سلام
من از بچه هایی بودم که 21 ژوئن مصاحبه داشتیم.
من با یکی از بچه های فروم هماهنگ کردم و پنجشنبه هوایی رفتیم و جمعه هم برگشتیم. از نظر هزینه خوب از زمینی بیشتره ولی سفر راحتی بود و هتل آوند هم شب موندیم که از نظر نزدیکی به سفارت و امکانات خوب و قابل قبول بود.
در خصوص روز مصاحبه ما از همه دیرتر رسیدیم و تقریبا 10 نفر از ما جلوتر بودند به همراه 3 یا 4 نفر آذربایجانی و صرب که صفشون جدا بود.
مصاحبه ها با ریجکت شروع شد و حس بدی به بچه ها مخصوصا اون دسته از دوستانی که خیلی خیلی براشون مهم بود دست داد. متاسفانه بعضی از دوستان استرس شدیدی داشتند حتی به قول خودشون شب را نخوابیده بودند!!
متاسفانه چیزی که من شنیدم این بود که نفر اول که ریجکت شده بوده با حالت بعد و عصبانیتی از سالن میره بیرون و دوستان می گفتند این کارش تاثیر بدی روی آفیسر برای بقیه داشته!(البته من قبول ندارم...)
راستش از بین کسانی که می رفتند برای کلیر و یا ریجکت می شدند نمی شد هیچ قانونی پیدا کرد! اینکه مربوط به دکتراست یا مستر، فاند یا بی فاند ، دختر یا پسر! همه جورش بود... البته متسفانه اون روز تعداد ریجکتها خیلی زیاد شد! تقریبا 4 5 نفری را رد کردند.
به نظرم دوستان اصلا در این فکر نباشند که خودشون را با بقیه مصاحبه کنند و بگویند چون فلانی ریجکت شد ما هم ریجکتیم! فقط تو مصاحبه به فکر جواب دادن به سوال ها باشند و اصلا استرس نداشته باشند و راحت با آفیسر بدون استرس صحبت کنند.

سوالهای آفیسر از من:
1- چرا این دانشگاه
2- حوزه تحقیقت چی بوده؟
3- چرا به این کشور ها (سوریه و لبنان) مسافرت کردی؟
4- چرا معاف شدی؟
5- شغل پدر و مادر و تعداد خواهر ، برادر و شغلشون!؟
6- چرا مدرک تحصیلیت هنوز موقته:دی؟
7- کی ارشد دفاع کردی؟
8- توی جشن فوتبال اینها شرکت کردی یا نه؟!
البته من در جواب هر سوال سعی می کردم یکم بیشتر از اونم جواب بدم و البته آفیسر استقبال می کرد و در این حین تایپ می کرد!
مثلا وقتی در خصوص سفر پرسید من معافیمم گفتم که تونستم پاس بگیرم