به خاطر اینکه ترستون بریزه این مقاله رو هم بخونید!!فقط بر طبق آمار سال 2008، 40 درصد کسایی که از طریق اسکیل ورکر یا سرمایه گذاری به کانادا اومدن ظرف 10 سال اول به کشورشون برگشتن...البته این آمار در مورد ایرانی ها من نمی دونم چقدر صادقه چون خودتون بهتر می دونید ایران وضعیت چه جوریه و بنده خدا ایرانیا اینجا میسوزن و میسازن و البته خیلی هاشون هم پیشرفت می کنن ....
http://canadianimmigrant.ca/communit...o-leave-canada
اینم تعداد مهاجرها بر اساس کشور اولیه که میبینید که به جز امریکا و انگلیس (که قطعا مشکل زبان ندارن) بقیه همچین کشورهای آبادی هم نیستن که مهاجرهاشون به کشور خودشون بر می گردن:
http://www.cbc.ca/news/background/im.../patterns.html
لندینگ در تورنتو July 2012
Thank God
عزیز دلم
این فرمایشات شما رو همه ماها درحد تئوری کاملا قبول داریم و تلاش هم کردیم که انجام بدیم ولی شدنی نیست!
وقتی میخوای وارد یه کمپانی بشی، بخصوص اگه انتری لول باشه، اینقدر متقاضی زیاده که اگه آشنا نداشته باشی (که نداریم)، شانس دیده شدن رزومت درحد صفره. اگرم پوزیشن بالاتری رو بخوای که همون ماجراییست که آقانیما اشاره کردن. اونوقت چجوری تازه بیایم شرط دوره آموزشی رو هم درنظر بگیریم؟!!!
رزومه مون رو با دست، با پا، سینه خیز، همه جوره حاضریم ببریم تحویلشون بدیم، کیه که راهمون بده؟!! که حالا بعدشم بگیم نه آقا، به شما نمیدیمش، برو بگو بزرگترت بیاد!!!
من یک مدتی یک بغل رزومه برداشتم و راه افتادم دوره. گفتم میرم تک تک شرکتای موردنظرم و رزومم رو دستی میدم. سه چهارتاشون که از نگهبانی به بعد راهم ندادن. بقیه هم گفتن رزومت رو بده خودمون به جریان میندازیم، یااینکه گفتن فقط آنلاین میتونین اپلای کنین. فقط توی یکیشون تونستم یک ریکروتر رو ببینم و باهاش چند دقیقه ای صحبت کنم که اونم آب پاکی رو ریخت روی دستم، گفت که بیخود توی اینجور شرکتا دنبال کار نباش؛ حتی انتری لول. هیچ شانسی نداری.
یک مدت برو دنبال کاری که کاستومر سرویس داشته باشه، حالا هرچی. اونوقت میتونی بگی کندین اکسپرینس داری و رفرنس هم خواهی داشت ولی الان هیچ کسی یه تازه وارد رو استخدام نمیکنه.
البته نمیگم که نوع کارمن توی این قضیه بی تاثیره، ولی درهرحال،این توصیه ها بهیچ عنوان درمورد من کارگر نبود. متاسفانه!
به سلامتی زندگی ، که اگه خوش بگذره اسمش میشه " خاطره " اگه پدرت دربیاد اسمش میشه " تجربه " !!
تازه همه این ها سوپر اعتماد به نفس می خواد...نه خداییش اصلا تو ایران هم بگیم اینجوری میشه کار پیدا کرد چند نفر حاضر میشیم پاشیم راه بیوفتیم بریم شرکت ها بعد با منشی و دربون چونه بزنیم تا بذارن بریم تو بعد بریم بشینیم جلوی مدیر بخش استخدام که معمولا تو ایران همون حراست سازمان میشد و دانش تخصصی موضوع رو نداره بشینیم رزومه امون توضیح بدیم بعد بگیم من خیلی عالی هستم برای این کار؟!به نظر من این روش اولا سوپر اعتماد به نفس و دوما سوپر مهارت در کار مربوطه میخواد...من همکار کاناداییم دخترش که از دانشگاه نیویورک فارغ التحصیل شده بود و داشت دنبال کار میگشت یه بار بهش گفتم چرا دخترت نمی ره اینفورمیشن اینترویو گفت دخترم شای هست و روش نمی شه اینکار رو بکنه حالا دخترش بیزنس خونده بود و الان که یه جای خفن کار پیدا کرده مسئول کارهای یکی از فستیوال های تورنتوست بعد اون موقع خداییش ما شای نباشیم که با زبان الکن، هلک و هلک پاشیم بریم رزومه بدیم؟! از نظر من این روش فقط برای کارهای سطح پایین...شاید جواب بده ....برای کار تخصصی گفتم اینکار سوپراعتماد به نفس و سوپرمهارت میخواد که خوش به حال اونایی که دارن و با این روش کار پیدا می کنن....
ویرایش توسط s30min : May 4th, 2013 در ساعت 12:43 AM
لندینگ در تورنتو July 2012
Thank God
اعتماد بنفس میخواد... اما به خدا سوپر اعتماد بنفس نمی]خواد!
من خودم هیمنجوری 3 جا مصاحبه شغلی دعوت شدم، یکیش هم داره به مراحل جدی میرسه
گفتم که... اگر برای جاهایی که برای انتری لولشون دروه آموزشی دارن برید، فقط مهارتهای اولیهتون مهمه، لازم نیست خیلی هم رزومه ی عجیب و غریبی داشته باشید
باورکن سیمین جان که من اینکارو کردم. به هرکس هم گفتم، شاخ درآورد. ولی واقعا بدون هیچ سابقه شناختی از آدماش همونطوری هلک و هلک پاشدم دوره راه افتادم. حتی اون ریکروتری هم که تعریفش رو کردم، خیلی براش جالب بود و گفت که شجاعتتو تحسین میکنم؛ ولی نه! نمیشه!
نمیدونم اگه بتونی منو "دارای اعتماد بنفس فراوان"بدونی، ولی درهرحال نتیجه نداد.
به سلامتی زندگی ، که اگه خوش بگذره اسمش میشه " خاطره " اگه پدرت دربیاد اسمش میشه " تجربه " !!
پس حتما تورنتو خیلی با ونکوور فرق میکنه ...مهاجرهایی که هنوز تصمیم نگرفتید مقصدتون به ونکوور تغییر بدید چون اینجا اصلا از این خبرها نیست...دوست من کلاس مقدماتی بیزنس می رفت که از طرف دولت گذاشته بودن برای مهاجرها بود و بعد از دوماه آموزش، دو ماه دوره والنتیری داشت می گفتن بانک ها چون اطلاعات مردم دارن نمی تونن کسی به عنوان والنتیر بانک بفرستند و باید حتما بانک ها به کسی که می خوان استخدام کنن اعتماد کامل داشته باشن...حالا دیگه نمی دونم ونکوور چه جوریه که اگه کسی از همین جوری بیاد تو بانک رزومه بده بهش کار میدن ولی واقعا تورنتو اصلا و ابدا اینجوری نیست اصلا دربون ها و رسیپشن ها تربیت شدن که کسی رو تو شرکت راه ندن...
لندینگ در تورنتو July 2012
Thank God
به سلامتی زندگی ، که اگه خوش بگذره اسمش میشه " خاطره " اگه پدرت دربیاد اسمش میشه " تجربه " !!
سیمین جون اتفاقن بانک از همه جا راحتتره!! چون رزومه رو میری تو شعبه میدی دست منیجر و کسی هم ازت بازپرسی نمیکنه که کجا میخوای بری! من خودم هم توی بانک داره کارم درست میشه و مصاحبهشون رو قبول شدم و شعبهم رو هم انتخاب کردم، فقط منتظر ریکروتر هستم که جاب افر رو برام بفرسته دیگه!
تقریبن همهشون برای CSR یا tellerهاشون 6 هفته دوره ی آموزشی با حقوق تماموقت دارن، بعدش هم استخدامت میکنن
بعد از استخدام 6 ماه بصورت پارتتایمی، ولی مینیمم 25 ساعت در هفته کاره، تقریبن همیشه بیشتر از این میری سر کار... من کسی رو میشناسم که تو این دوره Over Time هم وامیسته، چه برسه به تمام وقت!
بعد از این 6 ماه هم میتونی درخواست بدی فول تایم بشی، ولی اگر نخوای هم نمیشی! چون در هرصورت برای پارت تایم هم تمام بنفیتهای فول تایم رو بهت میدن
علاقه مندی ها (Bookmarks)