سلام
من به همراه دوستم 12 آوریل وقت داشتیم.
همون طوری که دوستان توی فروم توضیح داده بودند و همین جا ازشون خیلی تشکر می کنم، از قوچان رفتیم باجگیران و پس از حدود 2 ساعت معطلی از مرز رد شدیم و رفتیم هتل عشق آباد.
روزی که ما اونجا بودیم 3 تا دانشجو بودند که دو نفر برای فرصت مطالعاتی می رفتند و من برای مستر بدون فاند از دانشگاه central florida که هر سه نفرمون کلیرنس 10 روزه خوردیم. 5 تا خانواده هم بودند که ویزای توریستی می خواستن، یکیشون ریجکت شد ولی بقیه فکر کنم همون روز ویزا گرفتن. کلا سفارت خیلی خوبیه. چند تا نکته بگم.
موقع برگشت ما اومدیم طبق پیشنهاد دوستان قدرت چانه زنی مون رو روی اون ون های دولتی تست کنیم. قدرت رو بردیم بالا و خواستیم حدود 5 دلار بهشون بدیم که متاسفانه راننده با ون خالی حرکت کرد و ما فقط تماشا کردیمبا ون بعدی هم چونه زدیم ولی در نهایت همون 15 دلار رو دادیم بهش.
هتل عشق آباد یا پایتخت اینجاس: http://maps.google.com/maps?q=ashgab...istan&t=m&z=16
اون سیاهه اون طرف خیابون هم سفارت آمریکاس که شما از هتل نمی تونید درش رو ببینید. درش در کوچه پشتی هست. یه پارک هست همون بغل که اسمش 1st هست که جای قشنگیه و ممکنه صحنه های عاشقانه هم توش ببینید. داخل پارک یه رستوران هست که ما اونجا کباب (barbecue) سیخی 2.5 دلار یا 7 منات خوردیم که هر کدوممون با 1 سیخ سیر شدیم. تو قوچان 5 تا سیخ خوردیم دو نفری. فروشنده انگلیسی بلد نیست ولی کارتون راه می افته. در ضمن می گفت گوشتش حلاله.
اون خیابونی که از بغل 1st park به سمت پایین میره خیابون مهمیه و طبق گفته راننده تاکسی عشق آباد رو به دو قسمت مدرن در قسمت غربی و سنتی در سمت شرقی تقسیم می کنه. خط اتوبوس داره که می تونید باهاش برید ییمپاش و برگردید و خیلی ارزونه. تو نقشه همون خیابون رو برید پایین Yimpas Shopping Center رو می بینید.
فکر کنم یه 10 درصدی از مردم بتونن انگلیسی دست و پا شکسته حرف بزنن و اگه بگردید پیدا می کنید یکی رو که چند تا سوال ازش بپرسید. ما اونجا شاید با یه 7-8 نفری انگلیسی صحبت کردیم که یعنی از 70 نفر پرسدیم.
آفیسر همون سوال های متداول رو پرسید و پرسید که مطمئنی فامیلی نداری تو آمریکا؟ پسر عمویی کسی؟ گفتم نه. و گفت CV داری یا نه که گفتم دارم و گفت بده.
آخرش هم که می خواستم از آفیسر خدافظی کنم و برم برگشتم به سمت در و گفتم Good night) و سریع اصلاح کردم Have a good day و آفیسر جواب داد Good night وقتی برگشتم نگاهش کردم دیدم کلی داره می خنده. منم خندیدم و اومدم بیرون.
با اینکه همدیگه رو نمی شناختیم از قبل و دم سفارت ترکمنستان با هم آشنا شدیم، اینکه دو نفری رفتیم خیلی خوب بود و به هر دومون خوش گذشت، طوری که دوستم هی می گفت یه روز دیگه بمونیم.
با آرزوی موفقیت برای همه
سوال هایی که آفیسر پرسید دقیقا اینها بود:
-اسمت چیه؟
-برای چی داری می ری آمریکا؟ گفتم to continue my education and earn my masters degree
-اینجا کجا درس می خوندی؟ sharif university
-اونجا کجا می ری؟ university of central florida
-آیا فامیل داری توی آمریکا؟ گفتم خیر. گفت مطمئنی؟ any cousin or ...؟ گفتم که خیر، ندارم. (من توی DS160 نوشته بودم که هیچ فامیلی توی آمریکا ندارم. شاید براش عجیب بود این قضیه و موقعی که پرسید شاید داشت تو چشمام نگاه می کرد که راست می گم یا نه. ولی کلا افیسر خیلی ریلکس بود و به نظرم خوش بین و من هم اصلا هول نشدم، به نظرم اصلا جای نگرانی نیست اگه شما فامیل دارید توی آمریکا)
-چند تا برادر و خواهر داری؟ گفتم 3 تا برادر و 1 خواهر. گفت کجا زندگی می کنن؟ گفتم همگی توی تهران.
-چه کسی ساپرت می کنه تو رو؟ گفتم پدرم. گفت چی کار می کنه؟ گفتم he is retired now, but he was working in an insurance company as a manager. یه نگاه به bank statement م انداخت و گفت 50 میلیون ریال یا تومان. منم گفتم تومان. ( I20 من هزینه 1 سال رو 34 هزار دلار نوشته بود که من bank statement به مبلغ 40 هزار دلار یا پنجاه و خورده ای میلیون تومان با نرخ تبدیل دلار دولتی بهش نشون دادم)
-طول دوره درسیت چقدر هست؟ گفتم 2 سال
-گفت رزومه همراه داری؟ گفتم بله. گفت بده.
بعدش هم گفت بشین و رفت فکر کنم از CVم یه کپی بگیره. بعد از چند دقیقه برام توضیح داد که بعد از 10 روز باید به کجا ایمیل بزنم.
ویرایش توسط rrahmati : April 13th, 2012 در ساعت 03:38 PM
پس bs براي يكسال هم كافيه! من كلي دارم تلاش ميكنم چند روزه كه ١٠٠ هزار دلارbs جور كنم...
علاقه مندی ها (Bookmarks)