نقل قول نوشته اصلی توسط mosini نمایش پست ها
خب دوستان من
درایران مسائل بروز تحلیل میشه و نمیشه براساس قانون الان براش تصمیمی گرفت،من از دانشگاه JNTU هندوستان پذیرش گرفته بودم اوایل امسال و اون موقع توی سایت وزارت علوم این دانشگاه Ok بود و برای ارشد مقاله ی accept شده در کنفرانسی لازم نداشت.اد موقعی که رفتم حیدرآباد قانونش عوض شد و گفتن در صورتی مدرکش قبوله که داشنجو حتما مقاله ای بده در ژورنالی معتبر.
خب من برگشتم البته چون وضع افتضاحه اونجا مخصوصا JNTU.امید وارم گول نخورید و نرید به دانشگاه های هند.تنها دانشگاه هایی از هند درست و حسابی هستند که ته اسمشون Technology داره.که پذیرش تو اونها سخته.البته بگم یکی از این دانشگاه ها که بد هم پذیرش نمیده توی شهر چنای هند هست که اگه اهل خبر و اینا باشید میدونید که این شهر از اون شهر های تروریست پرور هندوستان هست.و بسیار بد آب و هواست.گرم و شرجی هزار برابر بد تر از بندر عباس خودمون.آب خوردن هم نیست.
بگذریم در هر حال برای اونی که در دکترای پیوسته مقاله ای درست حسابی با Impact Factor بالا و citation بالا ارائه بده.مثلا توی ICSE مقاله بده قطعا براش توی همون سنگاپور کار با حقوق خوب خواهد بود،از یکی که اونچا دانشجو بود شنیدم که گفت(تلفنی 2 سال پیش) که بعد از اتمام درس بهت پیشنهاد کار در دانشگاه میدن با خقوق خوب و عالی(اگه چرت گفته منو در جریان بزارید،لطفا).ولی خوب در ایران داستان متفاوت هست ممکنه موقعی که شما برمیگردید ایران با مدرک دکتراتون و سواد خوبتون(اکیدا به این قسمت توجه کنید-سواد درست و حسابی) بعد از apply کردن برای هر کاری در سطح حرفتون در سازمان های دولتی و خصوصی بجز دانشگاه براتون کار هست و البته برای هیئت علمی شدن دانشگاه های سراسری یا آزاد غیر از تهران هم میتونید پذیرفته بشید ولی تهران یکم سخت هست،چون که پارتی بازی و متقاضی قدر بسیار است جوان(از آمریکا و اروپا بگیر تا سنگاپور و هند و ژاپن و چین و ...).من معتقدم در ایران در محیط دانشگاهی ابتدا پارتی و دوما سواد شما تعیین کننده هیئت علمی شدنتون هست.
اعتقاد شخصی من هست.
واقعاً این حرف درسته که ممکنه اون موقع قانونی تو ایران بیاد که قانون الآن رو نقض کنه و کلی از دوستان رو دچار مشکل کنه. به عنوان مثال هم اینکه کسی که می تونست ورودی 89 ارشد شبانه شریف باشه رفته روزانه علم و صنعت چون مدرک ارشد 1 میلیون بوده و شهریه ارشد شبانه کلاً 6 میلیون. ترم 2 ی این بنده خدا تعرفه مدرک ارشد ورودی های 89 به بعد رو عوض می کنن و قیمت مدرک میشه 8 میلیون! حالا طرف 2 میلیون باید بیشتر بپردازه و به دانشگاه پایین تری رفته. می مونه انصراف بده یا به دعا برای مسئولان وزارت علوم بسنده کنه و درسش رو ادامه بده.

ضمناً، واقعاً هند ارزش اپلای کردن داره؟ من شنیدم حتی دهلی هم به شدت از شهرهای ما کثیف تره و فرهنگ مردم بسیار پایینه. از لهجه مردمش هم که بگذریم، فکر نکنم فاند خوب بدن چون اگه می دادن اینقدر فرار مغزها نداشتن. واقعاً حیف نیست آدم خانواده و کشورش رو ول کنه بره اونجا؟