سلام،
علي جان من شرايط شما رو نميدونم و خوب نظري كه ميدم جنرال هست و بسته به شرايط زندگي، مالي و ... شما ميتونه تغيير كنه.
اگر از شرايط مالي مناسبي برخوردار هستي بنظرم زمانت رو بزار روي تقويت زبان و براي همون كارشناسي در كشور ديگه اقدام كني خيلي جلوتر هستي تا بخواي تقريبا سه سال صرف كارشناسي خوندن توي ايران بكني، هم از نظر سني جلوتر ميوفتي و هم از نظر تطبيق با محيط و فرهنگ كشور ميزبانت.
اما اگر به اين نتيجه رسيدي كه همينجا كارشناسي رو بخوني، نگران سن و گپ تحصيلي نباش، گپ تحصيلي رو ميتوني با دلايل موجهي مثل نياز به تامين هزينه تحصيل و اينجور چيزها توجيه كني و سن رو هم بعنوان يه فرد 38 ساله من در 36 سالگي اپلاي كردم و سه-چهار تا ادميشن هم گرفتم (از دانشگاه كنكورديا كانادا، وست مينستر لندن و هريوت اسكاتلند...). شايد فقط آفيسر كانادا روي سن حساس باشه ولي كشورهاي اروپايي مثل هلند، سوئد، انگلستان، ... روي سن حساسيتي ندارن.
در ضمن 29 سال سني نيست دوست عزيز
![Cheesy](images/smilies/biggrin.png)
علاقه مندی ها (Bookmarks)