ازدواج یا اپلای؟

[MinaToo]

با سلام
دوستان من هم درگیر این مساله هستم؛ به عنوان کسی که قصد دارم تا دو سه سال (بعد از دوره ارشد) برای پذیرش اقدام کنم، واقعا ته دلم یه جور نگرانی هست. ازدواج مساله ای نیست که بتونم راحت از کنارش عبور کنم و تجربه زندگی در خارج هم همیشه آرزوم بوده. خیلی دوست دارم می تونستم بین این دو ارتباط خوبی برقرار کنم.
در واقع، چند وقت قبل یه موردی هم بود که ایشون ساکن کانادا بودن و برای ازدواج اقدام کرده بودن. با اینکه من دوستش داشتم و موضوع کانادا رو فقط به عنوان یه امتیاز میدیدم، ایشون فکر کردند که من به خاطر زندگی در کانادا حاضرم پیشنهاد ایشون رو قبول کنم؛ و همین شد که از نیمه راه برگشت!
به هرحال این مشکلیه که خیلی دیده میشه؛ خارج رفتن اگه با همسر نباشه، تنهایی هم میشه رفت؛ اما چیزی که مهمه، انتخاب یه همسر خوب و مناسبه که وقتی با قضیه مهاجرت همراه میشه کمی مشکل ساز میشه

دقیقا من با شما موافقم ، کل بحث من این بود که با قضیه مهاجرت کنار بیایند زن و شوهر ( دختر و پسر ) --- > موفقیت و پیشرفت رو در پی داره .

[Cedar]

ازدواج یا اپلای؟
بهترین پاسخ اینه: "هر دو"

در مورد آقایان: پسری که قصد ازدواج و اپلای داره، یکی از نگرانی هاش این هست که آیا دختر خانمی که مد نظرش هست، بعد از دادن پیشنهاد، بله میده یا نه. در این صورت، دو حالت پیش میاد:

1- جواب رد دختر خانم) در این حالت، ممکنه که آقا پسر تصور کنه که دختر خانم تمایلی به ترک خانواده و دلبستگی های ایرانی نداره. در این مورد، ممکن هست که بعضی ها به آقا پسر توصیه کنند که در ابتدای آشنایی، حرفی از رفتن نزنه تا شناخت دو طرفه (که معمولاً دلبستگی هست) ایجاد بشه. بعد که شناخت ایجاد شد، بیشتر حاضر میشه دل به دریا بزنه. در این شرایط، تعبیر عمدۀ افراد این هست که دختر وقتی دلبستۀ پسری بشه، حاضر میشه سختی های رفتن رو به جون بخره.

2- جواب مثبت دختر خانم) در این حالت، ممکنه که آقا پسر براش این مسئله پیش بیاد که آیا دختر خانم به خاطر خودش جواب مثبت میده یا به خاطر رفتن. اگر جواب مثبت به خاطر رفتن باشه، بعد از ورود به کشور مقصد، ناسازگاری ها شروع میشه.

در مورد خانم ها: شاید یکی از عمده ترین دل نگرانی های یک دختر موقع دادن جواب مثبت به آقا پسری که قصد خروج داره، این باشه که آیا در کشور غریب، امکان جمع و جور کردن زندگی بدون در دسترس بودن خانواده ها، هست یا خیر.


پی نوشت: گزاره های بالا، دلیلی بر اعتقاد من نیست. من تنها تلاش کردم گوشه ای از آنچه در مورد اجتماع ایران میدونم، بیان بشه تا دیگران هم در موردش نظر بدند. من در وهلۀ اول، روی مشکلات اقتصادی و اجتماعی پیرامون انتخاب همسر، مانوری نمیدم. دلیلش هم اینه که موضوع اصلی این تاپیک، ازدواج کردن یا نکردن نیست. حتی معیارهای انتخاب همسر هم نیست. موضوع اینه که ازدواج قبل از اپلای کردن خوبه یا بعد از اون. پس بهتره به مسائل این چنینی پرداخته بشه.

منتظر نظرات نقّادانۀ دوستان همراه هستم.

به نکات خوبی اشاره کردید و به نظرم کاملا واقع بینانه است. به نظرم مطرح نکردن اولیه فکر خوبیه اما نباید خیلی طولانی بشه. بعد از اون هم مدت آشنایی و دوستی رو کمی طولانی تر کرد تا فهمید که واقعا طرف مقابل شما رو پسندیده یا محل زندگی آینده شما رو! البته به نظرم آدمها وقتی باید ازدواج کنن که دید واقع بینانه به زندگی داشته باشن و یک آدم واقع بین رو هم انتخاب کرده باشن. علاوه بر پیشنهاد شما که به نظر من خیلی خوبه بد نیست ما قبل از ازدواج با طرف مقابلمون سر خیلی از مسائل بزرگ و کوچیک یه تفاهمنامه یا توافقنامه بنویسیم. منظورم یه چیز شخصی و خودمونی بین دو طرفه. با واقع گرایی مشکلات رو ببینیم و با هم توافق کنیم که در صورت بروز هر مشکل احتمالی در خارج از کشور چه عکس العملی داشته باشیم و از همدیگه چه انتظاراتی داریم. حرف نگفته و ترس توی دل خودمون نگه نداریم.

[dexoey]

علی رغم این که من تمام تلاشم رو که کردم که واقعیت های موجود رو بسیار مودبانه عرض کنم ( چون واقعا وجود دارند و مسئله مهمی هستند)، و علی رغم این که به خود من توهین شده بود. اما پست من پاک شد که من اصلا از این کار خوشم نیومد. به عملکرد مدیر کاملا اعتراض دارم، به این حذف پست در انجمن @نظر ها و پیشنهادات@اعتراض نمیکنم چون میدونم کسی ترتیب اثر نمیده. اما به نشانه اعتراض، من دیگه در این تاپیک شرکت نمی کنم. هر چند که بدون ذکر اون واقعیات، این تاپیک رو کاملا ناقص میدونم چون که مهمترین واقیت ها درش سانسور شد.....این یعنی سانسور و دیکتاتوری!

اما جهت اسپم نبودن این پست، اینو اضافه کنم که تعداد بسیار زیادی از زوج هایی که از ایران میرن خارج، باید خودشون رو برای بحران های زیادی اماده کنند، و در یک کلام، امادگی طلاق رو د هر لجظه و به هر دلیلی عیر موجهی داشته باشند.

[MinaToo]

Mechatronic کاملا منطقی صحبت کرد ، هر منی من نمیشه ! هر مایی ما نمیشه !
اول هدفت رو مشخص کن از انجام کاری بعد براش برنامه ریزی کن در آخر هم به هدفت خواهی رسید بدون شک .

[MinaToo]

علی رغم این که من تمام تلاشم رو که کردم که واقعیت های موجود رو بسیار مودبانه عرض کنم ( چون واقعا وجود دارند و مسئله مهمی هستند)، و علی رغم این که به خود من توهین شده بود. اما پست من پاک شد که من اصلا از این کار خوشم نیومد. به عملکرد مدیر کاملا اعتراض دارم، به این حذف پست در انجمن @نظر ها و پیشنهادات@اعتراض نمیکنم چون میدونم کسی ترتیب اثر نمیده. اما به نشانه اعتراض، من دیگه در این تاپیک شرکت نمی کنم. هر چند که بدون ذکر اون واقعیات، این تاپیک رو کاملا ناقص میدونم چون که مهمترین واقیت ها درش سانسور شد.....این یعنی سانسور و دیکتاتوری!

اما جهت اسپم نبودن این پست، اینو اضافه کنم که تعداد بسیار زیادی از زوج هایی که از ایران میرن خارج، باید خودشون رو برای بحران های زیادی اماده کنند، و در یک کلام، امادگی طلاق رو د هر لجظه و به هر دلیلی عیر موجهی داشته باشند.

شما اول روحیه انتقاد پذیری و واقعیت رو داشته باش و بعدش لطفا نظر بدهید ! خود شما یه سری عواملی رو گفتید که اصلا شخصا تجربه نکردید براساس شنیده ها و .. هست از قدیم گفتن شنیدن کی بود همانند دیدن ! در ضمن همه جای دنیا امر طلاق و سو استفاده و موارد دیگه هست اصلا خوب نیست هم نوعان خودتون رو به شدت بکوبید آن هم بی دلیل و منطق و در آخر هم انگ دیکتاتور بودن بچسبانید !! !! در تمام فروم های دنیا شما بر خلاف روند فروم عمل کنید بر ضد قوانین اقدام کردید پس مشخص هست ،
اما در خصوص بحران ! شما واقعا در زندگیت بحران رو تجربه کردی ؟ ( من شخصا تجربه کردم بحران های مختلف رو در زندگیم و پستی بلندی هایی که اصلا رو کاغذ نمیگنجه در اصل من شدم انسانی که واقعیت رو میبینه واقع گرا عمل می کنه واقعیت اینه همه جای دنیا جرم و جنایت هست ! همه جای دنیا خیانت هست ! همه جای دنیا همه چی هست استثنا نداره فقط مقادیرش متفاوت هست نوعش فرق داره نوع نگاهش متفاوته ) .
شما مشکلت با نژاد هست مشکل درونته با خودته ! کاملا مشخص هست چشمت رو به روی حقایق باز کن دنیا رو زیبا تر می بینی . ( واقع بین باش )

عنوان تاپیک ازدواج یا اپلای هست اصلا در مورد شکاف های طلاق صحبتی نشده و نیست هدف تاپیک مورد دیگه ای هست ، من نظرم به زندگی مثبته دیدم هم همین طور کلا مثبت اندیشم حتی در بدترین شرایطی که همه ناامیدن من امیدوارم به انجام آن کار با عزم و اراده .

گفتن این موارد الزامی بود .

[mohamadaliv]

با سلام
خوب بحث های خوبی شد. استفاده کردم.
اگه دوستان مایل باشن در مورد یه موضوع هم بحث کنیم.
هنوز برام سواله که:
اگر فرد قبل از اپلای اقدام کنه برای ازدواج، با این فرض که دو طرف همدیگه رو بپسندن کم کم وابستگی ها پیش میاد. حالا اگه دست بر قضا هر کدوم از یه سر دنیا پذیرش بگیرند یا یک طرف پذیرش بگیره و طرف دیگه موفق نشه اون موقع نتیجه چیه؟ مسلمن سرخوردگی و شاید عدم انگیزه برای ادامه تحصیل. تأکیدم بیشتر روی مورد اول هست (گرفتن پذیرش از دو کشور متفاوت) اون موقع سر این رابطه چی میاد؟ ادامه زندگی طرفین چطور خواهد بود؟ البته یه سری سناریو توی ذهنم هست اما همه می دونیم که زندگی هیچ موقع اونطور که فکر می و می خواهیم پیش نمیره؛ دنیا خیلی بی رحم تر از تصورات ماست. خواهشن دوستانی که تجربه دارن یا مواردی از این دست رو از نزدیک دیدن نظراتشون رو بگن.
مچکرم.

[Royal2009]

با سلام
خوب بحث های خوبی شد. استفاده کردم.
اگه دوستان مایل باشن در مورد یه موضوع هم بحث کنیم.
هنوز برام سواله که:
اگر فرد قبل از اپلای اقدام کنه برای ازدواج، با این فرض که دو طرف همدیگه رو بپسندن کم کم وابستگی ها پیش میاد. حالا اگه دست بر قضا هر کدوم از یه سر دنیا پذیرش بگیرند یا یک طرف پذیرش بگیره و طرف دیگه موفق نشه اون موقع نتیجه چیه؟ مسلمن سرخوردگی و شاید عدم انگیزه برای ادامه تحصیل. تأکیدم بیشتر روی مورد اول هست (گرفتن پذیرش از دو کشور متفاوت) اون موقع سر این رابطه چی میاد؟ ادامه زندگی طرفین چطور خواهد بود؟ البته یه سری سناریو توی ذهنم هست اما همه می دونیم که زندگی هیچ موقع اونطور که فکر می و می خواهیم پیش نمیره؛ دنیا خیلی بی رحم تر از تصورات ماست. خواهشن دوستانی که تجربه دارن یا مواردی از این دست رو از نزدیک دیدن نظراتشون رو بگن.
مچکرم.

وارد رابطه دوستی بشید تا نیازتون به جنس مخالف برطرف بشه.اصلا به چشم یک رابطه طولانی بهش نگاه نکنید .. خودتون تکلیفتون معلوم نیست کدوم لنگه دنیا باشید

[Paradise4]

با سلام
خوب بحث های خوبی شد. استفاده کردم.
اگه دوستان مایل باشن در مورد یه موضوع هم بحث کنیم.
هنوز برام سواله که:
اگر فرد قبل از اپلای اقدام کنه برای ازدواج، با این فرض که دو طرف همدیگه رو بپسندن کم کم وابستگی ها پیش میاد. حالا اگه دست بر قضا هر کدوم از یه سر دنیا پذیرش بگیرند یا یک طرف پذیرش بگیره و طرف دیگه موفق نشه اون موقع نتیجه چیه؟ مسلمن سرخوردگی و شاید عدم انگیزه برای ادامه تحصیل. تأکیدم بیشتر روی مورد اول هست (گرفتن پذیرش از دو کشور متفاوت) اون موقع سر این رابطه چی میاد؟ ادامه زندگی طرفین چطور خواهد بود؟ البته یه سری سناریو توی ذهنم هست اما همه می دونیم که زندگی هیچ موقع اونطور که فکر می و می خواهیم پیش نمیره؛ دنیا خیلی بی رحم تر از تصورات ماست. خواهشن دوستانی که تجربه دارن یا مواردی از این دست رو از نزدیک دیدن نظراتشون رو بگن.
مچکرم.

من تجربه ای ندارم ولی فکر می کنم بهترین کار اینه که هر دو برای یک جا تلاش کنند. انقدر زندگی کوتاه هست که ارزش نداره ازدواج کنی و دور باشی. اگر قرار باشه از همون اول مسیر متفاوتی داشته باشن، پس چه فایده ازدواج؟! ولی مهمترین مسئله توافق منطقی در مورد انتخاب کشور هست. نه اینکه چون مثلا من مرد هستم پس من باید حرف اول و آخر رو بزنم چون اینطوری عملا توانایی و فرصتهای خوب رو از همسرش گرفته. ازدواج هدف نیست بلکه وسیله ای برای احساس خوشبختی هست و نباید در همان قدم اول راه موفقیت و پیشرفت رو از یکی از دو طرف بگیره. در این صورت هم انگیزه اون طرف برای ادامه تحصیل از بین رفته و هم ازدواج براش به عنوان عامل شکست تحصیلی تلقی میشه و تاثیر منفی در زندگی مشترک خواهد گذاشت. موفق باشید.

[Paradise4]

بالاخره مشکل شما برای ویزا و خیلی مسایل دیگه با ازدواج دوبل میشه! هزینه ها و..... هم دیگه خودتون میدونید.
ازدواج قبل از رفتن برای کسی که قصد ماندگاری داره "به نظر شخصی من سمه سم! مخصوصا اگر هر دو طرف سابقه هرچند کوتاه مدت زندگی در خارج از فضای ایران رو نداشته باشند. تغییر انتظارات و خیلی مسایل دیگه کمترین مسئله ای هست که باهاش مواجه میشید.

من موافق نیستم. اتفاقا وقتی در ابتدا در یک کشور غریب تنها نباشی و یک همزبون داشته باشی خیلی مهمه. اینکه اونجا چه مسائلی ممکنه پیش بیاد اصلا قابل پیش بینی نیست و به افراد مختلف فرق میکنه. چه بسا افرادی سالها در ایران زندگی می کنند و بعد از رفتن به کشور دیگه بعد از 20 سال یا بیشتر از هم جدا میشن و از طرفی بسیاری از زوج های جوان هستند که مشکلی با هم ندارند. این مسئله یک اصل کلی که نیست و کاملا به سطح تحمل و ظرفیت دو طرف برمی گرده. فکر کنم اگر هر دو فرد دنبال درس و فعالیت باشن خیلی راحت تر خواهند بود. البته دوستانی که در آن کشور برای رفت و آمد انتخاب می کنید، خیلی می توانند نقش مثبت یا منفی در زندگیتان بازی کنند.

[ranasa]

ازدواج یا اپلای؟
بهترین پاسخ اینه: "هر دو"

در مورد آقایان: پسری که قصد ازدواج و اپلای داره، یکی از نگرانی هاش این هست که آیا دختر خانمی که مد نظرش هست، بعد از دادن پیشنهاد، بله میده یا نه. در این صورت، دو حالت پیش میاد:

1- جواب رد دختر خانم) در این حالت، ممکنه که آقا پسر تصور کنه که دختر خانم تمایلی به ترک خانواده و دلبستگی های ایرانی نداره. در این مورد، ممکن هست که بعضی ها به آقا پسر توصیه کنند که در ابتدای آشنایی، حرفی از رفتن نزنه تا شناخت دو طرفه (که معمولاً دلبستگی هست) ایجاد بشه. بعد که شناخت ایجاد شد، بیشتر حاضر میشه دل به دریا بزنه. در این شرایط، تعبیر عمدۀ افراد این هست که دختر وقتی دلبستۀ پسری بشه، حاضر میشه سختی های رفتن رو به جون بخره.

2- جواب مثبت دختر خانم) در این حالت، ممکنه که آقا پسر براش این مسئله پیش بیاد که آیا دختر خانم به خاطر خودش جواب مثبت میده یا به خاطر رفتن. اگر جواب مثبت به خاطر رفتن باشه، بعد از ورود به کشور مقصد، ناسازگاری ها شروع میشه.

در مورد خانم ها: شاید یکی از عمده ترین دل نگرانی های یک دختر موقع دادن جواب مثبت به آقا پسری که قصد خروج داره، این باشه که آیا در کشور غریب، امکان جمع و جور کردن زندگی بدون در دسترس بودن خانواده ها، هست یا خیر.


پی نوشت: گزاره های بالا، دلیلی بر اعتقاد من نیست. من تنها تلاش کردم گوشه ای از آنچه در مورد اجتماع ایران میدونم، بیان بشه تا دیگران هم در موردش نظر بدند. من در وهلۀ اول، روی مشکلات اقتصادی و اجتماعی پیرامون انتخاب همسر، مانوری نمیدم. دلیلش هم اینه که موضوع اصلی این تاپیک، ازدواج کردن یا نکردن نیست. حتی معیارهای انتخاب همسر هم نیست. موضوع اینه که ازدواج قبل از اپلای کردن خوبه یا بعد از اون. پس بهتره به مسائل این چنینی پرداخته بشه.

منتظر نظرات نقّادانۀ دوستان همراه هستم.

من فکر می کنم این دوتا مساله (ازدواج و مهاجرت) منافاتی باهم ندارن؛ ولی ناراحتم از اینکه برای افرادی مثل ما چنین مشکلاتی مطرحه. درواقع، چیزی که مهمه قبول کردن مسئولیت زندگی مشترک و مهاجرته، و اینکه دو نفر به قدری علاقمند به هم و رابطه شون باشن که بتونن با مشکلات زندگیشون کنار بیان؛ حالا این زندگی تو ایران باشه یا جای دیگه.
و البته یه مساله ای هم اینجا مطرح میشه که شاید نگرانی خیلی ها مثل من باشه؛
که وقتی کسی که قصد مهاجرت داره، اقدام به ازدواج می کنه (و طرف مقابل هم درمورد مهاجرت برنامه های خودشو داره)، ممکنه یه جای کار، یکی از دو طرف شرایطشون تغییر کنه و به هر دلیل امکان مهاجرتش پایین بیاد! اونوقت تکلیف چیه واقعا؟!؟!