مشاهدات و تجربيات شما در آمریکا

[rahi2012]

من حالت غالب رو گفتم. تنها وقتی می تونم به استحکام این جور ازدواج ها ایمان بیام که زوج 45-50 ساله ی این تیپی اینجا ببینم که هنوز ندیدم!

من کلا یه سری چیزا اینجا میبینم که کاملا مثل ایرانه. مثلا"

1. داشجوهای مهندسی اینجا هم نرد هستن.
2. کالج های مهندسی رو حاشیه دانشگاه می سازن!!!
3. رفتارهای عجیب و غریب بین استاد و دانشجو و استاد و رئیس و ....که انگار خاص دانشکده های مهندسیه. (من تو یه پروژه ای وارد شدم که باید با دانشکده های معماری و مکانیک و عمران و بیزینس و .... همکاری کنم و همه ی این محیطها رو هر هفته میرم ولی هیچ جا شبیه کالج مهندسی نیست!)
4. تعداد دخترها از پسرها خیلی کمتره تو کالج مهندسی.
5. اینجا کلی دختر و پسر آمریکایی هستن که کاملا مذهبی هستن. مثل مذهبی های ایران که کلا Community خودشون رو دارن و با هر کسی هم رفیق نمیشن.
6. کم نیستن دانشجوهایی آمریکایی که تا حالا از ایالتشون هم خارج نشدن یا نهایت فقط شهرهای شرق آمریکا رو دیدن و هیچ ایده ای در مورد خارجی ها ندارن. علاقه ای هم به معاشرت با خارجی ها ندارن چون اصلا با دنیا و بقیه کشورها (به جز انگلیس و آلمان و ... کشورهای معروف) آشنا نیستن و حوصله ش رو هم ندارن. ( کاملا مهربون و محترمند ها اما اون علاقه ای که مثلا ماها برای شناخت اونا داریم رو اونا در مورد ما ندارن یعنی اصلا حسشو ندارن)
7. اینجا مداح اهل بیت هم داریم. دیشب تو دانشگاه یه گروهی اشعار مذهبی تلاوت می کردن، البته با آلات موسیقی فراوان و ولوم بالا! نحوه ی خوندن در مورد Jesus، تن صدا، میمیک صورت و نوع تحت تاثیر دادن مخاطب من رو کاملا یاد مداحهای ایران انداخت. تنها فرق اون جماعتی که جمع شده بودن این بود که به جای گریه خوشحالی و به جای سینه کف آروم میزدن.

پروفسور مولانا یک دوره اموزش دیپلماسی عمومی رو باهاش داشتیم میگفت توی آمریکا در واشنگتن که بودم یک جلسه مذهبی مربوط به مسلمانان بود جوان آمریکایی اومد ازم پرسید این چیه گفتم ابوالفضل پارتی! بعد دیدم فرداش با دوستاش اومدند گفتند کی ابوالفضل پارتی! برگزار میشه ما هم دوباره بیایم!
پ.ن
یکی از قوانین تابعیت آمریکا سوگند وفاداری به کتاب مقدس دینی هر فرد هست که باید برای وفاداری به آمریکا (که طبعا شامل زیر مجموعه هاش هم میشه!و گسترده هست میشه) بخوره . بعد پروفسور مولانا استاد دانشگاه بوده در اونجا تابعیت و شهروندی آمریکا رو داره و طبعا به عنوان فرد مسلمان این سوگند رو خورده!به قرآن! بعد در ایران مشاور رییس جمهور خونی ترین دشمن آمریکا میشه! وقتی ازش پرسیدم این رو یک مقدار برامون شفافا توضیح میدید فقط لبخند ملیحی زد و رفت!

[Mehrad]

من ۳ سال پیش یک naturalization ceremony رفتم (یعنی‌ برنامه‌ای که ملت اون سوگند کذایی رو میخورن و رسما citizen میشن) . خبری از کتاب مقدس و این حرفها نبود. فقط سوگند میخورن و certificate و یه سری فرم و دفترچه و اینها رو میگیرن و خلاص. برام جالب بود که توی یک برنامه رسمی‌ دولتی فدرال تحت ریاست یک قاضی فدرال ایالات متحده آمریکا، پرچم گنده جمهوری اسلامی رو روی میله پرچم در کنار پرچم‌های دیگه منجمله اسرائیل ببینم. بامزه ترش این بود که هر کس بهم می‌رسید، به خیال اینکه من هم یکی‌ از اون سوگند خورده‌ها بودم، بهم میگفت congratulations. روز ۴ جولای بود و من هم این هوا ریش داشتم، یعنی‌ فکر کنم چند سانتی بلندتر از بن لادن یا شاید همون حدود.

[saeedsharif]

ازدواج کردن برای مجردها توی آمریکا کاملا مثل قمار می مونه، از ایران که رسما نمی شه چشم بسته و با تعریف مادر و خواهر و ... زن گرفت، دخترهای ایرانی اینجا هم که واقعا سخته که یکی شون رو پیدا کنی که هم نرمال باشه، هم قیافه خوبی داشته باشه و هم این که تو رو بخواد (مگر اینکه خیلی خوش تیپ و کار درست باشی که اونوقت گزینه هات محدود به دخترهای ایرانی قاعدتا نخواهد نبود و البته گذشته از اون کو دانشجوی دکترای خوشتیپ و کاربلد!!!) ، دخترهای خارجی هم واقعا سخته باهاشون ارتباط برقرار کردن و متقاعد کردن خوباشون برای ازدواج. در نتیجه واقعا ازدواج مثل قمار می مونه توی آمریکا با هر شکل و شمایلش، من شانس موفقیت آمیز بودن ازدواج توی آمریکا رو فقط 20 درصد می دونم. یکی از هر پنج تا. من البته حرف پیمان رو قبول دارم که اگه قصد ازدواج دارید باید واقعا 3-4 سال بمونید اینجا و شرایط رو کامل سبک سنگین کنید.

[rahi2012]

من حالت غالب رو گفتم. تنها وقتی می تونم به استحکام این جور ازدواج ها ایمان بیام که زوج 45-50 ساله ی این تیپی اینجا ببینم که هنوز ندیدم!

من کلا یه سری چیزا اینجا میبینم که کاملا مثل ایرانه. مثلا"

1. داشجوهای مهندسی اینجا هم نرد هستن.
2. کالج های مهندسی رو حاشیه دانشگاه می سازن!!!
3. رفتارهای عجیب و غریب بین استاد و دانشجو و استاد و رئیس و ....که انگار خاص دانشکده های مهندسیه. (من تو یه پروژه ای وارد شدم که باید با دانشکده های معماری و مکانیک و عمران و بیزینس و .... همکاری کنم و همه ی این محیطها رو هر هفته میرم ولی هیچ جا شبیه کالج مهندسی نیست!)
4. تعداد دخترها از پسرها خیلی کمتره تو کالج مهندسی.
5. اینجا کلی دختر و پسر آمریکایی هستن که کاملا مذهبی هستن. مثل مذهبی های ایران که کلا Community خودشون رو دارن و با هر کسی هم رفیق نمیشن.
6. کم نیستن دانشجوهایی آمریکایی که تا حالا از ایالتشون هم خارج نشدن یا نهایت فقط شهرهای شرق آمریکا رو دیدن و هیچ ایده ای در مورد خارجی ها ندارن. علاقه ای هم به معاشرت با خارجی ها ندارن چون اصلا با دنیا و بقیه کشورها (به جز انگلیس و آلمان و ... کشورهای معروف) آشنا نیستن و حوصله ش رو هم ندارن. ( کاملا مهربون و محترمند ها اما اون علاقه ای که مثلا ماها برای شناخت اونا داریم رو اونا در مورد ما ندارن یعنی اصلا حسشو ندارن)
7. اینجا مداح اهل بیت هم داریم. دیشب تو دانشگاه یه گروهی اشعار مذهبی تلاوت می کردن، البته با آلات موسیقی فراوان و ولوم بالا! نحوه ی خوندن در مورد Jesus، تن صدا، میمیک صورت و نوع تحت تاثیر دادن مخاطب من رو کاملا یاد مداحهای ایران انداخت. تنها فرق اون جماعتی که جمع شده بودن این بود که به جای گریه خوشحالی و به جای سینه کف آروم میزدن.

در باب کالج های مهندسی و ..... یک نکته ای به ذهنم رسید که ذکرش خالی از لطف نیست.
جوامع غربی و تکنیکی که اون جوامع برش استوار شدند اساس بنیان های فلسفی داره یعنی اول فکر تکنیک ساز بوده بعد خود تکنیک (برعکس جامعه ما ) و این خودش در دسته بندی علوم خیلی پررنگه. ما دو نوع علم داریم علوم خادم و علوم مخدوم. بالاخره خود فکر مدرن هم این رو در خیلی از شکل بندی های اجتماعی در نظر گرفته. علوم خادم هم معمولا همین علومی هستند که امروز به عنوان علوم فنی ازشون یاد میشه و علوم مخدوم هم که به قول کارل پوپر تنها یک درصد از علوم رو تشکیل میدند شامل علومی مثل فلسفه و تا حدودی شاید علومی مثل فیزیک هم در این دسته بندی قرار بگیرند.
شاید بشه همین بحث کالجهای مهندسی و .... رو هم اینطوری تصورش کرد فکر ساختشون رو.

[pimi810]

,.... The most beautiful thing I have seen in US culture is that they never ask about your privacy. (for example your income, religion, your relationship

[Mehrad]

,.... The most beautiful thing I have seen in US culture is that they never ask about your privacy. (for example your income, religion, your relationship

بستگی داره طرف چه قدر احساس پسرخاله بودن بکنه یا خودت چقدر پسرخاله شی‌‌. از من که هر جا میرم تا دلت بخواد از اینجور سوال‌ها می‌کنن.

[mdemehri]

چند تجریه:
-همیشه مدارکتون رو اسکن کنید و اون رو برای خودتون نگه دارید....خیلی خیلی به درد بخور هست.
- مدارک مهم مثل پاسپورت یا طلا و چیزای با ارزشی رو که دارید بذارید صندوق امانات بانک. بعضی وقتا براتون رایگان می شه هزینش یا نهایتاً سالی 60 دلار.
- بیل هایی رو که لازم ندارید رو حتماً Shred کنید. حتی فیش هایی که به دردتون نمی خوره بعد از خرید.

[rahi2012]

چند تجریه:
-همیشه مدارکتون رو اسکن کنید و اون رو برای خودتون نگه دارید....خیلی خیلی به درد بخور هست.
- مدارک مهم مثل پاسپورت یا طلا و چیزای با ارزشی رو که دارید بذارید صندوق امانات بانک. بعضی وقتا براتون رایگان می شه هزینش یا نهایتاً سالی 60 دلار.
- بیل هایی رو که لازم ندارید رو حتماً shradeکنید. حتی فیش هایی که به دردتون نمی خوره بعد از خرید.

جالبه من همین کارها رو حتی در ایران هم به صورت مداوم انجام میدم. ((:

[Radian]

چند تجریه:
-همیشه مدارکتون رو اسکن کنید و اون رو برای خودتون نگه دارید....خیلی خیلی به درد بخور هست.
- مدارک مهم مثل پاسپورت یا طلا و چیزای با ارزشی رو که دارید بذارید صندوق امانات بانک. بعضی وقتا براتون رایگان می شه هزینش یا نهایتاً سالی 60 دلار.
- بیل هایی رو که لازم ندارید رو حتماً shradeکنید. حتی فیش هایی که به دردتون نمی خوره بعد از خرید.

و میدونین که اگر بنا به هر دلیلی بازداشت بشین ، باید شب رو در بازداشتگاه تشریف داشته باشین تا بعدِ یه مدت یجوری بتونین مدارکتون رو از بانک بردارین و ثابت کنین که قانونا در آمریکا هستین ؟

همون زیرِ فرش مفید ترین کاره ممکنست. اینجا روی مساله ی مهاجرت با کسی شوخی ندارن ، ممکنه برای کسی اصلا مشکلی پیش نیاد ولی اگر اومد بهتره مدارکتون دمِ دست باشن.

مثال: در اتوبان سن دیگو شما اگر پاس و I-20 همراهتون نباشه وقتی پلیس نگهتون میداره شب برای بازداشتگاه مسواک و وسایل لازم رو همراه داشته باشین

[pimi810]

و میدونین که اگر بنا به هر دلیلی بازداشت بشین ، باید شب رو در بازداشتگاه تشریف داشته باشین تا بعدِ یه مدت یجوری بتونین مدارکتون رو از بانک بردارین و ثابت کنین که قانونا در آمریکا هستین ؟

همون زیرِ فرش مفید ترین کاره ممکنست. اینجا روی مساله ی مهاجرت با کسی شوخی ندارن ، ممکنه برای کسی اصلا مشکلی پیش نیاد ولی اگر اومد بهتره مدارکتون دمِ دست باشن.

مثال: در اتوبان سن دیگو شما اگر پاس و I-20 همراهتون نباشه وقتی پلیس نگهتون میداره شب برای بازداشتگاه مسواک و وسایل لازم رو همراه داشته باشین

Man.....
You are kidding
I hate carrying pass and I-20
Are you sure? tomorrow Ill call them to verify