نقل قول نوشته اصلی توسط omid_omid نمایش پست ها
با سلام
من ارشد رو انگلستان گرفتم( MBA) و یه ساله میشه ایرانم و الان پذیرش دکترا سپتمبر دارم دوباره برای انگلیس.
هدف اصلی من تو زندگی کارآفرین شدن بوده و اینکه بتونم ازین طریق به مردم خدمت کنم.دکترا تنها وسیله ای هست برای رسیدن به هدف نهایی من اما وسیله ای که به اندازه ای خود هدف واسم لذت بخش هست.
هدف اصلی من در صنعت وتولید خلاصه میشه و اینده امیدوارم که بتونم کار خونه خودم رو احداث کنم.طز دکترا م هم بر مبنای کار افرینی هست.
نمی دونم دکترا چقدر به کارآفرین شدن شما کمک می کنه ولی این راهی نیست که اکثر کارآفرین ها میرن چون دکترا در این رشته های مرتبط با بیزنس معمولا بررسی آکادمیک ایده ها و ذهنیت ها و ... است تا یادگیری مهارت های لازم. معمولا آینده افرادی که در این راه تحقیق می کنند نویسندگی و ایده پردازی و تدریس و همینطور مشاوره است و خودشون بطور فعال کارآفرین نمیشن.

نقل قول نوشته اصلی توسط omid_omid نمایش پست ها
الان 26 سال دارم و سرمایه قابل قبولی(1 میلیارد) که باهاش می تونم دست به ساخت و ساز بزنم(البته با کمک ضمانتی و اعتباری و وام بیشتر ازین میشه) و طی 4 سال آینده سرمایه ام رو به حدی برسونم که بشه باهاش یک کارخونه قابل قبول راه انداخت.
اما از طرفی احساس لعنتی کمال طلبی آزارم میده و تشویقم میکنه که دکترای کار آفرینم رو بگیرم و بعد در سن 33 سالگی بعد از اتمام خدمت تازه به موقعیت امروزم برسم و تا 37 طول میکشه تا به هدف نهایی که ذکر کردم دست پیدا کنم.حالا سوال اینه:30 سالگی به هدف نهایی برسم با فوق لیسانس یا 37 سالگی با دکترا؟
دکترا شاید دیگه بهم اجازه نده کارایی رو که الان می تونم انجام بدم رو انجام بدم.مثلا شاید دیگه بعد از دکترا شخصیت اجتما عییم بهم اجازه نده که ساخت و ساز کنم اونم با کاهش ارزش سرما یه ام تا اونموقع که باید برم از پروزه های ضعیف شروع کنم تا بتونم پولم رو افزایش بدم برای رسیدن به هدف نهایی.حتی شاید دیگه تا چهار سال دیگه که برمی گردم ساخت وساز اینقدر که الان بازار و سود داره نداشته باشه و منو از هدف نهاییم دور کنه و حتی تبدیل به غیر ممکن اش کنه.هدف نهایی من پول نیست بلکه توانایی خدمت به جامعه و مردم هست از راه کار آفرینی البته.معتقدم که با دکترا تاثیر بهتری می تونم روی مردم داشته باشم و چهره ای قابل قبول تری باشم و در کنار صنعت بتونم کار های فرهنگی هم از قبیل تاسیس دانشگاه وابسته به کارخونه خودم رو هم انجام بدم .
دوستان به کمکتون بد جور نیاز دارم یه یه سالی میشه با خودم می جنگم!
ممنون از کمکتون.
اینکه شخصیت اجتماعی دکترا داشتن به شما اجازه کاری رو بده یا نده حرف منطقی نیست. شما به خودتون اجازه هر کاری می دید یا نمی دید و ربطی به مدرک تحصیلی شما نداره. اینکه با دکترا می تونید چهره جالب تری داشته باشید صحیحه (همه از عنوان دکتر خوششون میاد) ولی دلیل کافی برای گذاشتن وقت و سرمایه برای تحصیل نیست. درسته که سن شما بالا نیست و فرصت دارید ولی دنیا یکسان نمی مونه.

توصیه من اینه که اگه الان بطور نقد شانس سرمایه گذاری و کارآفرینی مناسبی رو دارید و احتمال بالایی برای موفقیتتون میدید به هیچ وجه نقد رو ول نکنید و دنبال نسیه نرید. دنیای تحصیل و آکادمیک همیشه یکسان می مونه و دکترا رو چه الان بگیرید چه 10 سال دیگه فرق اونچنانی نمی کنه، ولی وضع کار و بازار و صنعت می تونه خیلی سریع تغییر کنه به خصوص در اوضاع ناپایدار اقتصادی ایران.