اقامت در اروپا

[MAHAN7]

متن جالبی بود ، مرسی ماهان جان.
خواستم بگم در خصوص کانادا ننوشتی - البته منم باشم نمینویسم ! کانادا عین بستنی ای میمونه که نه مزه داره نه قیافه!
محسوس بدتر از هردو دسته ای هست که ننوشتی و خیلی ویژگی قابل ذکری نداره.
فقط به نظرم یکمی بایاس رو اروپا بودی که میشه حدس زد که انتخاب شخصیه. مثلا من فکر میکنم از نظر پیشرفت شغلی و فرصت های کاری آمریکا گپ بسیار زیادی با اروپا داره (تو حوزه های مختلف مطمئنا فرق داره - مثلا تو حوزه مالی به جز لندن بقیه شهر های اروپایی حرفی برای زدن ندارن)

دقیقا حرفات درسته. این چندتا کشور از نظرمن همشون برای زندگی خوبن برای یک ایرانی با فرهنگ ایرانی.
من چون پسر مجرد جوون و اهل زندگی (تا اهل کار) ترجیحم با اروپاست.

کانادا بنظرم یک مزیت خالی داره که اونم اقامت هستش. با این وضعیت اب و هوا و مالیات گردن شکن و کمبود کار و بحران مسکن من هیچ موقع یه همچین جایی نمیرم (البته استثنا برای افراد همیشه هست).

این کشورها هرکدومشون یک خوبی یا بدی دارن. مثلا امریکا موردی که گفتی اگر برام اولویت اول کار/درامد باشه امریکا رو میرم. (صد درصد هم میرم جایی مثل تگزاس (هیوستون) یا یه جایی تو فلوریدا یا اریزونا اگر که انتخاب با من باشه.)
ولی کسی که دنبال کار کردن نیست و نزدیکی به ایران و عشق حال و ... ایتالیا و اسپانیا. (اینا بیشتر دانشجویی میشه رفت تا طرف با ویزای کار بره).
اون اولویتهای بنده رو جابجا کنی یکی از اون ۴تا ۵تا کشور بهتر میشه از بقیه موارد.
البته که خیلیها تو قطر و امارات و استرالیا هستن و راضین.

قاعدتا برای کسایی که تحصیلی امکان رفتن رو ندارن گزینه های زیادی نمیمونه بجز آلمان و کشورای خیلج فارس و کانادا و امریکا (و شایددددد استرالیا).


کاوه جان یه موضوعی برای من جدیدا محسوس شده (مطمین نیستم) که مشاغل تو حوزه ی بیزنس/مالی و حوزه ی های تحریمی رو به ایرانیها یا نمیدن یا به راحتی نمیدن. نظرت رو بنویس.