ببخشید دارم از این تاپیک استفاده میکنم جای بهتری رو پیدا نکردم...
خب من هم همزمان با این دوتسمون کنکور دادم و برای کنکور هم زحمت نکشیدم...
پس رتبه خوبی هم نیاوردم...
و الان دومین کنکور رو باید بدم..
از مهر شروع کردم به خوندن و تا اواخر آذر رفتم تا این که چند خبر شنیدم و اون اخبار کاملا منو نا امید کرد از کنکور دوباره تا جایی که به فکر رفتن به پیام نور افتادم...
اما بعد از دیدن دانشگاه (موقعی که داشتم ثبت نام میکردم) با خودم گفتم یه بار دیگه کنکور میدم در هر صورت اینجارو که قبول میشم...
و الان این هست که دارم میخونم ولی خب زمان زیادی رو از دست دادم تقریبا 2 ماه تمام من افسردگی گرفته بودم به طوری که همه تذکر میدادن و میخواستن کمک کنن....
خب الان چند مشکل هست برای من یکی این که زمان بسیار کمه و من هم عقبم پس باید قید رتبه های خیلی خوب رو بزنم...
و مشکل دیگه امروز برام بوجود اومد که من دیدم هر کسی که اینجا است (یعنی بیشتر شما ها ) دانشگها های خیلی خوب کشور هستین و رتبه های بالا...
و بر همین اساس هم اپلای کردین و جواب گرفتین ترسی که منو گرفته اینه که حتی اگر من بتونم مهندسی نرم افزار گیلان هم قبول بشم (تا این حد نا امیدم) بازم امیدی برای اپلای گرفتنم وجود نداره حال این که اصلا به همون رتبه زیر 10000 هم امید ندارم و معدل سومم هم دردسر بزرگی برام شده...
خلاصه الان که شما همه نخبه این من یه حس بدی پیدا کردم و کلا حس میکنم جام اینجا نیست
و یه مشکل دیگه اینه که من الان که دقیق نگاه میکنم میبینم که اگر من وارد رشته کامپیتر یا شیمی کاربردی (اولیت دومم این رشته هستش) و یا آمار که اولیت آخرمه بشم و بعد از 2 سال از این اتخاب پشیمون بشم چه باید بکنم... هر چند که با وضعیت الان قدرت انتخابی هم ندارم و الان بازم همون حس نا امیدی داره بهم دست میده که همراهش بی انگیزه گی هم هستش یعنی شرایط بدترم شده و این هم ذهنمو مشغول کرده و من نمیتونم خوب متمرکز شم روی درسم...
و این که همه دوستان اینجا نسبت به ریسرچ علاقه شدیدی دارن چیزی که من ازش چیزی نمیدونم و کمی هم برای من ترسناکه چون اصلا نمیتونم خودمو تو موقعیتی فرض کنم که روی پروژه ای کار میکنم و کلا کار ریسرچ اقلا الان برای من جذابیتی نداره... یعنی همه کسایی که اپلای میکنن به خاطر ریسرچ هست و هیچ کسی از دید من که اپلای رو بلیطی برای خارج شدن از کشور میبینم نمیبینه؟ شاید این ایده یه ایده خام باشه و به قول دوستمون فقط به دلیل کنجکاوی برای دیدن کشور های دیگه باشه یا شایدم تحت تاثیر فیلم هایی باشه که دیدم که از نزدیک 2 سال پیش هدفم فقط اپلای کردن بود که بتونم به یکی از شرکت های بازی سازی برم (چیزی که امروز فهمیدم اصلا نمیشه روش حساب کرد و همچین حرکت مهمی تو زندگی زد بر پایه این هدف)
علاقه مندی ها (Bookmarks)