree -Jim Rohn
پاسخ : ازدواج یا اپلای؟
اپلی!سلام دوستان به نظرم با توجه به شرایط اپلای این چند سال که سخت تر شده و بیشتر نسبت به قبلا طول میکشه طبیعتا سن هم میره بالا، درسته اگه طرفت هم هدف با خودت باشه درک میکنه و خیلی همراهت میشه ولی پیدا کردن چنین شخصی هم سخته، بین اپلای و ازدواج چطوری توازن برقرار کنیم گاهی اوقات آدم میترسه رویاهاش براش حسرت بشن گاهی هم میترسه برا همیشه تنها بمونهبه نظرم لازمه دوباره این تاپیک رو زنده کنیم و افراد با تجربه در این زمینه تجربیاتشونو بدن تا ماهایی که در بعضی موارد شک داریم بتونیم از تجربیاتشون استفاده کنیم ممنونم از اینکه دوستان مشارکت کنن و نطراتشونو بدن
به رویاهاتون برسید! هر چقدر سن بره بالاتر، احساس تنهایی کمتری خواهید کرد.
به علاوه با تنها موندن، می تونید به خاطر نیاوردن نسلی دیگر به دنیای حسرت انگیز، به خود ببالید.
کاری که شما نتونستید بکنید، به دوش نسل بعد منتقل نکنید.
سرگرمی هاتون را بشناسید، زندگی همش انجام وظیفه نیست. به قول کاربر پایینی، شخصیت مستقل داشته باشید (سرگرمی هاتون را پیدا کنید)
اگر از تنهایی خجالت می کشید یا می ترسید، فرض کنید در سیاره ای زندگی می کنید که هیچ آدم دیگه ای وجود نداره. شما یک فضانورد ساکن یک دنیای شگفت انگیز هستید که هزارتا کار می شه کرد غیر از ملاقات یک آدم دیگر.... (صدای کسانیکه شما را به خاطر تنها بودن مسخره می کنند نمی شنوید)
افکاری متفاوت، اما مورد پسند من!
پاسخ : ازدواج یا اپلای؟
سلام دوستان به نظرم با توجه به شرایط اپلای این چند سال که سخت تر شده و بیشتر نسبت به قبلا طول میکشه طبیعتا سن هم میره بالا، درسته اگه طرفت هم هدف با خودت باشه درک میکنه و خیلی همراهت میشه ولی پیدا کردن چنین شخصی هم سخته، بین اپلای و ازدواج چطوری توازن برقرار کنیم گاهی اوقات آدم میترسه رویاهاش براش حسرت بشن گاهی هم میترسه برا همیشه تنها بمونهسلام عزیزم من نظرم اینه که اول از همه ما دخترا باید اعتماد بنفسمون رو تقویت کنیم که خیلی مهمه. تو کشور ما به پسرا از همون بچگی کلی فضا داده شده و واقعا آدم گاهی میبینه چقدر بعضی پسرها پر رو میشن و قلدربازی درمیارن (بعضیا). در عوض جامعه دخترهارو تحت فشار گذاشته و به نوعی اعتماد بنفسشون و حقوقشون رو ازشون گرفته، این عامل باعث شده بعضی پسرا یا مردا ازدواج کردن رو با برده گرفتن اشتباه بگیرن (فرقی نداره که ایران باشن یا خارج رفته باشن) که خب قوانینمون هم تایید میکنه حق و حقوقی که زنها ندارن مث طلاق و حضانت بچه ها و ... و وجود مهریه و هزار داستان دیگه. حالا این وسط خانواده ها خیلی نقش دارن که به دختراشون جرئت بدن که نترسن، قدرت نه گفتن داشته باشن در برابر زور، و محکم بایستن درقبال مشکلات. و دوم اینکه ما دخترا گاهی اصلا یادمون میره که باید خودمون رو بشناسیم اول از همه پس بنظرم اول باید شروع کنیم کتابای مختلف بخونیم و... و خودمون رو شخصیتمون رو بشناسیم که چه قدرتی داریم، کی هستیم، چی میخوایم، همینجوری الکی بی فکر جلو نریم. اول باید قدر خودمون رو بدونیم بعدا بخوایم با کسی آشنا بشیم اون موقع راحت تر میتونیم انتخاب کنیم. حالا در مورد اپلای و ازدواج راستش بنظر من اصلا اصلا نباید عجله کرد، همونطور که قبلا گفتم اگر واقعا خودمون رو بشناسیم، نه اینکه الکی بگیم اره میشناسم بلکه باید عمیقا فکر کرد تجزیه تحلیل کرد رفتار خودمون رو، و وقتی اهدافمون رو برا خودمون مشخص کردیم، دیگه در طول مسیر شاد میشیم و شادیمون رو به فرد دیگه گره نمیزنیم، از تنهاییمون لذت میبریم و اینکه اون پسر قرار نیس تورو خوشبخت کنه و تو فقط بشینی و کاری نکنی و خوشبخت شی (یا برعکس) ، تو باید خودت خودتو خوشبخت کنی باید شادی و آرامش رو درون وجودت پیدا کنی( وابسته به یه مرد یا کشور یا شهر نباشه)اون فرد هم درون خودش بعدش دوتایی برا خوشبختیتون تلاش کنین . و اینکه در انتخاب باید خیلی دقت کنی،فرهنگ ها و اخلاق های مختلف وجود داره که اگر با دقت بررسی نشه دردسرساز میشه، مشاوره های ازدواج وجود داره مراجعه کن، بعضیا ممکنه خارج رفته باشن و فرهنگهای مختلف دیده باشن ولی بعضی اخلاقها و رفتارهای اشتباهشون تا آخر عمر همراهشون میمونه چون اینطور شکل گرفته شخصیتشون و یه روزی بروز میدن پس نباید امید الکی داشت به بهبود طرف،نکات مثبت طرف مقابل رو در نظر بگیر ساده از کنارشون رد نشو. نکته دیگه توصیه مشاورا اینه که آشنایی حضوری باشه نه مجازی که خب آشنایی های مجازی بیفایده ان اکثرا دروغگویی پنهانکاری اغراق زیاده باید زودی حضوری باشه چون مثلا اخلاقهای مختلف طرف در موقعیت های مختلف در خیابون در سفر در سختی ها در کوه دشت و دریا و بیرون ... ، نحوه لباس پوشیدن و فیزیک طرف مهمه ممکنه به دلت نشینه در برخورد حضوری، نحوه برخورد با انسان های مختلف و هزار تا چیز دیگه رو نمیشه فهمید. بعد ... یه گفته ای خوندم از دکتر هلاکویی که بعضیا فکر میکنن ملاک خلقت هستن و از دیگران انتظار دارن طبق خواسته اونا عمل کنن که خب این عملی نیس پس باید هشیار باشی و این ادمارو بشناسی و نباید عجله کنی (منظور به صورت کلی همه رو میگم، تنها شمارو نمیگم) از کسایی که مثلا به خاطر خارج رفتن ادعای روشن فکریشون میشه یا حتی به هر دلیل دیگه ای و اعتماد به سقف دارن هم دوری کردن بهتره حالا چه پسر چه دختر فرقی نداره باید مواظب بود. خلاصه بحث یه عمر زندگیه باید حسابی حواس جمع بود و تا میشه بررسی کرد خصوصا که موارد خوب و هماهنگ کم پیدا میشن . آشنایی و شناخت باید حضوری باشه و حداقل یه 9 ماهی از نزدیک باشه. در آخر اینکه بنظرم رو رویاهات متمرکز شو و ازشون غافل نشو شادی واقعی از درون همین میاد و در این میان اگر موردی پیش اومد خب بررسی میکنی، شد و مناسب بود که چه بهتر از دستش نده ، نشد هم بازم چه بهتر چیزی از دست ندادی، اما عاقلانه تصمیم بگیر. ممکنه فرد مناسبت یه کشور دیگه باشه و اونجا ملاقاتش کردی پس فک نکن حتما باید همینجایی که تو هستی باشه. یه جا خوندم : آنچه قسمت توست ، از كنارت نخواهد گذشت پس به خدا و خودت اعتماد داشته باش. و اینکه نوشته بودی دوتا مشکل، بنظرم ازدواج اتفاق شیرینیه در زندگی و ازدواج درست مانع رسیدن تو به اهدافت نیست بلکه کمک کننده است و آرامش دهنده پس ازدواج باید با کسی باشه که عقایدش باهات هماهنگه تا حد زیادی (فرد ایده آل وجود نداره). امیدوارم بهترین ها برات و برای همه جوونا اتفاق بیفته و همگی شادی خوشبختی و موفقیت رو تجربه کنن و بخصوص در اینروزا همه سلامت باشن.
به چه می اندیشی... نگرانی بیجاست... عشق اینجا و خداهم اینجاست.
لحظه هارا دریاب... زندگی فردا نه، که همین امروز است.
پاسخ : ازدواج یا اپلای؟
سلام دوستان لطفاً راهنمایی کنید.
دوستان من ۲۱ سالمه لیسانسم رو یک ترم دیگه میگیرم و زبان انگلیسی آیلتس ۶/۵ دارم و دارم زبان آلمانی میخونم و هدف ۱۰۰ درصدی مهاجرت دارم اما متأسفانه پول کافی برای مهاجرت تحصیلی (حتی پول پرینت حساب برای سفارت) رو هم ندارم. چه کار کنم که بتونم مهاجرت کنم هدفم فقط رفتنه از هر راهی که شدنی باشه. لطفاً راهنمایی کنید.منکه دیگه دارم دیونه میشم وهیچ راهی به ذهنم نمی‌رسه.
پاسخ : ازدواج یا اپلای؟
اگر هدفت تحصیلیه با بعضی استادهای خارجی مکاتبه کن. نترس هنوز سنی نداری. خیلیها تازه 35 سالگی مهاجرت می کنند. وقت کافی داری. یک رزومه ی مهارتی فراهم کنی هم بهتر هست.
پاسخ : ازدواج یا اپلای؟
خیلی ها پول نداشتن تو همین سایت نمونه هاش فراوانه٬ منم پول نداشتم٬ چند سال کار کردم و هیچ خرجی نکردم تا پول جمع کنم واسه امتحان های زبان٬ اپلیکیشن فی٬ ارسال مدارک و ... فقط دنبال پذیرش با فاند بودم٬ همزمان واسه اینکه رزومه بهتری داشته باشم روی مقاله دادن هم کار میکردم. همین سایت و اطرافیان هم بهم انگیزه میدادن که عقب نکشم.
یکی از دوستانم هم همین کارو کرد بعد از چند سال کار٬ تو سن ۳۴ سالگی تونست پذیرش دکتری با فاند بگیره. همین طور که گفتم خیلی ها وضعیتشون همینه و پول نداشتن.
گزینه های دیگه مثل قرض کردن از فامیل یا فروختن دارایی پدر و انداختن بار مالی روی دوش پدر هست ولی هر کس خودش انتخاب میکنه که کدوم به صلاح هست.
تو خیلی کشورها انواع بورس یا وام برای ادامه تحصیل هست ولی تو ایران واسه از ما بهترون هست.
اما اگر دنبال راهی هست که ره چند ساله را یک شبه طی کنید من شخصا اطلاعی ندارم٬ امیدوارم اگه کسی راهی بلده بگه.
در نهایت اگر روی هدفتون تمرکز کنید موفق میشید مهاجرت کنید.
امضا نامرئی
پاسخ : ازدواج یا اپلای؟
اگه فول فاند بشید واقعا احتیاج نیست که اون پرینت حساب بانکی رو تحویل بدید.
این احتمالا یه چیزی هست که یه ایرانی وسواس یا خیلی نگران یا overthinker یا خیلی پولدار که میخواسته پولشو به رخ بقیه بکشه به بقیه گفته و اولین بار جا انداخته. هدف فول فاند همینه. دانشگاه یا استاد گارانتی میکنه که فلان ده هزار دلار هر سال به شما بده و اون پول رو میذارن کنار. گاهی برای سال اول و گاهی گارنتی برای چندین سال.
شما فقط پول اپلای کردن، رفتن به سفارت، واریز پیمنت سفارت، و خرج ماه اولتون رو داشته باشید.
"We believe in "Possibility
به هر چیزی که فکر کنید از ته دلتون، بهش میرسید!
پاسخ : ازدواج یا اپلای؟
چون این سوال را در تاپیک "ازدواج یا اپلای" پست کردید فرض میکنم که منظورتون اینه که از راه ازدواج مهاجرت کنید. راهش اینه که یا یک همسر خارجی پیدا کنید که برای شما اقامت بگیره یا یک همسر پولدار که هزینه مهاجرت تون رو بده.
اگر هم هدف متفاوتی دارید لطفا در تاپیک مناسب اش پست کنید.
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)