چرا آمریکا؟هدف؟اخرش که چی؟

[Nastarann]

پس در واقع همون صفره!
حالا درمورد رشته اقتصاد چطور؟اوضاع اشتغال اون بچه صورت هست مخصوصا اگر لیسانس غیرمرتبط باشه؟

[rahi2012]

پس در واقع همون صفره!
حالا درمورد رشته اقتصاد چطور؟اوضاع اشتغال اون بچه صورت هست مخصوصا اگر لیسانس غیرمرتبط باشه؟

خیر عرض کردم 20 % به نظر شما 20 % درصد کمی هست؟ مگر چند درصد افرادی که داخل به یک رشته میشند با استعداد هستند؟
بقیه اومدن برای گرفتن مدرک .
به هر حال هر رشته های مقتضیات خودش را دارد. و باید اتوبوس رو درست سوار شد.
برای اقتصاد و حوزه های غیر پالتیکال به دلیل اینکه میشه با صرف وضعیت علمی کارهایی کرد تا حدودی بهتره. (الته به دست اوردن پروزه های خوب بازم باید لینک داشته باشید)مخصوصا اقتصاد مقایسه ای و تسلط بر سیستم های ریاضی و .....میتونه تا حد زیادی فرد رو جلو بندازه. معمولا افراد با بیس مهندسی سراغ اقتصاد میرند در ارشد و دکترا.
برای این رشته های علوم انسانی در همه جا دو تا نکته رو در نظر داشته باشید . فقط و فقط درس خواندن در دانشگاه های برتر کشور مورد نظر حالا چه ایران چه اروپا و چه امریکا و حتما حتما توانایی در ارتباط گرفتن و لینک برقرار کردن مخصوصا اساتید همون دانشگاه های برتر که افراد با نفوذ کشور خودشون هستند توی این زمینه ها(نگاهی به لیست اعضای هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بندازید که معمولی ترین سمت استاندار و وزیر و معاون وزیر هست و یا اساتید دانشگاه هایی مثل جورج واشنگتن. سیراکیوز. شیکاگو و ام آی تی و هاروارد و پاریس و برلین و ان اس یو و ام گ او (مسکو) که خروجیهاشون در رده های بالای کشوری جای میگیرند(نه همه) .)
بقیه دانشگاه ها برای این دست رشته ها هدر دادن وقت هست و بازدهی نداره. اما در حوزه های مهندسی و پزشکی اوضاع تا حدودی بهتره.و الزامی به اینکه حتما در دانشگاه های برتر برید نیست میشه دانشگاه معمولی رفت و درامد معمولی هم داشت.

[kurosh747]

سلام دوستان
یک سوال یه مدت طولانیه که ذهنم رو مشغول کرده و برای پاسخ دادن بهش تلاشهای زیادی کردم ولی می خواستم نظر شما دوستای عزیزم که تجربتون در این زمینه بیشتره رو هم بدونم.ممنون می شم اگر جواب کاملی بهم بدید.
در حال حاضر دانشجوی ارشد هوش مصنوعی هستم و تا الان تقریبا رزومه خوبی دارم .

این رزومه منه.

دانشجوی ارشد هوش مصنوعی
کارشناسی نرم افزار

معدل 18.63

زبان:iBT 105

2مقاله خارجی 3داخلی

1کنفرانس خارجی

2تا ثبت اختراع

مدرک مهندسی شبکه CCNP بین المللی از cisco(نه از این آموزشگاهی های ایران)

الان 5 ساله که یک شرکت نرم افزاری تاسیس کردم و در حین تحصیل با تلاش شبانه روزی تونستم در کارم هم موفق باشم و الان این شرکت جز 10 شرکت برتر نرم افزاری ایران از لحاظ علمی و مالی قرار گرفته و الان داری 56 نفر کارمنده و هر روز گسترده تر می شه.
من درآمد خوبی از این شرکت دارم (بالاتر از 20 میلیون در ماه) و از لحاظ مالی تامین هستم و در تهران زندگی خوبی دارم ولی با اینکه شرکت ما یک شرکت دانش بنیان و علمی هست هنوز از لحاظ کار علمی ارضا نشدم و هنوز تشنه کار علمی ؛ تحقیق و کار آکادمیک هستم و خیلی علاقه مند بودم که برای مستر در آمریکا ادامه تحصیل بدم نه در ایران(ولی متاسفانه به دلیل مشکلات شرکت مجبور به موندن در ایران شدم و اینجا ارشد می خونم).
سوال من اینه: با توجه به مسائلی که گفتم از نظر شما بهترین تصمیم برای من چیه؟اینکه بمونم ایران کارم و درسم رو ادامه بدم یا اینکه برای دکترا اپلای کنم و برم آمریکا و برای بعد از تحصیلم برای موندن در آمریکا برنامه ریزی کنم؟
شاید برای یک جوان24 ساله و مجرد 20 میلیون ؛ درآمد خیلی زیاد و ارضا کننده ای باشه ولی من هدفم از راه اندازی این شرکت پول نبوده و بیشتر عاشق challenge و کار علمی بوده چون قبل از راه اندازی شرکت هم در خانواده مرفه زندگی میکردم.
با توجه به شرایط و روحیات من که توضیح دادم نظر شما در مورد موندن در ایران یا رفتن به آمریکا و قبول شرایط و مراحل سخت و از دست دادن شرایط خوبی که در ایران دارم برای به دست آوردن چیزهایی که ارزششون از پول بالاتره چیه؟؟؟

[Harrison]

سلام دوستان
یک سوال یه مدت طولانیه که ذهنم رو مشغول کرده و برای پاسخ دادن بهش تلاشهای زیادی کردم ولی می خواستم نظر شما دوستای عزیزم که تجربتون در این زمینه بیشتره رو هم بدونم.ممنون می شم اگر جواب کاملی بهم بدید.
در حال حاضر دانشجوی ارشد هوش مصنوعی هستم و تا الان تقریبا رزومه خوبی دارم .

این رزومه منه.

دانشجوی ارشد هوش مصنوعی
کارشناسی نرم افزار

معدل 18.63

زبان:iBT 105

2مقاله خارجی 3داخلی

1کنفرانس خارجی

2تا ثبت اختراع

مدرک مهندسی شبکه CCNP بین المللی از cisco(نه از این آموزشگاهی های ایران)

الان 5 ساله که یک شرکت نرم افزاری تاسیس کردم و در حین تحصیل با تلاش شبانه روزی تونستم در کارم هم موفق باشم و الان این شرکت جز 10 شرکت برتر نرم افزاری ایران از لحاظ علمی و مالی قرار گرفته و الان داری 56 نفر کارمنده و هر روز گسترده تر می شه.
من درآمد خوبی از این شرکت دارم (بالاتر از 20 میلیون در ماه) و از لحاظ مالی تامین هستم و در تهران زندگی خوبی دارم ولی با اینکه شرکت ما یک شرکت دانش بنیان و علمی هست هنوز از لحاظ کار علمی ارضا نشدم و هنوز تشنه کار علمی ؛ تحقیق و کار آکادمیک هستم و خیلی علاقه مند بودم که برای مستر در آمریکا ادامه تحصیل بدم نه در ایران(ولی متاسفانه به دلیل مشکلات شرکت مجبور به موندن در ایران شدم و اینجا ارشد می خونم).
سوال من اینه: با توجه به مسائلی که گفتم از نظر شما بهترین تصمیم برای من چیه؟اینکه بمونم ایران کارم و درسم رو ادامه بدم یا اینکه برای دکترا اپلای کنم و برم آمریکا و برای بعد از تحصیلم برای موندن در آمریکا برنامه ریزی کنم؟
شاید برای یک جوان24 ساله و مجرد 20 میلیون ؛ درآمد خیلی زیاد و ارضا کننده ای باشه ولی من هدفم از راه اندازی این شرکت پول نبوده و بیشتر عاشق challenge و کار علمی بوده چون قبل از راه اندازی شرکت هم در خانواده مرفه زندگی میکردم.
با توجه به شرایط و روحیات من که توضیح دادم نظر شما در مورد موندن در ایران یا رفتن به آمریکا و قبول شرایط و مراحل سخت و از دست دادن شرایط خوبی که در ایران دارم برای به دست آوردن چیزهایی که ارزششون از پول بالاتره چیه؟؟؟

سلام دوست عزیز...
من موندم شما الان که 24سالتونه .. چه جوری در 19 سالگی شرکتی تاسیس کردید که الان جزو 10 شرکت برتر ایران هست...در هر صورت اگر این کارو کردید مطمئنا اونور میتونید موفق تر باشید...
من یک دوست صمیمی داشتم که تو سربازی باهم اشنا شدیم...یکی از افرادی بود که تحت شست وشوی مغزی من رفت امریکا :ی
شرایطش مثل شما بود..شاید هم بهتر از شما..
این دوست من هم موقعیت خوبی داشت..خونواده مرفه...خونه مجردی و BMW شو ایران داشت...ازون ادمای کرم کامپیوتر....اولین برنامشو 14 سالگی نوشته بود...من به واسطه رشتم که کامپیتوره برنامه نویس خوب زیاد دیده بودم اما این پسر فوق العاده عالی بود...مثل شما مدارک برنامه نویسی میکروسافت رو در خارج از ایران گرفته بود...یادمه روزی که مدارکشو فرستادم(به خاطر عمل لیزیک استراحت میکرد) 15 صفحه مدارک برنامه نویسیش بود...اینجا تو پروژه های خصوصیش و دفتری که داشت درامدی بیش از 20 میلیون داشت...یادمه مهندسهای کامپیوتر پروژه های نفت و گاز عسلویه و پارس جنوبی پیش این میومدند کلاس و رفع اشکال :ی ...یا تو سربازی که بودیم با اینکه خود اداره تیم مهندسی کامپیوتر داشت, این رفته بود تمام اشکالشتو رفع کرده بود ..برنامه نویسی جدید کرده بود..جوری که باعث باعث افتخار پایگاه تهران بین بقیه پایگاهای شهرستانا شده بود..سره همین قضیه من و دوستم یک روز در میون می رفتیم پادگان!!! :-) انقد خوره بود و از بچه گی جلوی کامپیتر کد زده بود که ارتروز خفیف گرفت...البته خونواده تحصیل کرده بود و این سرمایرو باباش اینها به زحمت طی چند سال بدست اورده بودن...
ضمنا فوق العاده ما از نظر اخلاقی و فرهنگی به هم شبیه بودیم..دوست صمیمیه من بود و هست...و الان هم دارم میرم همون دانشگاهی که تو امریکا هست و موقعی که ایران هم بود کارای پذیرششو خودم کرده بودم...
بگذریم..یک روز که داشتم شستشو مغزیش میدام براش مثال زدم...یادمه اون روز مثال بنز رو زدم..گفتم فرض کن یک روز که پشت بنزت نشستی ..ساعت 11 صبح..تیریپ آلا گارسونیتو زدی داری میری شرکت خصوصیت..عینک افتابیتم زدی ...فرمونم یک دستی گرفتی...یهو میپیچی میخوری تو ترافیک همت!!!
خوب این ترافیک همت واسه همس..واسه توهم هست...!!! بعد نیم ساعت مورچه ای رفتن بالاخره می افتی تو مدرس...دوباره میخوری تو ترافیک مدرس...
بعد که میای یکی از خروجی هاشو بپیچی یهو یه موتوری از قصد میزنه بهت ی چیزی بهش بماسه!!!...میخوره زمین..یارو هم مقصر..پیاده میشه...میاد کتکت بزنه...وسط اتوبان!!! دعوا میشه...افسر میاد..کروکی میکشه...طبق معمول یارو رشوه میده...کروکی اشتباه میکشه..ماشینتو میخوابونن!!! میری بیمارستان دنبال کارای یارو..بعد میری دادگاه..بعد اعتراض میکنی..بعدم بیمه..بعدم تمیرگاه...کلی درگیر داستان میشی!!!!!!!!!! بیخودی و الکی!!!
اتفاقی که خیلی از ماها واسمون پیش اومده....
یکم رفت تو فکر...
جالبه عیت همین افاق واسه باباش افتاد..تو همت...یک نفر که رفته بو هوا فضا!!! از اون لاین پریده بود از روبر اموده بود پریده بود رو چندتا ماشین...اینام که مقصر نبودن...طبق معمول یارو رشوه داد..بقیه اعتراض کردند...رف شورای 3نفره..دوباره اعتراض..دوباره رشوه..شوارای 5 نفره..بعد 7نفر...تو همه کرکیها اینا مقصر نبودن ..اما ماشین خوابید بود...به طور اتفاقیبابش یه اشنا داشت ماشینو در اوردن خسارتو از بدنه خودشون دادند...وگرنه 6ماه ماسن باید میخوابید..بماند که چقدر تو نماینگی bmw یارو کرد تو پاچه ما..هر کیم میومد دعواش میشد..خیر سرش نمایندگیه تو ایران...پولم میدی کارتو راه نمیندازند
حالا اینکه یک مثال بود...اون ور هم تصادف میشه...اما دیگه انقدر بی قانون نیست...اما مشکلات مشابه اینها واسه هممون اتفاق افتاده
بحث خونه ماشین و درامد نیست..بحث استاندارد زنگیه که نداریم...حالا بماند که شاید خیلی همونشم باید کلی دنبالش بدوند..
یک سری اتفاقات این جوری واسش افتاد..به فکر رفت...دیدم 2هفته بعد زنگ زد گفت من تصمیمو گرفتم..به من بگو چیکار کنم..از کجا شروع کنم...که بهش گفتم و خدارو شکر با اینکه من هنوز که هنوزه قبولش 100% ندارم میگم دوسته صمیمه..اما حواس پرته...پیگیر نیست..همه اون امکاناتو درامودو موقعیتو خونه ماشین شرکت..همرو بیخیل شد رفت..تو دانشگاهی که به بچه های رشته ما سخت بورس میده..شاید کلا 10 نفر کلا!!! فول اسکالرشیپ گرفت..ترم دیگه مسترو تو 1.5 سال تموم میکنه..با پیگیریه زیاد 3تا شرکت خوب پیدا کرده که واسه ویزای کاریش و اقدام کردن گرین کارت بهش اوکی دادند...نمونه یک ادم موفق...عقلش کار کرد..و 2 2تا 4تا کرد..البته من هم تجربیاتو بهش گفتم وقتش تلف نشد..منم سر قضیه ساربازیم بهش مدیون بودم...
اونجا چیزهایی بدس اورد که تو ایران 100 سال دیگم نمیشد...از لحاظ دارامد..امکانات تحصیلی...استاندارد زندگی...تفریحات...و....یادمه از شرکت غذایی kfc پیشنهاد کار برنامه نویسی داشت..
یا دوستای دیگم میکروسافت..IBM...اوراکل..موقعی ت هایی که کاملا ادم رو ارضاع میکنه...اینرا تو ایران با پول نمیشه خرید..بسته به اینکه ادمش باشید یا نه...
اگر اهل پیشرفت و امکانات هستید..خارج از کشور خیلی بیشتر از ایران هست...بهترینشونم تو امریکاس...به شرطی که اهلش باشید
موفق باشید...ما رو هم دعا کنید سریع تر کلیر شیم به کلاسمون برسیم :-)

[samare]

سلام دوستان
یک سوال یه مدت طولانیه که ذهنم رو مشغول کرده و برای پاسخ دادن بهش تلاشهای زیادی کردم ولی می خواستم نظر شما دوستای عزیزم که تجربتون در این زمینه بیشتره رو هم بدونم.ممنون می شم اگر جواب کاملی بهم بدید.
در حال حاضر دانشجوی ارشد هوش مصنوعی هستم و تا الان تقریبا رزومه خوبی دارم .

این رزومه منه.

دانشجوی ارشد هوش مصنوعی
کارشناسی نرم افزار

معدل 18.63

زبان:iBT 105

2مقاله خارجی 3داخلی

1کنفرانس خارجی

2تا ثبت اختراع

مدرک مهندسی شبکه CCNP بین المللی از cisco(نه از این آموزشگاهی های ایران)

الان 5 ساله که یک شرکت نرم افزاری تاسیس کردم و در حین تحصیل با تلاش شبانه روزی تونستم در کارم هم موفق باشم و الان این شرکت جز 10 شرکت برتر نرم افزاری ایران از لحاظ علمی و مالی قرار گرفته و الان داری 56 نفر کارمنده و هر روز گسترده تر می شه.
من درآمد خوبی از این شرکت دارم (بالاتر از 20 میلیون در ماه) و از لحاظ مالی تامین هستم و در تهران زندگی خوبی دارم ولی با اینکه شرکت ما یک شرکت دانش بنیان و علمی هست هنوز از لحاظ کار علمی ارضا نشدم و هنوز تشنه کار علمی ؛ تحقیق و کار آکادمیک هستم و خیلی علاقه مند بودم که برای مستر در آمریکا ادامه تحصیل بدم نه در ایران(ولی متاسفانه به دلیل مشکلات شرکت مجبور به موندن در ایران شدم و اینجا ارشد می خونم).
سوال من اینه: با توجه به مسائلی که گفتم از نظر شما بهترین تصمیم برای من چیه؟اینکه بمونم ایران کارم و درسم رو ادامه بدم یا اینکه برای دکترا اپلای کنم و برم آمریکا و برای بعد از تحصیلم برای موندن در آمریکا برنامه ریزی کنم؟
شاید برای یک جوان24 ساله و مجرد 20 میلیون ؛ درآمد خیلی زیاد و ارضا کننده ای باشه ولی من هدفم از راه اندازی این شرکت پول نبوده و بیشتر عاشق challenge و کار علمی بوده چون قبل از راه اندازی شرکت هم در خانواده مرفه زندگی میکردم.
با توجه به شرایط و روحیات من که توضیح دادم نظر شما در مورد موندن در ایران یا رفتن به آمریکا و قبول شرایط و مراحل سخت و از دست دادن شرایط خوبی که در ایران دارم برای به دست آوردن چیزهایی که ارزششون از پول بالاتره چیه؟؟؟

دوست من به این فکر کنید که اگه ایران بمونید چند سال دیگه حسرت چیزی را خواهید داشت یا نه؟ اگه کوچکترین احتمالی می دید که چند سال دیگه ذره ای احساس حسرت کنید که چرا دنبال رویاتون نرفتید، پس الان وقت کندن و رفتنه. شما همیشه 24 ساله نمی مونید. منطق آدم عوض می شه، افکار آدم عوض می شه. جسارتی که الان برای دل کندن و رفتن هست بعدها دیگه به همین میزان نیست. حتی این تشنگی علمی که الان هست دیگه تو سنین بالای 30 به این شکلش که بتونه زندگی آدمو زیر و رو کنه نیست. آدم غرق کار و زندگی خانوادگی می شه، یه زندگی پر از مسئولیت هر چند شاد و بسیار موفق باشه، اما دیگه این طور نیست که آدم بتونه چمدون ببنده بگه خب خداحافظ من رفتم دنبال رویاهام. پس اگه این رویای شماست، الان وقتشه که سختی هاشو به جون بخرید. حالا حالاها وقت برای شرکت داشتن و پول در آوردن هست مخصوصا برای فرد با استعدادی مثل شما. موفق باشید

[kurosh747]

سلام دوست عزیز...
من موندم شما الان که 24سالتونه .. چه جوری در 19 سالگی شرکتی تاسیس کردید که الان جزو 10 شرکت برتر ایران هست...در هر صورت اگر این کارو کردید مطمئنا اونور میتونید موفق تر باشید...
:-)

سلام ممنون از راهنمایی کاملتون
دوست عزیز قطعا من بدون سرمایه گذاری پدرم و مشاوره و تجربه موفق ایشون در راه اندازی استارتاپ ها و کسب و کارهای مختلف و تیمی که با من همکاری می کنن هیچ وقت نمی تونستم در این سن به این موفقیت ها دست پیدا کنم ؛ به دلیل اینکه بنده در راس امور بودم بیشتر این موفقیتها به نام من تموم میشه وگرنه افراد زیادی دارن زحمت میکشن برای این کار
امیدوارم شما هم هرچه زودتر کلیر بشید

[kurosh747]

دوست من به این فکر کنید که اگه ایران بمونید چند سال دیگه حسرت چیزی را خواهید داشت یا نه؟ اگه کوچکترین احتمالی می دید که چند سال دیگه ذره ای احساس حسرت کنید که چرا دنبال رویاتون نرفتید، پس الان وقت کندن و رفتنه. شما همیشه 24 ساله نمی مونید. منطق آدم عوض می شه، افکار آدم عوض می شه. جسارتی که الان برای دل کندن و رفتن هست بعدها دیگه به همین میزان نیست. حتی این تشنگی علمی که الان هست دیگه تو سنین بالای 30 به این شکلش که بتونه زندگی آدمو زیر و رو کنه نیست. آدم غرق کار و زندگی خانوادگی می شه، یه زندگی پر از مسئولیت هر چند شاد و بسیار موفق باشه، اما دیگه این طور نیست که آدم بتونه چمدون ببنده بگه خب خداحافظ من رفتم دنبال رویاهام. پس اگه این رویای شماست، الان وقتشه که سختی هاشو به جون بخرید. حالا حالاها وقت برای شرکت داشتن و پول در آوردن هست مخصوصا برای فرد با استعدادی مثل شما. موفق باشید

دوست عزیز ممنون از راهنمایی کاملتون
به نکات خیلی خوبی اشاره کردید جسارتی که گفتید حس می کنم که با بالا رفتن سن نسبت به چند سال پیشم خیلی کمتر شده و اینکه دنبال رویا رفتن رو با شما موافقم خیلی با ارزش هستش.

[Harrison]

سلام دوست عزیز...
من موندم شما الان که 24سالتونه .. چه جوری در 19 سالگی شرکتی تاسیس کردید که الان جزو 10 شرکت برتر ایران هست...در هر صورت اگر این کارو کردید مطمئنا اونور میتونید موفق تر باشید...
من یک دوست صمیمی داشتم که تو سربازی باهم اشنا شدیم...یکی از افرادی بود که تحت شست وشوی مغزی من رفت امریکا :ی
شرایطش مثل شما بود..شاید هم بهتر از شما..
این دوست من هم موقعیت خوبی داشت..خونواده مرفه...خونه مجردی و BMW شو ایران داشت...ازون ادمای کرم کامپیوتر....اولین برنامشو 14 سالگی نوشته بود...من به واسطه رشتم که کامپیتوره برنامه نویس خوب زیاد دیده بودم اما این پسر فوق العاده عالی بود...مثل شما مدارک برنامه نویسی میکروسافت رو در خارج از ایران گرفته بود...یادمه روزی که مدارکشو فرستادم(به خاطر عمل لیزیک استراحت میکرد) 15 صفحه مدارک برنامه نویسیش بود...اینجا تو پروژه های خصوصیش و دفتری که داشت درامدی بیش از 20 میلیون داشت...یادمه مهندسهای کامپیوتر پروژه های نفت و گاز عسلویه و پارس جنوبی پیش این میومدند کلاس و رفع اشکال :ی ...یا تو سربازی که بودیم با اینکه خود اداره تیم مهندسی کامپیوتر داشت, این رفته بود تمام اشکالشتو رفع کرده بود ..برنامه نویسی جدید کرده بود..جوری که باعث باعث افتخار پایگاه تهران بین بقیه پایگاهای شهرستانا شده بود..سره همین قضیه من و دوستم یک روز در میون می رفتیم پادگان!!! :-) انقد خوره بود و از بچه گی جلوی کامپیتر کد زده بود که ارتروز خفیف گرفت...البته خونواده تحصیل کرده بود و این سرمایرو باباش اینها به زحمت طی چند سال بدست اورده بودن...
ضمنا فوق العاده ما از نظر اخلاقی و فرهنگی به هم شبیه بودیم..دوست صمیمیه من بود و هست...و الان هم دارم میرم همون دانشگاهی که تو امریکا هست و موقعی که ایران هم بود کارای پذیرششو خودم کرده بودم...
بگذریم..یک روز که داشتم شستشو مغزیش میدام براش مثال زدم...یادمه اون روز مثال بنز رو زدم..گفتم فرض کن یک روز که پشت بنزت نشستی ..ساعت 11 صبح..تیریپ آلا گارسونیتو زدی داری میری شرکت خصوصیت..عینک افتابیتم زدی ...فرمونم یک دستی گرفتی...یهو میپیچی میخوری تو ترافیک همت!!!
خوب این ترافیک همت واسه همس..واسه توهم هست...!!! بعد نیم ساعت مورچه ای رفتن بالاخره می افتی تو مدرس...دوباره میخوری تو ترافیک مدرس...
بعد که میای یکی از خروجی هاشو بپیچی یهو یه موتوری از قصد میزنه بهت ی چیزی بهش بماسه!!!...میخوره زمین..یارو هم مقصر..پیاده میشه...میاد کتکت بزنه...وسط اتوبان!!! دعوا میشه...افسر میاد..کروکی میکشه...طبق معمول یارو رشوه میده...کروکی اشتباه میکشه..ماشینتو میخوابونن!!! میری بیمارستان دنبال کارای یارو..بعد میری دادگاه..بعد اعتراض میکنی..بعدم بیمه..بعدم تمیرگاه...کلی درگیر داستان میشی!!!!!!!!!! بیخودی و الکی!!!
اتفاقی که خیلی از ماها واسمون پیش اومده....
یکم رفت تو فکر...
جالبه عیت همین افاق واسه باباش افتاد..تو همت...یک نفر که رفته بو هوا فضا!!! از اون لاین پریده بود از روبر اموده بود پریده بود رو چندتا ماشین...اینام که مقصر نبودن...طبق معمول یارو رشوه داد..بقیه اعتراض کردند...رف شورای 3نفره..دوباره اعتراض..دوباره رشوه..شوارای 5 نفره..بعد 7نفر...تو همه کرکیها اینا مقصر نبودن ..اما ماشین خوابید بود...به طور اتفاقیبابش یه اشنا داشت ماشینو در اوردن خسارتو از بدنه خودشون دادند...وگرنه 6ماه ماسن باید میخوابید..بماند که چقدر تو نماینگی bmw یارو کرد تو پاچه ما..هر کیم میومد دعواش میشد..خیر سرش نمایندگیه تو ایران...پولم میدی کارتو راه نمیندازند
حالا اینکه یک مثال بود...اون ور هم تصادف میشه...اما دیگه انقدر بی قانون نیست...اما مشکلات مشابه اینها واسه هممون اتفاق افتاده
بحث خونه ماشین و درامد نیست..بحث استاندارد زنگیه که نداریم...حالا بماند که شاید خیلی همونشم باید کلی دنبالش بدوند..
یک سری اتفاقات این جوری واسش افتاد..به فکر رفت...دیدم 2هفته بعد زنگ زد گفت من تصمیمو گرفتم..به من بگو چیکار کنم..از کجا شروع کنم...که بهش گفتم و خدارو شکر با اینکه من هنوز که هنوزه قبولش 100% ندارم میگم دوسته صمیمه..اما حواس پرته...پیگیر نیست..همه اون امکاناتو درامودو موقعیتو خونه ماشین شرکت..همرو بیخیل شد رفت..تو دانشگاهی که به بچه های رشته ما سخت بورس میده..شاید کلا 10 نفر کلا!!! فول اسکالرشیپ گرفت..ترم دیگه مسترو تو 1.5 سال تموم میکنه..با پیگیریه زیاد 3تا شرکت خوب پیدا کرده که واسه ویزای کاریش و اقدام کردن گرین کارت بهش اوکی دادند...نمونه یک ادم موفق...عقلش کار کرد..و 2 2تا 4تا کرد..البته من هم تجربیاتو بهش گفتم وقتش تلف نشد..منم سر قضیه ساربازیم بهش مدیون بودم...
اونجا چیزهایی بدس اورد که تو ایران 100 سال دیگم نمیشد...از لحاظ دارامد..امکانات تحصیلی...استاندارد زندگی...تفریحات...و....یادمه از شرکت غذایی kfc پیشنهاد کار برنامه نویسی داشت..
یا دوستای دیگم میکروسافت..IBM...اوراکل..موقعی ت هایی که کاملا ادم رو ارضاع میکنه...اینرا تو ایران با پول نمیشه خرید..بسته به اینکه ادمش باشید یا نه...
اگر اهل پیشرفت و امکانات هستید..خارج از کشور خیلی بیشتر از ایران هست...بهترینشونم تو امریکاس...به شرطی که اهلش باشید
موفق باشید...ما رو هم دعا کنید سریع تر کلیر شیم به کلاسمون برسیم :-)

ببخشید از شرکت مک دونالدز پیشنهاد کاری داشت من به اشتباه گفتم kfc....واسه مصاحبه گوگل هم رفته بود ..می گفت یک برنامه خیلی خفن هم نوشته بود اما ردش کرده بودن :d من خودم عاشق همچین رقابت های علمی هستم...
حالا اینجا من یک مقاله ژورنالی داشتم...3سال پیش قبول شد بعد یک سال ایندکس شد..یه موسسه زیر نظر NASA چاپ کرد و ارم NASA هم روش خورد...رفتم پول تشویقیشو از دانشگاهمون بگیرم چون اسم داشگاهو زدم..یه خانوم مثلا کارشناس!!! چک کرد بعد 2هفته...گفت این ISI نمیشه!!! البته میشه ها!!! اما نه ازینا!!! ازاونا!!!! میگم خانموم بخون سایتو..ببین زده توضیحم داده...600 جا مقالم رو بزنی ایندکسش کرده..تو سایتشم نوشته دقیق!!! من با همین مقاله از طریق داور که تو امریکا استاده پذیرش گرفتم!!!
من دفعه اولم نبود تشویقی مقاله هامو از دانشگاه میگرفتم قوانینو میدونستم
ماشین حساب اورده!!!! زدو حساب کرد گفت شما که تنها نبودی!!! گفتم یه همچین پروژه ای میخواستی تنهایی انجام بدم!!! خلاص ضربو تقسیم کرد گفت میشه 150 تومن...90 تومن هم هزینه اشتراک نمیدونم چی چی ازتون کم میشه!!! میشه 52 تومن!!!
52 تومن چکو اومدم بگیرم دیدم اسممو اشتباه زدن روش یک الف جابجا شده که قابل تحویل نیست...!!! طبق معمولم مسئولش تو پیچه نیست که درست کنه!!! نفر بعدی هم که اومد درست کنه این جور موقع ها شبکم قطع میشه یهو...اتفاقایی که میدونم واسه همتون متاسفانه زیاد افتاده
یه دادو بیداد و جرو بحث حسابی کردمو دیگه بیخیال شدم اومدم بیرون

[mortezafox]

والا من نه هوش خوبی دارم نه پول نه معدل نه خانواده پول دار ولی پشتکار خیلی خیلی عالی دارم فقط کافیه هدف مشخص بشه بعد حرکت
هدفم برای رفتن به امریکا داشتن ارامش هست و یه قانون ثابت پایدار برای همه
و بعدش علم و پول و .....
اینجا هر روز باید منتظر یه قانون و یا تبصره جدید بود
از طریق گرین کارت یا کار یا پناهن بالاخره یه روزی یه جوری میروم
چرا آمریکا؟ چون قانون دارن هرکسی برای خود قانون نیست

هدف زندگی کردن
اخرش که چی؟با زندگی در امریکا خیلی چیزا بدست اوردی خیلی چیز ها که اینجا ایده ال هست اونجا عادی است

[jmimi]

این قسمت «آخرش که چی؟» رو در مورد کل زندگی میشه گفت نه جای خاصی