البته به نظر من باید یه تاپیک تخصصی در این مورد ایجاد بشه و به نظرم اینجا جاش نیست ولی خلاصه بهتون بگم که اولین مقاله من حدود 33 بار ریجکت شد. باید سطح توقعتون رو از بیارین پایین تر. خیلی پایین تر. انتظار نداشته باشید که مقاله تون توی یه زورنالی خیلی تاپ چاپ بشه. مشکل رشته حسابداری این هست که خیلی از خارجی ها دیتاهای ایرانی ها رو قبول ندارن البته اگر از دیتاهای دست دوم استفاده کرده باشین. در مورد مقالاتتون هم از تجربه خودم در مورد داوری مقالاتی که کردم و مقالات خودم بهتون میگم. اگر مقالاتتون خیلی خوب هست، شاید به دلیل این هست که خودتون فکر می کنین که خیلی خوبه نه داورا و ادیتورهای ژورنال ها. کسی نمیگه که ماست من ترشه. تجربه من نشون داده که حتی اگر مقاله کمبودهایی هم داشته باشه و دستاوردهاش و گپی که پر کرده واقعا خوب باشه، ادیتور و داورها باهاتون راه میان و قدم به قدم باهاتون اصلاح و چکش کاریش می کنن. مقاله شما شاید توی ایران خیلی خوب باشه ولی به دلیل اختلاف وحشتناک سطح رشته های بیزینس توی ایران با کشورهای دیگه، برای اونها جذابیت زیادی نداره یا ایراداتی داره که نمیشه از چشم پوشید. واقعیتش اینه که باید نظر اساتید ایرانی بیخیال بشین توی پروسه چاپ مقالات خارجی مگه اینکه خودشون واقعا چاپ کرده باشن اونم توی جاهایی خیلی خوب نه ژورنال های پولی. دلیل این توصیه هم اینه که یکی از اساتیدم بهم میگفت که توی رشته های ما مقالات ایرانی ها رو توی ژورنال های خوب چاپ نمی کنن و باید به داخلی ها فرستاد. من که مخالف این عقیده بودم نسخه فارسی مقاله رو به یه ژورنال معتبر داخلی دانشگاه علامه و نسخه انگلیسیش رو به یه ژورنالی که بالا گفتم فرستادم. نسخه انگلیسی چاپ شد بعد از چندین نوبت اصلاح، نسخه فارسی ریجکت خورد با کامنت های واقعا مزخرفی که بهش داده بودن. توی دو تا از مقالاتم هم این اتفاق افتاده. سبک مقاله نویسی خارجی ها با ایرانی ها حداقل توی رشته های ما فرق داره. باید طبق سبک اونا برین و اول از ژورنال های سطح پایین تر شروع کنین.
یه نکته هم هست اینه که این ژورنال های تاپ معمولا متعلق به انجمن های خاصی هستن که معمولا یه سالی یه بار جمع میشن و مقالاتشون ارائه میدن و میدن همدیگه می خونن و چکش کاریش می کنن بعد میفرستن واسه داوری. به خاطر همین مقالاتشون قبل از چاپ دو سه فیدبک خیلی خوب گرفته.
علاقه مندی ها (Bookmarks)