سلام. من این تاپیک رو تازه دیدم و از اونجایی که خودم تجربه مستقیمی در این ارتباط دارم میخوام با بقیه هم در میون بذارم. ورودی ما (سال 88) جزو اولین نفراتی بودیم که این سیستم داشت تو اکثر دانشگاههای تهران پیاده میشد. اون موقع هیچ کس اطلاعاتی در مورد شیوه آموزش محور نداشت و ما واقعا برای انتخاب رشته مستاصل بودیم. تنها چیزی که از سالهای قبل مشخص بود این بود که هر دانشگاهی رتبه های بهتر رو به آموزش- پژوهشی اختصاص میده و در مرحله بعد از رتبه های بعدی آموزش محور برمیداره. بعضیها میگفتن که تز برای آموزش محورها اختیاری هست ولی این سوال پیش می اومد که اگه این مزیت برای آموزش محورها وجود داره که بخوان یا نخوان تز بردارن چرا رتبه های بدتر برای این شیوه انتخای میشن. من در نهایت این شیوه تو یکی از دانشگاههای تهران رو به سیستم با تز دانشگاههای شهرستان ترجیح دادم چون سر کار میرفتم و نمیخواستم کارم تو تهران رو از دست بدم.
بعد از ورود اول به ما گفتن که معدلهای بالای 17 میتونن تز بردارن، بعد شد شاگرد اول و در نهایت کلا به هیچ کدوم از بچه های آموزش محور پایان نامه ندادن. من از همون اول به خاطر احساس ضعفی که از نداشتن پایان نامه حس میکردم همش تو فکر دادن مقاله بودم و از دو تا از پروژه های درسیم مقاله کنفرانس بین المللی ارائه کردم. در نهایت هم به ما به جای پایان نامه 4 واحد پروژه تحقیقاتی ارائه کردن که باز هم من از همون 1 مقاله کنفرانسی و یک علمی-پژوهشی در آوردم. جالب این هست که چند تا از دوستام که همزمان با من دانشگاههای تهران، شریف، امیرکبیر و ... قبول شدن از پایان نامشون حتی یک مقاله هم در نیاوردن و یکیشون هم یک مقاله کنفرانس ملی ارائه کرد.
در کل میخوام بگم که همه اینها به خود فرد بستگی داره، شما اگه پتانسیل داشته باشید حتی از پروژه های درسیتون هم میتونید مقاله در بیاریدکه ارزشش میتونه از پایان نامه هم بیشتر باشه. الان هم یکی از همکلاسیهای همون دوره من تودانشگاههای داخلی دکترا قبول شده.
ولی این رو باید بدونید که با نداشتن پایان نامه همیشه یک کمبود نسبت به بچه هایی که پایان نامه دارن حس خواهید کرد، وقتی بقیه راجع به استاد مشاور، داور و ... صحبت میکنن شما عملا هیچ نظری ندارید!!
در کل توصیه من این هست که اگه شانس قبولی تو دانشگاههای خوب مثل شریف، تهران، امیرکبیر، علم و صنعت یا حتی خواجه نصیر رو به شیوه آموزش محور دارید مدرک این دانشگاهها به دانشگاههای پاییین تر با تز ارجحیت داره. در خصوص اپلای هم فکر نمیکنم مشکلی پیش بیاد چون همونطور که بچه ها گفتن بیشتر نتیجه تحقیق که مقاله باشه براشون اهمیت داره تا خود واحد پایان نامه. این رو هم بگم که تو شیوه آموزش محور شما چون تعداد بیشتری واحد به نسبت شیوه پژوهشی میگذرونید برای کار کردن روی پروژه تحقیقاتیتون که معادل پایان نامه محسوب میشه وقت خیلی کمتری به نسبت پژوهش محورها دارید و باید موضوعتون رو طوری انتخاب کنید که توی اون زمان کم (برای ما 6 ماه بود) بتونید جمعش کنید، مگر اینکه براتون مهم نباشه که ارشدتون بیشتر از 2 سال طول بکشه.