دوستان کامل توضیح دادند. دانشگاه های کانادا به جز یکی دو تا شدیدا استاد محور هستن و وقتی دانشگاهی استاد محوره داشتن مقاله مهمترین عامل میشه. استادی که شما رو برای RA قراره بگیره واسش مهم نیست نمره GRE یا تافل کامل گرفته باشید در حدی که بتونید به صورت معمولی صحبت کنید و مقاله بنویسید. از طرفی برای دانشگاه های کانادا معدل هم مهم هست از این نظر که اکثرا برخلاف دانشگاه های آمریکا با گرفتن RA شهریه دانشگاه کاملا ویو نمیشه و باید از طریق اسکولارشیپ که کاملا به معدل بستگی داره این ویو کرد. شما معدلتون مشکلی نداره و به نظرم دلیلش همون نداشتن استاد بوده که بتونه به شما RA بده. دانشگاه Laurentian دانشگاه تقریبا ضعیفی هست که بعید بودجه مالی خوبی برای جذب دانشجو داشته باشه و انتظارش میرفت تا استاد نتونه گرنت کافی بگیره.
در مورد دانشگاه های آمریکا هم دوستان درست گفتن که فاند برای مستر خیلی محدوده چون خود آمریکایی ها تو صف هستن (مثل Virgina Tech) وقتی برای مستر اقدام می کنین سعی کنین دانشگاه هایی انتخاب کنین که سابقه خوبی در زمینه فاند دادن به مسترها داشته باشن. بعضی از دانشگاه ها مثل Toledo یا ohio univ که اپلیکنت زیادی برای دکترا ندارن فاندهاشون به مسترها اختصاص میدن و از طرفی این دانشگاه ها بین خود آمریکایی ها هم محبوبیت آنچنانی ندارن. West Virginia و Nevada Reno هم دانشگاه های پولداری نیستن و معمولا متقاضی دانشجوی دکترا هم دارن و سعی می کنن فاندای محدودی که دارن به دانشجوهای دکترا اختصاص بدن. اگر خواستید برای دکترا مستقیم اپلای کنین سعی کنین برید سراغ دانشگاه های پولدار. بعضی از دانشگاه ها هستن علارغم اینکه رنک خوبی ندارن ولی research expenditures بالایی دارن. من بر این باورم که درسته آمریکا به ظاهر کمتر استاد محور هست ولی بازم استاد نقش خیلی مهمی در جذب دانشجو تو کمیته داره. تعداد دانشگاه های آمریکا که اپلای کردید واقعا کم هست. شما اگه نگاهی به قسمت نتایج پذیرش بندازید می بینید که بدون داشتن استاد طرف 10 جا اپلای کرده و تونسته در نهایت 2 یا 3 جا فاند بگیره. وقتی فقط 4 جا برای آمریکا اپلای میکنین شانس فاند هم میاد پایین.
نکته دیگه دانشگاه لیسانس شماست (که البته من نمیدونم دانشگاه های تاپ ایران رشته شما را دارن یا خیر). اکثر استادهای ایرانی در دانشگاه های خارج اکثرا از دانشگاه های خوب ایران فارغ التحصیل شدن و متاسفانه دید خوبی نسبت به دانشگاه های شهرستان ندارن و بعضی هاشون حتی این به همکاراشون منتقل می کنن. سعی کنین سراغ اساتید ایرانی نرید یا دپارتمان هایی که ایرانی زیاد دارن. من خودم فارغ التحصیل دانشگاه های امیرکبیر و تهران هستم و امسال دانشگاه خیلی خوبی هم پذیرش گرفتم ولی طی پروسه اپلای کاملا تفاوت بین دانشگاه شریف و دیگر دانشگاه های تهران (بخصوص در مقطع لیسانس دیدم) که چطور داشتن لیسانس از دانشگاه شریف یا در برخی موارد ارشد از شریف معجزه می کنه. امسال به شخصه دیدم دوستم از شریف که فقط معدلش شبیه من بود و مابقی رزومش از من پایینتر از یک دانشگاه تاپ 30 پذیرش گرفت در حالی که من ریجکت کرد. هر دو هم یک رشته و یک گرایش بودیم.
من به دوستان پیشنهاد میکنم قبل از اپلای همیشه تاپیک دانشگاه های این انجمن دقیق بخونید و اگر امکانش هست با ایرانی هایی که در دپارتمان مربوطه درحال تحصیل هستن مشورت کنین که برای فلان دانشگاه چه فاکتورهایی برای پذیرش و فاند مهم هست.
بابت بورس دانشگاه بولونیا به شما تبریک میگم!
علاقه مندی ها (Bookmarks)