[QUOTE=minoof;1766773]سلام
فکر میکنم ما از اولین نفرات گروه برندگان لاتاری 2015 بودیم که مصاحبه شدیم. اول به ذکر یه سری جزئیات می پردازم تا سوالات کمتری برای دوستان پیش بیاد ؛
کیس نامبر : **2
تعداد نفرات کیس : 2 نفر (زن و شوهر،برنده اصلی آقا)
مشخصات برنده اصلی:
آقا ،31 ساله
مقطع تحصیلی : کارشناسی (مهندسی برق قدرت)
شغل : مدیر پروژه های برقی در یک شرکت خصوصی
وضعیت نظام وظیفه : کارت پایان خدمت
محل خدمت : وزارت دفاع و پشتیبانی
درجه : ستوان دوم
پست : افسر آشپزخانه
مشخصات همسر:
27 ساله
مقطع تحصیلی : کارشناسی (مهندسی معماری)
شغل : دانشجوی ارشد

وقت مصاحبه ما 2 اکتبر مشخص شده بود، 13 سپتامبر مدارک رو(اصل ترجمه ها که به هرکدوم یک نسخه از کپی اصل مدرک توسط خود دارالترجمه الصاق شده بود) طبق چک لیست اعلام شده توسط پست TNT ارسال کردیم که خوشبختانه به موقع به دستشون رسیده بود (4 روز کاری طول کشید) . واکسن هایی که در تهران زدیم شامل ؛ هپاتیت (که هر دومون قبلا زده بودیم و فقط یک نوبت یادآور زدیم) ، TD، MMR( دو نوبت به فاصله یک ماه) ،آنفولانزا (یکماه قبل از تاریخ مصاحبه) میشد. همسرم آبله مرغان گرفته بود پس انستیتو پاستور تهران (تجریش) برای ایشون واکسن آبله مرغان رو هم وارد کرد.
برای گواهی تمکن مالی از بانک پاسارگاد فقط پرینت حساب گرفتیم مبلغ بیش از 150 میلیون تومان.
وقت مدیکال رو اینترنتی 30 سپتامبر از دکتر اونگان گرفتیم.
بلیط رو آزاد و خارج از تور خودمون تهیه کردیم پرواز ماهان 28 سپتامبر، برای رزرو هتل و ترنسفر فرودگاهی و مدیکال (خودمون خواستیم روز مدیکال یک نفر همراهمون باشه ) از شیدا تور کمک گرفتیم که دفترشون در خود آنکاراست (طبقه بالای مطب دکتر اونگان) . هتلمون Best Western 2000 بود اتاق دو نفره شبی 90 دلار. از هتل در کل راضی بودیم؛ صبحانه خوب بود ، هوای آنکارا با اینکه اوایل مهر ماه بود خیلی سرد بود، هتل امکانات گرمایشی و تهویه مطبوع خوبی داشت و تمیز بود.از همه مهمتر با درب ورودی سفارت پیاده 5 دقیقه فاصله داشت.
روز مدیکال اول وقت اومدن دنبالمون و رفتیم مطب دکتر، منشی اومد و مدارک رو بغیر از عکس تحویل گرفت و گفت منتظر بمونیم و به نوبت صدامون کرد داخل و خودش ازمون عکس گرفت و روی مدارک ضمیمه کرد (اصلا عکس هایی که برده بودیم استفاده نشد) و رفتیم طبقات بالاتر برای آزمایش خون و عکس از قفسه سینه ، یک خانم ترک نمونه خون ازمون گرفت و یک آقای دکتر عکس از قفسه سینه (همه افرادی که باهاشون کار دارید از منشی تا دکتر فارسی هم بلدن هر جا متوجه نشید فارسی براتون توضیح میدن) . برگشتیم طبقه پایین برای معاینه نهایی ،خانم دکتر(بسیار خوش برخورد) یکسری سوالات راجع به سوابق پزشکی و بیماری های مختلف روحی و جسمی پرسید و ریه و قلب رو معاینه کرد و نهایتا نفری یک واکسن تزریق کرد که بعدا از منشی پرسیدیم گفت آبله مرغان بوده .(!!! با اینکه همسرم آبله مرغان گرفته بود و ایران تست آنتی بادی داده بود و وارد کارت واکسنش کرده بودن بازم بهش تزریق کرد!!!) هزینه آزمایش خون و عکس قفسه سینه نفری 47 $ و هزینه معاینه و تزریق یک واکسن آبله مرغان نفری 180$.
کل مراحل چیزی حدود دو ساعت طول کشید ، البته ما اولین نفر وقت داشتیم و اولین نفر هم اونجا بودیم. جواب مدیکال روز بعد ساعت 15 آماده بود.
و اما روز مصاحبه ...
ما لباس رسمی پوشیدیم (اجباری در کار نیست هر کس هر جوری دوست داره میتونه بپوشه کاملا سلیقه ایه، خیلیا با شلوار جین و تی شرت اومده بودن) . وقت مصاحبه ما 50/8 بود ، ما 30/8 جلوی درب سفارت بودیم 3-4 نفر ایستاده بودن، ظرف 5 دقیقه پشت سرمون صف طولانی شد. 10 دقیقه بعد در باز شد و یک نفر یک نفر داخل شدیم ، همسرم کیف اداری نیاورده بود چون گفته بودن ازش میگیرن و فقط یک پوشه حاوی مدارک دستش بود ولی من یک کیف کوچیک داشتم که بعد از چند مرحله بازرسی کیف و کت ها و ساعت ها و کمربندها.... وارد شدیم. یک خانم کاملا فارسی زبان پاسپورت ها و عکس های 5*5 رو چک کرد و گفت مشکلی نداره و اگه مدارکی که پست کردین رسیده باشه اصلا عکس ها لارم نیست (که همینم شد) و پرسید مصاحبه به چه زبانی باشه؟ و شماره ای به ما داد وگفت منتظر بمونید در همه مراحل با این شماره صداتون میکنن، سالن پر از آدم بود وما متعجب از اینکه این همه آدم کی؟ و از کدوم در وارد شدن؟ مثل بانک روی برد شماره ها به نوبت به باجه مربوطه ارجاع میشد ولی صندلی ها کاملا پشت به باجه ها بود و ما چیزی نمیدیدیم تا خیلی زود شماره ما رو صدا زد...
رفتیم جلوی باجه یک خانم آمریکایی که اصلا فارسی بلد نبود ازمون خواست هرکدوم کل مدارک مربوط به خودمونو لای پاسپورتمون بذاریم و از زیر شیشه تحویل بدیم (همه اصل مدارک اینجا تحویل شد)
دوباره نشستیم چند دقیقه بعد صدامون کرد و مدارکی که اضافه داده بودیم مثل مدارک تحصیلی همراه رو پس داد ، چند دقیقه بعد یه باجه دیگه صدامون کرد یک خانم ایرانی اثر انگشت هامونو گرفت و نسشتیم ... مرحله بعد یه باجه دیگه نفری 330 $ پرداخت کردیم و با استرس فراوان نشستیم...چون اینبار دیگه وقت مصاحبه بود
این دفعه خیلی بیشتر طول کشید تا صدامون کردن (تو این مدت 2 تا دختر مجرد ویزای یکضرب شدن...) رفتیم جلوی باجه ، آفیسر یک آقای جوان آمریکایی بود که فارسی به سختی حرف میزد ولی کامل میفهمید و خیلی جدی. ازمون خواست دست راستمونو بالا ببریم و قسم بخوریم. ما تو فرم DS260 دو تا اشتباه کوچیک داشتیم یکی دو سال تجربه کاری درمورد رشته های پزشکی رو اشتباها بله زده بودیم و یک آدرس قدیمی رو، همسرم گفت قبل از قسم این دو تا اشتباه رو تو فرم انجام دادیم، آفیسر تو سیستمش نگاه کرد و گفت چیز مهمی نیست. دست راستتون رو بالا ببرید آیا قسم میخورید که هر چه در فرم نوشتید و هر چی الان میگید چیزی جز حقیقت نباشه؟ ما گفتیم بله
از همسرم پرسید رشته و مقطع تحصیلی؟ شغل؟ دقیقا در این شغل چکار میکنید؟
کجا خدمت کردی؟ وظیفت اونجا چی بوده؟ آموزشی کجا بودی؟ آیا آموزش نظامی خاصی تحت نظر سپاه یا ارتش دیدی؟ (خیر)
از من پرسید خانم رشته تحصیلی شما؟ مقطع ؟ الان چکار میکنید؟ آیا در اداره دولتی یا ارگان خاصی قبلا شاغل بودین؟ (خیر)
همه این مدت داشت توی سیستم تایپ میکرد و اصلا ما رو نگاه نمیکرد، همه مدارک رو از زیر شیشه داد بیرون ، برگه صورتی رو در آورد و دستی قسمت هایی رو پر کرد و از زیر شیشه داد بیرون و گفت پروسه اداری پرونده شما کمی طول میکشه تا 4 ماه آینده این سایت رو چک کنید هر دقت شمارتون رو دیدید یکی از شما بیاد و پاسپورت ها رو بیاره و ویزا رو بگیره...
پایان[/QU
میخواستم بدونم حد اقل مبلغ برای اثبات تمکن مالی چیست؟
دوماً در صورت دربافت ویزا در چه شهرهایی امکان اسکان است؟
سوماً حداقل پولی که بتوان در آنجا منزل تهیه کرد؟
چهارماً دولت در زمینه خرید و اجاره منزل و شغل یابی چه کمکی میکند ؟