و من یتق الله یجعل له مخرجاً، و یرزقه من حیث لا یحتسب.
من همه زندگیم سختی بوده...
بچگیم تو سختی...بزرگیم و دانشجوییم تو سختی... سربازیم تو سختی...(یک ماه انفرادی سر یک کار کوچیک!!!30 کیلو کم کردن وزن تو چهار ماه)... حتی تو آمریکاش هم سختی...(شبا از فرط کارکردن تو آفیس میخوابیدم با اینکه تا خونه ام پنج دق راه بود!!!)... ادمیشن گرفتم از دانشگاهم که خیلی خوبه با اینکه رشته من کامپیوتر ساینس نبود و ریاضی بود...پانزده ژانویه!!! که ددلاین دانشگاهم هنوز تموم نشده بود!!! استادم کارنگی ملون و برکلی درس خونده...همه چیز خوب بود... گفتم زود برم که زود ویزام بیاد مثل دفعه پیش دیر نرم اونجا...
رفتم سفارت دیوی گفت میرسی به ترمت و نگران نباش.
بعدش گفتم درست میشه دیگه این زندگی بی سر و سامون... اما مثل اینکه خدا نمیخواد من روی آرامش ببینم...
استادم گفته ده سال دیگه هم اپلای کنی من میگیرمت... گفته نگران ویزا نباش چون منم مثل تو بودم و دیفر کردم... همه اینا رو گفته... و میدونم هم راست گفته چون لازمم داره...
اما بحث چیز دیگه ای هست... به قل ماریو بالوتلی "Why always me?"...![]()
و من یتق الله یجعل له مخرجاً، و یرزقه من حیث لا یحتسب.
ایمیل هم جواب نمیدن.. تازه بیاد باید واسه ویزای دبی هم اقدام کرد چند روز طول میکشه.. یه اعتراضی چیزی نمیشه به سفارت کرد؟
بعد از ۱۰۰ روز منم بلاخره امروز اپدیت شدم ... به امید کلیر شدن زودتر همه بچه ها بخصوص بچه های اپریل ...
“You are the average of the five people you spend the most time with”-Jim Rohn
تو متن اول نوشتم كه ارشد هوافضا و ليسانس مكانيك بودم. نه، هنوز كليير نشدم ولي بزودي ميشيم هممون اونم دلايلي هست كه در ادامه ميگم بهتون.
من 15 می مصاحبه داشتم. هیچ کار حساسی هم قبلاً نداشتم سربازی هم وثیقه گذاشته بودم. عملاً دیگه وقتی نمونده به تاریخ آی 20 که باید بهش برسم. آدمی هم نیستم که 14 ماه در انتظار بمونم یعنی اصن فکر کردن بهش هم اشتباهه چون واقعاً از زندگی عقب میمونم. با توجه به تجربیات شما اصلاً صبر کردن بیش از این منطقیه؟ یا دنبال Alternative برای ادامه تحصیل باشم؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)