دوست عزیز کسی عصبانی نشد . برای جلوگیری از ایجاد مکالمه شخصی و گریز از انحراف از تاپیک باید خدمت شما عرض کنم که بعیده کسی به صرف اینکه فکر میکنه وقتی پارتی نداره و خارج درس خونده که این دلیل دومی جالب بود برام، نتیجه بگیره استخدام بی استخدام و نره اصلا سراغش! حال شما استثنا بودید کاری ندارم باهاش ولی تقریبا بعیده کسی وقتی کارافرینی نمیتونه بکنه یا سرمایه ای نداره بیزنس بزنه و تنها راهش حداقل درخواست برای هییت علمی شدن و گذراندن فیل ترهای استخدام هست، به صرف اینکه فکر میکنه اصلا اقدام نکنه.
در ضمن از کجا این همه مطمینید استخدام دایم میشدید و از کجا اینهمه مطمینید بعد استخدام شدن جایگاهتون ثابت بود؟
در همین چند دقیقه چندین پیام گرفتم که توصیه می کردند با شما وارد بحث نشوم! اما به هر حال ترجیح دادم بنویسم:
1، من آن موقع در دانمارک مشغول پست داک بودم و بیکار نبودم. 2، نمی دانم اطلاع دارید یا خیر، اما اقدام برای موقعیت های استخدامی برای افرادی که خارج فارغ التحصیل شده اند پروسه زمانبری است و نیاز به اقدامات وقتگیر زیادی مثل ارزشیابی مدرک و غیره دارد که اگر آنچنان امیدی به فرجام نباشد فرد انگیزه ای برایش نخواهد داشت. 3، همانطور که قبلا گفتم سابقا اعتقاد شدید داشتم که این کار نشدنی است و اتفاقا در بحث با دوستانم هم سعی در منصرف کردنشان داشتم چون به نظرم مستلزم هدر دادن وقت و پول بود و نتیجه ای نداشت. 4، طبیعی است که افرادی که در ایران تحصیل کرده اند بواسطه شناخته تر شده بودن در فضای داخلی و بعضا نزدیکی به اساتید موثر در تصمیم گیری شانس بیشتری خواهند داشت، و اگر تعداد زیاد فارغ التحصیلان سالانه را علاوه کنیم چندان بی ربط نیست که بگوییم خارج درس خوانده ها شانس کمی دارند.
البته آن چند نفر در واقع یک نفر مالتی اکانت هست که مدیران خوشبختانه کاری کردن که نمیتونه زیاد جولان بده و صد البته به علت اینکه توان و ظرفیت پیشرفت رو نداشته میائ خودش رو اینطوری خالی میکنه
همانطور که خودتون هم میبینید وقتی بحث منطقی هست ادم مجبور میشه جواب بده و نظراتش رو بیان کنه همانطور که خودتون هم نوشتید.
موردی نوشتین که در واقع میتونه تاییدی باشه بر قسمتی از نوشته های من "بواسطه شناخته تر شده بودن در فضای داخلی و بعضا نزدیکی به اساتید موثر در تصمیم گیری شانس بیشتری"
نزدیکی به اساتید یعنی چه؟ شناخته شده تر بودن یعنی چه؟
این تاپیک ایجاد شده تا بحث بشه در مواردی که مرتبط با تاپیکه وگرنه خب میتونه بسته بشه بره پی کارش.
من صرفا منظورم این بود که مثلا دانشجوی آن اساتید بودند و یا تحت نظر آنها پروژه نوشته اند و یا اینکه از طریق کنفرانسها و ورکشاپهای داخلی بیشتر با کار هم آشنا هستند. به هر حال شانس چنین افرادی بیشتر است چون کمتر پیش می آید که دانشجویی به سرعت بعد از دوره پی اچ دی نام مستقلی برای خودش داشته باشد. شناخت فردی همه جای دنیا عامل مهمی است و قابل چشم پوشی نیست.
در راستای پست قبلی که نقل قول کردم نکته جالبی هست که این رو هم اضافه میکنم؛
جناب آقای دکتر بهمن احمدی هم که در دانشگاه رجینای کانادا هم دوره خانم دکتر علی نقی پور بودند بعد از دوره ای کار در کانادا چند ماهی هست که به کشور برگشتند و ظاهرا ایشون هم قصد جذب شدن در دانشگاه شیراز رو دارند.
لازم به ذکره دکتر احمدی یک دوره دو ساله رو به صورتSessional Lecturer با دانشگاه رجینا همکاری اکادمیک داشتند اما درنهایت ایشان هم تصمیم به بازگشت گرفتند.
------------------------------------
ظاهراً سوال پیش اومده که بدون پست داک مگه استخدام میشه شد؟!
در ایران هیچ کدوم از دانشجویان دکتری داخلی که بعد از فارغ التحصیلی دکتری در دانشگاه استخدام میشن دوره ای به اسم پست داک رو طی نکردن و صرفا با مدرک دکتری و فعالیت علمی اون دوره سنجیده میشن. پست داک یه امتیاز بالاتریه که قطعیت میده به برتری عزیزان خارج از کشور (که موقعیت کسب پست داک براشون فراهمه) در رقابت با دیگر متقاضیان داخلی.
----------------------------------------------------------------
باز هم سوال پیش اومده آیا این خانم که استخدام شده برتری علمی خاصی داشته؟!
بله. ایشان در یکی از زمینه های خوب محض که فارغالتحصیل داخلی خیلی کمتره به اسم "ترکیبات" در حالی فارغالتحصیل شدن که در زمانی که از تز دکترای خودشون دفاع میکردند 4مقاله چاپ شده در زورنالهایی خوب والبته با محتوای خیلی قوی داشتند.
این در حالیه که دانشجویان دکتری در بهترین دانشگاه ایران در ریاضیات محض (تربیت مدرس) در زمان دفاع 2-3 مقاله اگر واقعا استادهاشون همت کنند در رزومشون یافت میشه !!... (والبته چند تا سمینار داخلی و شاید یکی سمینار خارجی)
تشکر از شما که تجربه واقعی که بر خودتان میگذره رو بیان میکنید تا درس عبرتی بشه برای بعضی ها. امیدوارم اونهایی که رفتن ایران و تونستن استاد هییت علمی دایمی بشن
خودشون بیان اینجا این موارد رو بیان کنن نه کابران دیگه با مثال زدن اونها. همچنین اگر میتونن دقیقا بگن چطور ممکنه کسی با رزومه قوی تر از اونها رو حتی به مصاحبه دعوت نکنن؟!
یعنی در حال رفتن به خواب بودم که این پست شما منو به برق سه فاز وصل کرد !!!×××!!!
این مبلغ یعنی حدود 14 هزار دلار در ماه !!! . اگه چین این مقدار حقوق رو میداد الان هیییچ استادی در غرب نمیموند و همه در خدمت برادران چانگ در چین بودن
استادای انگلیسی خیلی خیلی مهاجرت میکنن به عمان .دلیل اصلیش حقوق 7 هزار دلاریه که میده .حاضرن برن یه کشور فوق مذهبی برای این مقدار حقوقی.
الان من اینترنتم هم زدم ، زندگی یه استاد خارجی در چین در یوتیوب هم زدم نوشته شده بود حقوق استاد دانشگاه بسته به تجربه 1000-2000 دلاره . اون دو هزار هم دیگه به استادای خییلی با تجربه میدن.
اون کسی که این حرفو به شما زده یا باهاتون خیلی دوسته و سربه سرتون گذاشته یا اومده پز بده و حقوق یه سالشو یک ماه گفته
علاقه مندی ها (Bookmarks)