وضعيت شغلي بعد از بازگشت به كشور

[pimi810]

دوستی دارم که در سوئد و انگلیس درس خونده و الان برگشته و میگه همین خارج درس خوندن باعث شده خیلی از جاها زیر آبش رو بزنن و خیلی از جاها موقع استخدام به نوعی نکته منفی حساب می شد (به دلیل 1. ترس از پیشرفت اون شخص در شرکت و گرفتن جای خودشون 2. فکر می کنند اون شخص در خارج هیچ موقعیتی نداشته و مجبور شده برگرده و به قولا "عرضه" اینکه خودش رو خارج نگه داره یا دکترا بگیره نداشته). مسائل آشنایی با بازار ایران هم سر جاش باقیه.

I agree with you.This is also an obvious tend when someone who has been graduated from Sharif and Tehran , ... comes back to his town.
,Suppose that dean of Azad University of XXXX has been graduated from the same university. Obviously, he has a great reluctance to put a high reputed person in charge of even a simple position like and instructor coze he afraid of his own position and usually does prefer to deal with people who are below him

People in local systems have lots of benefits and they do not allow you to disturb their steady states

Besides, I think loyalty to current systems is another important factor. When you return to your country,you are an unknown element, and all know that an unknown scholar is more dangerous than a simple person, so you need time to settle down

[amirjalili]

جمله قبل رو دوباره خوندم..
اما کلمه کارفرماها و "عموم" کارفرماها خیلی کلی هست. دوست داشتم بازم سوالم رو تکرار کنم که منظور دقیق چی هست اما چون حس میکنم 10 تا دیگه پست بزنم باز هم به جواب سوالم نمیرسم میخوام نظر دوستان رو جداگونه در مورد این کارفرماها بدونم.
ببینید اون چیزی که دختر خاله و پسر عمه و دوستم و ... میگن بخش کوچیکی از حقیقته. وقتی دقیق میشی رو فکر افراد میبینی ذهنشون تلنباری از این فکر ها هست و آخرش هم هی دور خودشون میچرخن و اول آخر حرفشون شده گله کردن و گفتن خاطرات این و اون.
دوستان تقسیم بندی کنن و تجربیاتشون رو دقیقتر بگن. کارفرماها تو ایران به چند تا گروه اصلی تقسیم میشن که شامل کارفرماهای ادارات و مراکز دولتی و کارفرماهای بخش خصوصی که زیر نظر وزارت کار هستند و یه بخش دیگه هم وجود داره که اگرچه دولتی هست اما شرایطش متفاوت از ادارات دولتی هست و اون دانشگاه ها هستند که خودشون چند دسته میشن که شرایطشون فرق میکنه شامل دولتی و آزاد و غیر انتفاعی و پیام نور و علمی کاربردی هست که خودشون به دو بخش خیلی مهم تهران و شهرستان ها میشن و شهرستان ها هم شامل شهرهای مهم و بزرگ و مراکز استان و شهرهای عادی تر و دورافتاده تر هست. شرایط استخدام توی تک تک اینا فرق میکنه.

[sh_67]

جمله قبل رو دوباره خوندم..
اما کلمه کارفرماها و "عموم" کارفرماها خیلی کلی هست. دوست داشتم بازم سوالم رو تکرار کنم که منظور دقیق چی هست اما چون حس میکنم 10 تا دیگه پست بزنم باز هم به جواب سوالم نمیرسم میخوام نظر دوستان رو جداگونه در مورد این کارفرماها بدونم.
ببینید اون چیزی که دختر خاله و پسر عمه و دوستم و ... میگن بخش کوچیکی از حقیقته. وقتی دقیق میشی رو فکر افراد میبینی ذهنشون تلنباری از این فکر ها هست و آخرش هم هی دور خودشون میچرخن و اول آخر حرفشون شده گله کردن و گفتن خاطرات این و اون.
دوستان تقسیم بندی کنن و تجربیاتشون رو دقیقتر بگن. کارفرماها تو ایران به چند تا گروه اصلی تقسیم میشن که شامل کارفرماهای ادارات و مراکز دولتی و کارفرماهای بخش خصوصی که زیر نظر وزارت کار هستند و یه بخش دیگه هم وجود داره که اگرچه دولتی هست اما شرایطش متفاوت از ادارات دولتی هست و اون دانشگاه ها هستند که خودشون چند دسته میشن که شرایطشون فرق میکنه شامل دولتی و آزاد و غیر انتفاعی و پیام نور و علمی کاربردی هست که خودشون به دو بخش خیلی مهم تهران و شهرستان ها میشن و شهرستان ها هم شامل شهرهای مهم و بزرگ و مراکز استان و شهرهای عادی تر و دورافتاده تر هست. شرایط استخدام توی تک تک اینا فرق میکنه.

آقا میشه لطفا خودتون جواب بدید؟خیلی منتظر پاسختون هستیم
با تشکر

[sorosh]

خوب چرا اگر از آزاد یا پیام نور آمده باشید هم احتمالا با بازار کار ایران آشناترید و در ایام تحصیلی هم حتما کارکرده اید و با مسایل کاری و اداری ایران بیشتر آشنا هستید و توقع تان هم کمتر است و اخلاق ایرانی هم دارید که به همه همکاران دیگر هم میخوره. اگر من خودم در ایران شرکت داشتم صد درصد پیام نوری رو جلوتر از فارغ التحصیل انگلیس استخدام میکردم مگر اینکه انگلیسیه تخصص خاصی داشته باشه که در ایران پیدا نشه یا اینکه زبان برای کار شرکت خیلی مهم باشه.

فکر کنم جا داره روی این جملات شما یک تحقیق گسترده ای راجع به علل عقب ماندگی و توسعه نیافتگی علمی و فرهنگی جامعه ایرانی انجام بشه!!!!!!
البته خوشبختانه چنین چیزی رایج نیست و مثلا در وزارت خانه هایی مثل امور خارجه و ... فارغ التحصیلان ازاد و ..... اصلا راه داده نمیشند که بخوان ترجیح هم پیدا کنند.

[sorosh]

جمله قبل رو دوباره خوندم..
اما کلمه کارفرماها و "عموم" کارفرماها خیلی کلی هست. دوست داشتم بازم سوالم رو تکرار کنم که منظور دقیق چی هست اما چون حس میکنم 10 تا دیگه پست بزنم باز هم به جواب سوالم نمیرسم میخوام نظر دوستان رو جداگونه در مورد این کارفرماها بدونم.
ببینید اون چیزی که دختر خاله و پسر عمه و دوستم و ... میگن بخش کوچیکی از حقیقته. وقتی دقیق میشی رو فکر افراد میبینی ذهنشون تلنباری از این فکر ها هست و آخرش هم هی دور خودشون میچرخن و اول آخر حرفشون شده گله کردن و گفتن خاطرات این و اون.
دوستان تقسیم بندی کنن و تجربیاتشون رو دقیقتر بگن. کارفرماها تو ایران به چند تا گروه اصلی تقسیم میشن که شامل کارفرماهای ادارات و مراکز دولتی و کارفرماهای بخش خصوصی که زیر نظر وزارت کار هستند و یه بخش دیگه هم وجود داره که اگرچه دولتی هست اما شرایطش متفاوت از ادارات دولتی هست و اون دانشگاه ها هستند که خودشون چند دسته میشن که شرایطشون فرق میکنه شامل دولتی و آزاد و غیر انتفاعی و پیام نور و علمی کاربردی هست که خودشون به دو بخش خیلی مهم تهران و شهرستان ها میشن و شهرستان ها هم شامل شهرهای مهم و بزرگ و مراکز استان و شهرهای عادی تر و دورافتاده تر هست. شرایط استخدام توی تک تک اینا فرق میکنه.

به نظرم رسید راجع به این مسئله چند نکته رو بگم
ببینید باید دید فیلد مورد نظر چیه اما به طور کلی شهرستان کار کردن درش نه از نظر اقتصادی صرفه داره و نه پیشرفت آخه کسی میاد با مدرک از یک دانشگاه معتبر(البته دانشگاه نه این مهدکودک های و موسساتی به نام ازاد و غیر انتفاعی و پیام نور و ... که اسم دانشگاه رو گند زدند بهش) بیاد شهرستان دور افتاده بشینه کارکنه یا حتی شرکت بزنه.اما برای دانشگاه ها باید گفت در دانشگاه هایی مثل تهران و .... شرط لازم داشتن مدرک از دانشگاه های معتبر فقط در تهران در داخل و مراحل بالاتر اروپا و آمریکا هست و شرط کافی هم داشتن سطح علمی بالا. یعنی مدرک برای ورود به رقابت برای عضویت در هیئت علمی حرف اول رو میزنه. برای جذب شدن در وزارت خانه ها به عنوان هیئت علمی و پژوهش گر و ... علاوه بر تمام اینها روابطی هم باید داشته باشید و مقید به اصول خاصی باشید شرایط اونجا با بقیه جاها از زمین تا آسمون متفاوت هست. یعنی از نظر تیپ شخصیتی اصلا و ابدا قیاس نکنید بین شرایط یک فردی در فلام شرکت صنعتی رو با یک عضو هیئت علمی در پژوهشکده ها و دانشگاه ها و نهادهای رسمی کشور.
امیدوارم منظورم رو رسونده باشم.

[woody]

فکر کنم جا داره روی این جملات شما یک تحقیق گسترده ای راجع به علل عقب ماندگی و توسعه نیافتگی علمی و فرهنگی جامعه ایرانی انجام بشه!!!!!!
البته خوشبختانه چنین چیزی رایج نیست و مثلا در وزارت خانه هایی مثل امور خارجه و ... فارغ التحصیلان ازاد و ..... اصلا راه داده نمیشند که بخوان ترجیح هم پیدا کنند.

حرفشون کاملا هم درسته و لغز و لطیفه نداره دوست من. شما خیلی جوونی تا حالا هم هیج جا غیر از ایران رو ندیدی...همه جای دنیا کارفرما از نیروی over qualified می ترسه و این موضوع ایران و آمریکا و بلغارستان نداره. منطق کاره. نیروی over qualified همیشه احتمال داره جای بهتری برای کارکردن پیدا کنه و بذاره بره و دست کارفرما بمونه توی پوست گردو. یا همیشه ناراضی باشه و نق بزنه و فکر کنه همه دور و برش املن و فقط اون می فهمه و ...خلاصه دل به کار نمیده و راندمان واقعی نداره.

در ضمن من هم یه مطلب کلی رو عرض کنم که ما باید خودمون رو هم نقد کنیم. یه ایرانی تیپیکال که خارج از ایران درس خونده واقعا فکر می کنه تخم دو زرده کرده که مثلا از آلمان یا سوئد یا آمریکا مدرک گرفته و آخر نوآوری و فکر سازنده و فرهنگ کاره و همه باید براش فرش قرمز پهن کنن و افتخار کنن که اون برشون کار کنه و اگه دو جا ردش کنن فکر می کنه آسمون به زمین اومده و دلیل عقب موندگی کشور رو کشف کرده...یخورده هم به خودمون فکر کنیم...این مسائلی که تو این فروم از صبح تا شب تو کله هم می کوبیم (مثل رنک و ....) در بازار کار وجود خارجی نداره (مگر تاحدودی در کار آکادمیک).

[S03]

این مسائلی که تو این فروم از صبح تا شب تو کله هم می کوبیم (مثل رنک و ....) در بازار کار وجود خارجی نداره (مگر تاحدودی در کار آکادمیک).

در بازار کار با کلاس بودن و اسم دانشگاهی که در اون درس خوندید خیلی تاثیر مثبتی برای کار پیدا کردن داره.

مهمترین چیز موقع کار پیدا کردن اینه که با فرستادن رزومه و ... به این ور و اونور بتونید وقت برای مصاحبه بگیرید و بعدش تنها چیز مهم عملکرد در مصاحبه است. شما اگه اسم دانشگاه مطرحی در رزومه تون باشه 99 درصد مواقع اون مصاحبه ای که می خواید رو می گیرید.

[sorosh]

حرفشون کاملا هم درسته و لغز و لطیفه نداره دوست من. شما خیلی جوونی تا حالا هم هیج جا غیر از ایران رو ندیدی...همه جای دنیا کارفرما از نیروی over qualified می ترسه و این موضوع ایران و آمریکا و بلغارستان نداره. منطق کاره. نیروی over qualified همیشه احتمال داره جای بهتری برای کارکردن پیدا کنه و بذاره بره و دست کارفرما بمونه توی پوست گردو. یا همیشه ناراضی باشه و نق بزنه و فکر کنه همه دور و برش املن و فقط اون می فهمه و ...خلاصه دل به کار نمیده و راندمان واقعی نداره.

در ضمن من هم یه مطلب کلی رو عرض کنم که ما باید خودمون رو هم نقد کنیم. یه ایرانی تیپیکال که خارج از ایران درس خونده واقعا فکر می کنه تخم دو زرده کرده که مثلا از آلمان یا سوئد یا آمریکا مدرک گرفته و آخر نوآوری و فکر سازنده و فرهنگ کاره و همه باید براش فرش قرمز پهن کنن و افتخار کنن که اون برشون کار کنه و اگه دو جا ردش کنن فکر می کنه آسمون به زمین اومده و دلیل عقب موندگی کشور رو کشف کرده...یخورده هم به خودمون فکر کنیم...این مسائلی که تو این فروم از صبح تا شب تو کله هم می کوبیم (مثل رنک و ....) در بازار کار وجود خارجی نداره (مگر تاحدودی در کار آکادمیک).

وزارت نفت اولیوت با فراغ التحصیلان برتر شریف .امیرکبیر.خواجه نصیر.تهران و علم و صنعت هست.
وزارت امور خارجه اصلا مدارکی که از شهرستان ها باشند رو و فارغ التحصیلانشون رو ترتیب اثر نمیده.
وزارت کشور عمده پژوهشگران تحصیلکردگان دانشگاه ها معتبر به خصوص سوربون و هاروارد هستند.
مرکز تحقیقات استراتژیک نهاد ریاست جمهوری و مجمع تشخیص مصلحت هم پزوهشگرانشون غولهای دانشگاهی هستند که وقتی پای درسشون هستیم 4 ساعت که حرف میزنند اگر کسی دیکشنری کنارش نباشه عمده حرفها نافهوم به نظر میرسه .
و . . .
شاید در شرکت های بی ارزش خصوصی که مثلا پریز تولید میکنند مدیر کوته فکر و بی سوادی دارند این چیزی که شما گفتی صادق باشه اما در جاهای درست و حسابی که شان اجتماعی بالایی هم دارند از این خبر ها نیست.دوست عزیز.

[sysco]

وزارت نفت اولیوت با فراغ التحصیلان برتر شریف .امیرکبیر.خواجه نصیر.تهران و علم و صنعت هست.
وزارت امور خارجه اصلا مدارکی که از شهرستان ها باشند رو و فارغ التحصیلانشون رو ترتیب اثر نمیده.
وزارت کشور عمده پژوهشگران تحصیلکردگان دانشگاه ها معتبر به خصوص سوربون و هاروارد هستند.
مرکز تحقیقات استراتژیک نهاد ریاست جمهوری و مجمع تشخیص مصلحت هم پزوهشگرانشون غولهای دانشگاهی هستند که وقتی پای درسشون هستیم 4 ساعت که حرف میزنند اگر کسی دیکشنری کنارش نباشه عمده حرفها نافهوم به نظر میرسه .
و . . .
شاید در شرکت های بی ارزش خصوصی که مثلا پریز تولید میکنند مدیر کوته فکر و بی سوادی دارند این چیزی که شما گفتی صادق باشه اما در جاهای درست و حسابی که شان اجتماعی بالایی هم دارند از این خبر ها نیست.دوست عزیز.

این غولهای دانشگاهی کجا هستند که دیده نمیشوند؟ پشت کدوم کوه پناه گرفتند که ما اثری از اونها نمی بینیم؟ گرچه همین توصیفی که شما کردی نشون میده احتمالا غول بودنشون در حرف نامفهوم زدنه یا خارجکی حرف زدن (و احتمالا همگان تصدیق می فرمایند که بین حرف خارجکی زدن با حرف سطح بالا زدن فرق وجود داره، وگرنه خیلی مطالب هست که نیاز به دیکشنری دارند ولی مفت هم نمی ارزند).
اگه اینطور باشه پس خیلی خوبه وضع ما با این همه کارشناس خبره و غول عظیم، خوشحال شدیم. راستی فکر نمی کنی در گزینش بعضی نهادهایی که اشاره کردی اگر عامل علمی بی اثر نباشه، عوامل غیر علمی خیلی خیلی موثرتر هستند و هر کسی به اون بارگاه ها راه نداره؟!

[sorosh]

این غولهای دانشگاهی کجا هستند که دیده نمیشوند؟ پشت کدوم کوه پناه گرفتند که ما اثری از اونها نمی بینیم؟ گرچه همین توصیفی که شما کردی نشون میده احتمالا غول بودنشون در حرف نامفهوم زدنه یا خارجکی حرف زدن (و احتمالا همگان تصدیق می فرمایند که بین حرف خارجکی زدن با حرف سطح بالا زدن فرق وجود داره، وگرنه خیلی مطالب هست که نیاز به دیکشنری دارند ولی مفت هم نمی ارزند).
اگه اینطور باشه پس خیلی خوبه وضع ما با این همه کارشناس خبره و غول عظیم، خوشحال شدیم. راستی فکر نمی کنی در گزینش بعضی نهادهایی که اشاره کردی اگر عامل علمی بی اثر نباشه، عوامل غیر علمی خیلی خیلی موثرتر هستند و هر کسی به اون بارگاه ها راه نداره؟!

قطعا غیر از عامل علمی عوامل خیلی خیلی مهمی هستند که باید لحاظ بشند . در همه جای دنیا عوامل مهمی در کنار مسایل علمی لحاظ میشند مخصوصا برای جاهایی که ذکر کردم.
این ها هم وقتی نتایج استخدامی ها بر میگرده بیشتر میتونی پیدا کنی کجا هستند!!!!همین جمله داخل پرانتزت هم نشون میده کلا شبنمو ثریا گرفتی قضیه رو! دیکشنری علمی عزیز جان نه دیکشنری ترجمه لغت!!!!
مثلا شما کتاب هستی و زمان هایدگر رو بخون 8 بار هم بخون به جای یک بار تا وقتی معنی خیلی از کلمات موجود در اون رو نخونی نمیفهمی چی فته و خوندنش بی فایده هست. اگر اینطور باشه هایدگر!!!هم مفت نمیارزه.
برای بار پیدا کردن هم پیش نیازهایی لازم هست. پیش نیاز به معنی پارتی وو از این طور بهانه هایی که ممکنه فردی بخواد بی عرضگی خودش رو گردن اونها بندازه نیست از نوع دیگه هست.
برای هر رشته و هر جایگاهی یک نوع تیپ شخصیتی از بقیه کیلومترها جلو میزنند و این بستگی داره که آدم اتوبوس رو درست سوار بشه یا نه!