بررسی شانس پذیرش و فاند بر اساس رزومه (آخرین ویرایش: 9 سپتامبر 2017)

[ali728]

1-ليسانس مهندسي برق_ دانشگاه شاهد تهران _ معدل 14:5
2- ارشد مهندسي برق قدرت _شاهد كاشان_ 17:10
3- آيلتس 6:5 ( w:6 - s: 6- L:7,5-R:7,5)
4....
5....
6....
7 - دكتري يا ارشد
8-كانادا، اروپا، استراليا، امريكا
9- سابقه كار مرتبط 2 سال
10- فاند كامل يا در حد متوسط

دوست عزیز

من نظر خودمو میدم شما نظر باقی دوستان رو هم بگیرید
این رو توی کامنت های قبلی هم گفتم و اینجا هم میگم . کلیت این تاپیک و نوع مشخص کردن شانس به نظرم خیلی درست نیست.
بنابراین فقط و فقط بهش به عنوان یه نظر خیلی گذرا (چه نظر من و چه نظر باقی دوستان) که امکان درست نبودنشم خیلی زیاده نگاه کنید (چه نظرات مثبت و چه منفی). به این دلیل که پروسه اپلای به شانس بستگی داره در کنار رزومه و خیلی چیزهای دیگه
و چیزی که به شانس بستگی داره پیش بینی کردن و مقیاس زدن واسش کاملا غیر منطقیه. بنابراین نباید نظری باعث بشه شما نا امید بشید

در مورد رزومه تون:

جا داره که حتما رزومه تون رو در بخش مقاله های اکادمیک تقویت کنید. بدون داشتن مقاله ها کارتون نشدنی نیست ولی سخت تر از دوستان دیگه خواهدد بود
داشتن اون مقاله های اکادمیکه که شما رو از دیگران متمایز میکنه وگرنه ۶.۵ زبان رو همه باید به صورت مینیمم داشته باشند که بتونند اپلای کنند. متوجه منظورم هستین؟
به هر حال اگه جا داره حتما روش کار کنید
مخصوصا برای فاند کامل این داستان ضروری تره
من فاند متوسط رو متوجه نشدم! این خیلی متفاوته که شما چقدر میتونید مثلا توی کشوری مثل انگلستان هزینه کنید یا وسط امریکا.....داستانشون متفاوته...( و نیاز به چرتکه انداختن دقیق تری داره)

در مورد مقطع ارشد هم میتونید اپلای کنید ولی در کل گرفتن کمک های مالی توی این مقطع از مقطع دکترا سخت تر و تعدادشونم کمتره
ولی میتونید هر دو مورد رو روی میزتون بذارید و پارالل هر دور رو در نظر بگیرید و برای تمام پوزیشن های اروپایی که بهتون میخوره اپلای کنید
روی کانادا و امریکا هم با فرستادن ایمیل فیدبک استادها رو میتونید بررسی کنید و ببینید چقدر رزومه تون مورد توجه قرار میگیره

موفق باشید

[ali728]

1- رشتۀ لیسانس – نام دانشگاه – معدل نهایی :

برق کنترل، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، معدل 16.86

2- رشتۀ فوق لیسانس – نام دانشگاه – معدل نهایی : برق کنترل، دانشگاه صنعتی شیراز(پذیرش با استفاده از سهمیه استعداد درخشان)، معدل 17.38
3- نمرۀ زبان (تافل/آیلتس) به تفکیک نمرات مهارت‌ها: -
4- نمرۀ GRE یا GMAT به تفکیک نمرات مهارت‌ها :-
5- تعداد مقالات ژورنالی (به تفکیک ISI یا غیر ISI) با ذکر نام ناشر : یک مقاله ISI با ایمپکت خوب پدیرش نهایی، یکی هم submit
6- تعداد مقالات کنفرانسی به زبان انگلیسی :
7- رشته و مقطع مورد نظر برای اپلای : دکترا برق کنترل
8- کشورهای (و یا دانشگاه های) مورد نظر برای اپلای به ترتیب اولویت : سوئد، دانمارک، آلمان، ایتالیا
9- نکات برجستۀ رزومه (سابقۀ TA/RA، مقام المپیاد/مسابقات بین‌المللی معتبر، رتبۀ برتر دانشکده/دانشگاه)
10- میزان فاند مورد انتظار :

Full Fund

دوست عزیز

من نظر خودمو میدم شما نظر باقی دوستان رو هم بگیرید
این رو توی کامنت های قبلی هم گفتم و اینجا هم میگم . کلیت این تاپیک و نوع مشخص کردن شانس به نظرم خیلی درست نیست.
بنابراین فقط و فقط بهش به عنوان یه نظر خیلی گذرا (چه نظر من و چه نظر باقی دوستان) که امکان درست نبودنشم خیلی زیاده نگاه کنید (چه نظرات مثبت و چه منفی). به این دلیل که پروسه اپلای به شانس بستگی داره در کنار رزومه و خیلی چیزهای دیگه
و چیزی که به شانس بستگی داره پیش بینی کردن و مقیاس زدن واسش کاملا غیر منطقیه. بنابراین نباید نظری باعث بشه شما نا امید بشید

در مورد رزومه تون:
به نظرم حتما شانس دارید و خیلی مهمه که مقاله هاتون و بک گراندتون در راستای پوزیشنی باشه که براش اپلای میکنید
به لیست کشورهاتون حتما کشوری مثل هلند رو هم اضافه کنید!! قبل از المان و ایتالیا حتی (نظر شخصی)
یا وقتی دانمارک توی لیستتون هست چرا نروژ نباشه ؟!
به هر حال با محدود شدن به چند کشور خاص خب شاسن هم پایین تر میاد
ولی در کل برای تمام پوزیشن های که بهتون میخوره اپلای کنید (قاعدتا اپلای وکنسی ها هزینه ای براتون نداره)
اون مقاله سابمیتی هم حتما توی رزومه تون ذکرش کنید


موفق باشید

[ali728]

1- رشتۀ لیسانس – نام دانشگاه – معدل نهایی

مهندسی سخت افزار - آزاد تهران جنوب - 14.5

2- رشتۀ فوق لیسانس – نام دانشگاه – معدل نهایی
--
3- نمرۀ زبان (تافل/آیلتس) به تفکیک نمرات مهارت‌ها
امتحان ندادم هنوز، مثلا 6 حساب کنید!
4- نمرۀ GRE یا GMAT به تفکیک نمرات مهارت‌ها
--
5- تعداد مقالات ژورنالی (به تفکیک ISI یا غیر ISI) با ذکر نام ناشر
هیچ
6- تعداد مقالات کنفرانسی به زبان انگلیسی
هیچ
7- رشته و مقطع مورد نظر برای اپلای
ارشد، embedded systems یا software engineering و ...
8- کشورهای (و یا دانشگاه های) مورد نظر برای اپلای به ترتیب اولویت
اروپا کلاً... استونی، آلمان، فرانسه... کانادا هم برادرم هست دوست دارم برم، ولی فکر کنم بار علمیم برای پذیرش نمیکشه
9- نکات برجستۀ رزومه (سابقۀ TA/RA، مقام المپیاد/مسابقات بین‌المللی معتبر، رتبۀ برتر دانشکده/دانشگاه)
10- میزان فاند مورد انتظار (Full Fund/Partial Fund/Self-Funded)

دوست عزیز

من نظر خودمو میدم شما نظر باقی دوستان رو هم بگیرید
این رو توی کامنت های قبلی هم گفتم و اینجا هم میگم . کلیت این تاپیک و نوع مشخص کردن شانس به نظرم خیلی درست نیست.
بنابراین فقط و فقط بهش به عنوان یه نظر خیلی گذرا (چه نظر من و چه نظر باقی دوستان) که امکان درست نبودنشم خیلی زیاده نگاه کنید (چه نظرات مثبت و چه منفی). به این دلیل که پروسه اپلای به شانس بستگی داره در کنار رزومه و خیلی چیزهای دیگه
و چیزی که به شانس بستگی داره پیش بینی کردن و مقیاس زدن واسش کاملا غیر منطقیه. بنابراین نباید نظری باعث بشه شما نا امید بشید

در مورد رزومه تون:

معدلتون خب خیلی بالا نیست و نمره زبان ۶ هم یه مینیممه برای مقطع ارشد و خیلی جاها و دانشگاه ها ۶.۵ میخوان ...
در مورد فاند هم چیزی ننوشتید. اگه هزینه رو خودتون میدید خب باز میشه بیشتر امیدوار بود به پدیرش گرفتنتون
لیست کشور ها رو من نمیدونم بر چه اساسی نوشتین. استونی مثلا چرا ؟ داستان خاصی اگه براتون داره که هیچ....در غیر این صورت باید واسشون دلیلی داشته باشید
هرکدوم ازین کشورها ممکنه کلا راه اینده شما رو عوض کنند
داستان رفتن ارشد به اروپا یا کانادا کلا راه اینده تون رو ممکنه عوض کنه...بنابراین بیشتر بهشون فکر کنید و دقیق تر
اپشن ارشد ایران هم حتما روی میزتون باشه و میتونه خیلی مهم باشه براتون. ارشد توی یه دانشگاه خوب میتونه خیلی بهتر کمک کنه و مسیر رفتن رو براتون اسون تر کنه



موفق باشید

[ali728]

1- رشته لیسانس: مهندیی عمران دانشگاه گیلان،11.5
3- نمره زبان: آیلتس 6.5
7- رشته مورد نظر برای اپلای: ارشد محیط زیست
8- کشورهای موردنظر برای اپلای به ترتیب اولویت: آلمان (برای دانشگاه های انگلیسی زبان)، انگلستان، نیوزیلند، استرالیا، سوئد، فنلاند
9- شرایط خاص رزومه: یک سال و نیم سابقه کاری مرتبط در شرکت های معتبر
** فاند نمی خام

دوست عزیز

من نظر خودمو میدم شما نظر باقی دوستان رو هم بگیرید
این رو توی کامنت های قبلی هم گفتم و اینجا هم میگم . کلیت این تاپیک و نوع مشخص کردن شانس به نظرم خیلی درست نیست.
بنابراین فقط و فقط بهش به عنوان یه نظر خیلی گذرا (چه نظر من و چه نظر باقی دوستان) که امکان درست نبودنشم خیلی زیاده نگاه کنید (چه نظرات مثبت و چه منفی). به این دلیل که پروسه اپلای به شانس بستگی داره در کنار رزومه و خیلی چیزهای دیگه
و چیزی که به شانس بستگی داره پیش بینی کردن و مقیاس زدن واسش کاملا غیر منطقیه. بنابراین نباید نظری باعث بشه شما نا امید بشید


در مورد رزومه تون:

معدلتون خب خیلی پایینه متاسفانه (حیلی از جاها برای ارشد هم شرظ معدل دارند که خب شما اونجاها رو از دست میدید)
میدونم که میدونید هزینه ها توی کشوری مثل انگلستان با فنلاند کاملا متفاوته. امیدوارم این ضریب تغییر رو در نظر گرفته باشید
بعد چرا مثلا فنلاند توی لیستتون هست ولی ایتالیا نیست ؟! دلیل خاصی اگه دارید که هیچ...درغیراینصورت بیشتر بررسیشون کنید
بدون خواستن فاند خب مسیر براتون باز تره و اگه دانشگاه های خیلی تاپ رو جدا کنیم برای دانشگاه های معمولی تر شانسی خواهید داشت



موفق باشید

[ali728]

1- دانشگاه لیسانس + رشته تحصیلی + معدل
دانشگاه صنعت نفت- مهندسی شیمی - 15.5
2- نمره زبان (آیلتس/تافل)
دوماه دیگه آیلتس امتحان میدم ولی سطح زبانم خوبه و میتونم نمره بالا بیارم - 7.5 احتمالا
3- نمره (GRE (Verbal/Quantitative/Writing
هنوز امتحان ندادم
4- تعداد مقالات داخلی و خارجی (ژورنال/کنفرانس)
1 مقاله خارجی-1 کنفرانس خارجی- 1 مقاله ISI هم در حال ریویو دارم- در حال گرفتن پتنت خارجی برای اختراعی که داشتم هستم
5- سابقه کار مرتبط و سایر نکات برجسته در رزومه (مانند اختراع/پروژه های تحقیقاتی و ...)
4 سال سابقه کار در شرکت نفت-بیشتر از 10 تا پروژه تحقیقاتی صنعتی
۷- دانشگاه/رشته/نیم سال/ نوع فاند (فول فاند یا سلف فاند) مدنظر برای پذیرش.
هر دانشگاه و هر مدل فاندی که جور بشه برای مستر میخوام اپلای کنم
دوره های بسیار زیادی گذروندم و پروژه های صنعتی زیادی هم انجام دادم (به همه نرم افزارهای مهندسی شیمی مسلطم)و رزومه کاری خیلی خوبی دارم اما نمیدونم با توجه به تحریم ها اصلا میتونم تجربه کاریمو تو رزومه ام بیارم یا نه؟!
ممنون میشم راهنماییم کنین واسه کدوم دانشگاههای امریکا شانس پذیرش دارم
راستی من خانوم هستم و همسرم نفت خوندن اگه پذیرش بگیرم همسرم با توجه به رشته شون برای ویزا به مشکل برنمیخورن؟

دوست عزیز

من نظر خودمو میدم شما نظر باقی دوستان رو هم بگیرید
این رو توی کامنت های قبلی هم گفتم و اینجا هم میگم . کلیت این تاپیک و نوع مشخص کردن شانس به نظرم خیلی درست نیست.
بنابراین فقط و فقط بهش به عنوان یه نظر خیلی گذرا (چه نظر من و چه نظر باقی دوستان) که امکان درست نبودنشم خیلی زیاده نگاه کنید (چه نظرات مثبت و چه منفی). به این دلیل که پروسه اپلای به شانس بستگی داره در کنار رزومه و خیلی چیزهای دیگه
و چیزی که به شانس بستگی داره پیش بینی کردن و مقیاس زدن واسش کاملا غیر منطقیه. بنابراین نباید نظری باعث بشه شما نا امید بشید

در مورد رزومه تون:

رزومه تون به عنوان دانشجوی لیسانس خب خوبه مخصوصا اگه اون نمره زبانی رو که نوشتید بتونید بگیرید
تجربه های کاریتون رو میتونید بنویسید حداقل توی مراحل اپلای و ایمیل زدن به استاد...حالا داستان های بعدی ویزا و سفارت یه بحث دیگه ست و میتونید بپرسید و ببینید اگه رشته تون مشکل خاصی داره خب یه سری موارد رو اشاره نکنید (این رو میتونید خیلی دقیق تر از دوستان فروم مربوطه بپرسید که تجربه کرده باشند همین مسیر رو. در مورد ویزای همسر هم توی فروم مربوطه مثلا فروم امریکا بپرسید که دوستان متخصص تر جواب بدن بهتون و دقیق تر باشه جواب ها و بهتر کمکتون کنه)
اینی که نوشتید هر فاندی و هر دانشگاهی....خب این رو میرسونه کا شما با هزینه شخصی رفتن هم مشکلی ندارید و رنک هم براتون مهم نیست و قصد فقط رفتنه! اینجوری خب شاسنتون بالاتر میره چون دستتون باز تره توی انتخاب هاتون
در هر حال با فرض نمره زبان و مقاله تون که اکسپت بشه شانس خواهید داشت

به نظرم کشورهای اسکاندیناوی هم بررسی کنید . خیلی خیلی کلی دارم عرض میکنم. و بدونید شرایط مهاجرتی و زندگی و ... خیلی متفاوت میشه با رفتن به امریکا یا اروپا مثلا
بنابراین حرف من خیلی خیلی کلیه. چون تم رزومه تون نفتیه کشورهای اسکاندیناوی هم علمی هم کاری توی این زمینه فعال هستند
حالا میشه کانادا و .... هم اضافه کرد به لیستتون
منظورم اینه همه موارد رو دقیق تر بررسی کنید


موفق باشید

[ali728]

1- رشتۀ لیسانس – نام دانشگاه – معدل نهایی / لیسانس عمران (آب) - شهید عباسپور تهران - 13:50

2- رشتۀ فوق لیسانس – نام دانشگاه – معدل نهایی / مهندسی سازه های ریلی - علم و صنعت تهران - 17:28

3- نمرۀ زبان (تافل/آیلتس) به تفکیک نمرات مهارت‌ها / IELTS : L 7.5 - R 7.5 - W 6 - S 6.5
4- نمرۀ GRE یا GMAT به تفکیک نمرات مهارت‌ها ندارم
5- تعداد مقالات ژورنالی (به تفکیک ISI یا غیر ISI) با ذکر نام ناشر / ندارم
6- تعداد مقالات کنفرانسی به زبان انگلیسی / یک مقاله کنفرانسی داخلی و یک مقاله کنفرانسی خارجی
7- رشته و مقطع مورد نظر برای اپلای / رشته عمران - تعمیر و نگهداری - دکتری
8- کشورهای (و یا دانشگاه های) مورد نظر برای اپلای به ترتیب اولویت / کانادا - اروپا
9- نکات برجستۀ رزومه (سابقۀ TA/RA، مقام المپیاد/مسابقات بین‌المللی معتبر، رتبۀ برتر دانشکده/دانشگاه) / ندارم
10- میزان فاند مورد انتظار (Full Fund/Partial Fund/Self-Funded) /
Full / Partial Fund
4 سال سابقه کار مرتبط با رشته ارشدم دارم در زمینه ریلی

دوست عزیز

من نظر خودمو میدم شما نظر باقی دوستان رو هم بگیرید
این رو توی کامنت های قبلی هم گفتم و اینجا هم میگم . کلیت این تاپیک و نوع مشخص کردن شانس به نظرم خیلی درست نیست.
بنابراین فقط و فقط بهش به عنوان یه نظر خیلی گذرا (چه نظر من و چه نظر باقی دوستان) که امکان درست نبودنشم خیلی زیاده نگاه کنید (چه نظرات مثبت و چه منفی). به این دلیل که پروسه اپلای به شانس بستگی داره در کنار رزومه و خیلی چیزهای دیگه
و چیزی که به شانس بستگی داره پیش بینی کردن و مقیاس زدن واسش کاملا غیر منطقیه. بنابراین نباید نظری باعث بشه شما نا امید بشید

در مورد رزومه تون:
به نظرم جا داره رزومه تون رو توی بخش مقاله ها حتما تقویت کنید. بدون داشتن مقاله کارتون سخت تره نسبت به باقی ولی بازم نشدنی نیست ولی شانستون با همون ممکنه بالا و پایین بشه
مخصوصا برای پوزیشن های وکنسی اروپایی به مقاله نیاز خواهید داشت که بتونید توی لیست رقبا توی شرت لیست قرار بگیرید
اپلای برای پوزیشن های اروپایی براتون هزینه ای نداره بنابراین انجامش بدید و شانستون رو امتحان کنید
ممکنه پوزیشنی پیدا کنید که به شما خیلی نزدیک باشه و خب شانستونم واسش بالاتر میره
در مورد کانادا هم فکر میکنم فیدبک استادها رو روی رزومه تون بگیرید بد نباشه
در هر حال شما با داشتن مقاله و یا نکات دیگه ست که از دیگران متمایز میشید
و چیزی شبیه به نمره زبان مینیممی هست که همه باید داشته باشند تا به اپلای برسند

امیدوارم به هدفتون برسید


موفق باشید

[ali728]

1- دانشگاه لیسانس + رشته تحصیلی + معدل : دانشگاه اراک- مهندسی برق قدرت - 15.2
2- نمره زبان (آیلتس/تافل) : آیلتس 7.5 ( L=8.5 -- R=8.5 -- S=7.5 -- W=6)
3- نمره (GRE (Verbal/Quantitative/Writing : امتحان ندادم
4- تعداد مقالات داخلی و خارجی (ژورنال/کنفرانس) : 1 مقاله کنفرانس بین المللی - 1 مقاله ISI با ایمپکت خوب - (یک مقاله هم در حال بررسی هست نمی دونم توی رزومه بیارم یا خیر)
5- سابقه کار مرتبط و سایر نکات برجسته در رزومه (مانند اختراع/پروژه های تحقیقاتی و ...)
1 سال سابقه کار مرتبط + 10 دوره فنی حرفه ای مرتبط با رشته رو هم گذروندم
۷- دانشگاه/رشته/نیم سال/ نوع فاند (فول فاند یا سلف فاند) مدنظر برای پذیرش.
"برای مستر توی انتخاب دانشگاه و البته شانس گرفتن فاند اگر ممکنه دوستان راهنمایی کنن. اولویت با کاندا و استرالیا هست البته اگر فاند بشه گرفت"

دوست عزیز

من نظر خودمو میدم شما نظر باقی دوستان رو هم بگیرید
این رو توی کامنت های قبلی هم گفتم و اینجا هم میگم . کلیت این تاپیک و نوع مشخص کردن شانس به نظرم خیلی درست نیست.
بنابراین فقط و فقط بهش به عنوان یه نظر خیلی گذرا (چه نظر من و چه نظر باقی دوستان) که امکان درست نبودنشم خیلی زیاده نگاه کنید (چه نظرات مثبت و چه منفی). به این دلیل که پروسه اپلای به شانس بستگی داره در کنار رزومه و خیلی چیزهای دیگه
و چیزی که به شانس بستگی داره پیش بینی کردن و مقیاس زدن واسش کاملا غیر منطقیه. بنابراین نباید نظری باعث بشه شما نا امید بشید

در مورد رزومه تون:

به عنوان دانشجوی لیسانس رزومه ی خوبی دارید
مقاله تحت بررسی رو حتما توی رزومه تون بیارید و با همون استتوسی که داره ذکرش کنید
شانس گرفتن فاند کلا توی مقطع ارشد خیلی راحت نیست چون تعداد فاند ها هم به نسبت دکترا کمتره
ولی میتونید حتما شانستون رو امتحان کنید (دوستی با رزومه شبیه شما ولی با معدل 17 رفتند امریکا و استاد هم فاندشون میکرد اونجا...شریفی بودند)
فیدبک استاد ها رو بگیرید و ببینید چقدر شانس دارید چون رزومه تون قاعدتا باید مورد توجه قرار بگیره به عنوان دانشجوی لیسانس

به صورت خیلی خیلی خیلی کلی و در اولیت دوم اپشن ارشد ایران هم بذارید روی میزتون باشه
شما میتونید توی ارشد ایران هم خیلی موفق باشید و رزومه تون رو خیلی بهتر و بیشتر قوی کنید و راه دکترا رو برای خودتون باز کنید
هرچند الان هم رزومه خوبی دارید به نسبت مقطعتون


موفق باشید

[Musketeer7]

دوست عزیز

من نظر خودمو میدم شما نظر باقی دوستان رو هم بگیرید
این رو توی کامنت های قبلی هم گفتم و اینجا هم میگم . کلیت این تاپیک و نوع مشخص کردن شانس به نظرم خیلی درست نیست.
بنابراین فقط و فقط بهش به عنوان یه نظر خیلی گذرا (چه نظر من و چه نظر باقی دوستان) که امکان درست نبودنشم خیلی زیاده نگاه کنید (چه نظرات مثبت و چه منفی). به این دلیل که پروسه اپلای به شانس بستگی داره در کنار رزومه و خیلی چیزهای دیگه
و چیزی که به شانس بستگی داره پیش بینی کردن و مقیاس زدن واسش کاملا غیر منطقیه. بنابراین نباید نظری باعث بشه شما نا امید بشید

در مورد رزومه تون:

معدلتون خب خیلی بالا نیست و نمره زبان ۶ هم یه مینیممه برای مقطع ارشد و خیلی جاها و دانشگاه ها ۶.۵ میخوان ...
در مورد فاند هم چیزی ننوشتید. اگه هزینه رو خودتون میدید خب باز میشه بیشتر امیدوار بود به پدیرش گرفتنتون
لیست کشور ها رو من نمیدونم بر چه اساسی نوشتین. استونی مثلا چرا ؟ داستان خاصی اگه براتون داره که هیچ....در غیر این صورت باید واسشون دلیلی داشته باشید
هرکدوم ازین کشورها ممکنه کلا راه اینده شما رو عوض کنند
داستان رفتن ارشد به اروپا یا کانادا کلا راه اینده تون رو ممکنه عوض کنه...بنابراین بیشتر بهشون فکر کنید و دقیق تر
اپشن ارشد ایران هم حتما روی میزتون باشه و میتونه خیلی مهم باشه براتون. ارشد توی یه دانشگاه خوب میتونه خیلی بهتر کمک کنه و مسیر رفتن رو براتون اسون تر کنه



موفق باشید

خیلی ممنون از وقتی که صرف میکنید.

بله کلاً رزومه تحصیلی جالبی که ندارم. البته اگه به سالهای آخر بیشتر نگاه کنن اوضاعم بهتره باز باز اگه رزومه کاری هم کمکی میکنه به پذیرش گرفتن کمی اوضاعم بهتر میشه.
در مورد فاند که اگه بدن خب دستشون درد نکنه، ولی غیر از جاهایی که همرو فاند میدن فکر نکنم خیلی شانس زیادی داشته باشم براش.
استونی داستان خاصی نداره برام، بخاطر این مدنظرم بود که به نظر میاد راحت تر پذیرش و ویزا میده و با اینکه کاملاً رایگان نیست ولی خیلیا رو فاند میده، و زندگی هم توش کم هزینه تره. یا آلمان مثلاً رایگانه و فرانسه شهریه اش پایینه (ولی خرج زندگی بالاتره)
خب کانادا خیلی گزینه بهتریه مسلماً برام. چون برادرم هم هست. ولی خب دانشگاهاش خیلی سخت گیرن از نظر پذیرش و هزینه اش هم بیشتره. به نظر شما برای کانادا شانس پذیرش انقدر دارم که ارزش داشته باشه اپلای کنم؟
کلاً به نظر شما شانسم برای این گزینه ها چطوره؟ و برا کدوما ارزش داره که اپلای کنم؟ هدفم هم این نیست برم ارشد بخونم برگردم، یا بدتر از اون، آویزون شم و پناهندگی و اینا بگیرم. منظورم اینه قصدم مهاجرت دائمیه.
و در آخر اینکه راستش ارشد ایران رو خیلی در نظر ندارم، چون برای قبول شدن تو دانشگاه خوب دولتی خیلی باید درس بخونم و منم شاغلم نه فرصتش رو دارم نه واقعاً حسش رو.

[ali728]

خیلی ممنون از وقتی که صرف میکنید.

بله کلاً رزومه تحصیلی جالبی که ندارم. البته اگه به سالهای آخر بیشتر نگاه کنن اوضاعم بهتره باز باز اگه رزومه کاری هم کمکی میکنه به پذیرش گرفتن کمی اوضاعم بهتر میشه.
در مورد فاند که اگه بدن خب دستشون درد نکنه، ولی غیر از جاهایی که همرو فاند میدن فکر نکنم خیلی شانس زیادی داشته باشم براش.
استونی داستان خاصی نداره برام، بخاطر این مدنظرم بود که به نظر میاد راحت تر پذیرش و ویزا میده و با اینکه کاملاً رایگان نیست ولی خیلیا رو فاند میده، و زندگی هم توش کم هزینه تره. یا آلمان مثلاً رایگانه و فرانسه شهریه اش پایینه (ولی خرج زندگی بالاتره)
خب کانادا خیلی گزینه بهتریه مسلماً برام. چون برادرم هم هست. ولی خب دانشگاهاش خیلی سخت گیرن از نظر پذیرش و هزینه اش هم بیشتره. به نظر شما برای کانادا شانس پذیرش انقدر دارم که ارزش داشته باشه اپلای کنم؟
کلاً به نظر شما شانسم برای این گزینه ها چطوره؟ و برا کدوما ارزش داره که اپلای کنم؟ هدفم هم این نیست برم ارشد بخونم برگردم، یا بدتر از اون، آویزون شم و پناهندگی و اینا بگیرم. منظورم اینه قصدم مهاجرت دائمیه.
و در آخر اینکه راستش ارشد ایران رو خیلی در نظر ندارم، چون برای قبول شدن تو دانشگاه خوب دولتی خیلی باید درس بخونم و منم شاغلم نه فرصتش رو دارم نه واقعاً حسش رو.

دوست عزیز

صادقانه بگم (امیدوارم ناراحت نشید) ولی اصلا به نظر نمیرسه پشت تمام این حرفها فکر و بررسی دقیقی باشه
فرض کنید رفتید استونی!! بعدش چی اخه؟ عمر مگه همینجوری دستتون اومده که همینجوری سه سالشو حروم کنید جایی که نمیدونید استپ بعدیش چیه کلا؟!!
داستان مهاجرت واقعا اینجوری نیست....باور کنید خیلی خیلی زود پشیمون میشید و میفهمید که باید خیلی خیلی دقیق تر بررسی میکردید
باقی کشورها هم همینه داستان...

کانادا رو مطمینا برادرتون میتونه اطلاعات بهتری بهتون بده ولی شانس شما خیلی فرقی نمیکنه
واقعا هم اصلا نمیشه چیزی گفت باید اپلای کنید و ببینید چی میشه
وقتی نه حسش رو دارید و نه فرصتشو و نه هدفشو....چجوری میخوایید کل بار مهاجرت رو روی شونه هاتون تحمل کنید
من نظر خیلی خاصی نمیتونم بدم امیدوارم باقی دوستان بتونن بهتر کمک کنند
ولی یکی از راه های مطمین برای نجات اینده تون با توجه به وضعیت الانتون رفتن ارشد توی یکی از دانشگاه های خوب کشوره (حالا برای شما شدنی باشه یا نه رو نمیدونم)
المان....فرانسه....استونی و.... هرکدوم کلی شرایط بررسی دارند
باید اینده تک تکشون رو دقیق بدونید و بدونید میخواهید چیکار کنید
واقعا نمیشه پرنده مهاجر بد و هر چند سال رو جایی بود و وبعدش دید چی پیش میاد....(حداقل این اپروچ توی ذهن من تحلیلش سخته)


به هر حال امیدوارم هر تصمیمی مییرید براتون خوب بشه

موفق باشید

[MaMaD_95]

خیلی ممنون از وقتی که صرف میکنید.

بله کلاً رزومه تحصیلی جالبی که ندارم. البته اگه به سالهای آخر بیشتر نگاه کنن اوضاعم بهتره باز باز اگه رزومه کاری هم کمکی میکنه به پذیرش گرفتن کمی اوضاعم بهتر میشه.
در مورد فاند که اگه بدن خب دستشون درد نکنه، ولی غیر از جاهایی که همرو فاند میدن فکر نکنم خیلی شانس زیادی داشته باشم براش.
استونی داستان خاصی نداره برام، بخاطر این مدنظرم بود که به نظر میاد راحت تر پذیرش و ویزا میده و با اینکه کاملاً رایگان نیست ولی خیلیا رو فاند میده، و زندگی هم توش کم هزینه تره. یا آلمان مثلاً رایگانه و فرانسه شهریه اش پایینه (ولی خرج زندگی بالاتره)
خب کانادا خیلی گزینه بهتریه مسلماً برام. چون برادرم هم هست. ولی خب دانشگاهاش خیلی سخت گیرن از نظر پذیرش و هزینه اش هم بیشتره. به نظر شما برای کانادا شانس پذیرش انقدر دارم که ارزش داشته باشه اپلای کنم؟
کلاً به نظر شما شانسم برای این گزینه ها چطوره؟ و برا کدوما ارزش داره که اپلای کنم؟ هدفم هم این نیست برم ارشد بخونم برگردم، یا بدتر از اون، آویزون شم و پناهندگی و اینا بگیرم. منظورم اینه قصدم مهاجرت دائمیه.
و در آخر اینکه راستش ارشد ایران رو خیلی در نظر ندارم، چون برای قبول شدن تو دانشگاه خوب دولتی خیلی باید درس بخونم و منم شاغلم نه فرصتش رو دارم نه واقعاً حسش رو.

سلام دوست عزیز
میخواستم بگم رو فاخ هوخ شوله های (علمی کاربردی) آلمان هم فکر کن.گزینه های خوبی میتونن باشن .اکثرا رایگان هستن و از نظر سختی دروس از دانشگاه های المان راحت ترن و بیشتر بحث عملی کاره و وزارت علوم هم مدارکشو قبول داره...چند تا از پیام های مفید کاربران فروم در مورد موسسات عالی فنی آلمان رو ریپلای میکنم تا بخونیشون امیدوارم کمک کنه

کشور آلمان دو جور سیستم آموزش عالی داره. Universität و Fachhochschule یا Hochschule که از دو سه سال پیش FH و HS ها همه یکی شدند و HS شمرده میشن. البته هنوز بعضی ها از مهر قدیمی یا اسم قدیمشون استفاده می کنن که FH هست.

این سیستم آموزشی بخاطر این ایجاد شده که ارتباط دانشگاه رو با صنعت نزدیک تر کنه و خیلی هم موفق بوده. اما این هدف اولیه بوده و با گذشت چندین سال و رشد صنعت آلمان نیاز به بالا بردن سطح علمی باعث شده که سطح علمی HS ها هم همزمان بالا بره. و حتی بعضی هاشون مثل آخن و کارلسروهه در سطح دانشگاههای معتبر دنیا هستند.

طبق قانون HS ها اجازه برگزاری دوره دکتری ندارند و این بخاطر این هست که از هدف اصلیشون که آماده سازی دانشجوها برای بازار کار هست دور نشن. اما این دلیل نمیشه که دانشجویی که از HS مدرک فوق لیسانس میگیره نتونه برای دوره دکتری در دانشگاه ها اقدام کنه. ( الان خیلی از دانشجوهای سالهای گذشته با داشتن مدرک HS مشغول تحصیل در دوره دکتری در دانشگاه های خوب هستند)

تحصیل در HS چندتا حسن داره:
- درسها عملی تر و ملموس تر هستند و از تئوری محض فاصله دارن. برای همین برای کسانی که زیاد انیشتین نیستن جذابتر هست.
- حجم دروس و سخت گیری اساتید نسبت به Universität ها خیلی خیلی کمتره و شما بعنوان یک خارجی وقت آزاد بیشتری برای یادگیری زبان آلمانی و یا کار دانشجویی و... دارید.
- معمولا (نه همیشه) یک ترم اینترنشیپ یا کارآموزی (Praktikum) دارید که در یک شرکت مشغول به کار میشید و به شما حقوقی معادل ماهیانه 500 تا 1000 یورو بسته به شرکتی که ازش پذیرش گرفتید بهتون تعلق میگیره که کلی از هزینه هاتون رو کاور میکنه.
- تز رو معمولا با شرکت ها انجام میدید و باز هم مثل اینترنشیپ بهتون حقوق میدن.
- وقتی دو ترم یعنی حدود 1 سال رو در بازار کار بعنوان اینترن یا تز مشغول باشید، شانس استخدام شما خیلی بالا میره و اگر خودتون رو خوب نشون بدید معمولا در همون شرکت جذب میشید.

اما همونطور که هر چیزی حسن داره یک سری کاستی ها هم داره:
- پیدا کردن اینترن شیپ و یا تز در شرکتها یک پروسه استرسی و سختی هست و تقریبا مثل اپلای کردن برای کار هست. فرستادن مدارک و دعوت شدن برای مصاحبه و .... با اینکه دانشگاه معمولا به شما کمک میکنه برای پیدا کردن جای مناسب ولی به هر حال این شما هستید که مسوول پیدا کردن اینترنشیپ و تز هستید نه کس دیگه.
- سطح علمی بعضی از HS ها نسبت به Universität ها و یا حتی بعضی HS های دیگه پایین تر هست و پذیرش گرفتن ازشون آسونتر هست ( البته پذیرش گرفتن از HS کارلسروهه یک جورایی محال شده انقدر سطح علمیش رفته بالا) این آسون بودن پذیرش یک مشکلی رو ایجاد می کنه و اون اینه که همکلاسیهاتون معمولا سطح علمیشون پایین هست و بعضی وقتها دیگه خیلی سوالات سطحی و بچه گانه می پرسن که رو اعصاب راه میرن...
اما به هر حال اینجا اساتید همه پروفسور هستند و اگر شما کلاس براتون کافی نیست برای مطالعه و تحقیق بیشتر راه براتون باز هست و امکانات هم در اختیار شما قرار میگیره. منتها مثل Universität کسی با چوب بالای سرتون نایستاده که اگر کلی ریپورت ندید و کلی کتابهای قطور رو نخونید نتونید نمره خوب بگیرید و درستون رو پاس کنید.
با یکمی فشار آوردن به خودتون میتونید با بهترین معدل فارغ التحصیل بشید و این میشه کلیدی برای پذیرش در دوره دکتری.

اما این دیدگاه معمولا با اومدن به آلمان برای همه عوض میشه و شاید اگر موقعیت شغلی مناسب براتون پیش بیاد کلا ادامه تحصیل در دوره دکتری رو بی خیال بشید. چون چهار سال با حقوق نهایتا 1500 یورو زندگی کردن، در حالیکه میتونید با همون فوق لیسانس 3000 یورو بگیرید انتخاب سختیه.

امیدوارم اطلاعاتم بهتون کمک کرده باشه.

یک مطلب دیگه در مورد دانشگاه های علمی کاربردی :

مدرک لیسانس مهندسی این دانشگاه ها برای بازار کار معتبر تر از دانشگاه های Universität هست. علتش هم این هست که لیسانس در این دانشگاه ها 5 سال هست و یک سال آخر اینترن شیپ در یک کمپانی. و در آخر مدرکی که به شما تعلق می گیره Dipl-Ing (دیپلما اینگنیر) محسوب میشه که از Ing خالی معتبر تر هست. و شما در صورت ادامه تحصیل تا دوره ی دکتری این Dipl رو در کنار تایتل اسمتون یدک می کشید و مثلا PhD.Dipl میشید. و هر کسی این تایتل رو ببینه متوجه میشه که شما تئوری محض نخوندین و دست به آچارتون هم خوبه.

دانشگاه های علمی کاربردی معمولا دوره های لیسانسشون بیشتر از فوق هست و در چند سال اخیر کم کم دارن به تعداد دوره های فوق لیسانس اضافه می کنن. و این هم بخاطر نیاز صنعت هست که به تخصص های بالاتر نیاز داره. و کمبود نیروی کار متخصص در آلمان بخاطر بالا رفتن میانگین سن باعث شده که اکثر دوره های فوق لیسانس به زبان انگلیسی برگزار بشه تا بتونن نیروی کار متخصص خارجی رو جذب کنن.

طبق گفته ی یکی از اساتید، توی جلساتی که با نماینده های وزارت دارند، بحث بر سر اینکه این دانشگاه ها چیزی کمتر از بقیه ندارند داغ هست و احتمال تغییر این سیستم در ده سال آینده هست. یعنی ممکنه کلا همه دانشگاه ها رو یکی کنند و یا به HS ها هم اجازه برگزاری دوره های دکتری بدن. ( مثل همون کاری که در مورد تلفیق FH و HS ها کردن)

توی اروپا نظر مردم نسبت به ادامه تحصیل با ایران متفاوت هست و معمولا کسانی بیشتر از لیسانس می خونن که واقعا عاشق علم هستن. چون در صورت داشتن شغل درآمد لیسانس و مستر انقدر با هم تفاوت نداره و حقوق شما بیشتر بستگی به کاری داره که انجام میدید.

سعی کنید بیشتر روی رشته ای که می خواید در اون ادامه تحصیل بدید تحقیق کنید. منظورم اینه که ببینید بازار کار رشته تون چه جوریه و درصورتی که میخواید تا دکتری بخونید ببینید چه موضوع هایی مربوط به رشته شما در دوره دکتری ارایه میشه.

به نظر من این مهمتره که شما رشته ی بدرد بخور با بازار کار خوب در یک دانشگاه با رنک خیلی بیخود خونده باشید تا اینکه یک رشته که بازار کار نداره توی یک دانشگاه با بهترین رنک بخونید.

از تمام کسانی که خارج از ایران تحصیل می کنند هم اگر بپرسید بهتون میگن که رنکینگ تنها برای ما ایرانیها و هندی ها مهم هست.

دوست عزیز. یه چیزی رو که باید در نظر داشته باشی و از شهر و محیط زندگی خیلی مهمتره خود دانشگاه و رشته هست. من کسایی رو میشناختم که با نمره های بسیار بالا و سابقه تحصیلی درخشان و DSH برای درس خوندن به زبان آلمانی واقعا مشکل داشتن. اصلا یه چیز جنراله که تحصیل به زبان آلمانی (به خاطر مساله مشکل بودن زبان) کلا خیلی سخته. وقتی ایشالا رفتی خودت خواهی دید که همه سال بالایی ها دارن از این بابت ناله میکنن!

یه چیز دیگه که من توی دانشجوهای

Universität خیلی به چشمم خورد این بود که تقریبا ۸۰٪ اونا به انتقالی گرفتن به یه FH فکر میکنن! چون یه جا اینقدر فشار درس و سختی زبان زیاد میشه که بعضیا کم میارن. وقتی اکثر بچه ها به جای ۲ سال، ۴ تا ۵ سال طول میکشه تا فارغ التحصیل بشن، میشه براحتی به این مساله پی برد.

حتی بعضیا به یه مرحله میرسن که میگن من به محض اینکه یه کار پیدا کنم و ویزای کار بگیرم سریعا در رو رها میکنم! این از این.

اگه دنبال علت میگردی باید بگم که مشکل اصلی در همین رایگان بودن تحصیل و سیستم آموزش عالی آلمانه!! رایگان بودن همیشه چیز خوبی نیست. در Universitat های آلمان خودت هستی و هزاران صفحه و اسلاید جزوه، که هر روز به حجمش اضافه میشه!! اینی که میگم اغراق نیست. مثلا در رشته Computer Science استاد هر جلسه میاد یه پاور پوینت ۲۰۰ صفحه ای باز میکنه، یه دور میره تا آخرشو خداحافظ! امتحان پایان ترم اکثرا چندین صفخه سواله!
برعکس در امریکا بزرگترین چالش تامین هزینه تحصیله، نه حجم و سختی درسها. به همین خاطره که شما وقتی میخواید واسه امریکا اقدام کنید تقریبا تنها گزینه گرفتن فانده.

FH تنها بدلیل تمرکز بیشتر روی درسهای عملی، و پایینتر بودن حجم درسها ازش استقبال میشه. در ضمن شما اگر تواناییهاتون رو به کارفرما ثابت کنید، نوع مدرک شما زیاد فرقی نداره.

اینارو نگفتم که شما رو مایوس کنم. ولی بهتره با حقیقت رو به رو بشید تا با چشم باز وارد این مسیر بشید.

بهترین Fachhochschule های المان اینا هستند
FH Aachen
Hochschule für Technik und Wirtschaft Berlin
Hochschule Darmstadt
Hochschule für Technik und Wirtschaft Dresden
Hochschule Esslingen
Hochschule Karlsruhe – Technik und Wirtschaft

در کل بین دانشگاه و Fachhochschule تفاوت های خیلی بزرگی وجود نداره الان تو المان از هر سه نفری که مهندسی میخونه یکیش تو Fachhochschule هستش

از نظر من Fachhochschule یه فرد رو بهتر برای کار اماده میکنه