ازدواج یا اپلای؟

[farinwest]

سلام من نمیدونم جای درستی سوالمو میپرسم یا نه
لطفا مسخره نکنید دوستی ندارم که ازش راهنمایی بگیرم..
من اروپا رو دوست دارم میخواستم به هلند مهاجرت کنم ولی پارتنرم که همکلاسی هستیم میخواد آمریکا بره.
من حاضرم که به خاطر اون برم آمریکا..چون اون خیلی اونجا رو دوست داره ولی من فقط یکم برام فرق میکنه.
ما قصدمون ازدواج هست ولی هنوز در حد دوست هستیم
و کم کم میخوایم کارای اپلای رو شروع کنیم
دوست پسرم میگه که حالا وقت نداریم بذار اول کارای اپلای رو بکنیم بعد ازدواج رو جدی کنیم مثلا بیان خواستگاری اینا.

نمیدونم حرفش به نظر منطقی میاد ولی یخورده میترسم
میترسم که خب اگه شاید به هم نرسیدیم من از اول برم همون اروپا که دوستش دارم
کلا میشه راهنمایی بهم کنید.
هم در مورد این شرایط من و هم در مورد تفاوت اروپا و آمریکا یا در مورد این که بهترین موقع ازدواج قبل یا بعد اپلایه، در این مورد هم نظر بدید ممنون میشم

اول از همه ایا میتونین مهاجرت کنین یا اینکه این هدف رو بر اساس رویاها و ارزوها ساختین؟
طرز تفکرتون چطوریه کلا؟ عقایدتون؟ امریکا عقیده و سلیقه ی خاصی رو میطلبه. اروپا هم همینطور. درباره ازدواج اینو بگم تا ۳۰ نشدین عروسی نکنین. کلا همین دوستی وار جلو برین. تازه تو این سن به بلوغ فکر تو شرائط امروزی میرسین. الان چندسالتونه؟
شرائطتون چطوره؟ تحصیلات؟ انتظارتون از اپلای چیه؟ فاند بدونه فاند؟ چه مقطعی؟

اینکه مهاجرت کنین اونور اب و بعد دوباره مهاجرت کنین یه جای دیگه طبیعیه. خود من سوئد اومدم الانم قصدم استرالیاست. و اتفاقا چون اعضایی از خانواده همسرم اونجاس قصدمون اینه کم کم بریم پرث. اما مهاجرت اینطوریه که همه چی رو باید از صفر شروع کنین. وقتی اومدم سوئد از صفر شروع کردم. تا کرونا خوب جلو رفتم دوباره خوردم زمین و الان برا دومین بار دارم از صفر شروع میکنم. استرالیا هم بریم از صفر شروع میکنیم. شما اینو روش فکر کن میتونی ۲ بار تو خارج از صفر شروع کنی؟ یعنی اول با نهایتا ۲ تا چمدون بری امریکا از صفر شروع کنی. بعد با ۲ تا چمدون بری هلند و از صفر شروع کنی؟
اتفاقا اروپا خیلی قشنگه زیباس. مخصوصا معماری شهری. هلند هم خیلی زیباس. یکی از زیباترین کشورا. برا همین من تو این که یکی دو سال بالا پایین ۳۵ هستم میگم که این از صفر شروع کردن سخته. من شانسم این بود فامیل خیلی نزدیکم از قدیم سوعده و دستمو گرفت. وگرنه خارج اینطوریه که خودتی و خودت. تنهای تنها. برا تجربه ی این حس یه بار تنهایی برو مشهد یا اصفهان. با پول کم. حالا یک هفته زندگی کن. ببین چقدر سخته. خارج از اینم سخت تره. مخصوصا دانشجویی بیایی. حتی منی که الان شهروند سوئدم و از سال قبل تصمیم گرفتم تحصیل کنم (ورشکستگی و به زمین خوردن) همه چی سخته برام. خونه گیر اوردن. خوابگاه گیر اوردن. با چندرغاز زندگی کردن. و حس اینکه قبل این زندگی خوبی داشتی ولی باید چندسال با سختی زندگی کنی. همین حس خودش یه ذهن قوی میخواد.


به نظر من تو این سن زندگی و اینده رو گره نزن به پارتنرت. هرکدوم راه خودتونو برین. چون تجربه ی من نشون داده تا قبل ۳۰ سالگی از هم جدا میشین. طرف میره پی زندگی خودش و ساختن اینده ایی که خودش دوست داره. و شما میمونی و اینده ایی که نساختی برا خودت.

[dv1397]

سلام من نمیدونم جای درستی سوالمو میپرسم یا نه
لطفا مسخره نکنید دوستی ندارم که ازش راهنمایی بگیرم..
من اروپا رو دوست دارم میخواستم به هلند مهاجرت کنم ولی پارتنرم که همکلاسی هستیم میخواد آمریکا بره.
من حاضرم که به خاطر اون برم آمریکا..چون اون خیلی اونجا رو دوست داره ولی من فقط یکم برام فرق میکنه.
ما قصدمون ازدواج هست ولی هنوز در حد دوست هستیم
و کم کم میخوایم کارای اپلای رو شروع کنیم
دوست پسرم میگه که حالا وقت نداریم بذار اول کارای اپلای رو بکنیم بعد ازدواج رو جدی کنیم مثلا بیان خواستگاری اینا.

نمیدونم حرفش به نظر منطقی میاد ولی یخورده میترسم
میترسم که خب اگه شاید به هم نرسیدیم من از اول برم همون اروپا که دوستش دارم
کلا میشه راهنمایی بهم کنید.
هم در مورد این شرایط من و هم در مورد تفاوت اروپا و آمریکا یا در مورد این که بهترین موقع ازدواج قبل یا بعد اپلایه، در این مورد هم نظر بدید ممنون میشم

به نظرم هم اروپا اپلی کنید هم آمریکا.
اگر آمریکا هم برید بد نیست. ولی چیزی که خودتون دوست دارید را اولویت قرار بدید.
اگر‌ آمریکا قبول بشید: از دوست پسرتون تشکر می کنید و می گید، وای اصلن من نمی دونستم می تونستم از آمریکا پذیرش بگیرم.

اگر آمریکا قبول نشدید: من سعی ام را کردم، ولی نشد. ولی خوب به آرزوی خودم که اروپا بود رسیدیم.

اگر هم جفتتون رفتید آمریکا، نهایتا سیب می چرخه و هر کدومتون با یک نفر دیگه ازدواج می کنه و سالها بعد شما می گید، وای اصلن من نمی دونستم می تونستم آمریکا قبول بشم...

من همیشه مقصدم را بر اساس دخترهایی که باهاشون آشنا شدم انتخاب کردم و هیچ وقت به اون دخترها نرسیدم. ولی اگر اون دخترها نبودن، هیچ وقت به اون مقصد ها نمی رسیدم و سر جای اولم می پوسیدم.

توی کارتون آناستازیا، سر یک دو راهی آناستازیا وسط برف ها می گه، کدوم وری برم یک نشونه بده؟ یهو یک سگ می آد شالگردن آناستازیا را می کشه و اون هم همون مسیر را انتخاب می کنه.

منظورم اینه که دوست پسرتون مثل اون سگ می مونه، ولی آخرش گم میشه می ره‌. ولی شمارا تو مسیری قرار میده که سگ های بدی توش نیست.
هلندم سگهاش بد نیست البته. سگ حیوان نجیبیه. تو هر جور دوست داری مسیر را انتخاب کن.

[sbenyamin]

سلام من نمیدونم جای درستی سوالمو میپرسم یا نه
لطفا مسخره نکنید دوستی ندارم که ازش راهنمایی بگیرم..
من اروپا رو دوست دارم میخواستم به هلند مهاجرت کنم ولی پارتنرم که همکلاسی هستیم میخواد آمریکا بره.
من حاضرم که به خاطر اون برم آمریکا..چون اون خیلی اونجا رو دوست داره ولی من فقط یکم برام فرق میکنه.
ما قصدمون ازدواج هست ولی هنوز در حد دوست هستیم
و کم کم میخوایم کارای اپلای رو شروع کنیم
دوست پسرم میگه که حالا وقت نداریم بذار اول کارای اپلای رو بکنیم بعد ازدواج رو جدی کنیم مثلا بیان خواستگاری اینا.

نمیدونم حرفش به نظر منطقی میاد ولی یخورده میترسم
میترسم که خب اگه شاید به هم نرسیدیم من از اول برم همون اروپا که دوستش دارم
کلا میشه راهنمایی بهم کنید.
هم در مورد این شرایط من و هم در مورد تفاوت اروپا و آمریکا یا در مورد این که بهترین موقع ازدواج قبل یا بعد اپلایه، در این مورد هم نظر بدید ممنون میشم

خصوصی یه چیزهایی نوشتم ، شاید کمک کنه ، امیدوارم بکنه.

[chemistrymaste]

سلام من نمیدونم جای درستی سوالمو میپرسم یا نه
لطفا مسخره نکنید دوستی ندارم که ازش راهنمایی بگیرم..
من اروپا رو دوست دارم میخواستم به هلند مهاجرت کنم ولی پارتنرم که همکلاسی هستیم میخواد آمریکا بره.
من حاضرم که به خاطر اون برم آمریکا..چون اون خیلی اونجا رو دوست داره ولی من فقط یکم برام فرق میکنه.
ما قصدمون ازدواج هست ولی هنوز در حد دوست هستیم
و کم کم میخوایم کارای اپلای رو شروع کنیم
دوست پسرم میگه که حالا وقت نداریم بذار اول کارای اپلای رو بکنیم بعد ازدواج رو جدی کنیم مثلا بیان خواستگاری اینا.

نمیدونم حرفش به نظر منطقی میاد ولی یخورده میترسم
میترسم که خب اگه شاید به هم نرسیدیم من از اول برم همون اروپا که دوستش دارم
کلا میشه راهنمایی بهم کنید.
هم در مورد این شرایط من و هم در مورد تفاوت اروپا و آمریکا یا در مورد این که بهترین موقع ازدواج قبل یا بعد اپلایه، در این مورد هم نظر بدید ممنون میشم

سلام دوست خوبم. چرا مسخره تون کنیم. هرگز. هر آدمی تو هر مرحله ای به راهنمایی ممکنه احتیاج داشته باشه. به نظرم شما چندین راه دارید:
1. نظر صادقانه تون رو به دوستتون بگید. بگید که می ترسید. و بگید اگه ایشان جای شما بود چه می کرد.
2. بشینید مدتی فکر کنید که اگه قرار بود تنها این کارو انجام بدید چه می کردید.
3. به دلتون گوش کنید. دلتون چی می گه؟
4. چرا اروپا رو دوست دارید؟ چرا ایشون امریکا رو دوست داره؟ ایرانیها به صورت کلی امریکا رو خیلی دوست دارن. تعداد ایرانی های موفق زیاد هست ولی ایرانی درب و داغون و ناموفق هم زیاد هست.
چند هفته قبل یک مرد ایرانی از تگزاس تا ایالت واشنگتن رو رفت و زن و شوهری رو که ایرانی بودن رو با اسلحه کشت. مثل اینکه تنهایی بهش فشار میاورده. البته از خبرها شنیدم. نمیگم این قراره کیس شما و بقیه باشه. دارم مثال واقعی می زنم که بگم امریکا اصلا اسان نیست.

[mina_mina_919]

اول از همه ایا میتونین مهاجرت کنین یا اینکه این هدف رو بر اساس رویاها و ارزوها ساختین؟
طرز تفکرتون چطوریه کلا؟ عقایدتون؟ امریکا عقیده و سلیقه ی خاصی رو میطلبه. اروپا هم همینطور. درباره ازدواج اینو بگم تا ۳۰ نشدین عروسی نکنین. کلا همین دوستی وار جلو برین. تازه تو این سن به بلوغ فکر تو شرائط امروزی میرسین. الان چندسالتونه؟
شرائطتون چطوره؟ تحصیلات؟ انتظارتون از اپلای چیه؟ فاند بدونه فاند؟ چه مقطعی؟

اینکه مهاجرت کنین اونور اب و بعد دوباره مهاجرت کنین یه جای دیگه طبیعیه. خود من سوئد اومدم الانم قصدم استرالیاست. و اتفاقا چون اعضایی از خانواده همسرم اونجاس قصدمون اینه کم کم بریم پرث. اما مهاجرت اینطوریه که همه چی رو باید از صفر شروع کنین. وقتی اومدم سوئد از صفر شروع کردم. تا کرونا خوب جلو رفتم دوباره خوردم زمین و الان برا دومین بار دارم از صفر شروع میکنم. استرالیا هم بریم از صفر شروع میکنیم. شما اینو روش فکر کن میتونی ۲ بار تو خارج از صفر شروع کنی؟ یعنی اول با نهایتا ۲ تا چمدون بری امریکا از صفر شروع کنی. بعد با ۲ تا چمدون بری هلند و از صفر شروع کنی؟
اتفاقا اروپا خیلی قشنگه زیباس. مخصوصا معماری شهری. هلند هم خیلی زیباس. یکی از زیباترین کشورا. برا همین من تو این که یکی دو سال بالا پایین ۳۵ هستم میگم که این از صفر شروع کردن سخته. من شانسم این بود فامیل خیلی نزدیکم از قدیم سوعده و دستمو گرفت. وگرنه خارج اینطوریه که خودتی و خودت. تنهای تنها. برا تجربه ی این حس یه بار تنهایی برو مشهد یا اصفهان. با پول کم. حالا یک هفته زندگی کن. ببین چقدر سخته. خارج از اینم سخت تره. مخصوصا دانشجویی بیایی. حتی منی که الان شهروند سوئدم و از سال قبل تصمیم گرفتم تحصیل کنم (ورشکستگی و به زمین خوردن) همه چی سخته برام. خونه گیر اوردن. خوابگاه گیر اوردن. با چندرغاز زندگی کردن. و حس اینکه قبل این زندگی خوبی داشتی ولی باید چندسال با سختی زندگی کنی. همین حس خودش یه ذهن قوی میخواد.


به نظر من تو این سن زندگی و اینده رو گره نزن به پارتنرت. هرکدوم راه خودتونو برین. چون تجربه ی من نشون داده تا قبل ۳۰ سالگی از هم جدا میشین. طرف میره پی زندگی خودش و ساختن اینده ایی که خودش دوست داره. و شما میمونی و اینده ایی که نساختی برا خودت.

مرسی که جواب دادین،
بله تقریبا، به نظرم میتونم مهاجرت کنم هم از لحاظ مالی هم این که رزومه ام بد نیست، رزومه پارتنرم هم خوبه. 25 سال داریم هر دو.
ارشد میخونیم و برای دکتری میخوایم بریم. انتظار داریم که فاند بگیریم یعنی بدون فاند نمیتونیم بریم.
این که گفتید تا 30 سالگی صبر کنیم هم یه مسئله ای هست که خانواده من نمیذارن که با کسی که ازدواج نکردم برم خارج.
مرسی از راهنمایی هایی که کردین

[mina_mina_919]

اول از همه ایا میتونین مهاجرت کنین یا اینکه این هدف رو بر اساس رویاها و ارزوها ساختین؟
طرز تفکرتون چطوریه کلا؟ عقایدتون؟ امریکا عقیده و سلیقه ی خاصی رو میطلبه. اروپا هم همینطور. درباره ازدواج اینو بگم تا ۳۰ نشدین عروسی نکنین. کلا همین دوستی وار جلو برین. تازه تو این سن به بلوغ فکر تو شرائط امروزی میرسین. الان چندسالتونه؟
شرائطتون چطوره؟ تحصیلات؟ انتظارتون از اپلای چیه؟ فاند بدونه فاند؟ چه مقطعی؟

اینکه مهاجرت کنین اونور اب و بعد دوباره مهاجرت کنین یه جای دیگه طبیعیه. خود من سوئد اومدم الانم قصدم استرالیاست. و اتفاقا چون اعضایی از خانواده همسرم اونجاس قصدمون اینه کم کم بریم پرث. اما مهاجرت اینطوریه که همه چی رو باید از صفر شروع کنین. وقتی اومدم سوئد از صفر شروع کردم. تا کرونا خوب جلو رفتم دوباره خوردم زمین و الان برا دومین بار دارم از صفر شروع میکنم. استرالیا هم بریم از صفر شروع میکنیم. شما اینو روش فکر کن میتونی ۲ بار تو خارج از صفر شروع کنی؟ یعنی اول با نهایتا ۲ تا چمدون بری امریکا از صفر شروع کنی. بعد با ۲ تا چمدون بری هلند و از صفر شروع کنی؟
اتفاقا اروپا خیلی قشنگه زیباس. مخصوصا معماری شهری. هلند هم خیلی زیباس. یکی از زیباترین کشورا. برا همین من تو این که یکی دو سال بالا پایین ۳۵ هستم میگم که این از صفر شروع کردن سخته. من شانسم این بود فامیل خیلی نزدیکم از قدیم سوعده و دستمو گرفت. وگرنه خارج اینطوریه که خودتی و خودت. تنهای تنها. برا تجربه ی این حس یه بار تنهایی برو مشهد یا اصفهان. با پول کم. حالا یک هفته زندگی کن. ببین چقدر سخته. خارج از اینم سخت تره. مخصوصا دانشجویی بیایی. حتی منی که الان شهروند سوئدم و از سال قبل تصمیم گرفتم تحصیل کنم (ورشکستگی و به زمین خوردن) همه چی سخته برام. خونه گیر اوردن. خوابگاه گیر اوردن. با چندرغاز زندگی کردن. و حس اینکه قبل این زندگی خوبی داشتی ولی باید چندسال با سختی زندگی کنی. همین حس خودش یه ذهن قوی میخواد.


به نظر من تو این سن زندگی و اینده رو گره نزن به پارتنرت. هرکدوم راه خودتونو برین. چون تجربه ی من نشون داده تا قبل ۳۰ سالگی از هم جدا میشین. طرف میره پی زندگی خودش و ساختن اینده ایی که خودش دوست داره. و شما میمونی و اینده ایی که نساختی برا خودت.

من درباره آمریکا و اروپا خیلی سرچ کردم مثلا درباره سیستم درمانی درباره کار و مالیات و پیشرفت و ...
هر کدوم به نظرم مزایایی دارن و معایبی ولی در کل به نظر خودم اروپا حس آرامش بیشتری داره
یه بار هم مسافرت رفته بودم شاید اون تو ذهنم تاثیر گذاشته
این که شما گفتین اروپا و آمریکا هر کدوم عقیده خاصی می طلبه میشه بیشتر توضیح بدین؟ یعنی هر کدوم چه عقاید و سلیقه ای میخوان؟

[mina_mina_919]

به نظرم هم اروپا اپلی کنید هم آمریکا.
اگر آمریکا هم برید بد نیست. ولی چیزی که خودتون دوست دارید را اولویت قرار بدید.
اگر‌ آمریکا قبول بشید: از دوست پسرتون تشکر می کنید و می گید، وای اصلن من نمی دونستم می تونستم از آمریکا پذیرش بگیرم.

اگر آمریکا قبول نشدید: من سعی ام را کردم، ولی نشد. ولی خوب به آرزوی خودم که اروپا بود رسیدیم.

اگر هم جفتتون رفتید آمریکا، نهایتا سیب می چرخه و هر کدومتون با یک نفر دیگه ازدواج می کنه و سالها بعد شما می گید، وای اصلن من نمی دونستم می تونستم آمریکا قبول بشم...

من همیشه مقصدم را بر اساس دخترهایی که باهاشون آشنا شدم انتخاب کردم و هیچ وقت به اون دخترها نرسیدم. ولی اگر اون دخترها نبودن، هیچ وقت به اون مقصد ها نمی رسیدم و سر جای اولم می پوسیدم.

توی کارتون آناستازیا، سر یک دو راهی آناستازیا وسط برف ها می گه، کدوم وری برم یک نشونه بده؟ یهو یک سگ می آد شالگردن آناستازیا را می کشه و اون هم همون مسیر را انتخاب می کنه.

منظورم اینه که دوست پسرتون مثل اون سگ می مونه، ولی آخرش گم میشه می ره‌. ولی شمارا تو مسیری قرار میده که سگ های بدی توش نیست.
هلندم سگهاش بد نیست البته. سگ حیوان نجیبیه. تو هر جور دوست داری مسیر را انتخاب کن.

ممنون از راهنمایی شما

[mina_mina_919]

خصوصی یه چیزهایی نوشتم ، شاید کمک کنه ، امیدوارم بکنه.

مرسی جواب دادین

[mina_mina_919]

سلام دوست خوبم. چرا مسخره تون کنیم. هرگز. هر آدمی تو هر مرحله ای به راهنمایی ممکنه احتیاج داشته باشه. به نظرم شما چندین راه دارید:
1. نظر صادقانه تون رو به دوستتون بگید. بگید که می ترسید. و بگید اگه ایشان جای شما بود چه می کرد.
2. بشینید مدتی فکر کنید که اگه قرار بود تنها این کارو انجام بدید چه می کردید.
3. به دلتون گوش کنید. دلتون چی می گه؟
4. چرا اروپا رو دوست دارید؟ چرا ایشون امریکا رو دوست داره؟ ایرانیها به صورت کلی امریکا رو خیلی دوست دارن. تعداد ایرانی های موفق زیاد هست ولی ایرانی درب و داغون و ناموفق هم زیاد هست.
چند هفته قبل یک مرد ایرانی از تگزاس تا ایالت واشنگتن رو رفت و زن و شوهری رو که ایرانی بودن رو با اسلحه کشت. مثل اینکه تنهایی بهش فشار میاورده. البته از خبرها شنیدم. نمیگم این قراره کیس شما و بقیه باشه. دارم مثال واقعی می زنم که بگم امریکا اصلا اسان نیست.

مرسی جواب دادین
یه بار قبلا بهش گفته بودم .. که میترسم شاید مثلا خانواده هامون راضی نباشن،
گفت که خب اینم یه ترسه، منم همیشه کلی ترس دارم.. ولی میان ترس ها باید ما کارامون رو بکنیم

در مورد آمریکا هم، پارتنرم میگه که آب و هوای خوبی داره ولی اروپا سرده. و میگه آمریکا جای پیشرفت داره، مالیاتش کمتره، خونه هاشون بزرگ تره و..
من خودم از شهر سردی هستم شاید با هوای اروپا اوکی ترم
من بیشتر دنبال زندگی آروم و معمولی ام. یعنی هنوز خودمم کامل مطمئن نشدم دارم تحقیق میکنم
فقط همین حس خوبی دارم به اروپا. شاید چون قبلا یه بار مسافرت رفته بودم.
مثلا همین اسلحه که گفتید یکم اذیتم میکنه حالا میدونم خیلی احتمال این اتفاقا کمه ولی مثلا از فرهنگ اروپا خوشم میاد که جرم و جنایت اینا خیلی کمتره.

خیلی ممنونم به موردایی که گفتین فکر میکنم

[dv1397]

این که گفتید تا 30 سالگی صبر کنیم هم یه مسئله ای هست که خانواده من نمیذارن که با کسی که ازدواج نکردم برم خارج.
مرسی از راهنمایی هایی که کردین

مگه‌‌ قراره با همدیگه برین خارج؟
منظورم این بود که آمریکا اپلی کنید، نه اینکه حتمن دوتایی با هم برید یک جا. اصلن شاید دو شهر مختلف آمریکا.
تازه خانواده شما هر جا که شما را بفرستن، شما قراره آدمهای خیلی جدیدی ببینید که با دوری از خانواده هر داستانی ممکنه پیش بیاد.

مثلن بهتون بگن نرو آمریکا، چون پارتنرت که هنوز باهاش ازدواج نکردی داره می‌ره اونجا. خوب این که منطقی نیست، شما دارید می رید آمریکا با یک هواپیمای دیگه، دانشگاه دیگه، خوابگاه دیگه.
حالا اگر مثلن مجردی برین اروپا، قراره اونجا هیچ وقت پارتنر نداشته باشید.
فک کن بگن نرو آمریکا چون پسره اونجاست، نمی خوای ازدواج کنی باید ازش جدا بشی اروپا زندگی کنی. خب تو اروپا مگر پسر نیست که قبلن خانواده‌ اتون ندیدن.

الان من متوجه نشدم، خانواده اتون نمی ذارن تنهایی برین خارج؟ یعنی قبل از رفتن به اروپا باید یک شوهری که می خواد بره اروپا پیدا کنید؟