وقتی به مالزی می آیی، تنها وسیله ی ارتباطت با ایران، با خانواده ات، و دوستانت، ورود به اسکایپ، یاهو مسنجر، او وو، فیس بوک و ... است. وقتی پایت به اینجا می رسد، اولین سؤالی که از بقیه می پرسی این است که "اینترنت رو چی کار کنم؟؟؟" مقاله ای که در اینجا می خوانید، به قلم آقای مهدی قدرتی زاده، نوشته شده در سایت "نشانی: مالزی" شما را با چند و چون اینترنت در مالزی به خوبی آشنا می کند.
تقریبا ۱۷ سال است که پای اینترنت به مالزی باز شده است، با این حال رشد دسترسی به اینترنت حداقل در مناطق مرکزی این کشور مثال‌زدنی است. نیمی از جمعیت این بخش از مالزی دسترسی به اینترنت دارند و از آن در زندگی روزمره یا محل کار خود استفاده می‌کنند.
مانند بسیاری از جاهای دیگر در دنیا، شبکه‌های اجتماعی پرطرفدار هستند و اولین مقصد کاربران به شمار می‌آیند. دسترسی به خدمات بانکی، وب‌سایت‌های ویژه گردشگری و مطالعه نسخه‌های اینترنتی روزنامه‌ها از دیگر فعالیت‌های مورد علاقه شهروندان این کشور روی اینترنت است.
اما شما چطور می‌توانید به اینترنت دسترسی داشته باشید؟ اشتراک اینترنت با سرعت بالا در مالزی به راحتی امکان‌پذیر است، اما ارزان نیست. اگر در کوالالامپور ساکن هستید، راه‌های رسیدن به اینترنت متنوع هستند.
مثلا شما می‌توانید با تکنولوژی Edge، ۳G یا HSPDA و از روی تلفن همراه یا تبلت خود و تهیه یک سیم‌کارت از Celcom، Digi، Maxis یا U Mobile مکالمه تلفنی داشته باشید، پیامک بفرستید و هم از اینترنتی استفاده کنید که بین ۳۸۵ کیلوبیت در ثانیه (EDGE) تا ۴۲ مگابیت در ثانیه (DC-HSPA) سرعت دارد.
البته در همه جای دنیا خدمات ارتباطی بی‌سیم از خدمات مشابهی که بر روی بسترهای کابلی عرضه می‌شود گران‌تر است. مثلا U mobile برای استفاده یک‌ماهه از خدمات اینترنتی‌اش با حجم ۵ گیگابیت، ۳۷۹ رینگت از شما دریافت می‌کند یا برای اینکه مشتری Digi شوید باید ماهی ۹۳ رینگت پرداخت کنید تا ۶ گیگابیت حجم در اختیارتان قرار گیرد.
تعرفه‌ها و خدمات کاملا متنوع و متغیر هستند و بسته به حجم مورد نیازتان، میزان مکالمه تلفنی روزانه و پیامک‌هایی که رد و بدل میکنید باید یکی از آن‌ها را انتخاب کنید.
اما برای استفاده خانگی انتخاب‌های ارزان‌تر و کاربردی‌تری در اختیارتان قرار دارد. ده‌ها شرکت کوچک و بزرگ خدمات اینترنت بصورت ADSL، VDSL، Leased Line، وایرلس یا فیبرنوری را با سرعتی بین ۲۵۶ کیلوبیت در ثانیه تا ۱گیگابیت در ثانیه در اختیارتان می‌گذارند.
تعرفه‌ها بنا به سرعت، گاهی اوقات محدودیت حجم ترافیک رد و بدل شده یا نامحدود بودن آن و حتی شهر اقامت شما متفاوت است. برخیشرکت‌ها ممکن است که مبلغی را به عنوان ودیعه از شما بگیرند یا برای برقراری ارتباط اولیه مبالغ اضافه‌ای دریافت کنند.
با فرض اینکه برای انجام امور روزانه و وبگردی‌های خود فناوری ADSL و فیبر نوری نیاز شما را برطرف می‌کند، می‌توانید یک سرویس فیبرنوری با سرعت ۱۰ مگابیت بر ثانیه با دانلود نامحدود از Maxis با هزینه‌ای در حدود ۱۵۰ رینگت در ماه مشترک شوید.ا ین شرکت به شما مودم وایرلس رایگان و حتی امکان برقراری ۱۰۰ دقیقه تماس تلفنی رایگان در ماه را هم با این پلان ارائه می‌دهد.
یا Jaring اینترنت ADSL یک مگابیت با دانلود نامحدود به همراه میل باکس اختصاصی و مودم رایگان را با دریافت ماهی ۷۹ رینگت و اینترنت فیبرنوری ۲ مگابیت نامحدود به همراه یک خط مکالمه اینترنتی Voip را با هزینه ۱۲۹ رینگت در ماه در اختیارتان می‌گذارد.
اگر از خدمات TM استفاده کنید، می‌توانید اینترنت ۴ مگابیت را ماهی ۱۴۰ رینگت مشترک شوید و هزینه‌ای هم برای مودم وایرلس نپردازید و به طور رایگان با مشترکین تلفن ثابت تی‌ام تماس بگیرید اما اگر کمی بیشتر هزینه کنید با ماهانه ۲۲۹ رینگت می‌توانید از پکیج ۱۲ مگابیتی TIME استفاده کنید که البته سرعت آپلود ۲ مگابیتی، یک آدرس ایمیل و یک مودم رایگان هم در اختیار شما گذاشته می‌شود.
به خاطر داشته باشید دسترسی به خدمات فیبرنوری از ADSL محدود‌تر است با این حال اگر به عنوان مثال ساکن مرکز شهر کوالالامپور هستید، فناوری فیبرنوری کیفیت و سرعت بیشتری را در اختیارتان می‌گذارد.
استفاده از Leased Line امکان برقراری ارتباط با سرعت بیشتری را به شما می‌دهد ولی هزینه‌های سرسام‌آوری در حدود ۲ تا ۷ هزار رینگت را به شما تحمیل می‌کند که برای استفاده خانگی توجیه‌پذیر نیست؛ TM، Time و City Broadband مهم‌ترین شرکتهای ارائه‌دهنده این سرویس هستند.
اگر امکان ارتباط کابلی برای شما فراهم نیست مجبور هستید از شرکت‌هایی که اینترنت بی‌سیم و معمولا با فناوری Wimax ارائه می‌دهند استفاده کنید. Redtone سرویس وایمکس ۱ مگابیتی نامحدود را ماهانه ۱۳۸ رینگت به شما می‌فروشد که البته این سرعت دسترسی آنچنان راضی‌کننده به نظر نمی‌رسد.
در صورتی که سالانه سرویس ۴ مگابیتی P۱ را با حجم دانلود محدود ماهیانه ۲۵ گیگابایت سفارش دهید باید در سه ماهه اول به ازای هرماه ۶۹ رینگت و تا اخر دوره سالانه ۱۲۹ رینگت هزینه پرداخت کنید.
Jaring هم به ازای هرماه استفاده از اینترنت یک مگابیتی از شما ۶۹ رینگت دریافت می‌کند که البته باید هزینه‌های مربوط به نصب و راه‌اندازی و ودیعه را هم در نظر داشته باشید.
اما فراموش نکنید که در همه جای دنیا در صورتی‌که امکان دسترسی به اینترنت کابلی یا ADSL را دارید، استفاده از شبکه‌های وایرلس مقرون به صرف نیست. این نوع شبکه‌ها بیشتر به درد افراد یا شرکت‌هایی می‌خورد که زیرساخت‌های کابلی مناسب فراهم نیست یا اینکه دائم در حال جابه‌جایی مکانی هستند.
یکی دیگر از راه‌های دسترسی به اینترنت در مالزی که می‌تواند کارگشا و جذاب باشد، خدمات WiFi-Hotspot است که شرکت‌هایی مانند Jaring، Time و TM ارائه می‌دهند.
شیوه استفاده از این خدمات به این صورت است که شما با پرداخت حق اشتراک مشخصی در هر ماه، یک شناسه کاربری و رمز عبور ویژه دریافت میکنید که با استفاده از آن می‌توانید در اماکن عمومی که این شرکت‌ها آن را پوشش می‌دهند از اینترنت همراه با سرعت‌های میانگین ۳۸۴ یا ۵۱۲ کیلوبیت در ثانیه استفاده کنید.
در حال حاضر TM با بیش از ۱۷ هزار هات اسپات خدمات اینترنت همراه ارائه می‌دهد و رقبایی مانند Time یا Jaring با ۲۰۰ و ۶۰ هات اسپات فاصله چشم‌گیری از رقیب خود دارند.
برای اشتراک ماهیانه خدمات هات اسپات TM باید ۲۸ رینگت در هرماه هزینه کنید، البته با اشتراک اکثر پلانهای ADSL یا BroadBand این ارائه‌دهندگان اینترنت معمولا یک اکانت رایگان WiFi-Hotspot هم به شما داده می‌شود.
منبع:
www.malezitarin.com
همه چيز درباره تلفن، موبایل و اينترنت در مالزی
نوشته اصلی توسط IIUM
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)