سلام دوست عزیز.
به خدا وضعیت من و عده زیادی از دوستان؛ بهتر از شما که نه, ممکنه بدتر هم بود.
من خودم دوره لیسانس چه بدبختیها که نکشدیم ( بی پولی منظورمه) در حالی که همکلاسی داشتیم که از اول تا آخر ترم تو هتل 4 ستاره بود ( خوابگاهش اونجا بود) یا همکلاسیهایی که هر روز با ماشینهای مدل بالا می اومدند. در حالی که همکلاسی هم داشتیم که پول ژتون غذا برای یه هفتشو هم نمی تونست تهیه کنه ( اختلافو می بینی خداییش
) ولی دوره لیسانسو با هر بدبختی که بود تموم کردیم و اتفاقا همون سال آخر هم تو کنکور فوق همه بچه فقیرها با رتبه های خوب تونستند برند بهترین دانشگاهها.
یادمه دوستی داشتیم که پول بلیط اتوبوسو برای اومدن به تهران و ثبت نام تو دانشگاه از این اون تهیه کرد ولی با هر بدبختی که بود اومد تهران و حین خوندن فوق یه کار خوب هم پیدا کرد و یواش یواش وضعش خوب شد.
پس به نظر من توکلت به خدا باشه ( خدا رو هرگز فراموش نکن چون تو لحظه های سخت فقط اونه که همراهمونو)
حتما می تونی راه حلی پیدا کنی . فقط نباید نا امید بشی. و اینو در نظر بگیر که اکثر ما هم وضعیتی مثل تو داشتیم.
خدا همراهت باشه.
علاقه مندی ها (Bookmarks)