سلام
معدلتون تا اینجای کار، متوسط هست و نمیشه روی این معدل، حساب
ویژه ای باز کرد؛ البته مشکلدار هم نیست.
حداکثر تلاش خودتون رو به کار بگیرید تا معدل نهایی، تا جایی که میسر هست بالا بیاد. یک دسته از دانشگاه های امریکا، بیش از توجه به معدل کل 4 سال، معدل دو سال آخر براشون مهم هست.
نمرۀ تافل بسیار خوبی دارید؛ برگ برنده ای هست هم برای اخذ پذیرش و هم برای دریافت فاند TA.
نمرۀ GRE خوبی دارید؛ ای کاش کوانت بالای 165 بود!
پیشنهاد میکنم که اگر میتونید آزمون مجدد بدید و کوانت بالای 165 و ترجیحاً 170 بگیرید، این کار رو انجام بدید؛ حتی اگر بخواید وربال رو خالی بگذارید.
رتبۀ 7 شاید اونقدرها هم چشمگیر نباشه؛ ولی به نظر من نوشتن بهتر از ننوشتن هست.
این رزومه، بجای اینکه متحیر باشه، باید امیدوارانه پیگیر مکاتبه با استاد مورد نظر باشه.
شانس پذیرشتون پایین نیست؛ حتی فول فاند. درصد موفقیت و دپارتمان مقصد، به تلاش شما در 9 ماه آینده بستگی داره؛ ددلاین بعدی (بهار 2016) هم میتونه مد نظرتون باشه. نوشتن SoP هدفمند و آماده کردن توصیه نامه ها، فراموش نشه.
در مورد رنک، شاید نشه خیلی نظر دقیق داد. نمرۀ تافل و GRE میگه حتی میشه به top 50 امیدوار بود؛ معدلتون میگه کمی باید محتاطانه نظر داد. به نظر من، اگر برید سراغ دانشکده هایی که به معدل دو سال آخر اهمیت ویژه میدند (البته به شرط بالا بودن معدل دو سال آخرتون)، و کمی هم حساسیت روی فاند کامل رو کاهش بدید، غیرممکن نیست که بتونید از دانشگاه خوبی در رنک 30 تا 50 پذیرش مطلوبی بگیرید.
امیدوارانه ادامه بدید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)