راهنمایی در مورد محتوای ایمیل ارسالی به اساتید

[edna]

دوستان من از فیلدی که تو ارشد کار کردم راضی نیستم و دوست دارم برای دکتری در یه فیلد دیگه ای کار کنم، حالا با این اوصاف که در فیلد قبلی مقاله دارم و در این فیلد جدید هیچ سابقه پژوهشی وجود نداره و صرفا علاقه من و البته اطلاعات وجود داره، چه طور باید این موضوع رو توی ایمیل به استادا بیان کنم تا بهم توجه کنن؟ ممنون میشم اگه راهنمایی کنید

[vahid.chem]

همه که قرار نیست واسه دانشگاه های با رنکینگ توپ اپلای کنن تا حتما نیاز به "نمره تافل بالا،نمره GRE بالا،معدل بالا،مقاله و یا ژورنال معتبر،فارغ التحصیلی از دانشگاههای برجسته و شناخته شده،توصیه نامه از اساتید برجسته و شناخته شده" داشته باشن. واسه دانشگاه های با رنکینگ متوسط با رزومه خوب (نه توپ) میشه ادمیشن با فاند گرفت چون این دانشگاه ها هم بهر حال نیاز به دانشجو دارن و این دانشجو رزومه اش در حد اون دانشگاه هاست نه در حد آکسفورد.
اگه کسی تمام مسائل رو در CV بطور کامل بیاره، نیازی به رد و بدل شدن چند ایمیل یا بقول شما زدن مخ استاد نیست.
هر استادی یه جور ادبیات خاص خودشو داره و همه که یه جور جواب نمیدن. اون دوستمون هم که شما حسااااابی راهنماییش کردی، شاید فقط بخشی از ایمیل استادش رو اونجا گذاشته بود. اگر اون استاد هیچ علاقه ای به رزومه ایشون نداشت چرا باید بهشون بگه که اپلای کن؟!!!
ما که نباید به خاطر حرف چند موجود نفهم و ... که از شکست ما خرسند میشن، از اپلای کردن بترسیم. اگر ما اپلای نکنیم که باید تا آخر عمرمون اینجا با اون آدما دم خور باشیم. واقعیت انکار ناپذیر اینه که: The more you apply, the higher chance you have.
یه دانشجوی معمولی باید عاقل باشه و واسه دانشگاه هایی در حد رزومه اش اپلای کنه نه واسه کمبریج و استانفورد و ام آی تی و آکسفورد و .... . در این صورت محاله همه دانشگاه ها ریجکتش کنن. حتما میتونه 4-5 جا ادمیشن بگیره که 1-2 هم فاند داشته باشن.

بنده اکثر جوابایی که از اساتید میگیرم همینجوریه. استاد یه نگاه کلی به ایمیل میندازه و میگه اپلای کن! شاید یه استاد به بیش از 100 تا دانشجو همینو بگه! ولی شاید اون دانشکده فقط 5 تا دانشجو بخواد! منظور من اینه که اگه ویژگی برجسته ای ندارید اصلا نمیتونید روی حرف اون استاد حساب کنید چون هرسال دانشگاهها کلی متقاضی دارن و فقط درصد قلیلی از اونا رو میگیرن. اون درصد قلیل همون افرادی هستند که حداقل یه ویژگی برجسته داشته باشن! حالا ویژگی برجسته چیه ؟
نمره تافل بالا
نمره GRE بالا
معدل بالا
مقاله و یا ژورنال معتبر
فارغ التحصیلی از دانشگاههای برجسته و شناخته شده
توصیه نامه از اساتید برجسته و شناخته شده
ولی اگه یه استاد راجع به زمینه مورد علاقت و کارهای پژوهشیت ازت بپرسه و بینتون چندتا ایمیل رد و بدل بشه این درصدش خیلی خیلی بالاتر میره.
کلا میشه گفت دو حالت داره: یا مخ استاده رو بزنی و استاده دیگه تاحدی بشناستت و رو کار تو حساب کنه.(در این صورت شاید رقیب چند نفر انگشت شمار باشید و یا حتی رقیبم نداشته باشید و فقط شما رو زیر سر داشته باشه. اون نگران نیست که یه وقت شما نتونید پذیرش بگیرید چون در این صورت بازم گزینه داره) در این حالت احتمال داره با داشتن حداقل های شرایط پذیرش اون دانشگاه هم شما رو بپذیرن.
حالت دوم اینه که یه رزومه ی قوی داشته باشید و در پروسه ی به قول دانشگاهها Competitive پیروز میدان بشید.
من قصد نا امید کردن کسی رو نداشتم! ولی باید واقعیت رو درک و قبول کرد. همه ی ماها غیر از فشار روحی درونی که داریم یه فشار اجتماعی رو هم متحمل هستیم. اکثرا افراد دور و برمون از هدف ما خبر دارن و اونقدرام بدشون نمیاد که ما شکست بخوریم!
حالا فرض کنید یه دانشجو با یه رزومه ی معمولی، بیاد و براساس ایمیل کلیشه ای اساتید، واسه چندتا دانشگاه اپلای کنه و ماهها منتظر بمونه و بعدم همه ی دانشگاهها ریجکتش کنن! دیگه چی میمونه از طرف؟!
صحبت من سر گرفتن پذیرش با فاند هستش اگه نه با یه رزومه ی معمولی میشه در خیلی از دانشگاههای خوب به خرج خودت تحصیل کنی!
معمولا ایمیل کلیشه ای اساتید جملاتیه با این مضمون:
Thank you for your interest in our program. I encourage you to apply

[vahid.chem]

دوست گرامی روال کار اکثر دانشگاه ها همینه که این اساتید میگن. یعنی شما باید اپلای کنی و بعد پرونده شما بهمراه سایر افراد بررسی میشه و بهترین ها انتخاب میشن. هیچ استادی با یه ایمیل زدن بهت نمیگه بدو بیا اینجا، من ادمیشن و فاندت رو تضمین میکنم.
پس شما اگه قصد رفتن داری باید تا اونجایی که وقتت بهت اجازه میده واسه دانشگاه های زیادتری اپلای کنی تا بتونی 4-5 جا ادمیشن بگیری و بعدش بهترین گزینه رو انتخاب کنی. اپلای کردن واسه یه دانشگاه (در صورتی که مدارکت آماده باشه) مگه چقدر وقت میگیره؟!!! هرچقدر هم وقتت رو بگیره ارزشش رو داره چون شما داری واسه آیندت وقت و سرمایه گذاری میکنی. البته باید واقع بین باشی و برای دانشگاه هایی در حد رزومه خودت اپلای کنی تا وقتت رو هدر ندی.

سلام دوستان

آیا بهتره به ایمیل هایی که گفتند" باید مدارک و به طور مستقیم به کمیته ارسال کرد و اقدام برای پذیرش کرد" جواب بدم و دوباره بپرسم برای گروهشون Qualified هستم یا نه؟ کار خوبیه؟ یا کلا سرمایه گذاری نکنم و برم رو استاد بعدی؟!
با تشکر

[sabzdarsabz]

همه که قرار نیست واسه دانشگاه های با رنکینگ توپ اپلای کنن تا حتما نیاز به "نمره تافل بالا،نمره GRE بالا،معدل بالا،مقاله و یا ژورنال معتبر،فارغ التحصیلی از دانشگاههای برجسته و شناخته شده،توصیه نامه از اساتید برجسته و شناخته شده" داشته باشن. واسه دانشگاه های با رنکینگ متوسط با رزومه خوب (نه توپ) میشه ادمیشن با فاند گرفت چون این دانشگاه ها هم بهر حال نیاز به دانشجو دارن و این دانشجو رزومه اش در حد اون دانشگاه هاست نه در حد آکسفورد.
اگه کسی تمام مسائل رو در CV بطور کامل بیاره، نیازی به رد و بدل شدن چند ایمیل یا بقول شما زدن مخ استاد نیست.
هر استادی یه جور ادبیات خاص خودشو داره و همه که یه جور جواب نمیدن. اون دوستمون هم که شما حسااااابی راهنماییش کردی، شاید فقط بخشی از ایمیل استادش رو اونجا گذاشته بود. اگر اون استاد هیچ علاقه ای به رزومه ایشون نداشت چرا باید بهشون بگه که اپلای کن؟!!!
ما که نباید به خاطر حرف چند موجود نفهم و ... که از شکست ما خرسند میشن، از اپلای کردن بترسیم. اگر ما اپلای نکنیم که باید تا آخر عمرمون اینجا با اون آدما دم خور باشیم. واقعیت انکار ناپذیر اینه که: The more you apply, the higher chance you have.
یه دانشجوی معمولی باید عاقل باشه و واسه دانشگاه هایی در حد رزومه اش اپلای کنه نه واسه کمبریج و استانفورد و ام آی تی و آکسفورد و .... . در این صورت محاله همه دانشگاه ها ریجکتش کنن. حتما میتونه 4-5 جا ادمیشن بگیره که 1-2 هم فاند داشته باشن.

متاسفانه همه دوستان به بالانس بین رزومه ی خودشون و رنک دانشگاه مورد نظر اصلا دقت نمیکنن و اینو باید بدونی که حتی اگه هیچ سنخیتی بین رزومه ی شما و رنک دانشگاه مورد نظر نباشه(روزمه ای معمولی و دانشگاهی سطح بالا) باز هم ایمیل هایی با این مضمون، از اساتید اون دانشگاهها خواهی گرفت.
منم به هیچ عنوان صحبت از دانشگاههای توپ نکردم! واسه دانشگاههای توپ که باید "تمام" ویژگیهای برجسته ی ذکر شده رو داشته باشی!
بهتره دیگه بیشتر از این موضوع رو کش دار نکنیم دوست عزیزم. من و شما تقریبا هم عقیده ایم ولی ادبیات و نوع بیانمون فرق میکنه. من به این معتقدم که اگه کسی بخواد پذیرش بگیره باید:
1- واقعا عزمشو جزم کرده باشه و بسیار تلاش کنه
2-لیاقتشو داشته باشه

با آرزوی موفقیت تمام دوستان عزیز.

[shahin90]

سلام .... دوستان من اصلا قوانین توصیه نامه را بلد نیستم!! این توصیه نامه را اساتید دانشگاه خودمون(مثلا من الان دانشگاه اصفهان درس می خونم) باید این توصیه نامه را از اساتید دانشکدمون بگیریم یا باید این توصیه نامه را اساتید دانشگاه کشور مقصد بده؟
اون وقت باید اصلا چی بهشون بگم؟ مثلا به اساتیدمون در دانشگاهمون برای توصیه نامه چی بگم؟ و به هر کدومشون بدم فرقی نداره؟؟؟

و این بحث فاند کردنمون توسط ی استادای کشور مقصدم مثل کانادا همین توصیه نامه و ایناست یا فرق داره؟

[sahnd89]

سلام.
یکی از اساتید دانشگاه اتاوا بعد از اینکه کلی قوانین سخت گیرانه گذاشته بود تو سایتش که اگه میخاین سوپروایزرتون بشم باید اینجوری واونجوری باشین که اگه اینجوری نباشین بهتون دیگه فاند نمیدم و .... این جمله رو هم اخرش اورده
I will normally expect every Masters student to try and write one publishable paper out of their research. For a PhD student I would expect about 3 papers, one of which is in a journal
بچه های مستر ما حداقل 3 4 تا ژورنال میدن تو مستر بعد این چی میگه؟؟
اینم لینکش(اخرش نوشته)http://www.site.uottawa.ca/~tcl/Grad...idelines.shtml

منظورش از ریسرچ تز مستر بوده؟؟

[ghlobe]

سلام.
یکی از اساتید دانشگاه اتاوا بعد از اینکه کلی قوانین سخت گیرانه گذاشته بود تو سایتش که اگه میخاین سوپروایزرتون بشم باید اینجوری واونجوری باشین که اگه اینجوری نباشین بهتون دیگه فاند نمیدم و .... این جمله رو هم اخرش اورده
I will normally expect every Masters student to try and write one publishable paper out of their research. For a PhD student I would expect about 3 papers, one of which is in a journal
بچه های مستر ما حداقل 3 4 تا ژورنال میدن تو مستر بعد این چی میگه؟؟
اینم لینکش(اخرش نوشته)http://www.site.uottawa.ca/~tcl/Grad...idelines.shtml

منظورش از ریسرچ تز مستر بوده؟؟

اون مقاله های کیلویی که در خارج کاربردی نداره. منظورش مقاله های حسابی در مجله های حسابی است که فوقش یکی دوتا در کل دوره دکترا بتونید بدین.

[sahnd89]

خوب یکی از دوست ام توی واترلوو 7 8 تا مقاله داده تا الان تو الزویر... 2 تا کم نیست؟!!

البته ببخشید که اینجا مطرح کردم چون ادامه پست قبل بود

[salazar716]

سلام .... دوستان من اصلا قوانین توصیه نامه را بلد نیستم!! این توصیه نامه را اساتید دانشگاه خودمون(مثلا من الان دانشگاه اصفهان درس می خونم) باید این توصیه نامه را از اساتید دانشکدمون بگیریم یا باید این توصیه نامه را اساتید دانشگاه کشور مقصد بده؟
اون وقت باید اصلا چی بهشون بگم؟ مثلا به اساتیدمون در دانشگاهمون برای توصیه نامه چی بگم؟ و به هر کدومشون بدم فرقی نداره؟؟؟

و این بحث فاند کردنمون توسط ی استادای کشور مقصدم مثل کانادا همین توصیه نامه و ایناست یا فرق داره؟

درود.
توصیه نامه رو استاد شما، کسی که باهاش درس پاس کردین و یا پروژه ای انجام دادین بهتون میده، که توش مینویسه که شما چه جوری هستین.
میرین پیش استاد میگین استاد، میگه بله، میگین براتون مقدور هست که برام توصیه نامه بنویسین؟ یا قبول میکنن یا نمیکنن...درجه ی استاد و میزان شناخته شدنش هم روی اعتبار توصیه نامه تاثیر داره.
بحث فاند با این خیلی فرق داره، این مال اینوره، فاند ماله اونوره، برین تاپیک های مربوطه رو بخونین...

[kokomalo63]

با سلام
من دوتا سوال داشتم. اول این که برای یکی از دانشگاههای ترکیه می خوام اپلای کنم. برای ارسال میل به استاد معدلم از 20 بنویسم یا از مقیاس 4؟ سوال دوم نمره پایان نامهم از 18 وتا مقاله ام چاپ نشه دو نمره را وارد نمی کنن. میخواستم ببینم اینو چه جوری به استاد بگم که معدل ارشدم بدون نمره پاین نامه هستش و نمره پایان نامه ام از 18؟