نظر شخصی من:

دانشگاه kiel در زمینه مهندسی مواد یکی از بهترینهای آلمانه. دانشجوی ایرانی هم اونجا زیاده، حداقل 4-5 نفر از بچه های امیرکبیر اونجا هستند یا بودند. خود دانشگاه هم امکانات بسیار زیادی داره. بنابراین گزینه خوبیه.
اگه الان شما برای فوق در دانشگاهی مثل شریف یا تهران پذیرفته بشید که هیچی، در غیر اینصورت، فکر میکنم Kiel یا کلاً هر دانشگاه ممتاز خارجی شما رو به هدفتون نزدیک تر میکنه. اگه هدفتون ام آی تی یا استنفورد یا اینجور دانشگاه هاست، که با توجه به معدل لیسانستون، توی فوق باید خیلی خیلی زحمت بکشید که یه معدل A خوب (19 به بالا) بگیرید و اونجاها پذیرفته بشید. اونجور که من شنیدم استنفورد معمولاً 19 به بالاهای شریف رو (اونهم فقط بعضی هاشون با رزومه عالی) میگیره. اگر هم کنکور فوق ندادین، و یا فکر میکنید رتبه بسیار خوبی نمیارید، به نظر من فوق خوندن توی ایران ارزش یک سال صبر کردن رو نداره. چون خیلی از پتانسیلهای تحصیلی آدم تضعیف میشه. درسته ممکنه هزارتا کار جنبی خفن هم بکنید، اما تا حدودی از حال و هوای درس خوندن خارج میشید و باید مجدداً خودتون رو اداپته کنید.
یه نکته ی دیگه ای هم هست: بعضی دانشگاه های آلمان کلاً خیلی بد نمره میدن، مثل نحوه نمره دهی امیرکبیر یا صنعتی اصفهان. اگه شما در طول فوق تمام تلاشتون رو هم کردید، اونوقت معدلتون دوباره شد B دیگه باید با اون دانشگاه هایی که گفتید کلاً خداحافظی کنید. پس به نظر من بهتره اول از نمره دادن، و کلاً مسائل جنبی دانشگاه خارجی که میخواهید برید کاملاً مطلع بشید و انتخاب درست رو بکنید.