نقل قول نوشته اصلی توسط especial نمایش پست ها
شهرهایی مثل هامبورگ و فرانکفورت مثلا ایرانی بیشتری دارن.
در جواب این دوستمون هم که گفتن بچه ها نژادپرست نیستن، باید بگم متاسفانه این طور هست بعضی وقتا. من کسی رو میشناسم که متولد آلمان بود، ولی چون موهاش مشکی بود تو مدرسه مورد تمسخر بچه ها قرار می گرفت. من دو سه نفری رو که دیدم که ایرانی بودن و بچه های کوچیک داشتن، متاسفانه این طوری نبوده که بچه هاشون هیچ مشکلی نداشته باشن تو مدرسه. یه مثالش در مورد همون شخص بالا که گفتم موهاش هم مشکی بود این بود که این بنده خدا تو درس آلمانی بهترین نمره ی کلاس رو گرفته بود! یعنی از تمام آلمانی هایی که پدر و مادرشون هم اصالتا آلمانی بودن بیشتر گرفته بود و این باعث میشد بچه ها بیشتر حساس بشن. جدای از اینکه متاسفانه بعضی خانواده ها آموزش های خوبی برای بچه هاشون ندارن و بهشون توصیه می کنن که مثلا از خارجی ها دوری کنن. مثلا یه بنده خدایی می گفت رفتم بچه مو از مهد بردارم. یه بچه ی دیگه هم منتظر مامانش بود، من بچه ی خودمو بغل کردم، گفتم شاید این بچه ها دلش می خواد، بذار اونم یه نازی بکنم، یه خوش و بشی بکنم باهاش. اومدم نزدیکش بشم، گفت مامانم گفته با اونایی که روسری دارن حرف نزنم!
بچه ها اون کاری رو می کنن که پدر و مادرشون بهشون بگن.
البته منظورم این نیست که این دوستمونو بخوام بترسونم. اصلا. ولی میگم که آمادگی مشکلات رو هم داشته باشین.
یا مثلا من کس دیگه ای رو میشناسم که اونم متولد آلمانه، میگه من تو مدرسه دوستام همه ترک بودن. این جوری نیست که فکر کنین همه ی آلمانی ها راحت خارجی ها رو می پذیرن.
به هر حال، هر جایی مشکلات خودشو داره.
دور نشیم از بحث، فقط خواستم گفته باشم که با دید باز تصمیم بگیرین و یه حسی نسبت به جایی که می خواین زندگی کنین داشته باشین.
برای همین گفتم اولش حداقل بهتره شهری باشه که ایرانی بیشتر داره. البته این دو تا شهر، هر دو گرون هستن. دیگه خودتون باید ببینین چه اولویت هایی دارین. شهرهای شرقی هزینه ی کمتری دارن، اما خب خارجی پذیریشون هم به نسبت بسیار کمتره.
من به هیچ وجه شهرهای شرقی رو توصیه نمی کنم به شما (البته به جز برلین). برلین هم یه شهری هست که به نسبت سایر شهرهای شرقی هزینه اش کمی بالاتره، اما از شهرهای جنوبی کمتره (نسبت به هامبورگ و فرانکفورت به طور دقیق نمی دونم). ایرانی هم زیاد داره. اینم میتونه یه آپشن خوب باشه.
سلام
من چند مورد در رابطه با صحبت های شما لازم دیدم بیان کنم.
1. حالت تمسخر در کلاس در همه جا هست. وقتی از 15 دانش آموز یک مقطع 14 نفر دارای شکل و رنگ مو و چشم مشابه هستند ولی یک نفر (خیلی) متفاوت هست این حالت رو ایجاد می کنه حالا یا مو سیاه هست یا قرمز هست یا بلوند هست. مساله حسادت و رقابت بین بچه ها هم به همین صورت در همه جوامع هست.
2. بطور کلی والدین به فرزندان شون توصیه می کنند از غریبه ها دوری کنند. یک مهاجر (که بیشتر اوقات ظاهر و پوشش و لهجه متفاوتی دارد) دو برابر غریبه هست پس این مساله هم بدیهی هست و ربطی به آموزش خوب یا بد ندارد.
3. در مورد بنده خدایی که ذکر کردید هم کار ایشون درست نبوده. اگر در ایران یک بچه می بینید و (به نقل از خودتون) "بذار اونم یه نازی بکنم، یه خوش و بشی بکنم باهاش. اومدم نزدیکش بشم"؛ این مساله و همین جملات شما در خارج از ایران مشکل ساز هست.
موفق باشید