اقدامات پس از پذیرش | راهنمای تازه واردین | تجزبیات زندگی در چین و مسائل مرتبط

[alio_149]

این دوستمون آقای "Comboy" با زبان طنز و شوخی درباره مردم چین و فرهنگ زندگی اونها اینجا می نویسند. واقعا نمیدونم چه اتفاق هایی برای ایشون افتاده توی این چند ماه که توی چین زندگی کردن
از ویژگی های فروم این هست که هر کس آزادانه تجربیات و حرف های خودش رو بیان کنه

بخشی از صحبت های ایشون به نظر من توهین آمیز و نژاد پرستانه هستش

طبق تجربه شخصی من بیشتر مردم چین خونگرم و با محبت هستند. به شدت علاقه دارن به خارجی ها کمک کنند. البته تا حد زیادی هم خجالتی هستند. برای خود من بارها اتفاق افتاده که احتیاج به کمک داشتم و یه چینی وقت گذاشته و به من کمک کرده. اختلاف دیدگاه و فرهنگ یه چیز طبیعی بین مردم ملل مختلف هست. من با ایرانی های زیادی که ساکن چین هستن صحبت کردم و میتونم بگم تقریبا همه اونها از زندگی توی چین راضی هستند و آزاری از طرف چینی ها بهشون نرسیده

[Comboy]

این دوستمون آقای "Comboy" با زبان طنز و شوخی درباره مردم چین و فرهنگ زندگی اونها اینجا می نویسند. واقعا نمیدونم چه اتفاق هایی برای ایشون افتاده توی این چند ماه که توی چین زندگی کردن
از ویژگی های فروم این هست که هر کس آزادانه تجربیات و حرف های خودش رو بیان کنه

بخشی از صحبت های ایشون به نظر من توهین آمیز و نژاد پرستانه هستش

طبق تجربه شخصی من بیشتر مردم چین خونگرم و با محبت هستند. به شدت علاقه دارن به خارجی ها کمک کنند. البته تا حد زیادی هم خجالتی هستند. برای خود من بارها اتفاق افتاده که احتیاج به کمک داشتم و یه چینی وقت گذاشته و به من کمک کرده. اختلاف دیدگاه و فرهنگ یه چیز طبیعی بین مردم ملل مختلف هست. من با ایرانی های زیادی که ساکن چین هستن صحبت کردم و میتونم بگم تقریبا همه اونها از زندگی توی چین راضی هستند و آزاری از طرف چینی ها بهشون نرسیده

من همیشه حرف های خودم را لابلای طنزهام می گم. .
دختر همکلاسی که خودش به سمت من می اومد و کاری بهش نداشتم، نهایتا پیغام های اینترنتی من را به حراست دانشگاه نشون داد و دانشگاه من را اخراج کرد (ظرف دو ماه و نیم بعد از عظیمت به چین، چیزی حدود سه هفته بعد از اولین پیغام نسبتا بد که هدفم از فرستادنش قطع دوستی بود نه صرفا توهین یا تهدید)

من کاری به دختر نداشتم. خودش چندین بار برای من friendship request می فرستاد که من قبول نمی کردم. بهم سیب و غذا می داد. می گفت مژه هات بلنده، موبایلم را می گرفت ازم عکس بگیره. باهام سلفی می گرفت و بعد سلفی را پرینت گرفت تو مراسم شامی که استاد مشاورمون گرفته بود، عکس را جلوی همه به من داد. می گفت چرا باسم گل نمی گیری. می بردم پینگ پونگ. بله ایشون خیلی علاقه به کمک داشتن به خارجی و مهمانوازی می کردن، بعدا عرض کردن که چهار سال است دوست پسر دارن و من خواستم جلوی محبتشون را بگیرم که متاسفانه از حراست دانشگاه یاری جستند و مدرک گرفتن من یکسال عقب افتاد (اگر که نه بیشتر) در هر حال سعی می کنم برنگردم چین و اگه راهی بهتری پیدا نکردم برم شمال کشور که مردم سرشون تو کار خودشونه و کمک به خارجی نکنن.

خیلی کمک می کنن به خارجی ها، بله، سریع هم ویچت و کیو کیو می گیرن که انگلیسی تایپ کنن چون اسپیکینگشون خیلی آفسایده. انگلیسی هم خیلی به درد چاپ thesis می خوره. کاش سلفیهاشون را با دوست پسرخودشون می گرفتن.


من همون آخرین روزهایی که چین بودم، باز هم مهمانواز های دیگه ازم ویچت خواستن که امتنا کردم. دوستهای قبلیم هم پاک کردم چه پسر چه دختر. کشوری که پیغام را مدرک جرم قلمداد می کنه امنیت نداره به نظر من.

>طبق تجربه شخصی من بیشتر مردم چین خونگرم و با محبت هستند. به شدت علاقه دارن به خارجی ها کمک کنند.

بله شدتش خیلی فوق العاده است.

همکلاسیم لطف می کردن پیغام شب بخیر می فرستادن که من بیچاره تا صبح مونده بودم چی بنویسم تا اینکه صبح نوشتم "صبح بخیر". حالا این خانم مهربون دارن امتحان های پایان ترم را می دن و من تو ایران اپلی می کنم برای سال دیگه. طنز هم نیست اینها، خاطره است. می گفت باست کار پیدا می کنم، پول در بیار منا ببر رستوران باسم ماهی بخر. عکس ماهی هم رو موبایلش بهم نشون داد. با شونه اش موکوبوند تو شونه من. (ببخشید یه کم لحنم طنز آمیزه، کتاب جلال آل احمد می خوندم دیشب، همین واژه های سرخر و چاقوکش و پیهش را به تن می مالیدیم تو کتابشون بود)

قربون فرهنگ روس ها برم که یکسال طول می کشه تا مرحله break the ice را رد کنن.

آقای alio_149 شاید شما زن دارین، تحت تاثیر قرار نمی گیرین. ولی من نمی دونم فرهنگ چین چطور اجازه می ده دختری که دلش جایی دیگه گیره به یه غریبه شب بخیر بگه. ایشون می گفتن من باید بعد از تحصیل چین بمونم و تو شرکت کیو کیو کار کنم. می گفتن بعضی دانشجوهای استادمشاورمون تو شرکت tencent کار می کنن و گاهی اوقات می آن دانشگاه استادهای سابقشون را ببینن. دیگه اینکه می پرسیدن خواهرم ازدواج کرده یا نه، چه جالب اختلاف سن خواهر من با من عین اختلاف سنی خواهر ایشون با ایشون بود. می گم من اصلن احساس تنهایی نکردم در چین، فقط بعد دو ماه و نیم گفتن دو هفته وقت داری بلیط بگیری بری کشورت.

اگه برگشتم چین می رم جایی که سرد باشه، مردم دهنشون را بگیرن تو دستشون که یخ نکنن. به جای اینکه از زیر دماغشون به مژه های من نگاه کنن یا بدوعن بیان بگن وای چقدر چینی بلدی، چه قشنگ می نویسی. همون بتمرگن سر جاشون کمک نکنن بهتره.

>> من با ایرانی های زیادی که ساکن چین هستن صحبت کردم و میتونم بگم تقریبا همه اونها از زندگی توی چین راضی هستند و آزاری از طرف چینی ها بهشون نرسیده

اونهایی که بهشون آزار رسیده دیگه ساکن نیستند که خبر متفاوت بهتون بدن از گربه راجب پریدن سوال پرسیدین.

خدا کنه من هم بیام، آزار نرسه، مدرکم را بگیرم و برم. خداکنه هم نیام اصلن که خیلی هم بهتر

[Comboy]

کشور چین تو سواحل فیلیپین و تایوان مین دریایی کاشته.

24 سال المپیک را تحریم کردن چون کمیته بین المللی المپیک به تایوان اجازه شرکت در مسابقات را داده. چین از سال 1956 تا سال 1980 در المپیک شرکت نکرد و خیلی از ورزشکارانی که می تونستن مدال بیارن تو خونه کنار منقل نشستن با chopstick زغال زیر و رو کردن. قسمت های خاکستری رنگ حاصل ذوق هنری من هستند، قسمت های سیاه رنگ مستند و بر اساس اتفاقات ناگوار.

در اینکه خیلی ها رفتن اونجا مدرک گرفتن و موفق شدن، رفتن یا موندن و کار کردن و شاید زن چینی هم گرفتن شکی نیست. ولی اینترنت پر از سایت هایی هست که می گه: سفر ارزان، زندگی ارزان، امنیت، کار و تحصیل، با مشاوره رایگان به سمت موفقیت شوت شوید. بگذارید اون بعد قضیه هم گفته بشه.

آیا اگه تو مترو یا اتوبوس موبایلتون را باز کنین برین تو فیس بوک همه چپ چپ بهتون نگاه نمی کنن؟ می دونم می آن کنار خوابگاه بهتون کاغذ می دن که چه جوری قند بشکنین، ولی می دونم که فیس بوک باز کردن جلوی جمع عین شراب خوردن تو حرمه. تو چین همه چی خط کشیده شده، همه چی کومونیسته. هر کی کومونیست نیست علیه کومونیست تصور میشه. فکر کردن نظر دادن و تغییر دادن قدغنه. یاد بگیر چینی باش و انتظار نداشته باش بهت علاقه مند باشن. علاقه نشون دادن به خارجی مثل پیلتر شکستن باعث اغتشاش عمومی میشه. این خونگرمی های لحظه ای نوعی واکنش نصفه نیمه به کنترل و مانیتورینگ سنگین چینه. خونگرمی ها پایدار نمی مونه، دوامش باعث نگرانی خود چینی ها میشه. شاید هم خونگرمن که تاجر جذب کنن و اقتصادشون را رونق بدن. می ترسن دور کشورشون دیوار بکشن. از المپیک 2008 به این ور یاد گرفتن به خارجی لبخند بزنن (لابد قبلن نمی زدند). کاش لبخند زدن را مثل گذشته کنار بگذارند و همونی ازشون بتراوه که تو کوزه است.

این هم کشورهایی که چینی ها می تونن بدون ویزا تشریف ببرن. معلومه خیلی طرفدار دارن و حقوق بشر را رعایت کردن:



به دوست همسایه شون هم که نذاشت ورزشکارهای کشورش موبایل های هدیه از شرکت سامسونگ در المپیک برزیل را تحویل بگیرن، نگاه بندازین. کره شمالی ممکنه یک نفر را بدون دادگاه بردن اعدام کنه. شاید دلیل قانع کننده ندارن و فقط می خوان حکم را اجرا کنن. دوستی چین با همچین کشوری نشون می ده بعید نیست با یه پیغام تو ویچت شما از دانشگاه خداحافظی کنید. حالا ما جوک می گیم شما بخندید.

دارم فکر می کنم، مردم می رن خارج، مفت و مجانی تو پارتی با جسیکا آلبا و هیلاری داف می رقصن. اون وقت من به خاطر چند تا پیغام تو اینترنت که دختره برداشته پرینت گرفته باید یک میلیون و نیم بلیط هواپیما بگیرم، کریستمس امسال در کنار خانواده باشم. دقیقا روزی که من اون پیغام های بد و بیراه را فرستادم، زوجی در همون شهر از دانشگاه ما عروسی کردن که به خاطر بارش برف عکسشون سرخط خبرها شد. و از این خوشی ها، سهم من یک همکلاسی بی انصاف بی رحم بود. یکسال صبر کردم تا نتیجه پذیرش بیاد، هفت هشت جا اپلی کردم تا برم چین را ببینم. راضی نشد سه ماه نگه داره منا. نتونست ببینه راحت باشم درسم را بخونم. یک عمر خودش چین زندگی کرده، کیف می کرد من بعد از این مدت کوتاه برگردونده بشم جایی که اون هیچ وقت نباید تحمل یا تصور کنه. من فقط به خاطر مدرک که عقب می افته ناراحتم و اینکه خانواده ام ناراحت شدن و میشن. وگرنه هر کی قر می ده دل من به این چیزها بند نیست یا اینکه کی داره الان کجا چی کار می کنه. کی رفته کنسرت کی منتظره اتوبوسه، کی کارتش را تو مترو گم کرده، کی بچشش جیشش گرفته، کی داره تو سرما آهنگ می زنه که مردم رد شن پول بریزن. کی با نامزدشه کی لبش سرخه. فقط مدرکم را می خاستم و اینکه کسی کاری به کارم نداشته باشه. کسی باهام دوست نشه اگه قصد ازدواج نداره. چقدر این محبتشون شدیده لامصب

[alio_149]

این فروم طراحی شده تا هر کس تجربه های خودش رو بگه
واقعا متاسفم که این اتفاق برای شما افتاده
در جایگاهی هم نیستم که بخوام قضاوت کنم

دوستان دیگه که تجربه زندگی بیشتر در چین رو دارن باید بیان و نظر بدن --- دوستان دیگه ای هم که میخوان بیان چین باید نظرات مختلف رو ببینن و خودشون تصمیم بگیرن

من هم مثل شما از ماه سپتامبر برای تحصیل به چین اومدم --- هیچ تجربه بدی از چینی ها ندارم و هیچ جا برای من مشکل ایجاد نکردن
خیلی از موقعیت ها رو هم اگه بخوام با ایران مقایسه کنم با خودم میگم اگه ایرانی بود این کار رو برای من نمیکرد ولی این فرد چینی داره انجام میده و هیچ انتظاری هم نداره
بخوام از تجربه های اینچنینی خودم بنویسم متن خیلی طولانی میشه

اما نکته که من میخواستم بگم اینه که
شما مدت کوتاهی تو یه شهر از چین بودین و انصاف نیست که تجربه بدی که داشتین رو به تمام مردم چین تعمیم بدین
واضح هست که آدم خوب و بد همه جا وجود داره
تفاوت فرهنگی هم بین ملل مختلف یه چیز طبیعی هست
باید با شناخت از فرهنگ و مردم هر کشور و همچنین احترام به قوانین اونها به هر کشور سفر کرد

چین هم مدینه فاضله نیست و قطعا مشکلات زندگی و محدودیت هایی توش وجود داره

ولی من به صورت کلی بخوام قضاوت کنم میگم که خوبی های زندگی در چین خیلی بیشتر و قوی تر از بدی هاش هست

در خصوص تجربه شما هم من اگه جای شما بودم همون اول کار به دفتر اینترنشنال دانشگاه مراجعه میکردم و موضوع رو مطرح میکردم -- اونجا مشاورهایی وجود دارن که کارشون حل کردن چنین مشکلاتی هست

به هر حال امیدوارم که در بقیه مراحل زندگی موفق باشی

[Comboy]

منظورم از حراست دفتر اینترنشنال بود، اونها من را اخراج کردن. دختره زودتر رفته بود اونجا.

موبایلی که باش پیغام (مدرک جرم) فرستادم را یک چینی از آمازون برام خرید. بله شاید یک ایرانی عنقدر لطف نمی کرد.
من کلن مخالفم کسی که نمی تونه دوستی را به ازدواج آپگرید کنه، دوستی را شروع کنه. البته این نظر من مغایر با رفتار ۹۹،۹۹۹۹ درصد چینی هاست. از نظر اونها دوستی بیش از حد که فقط در حد دوستی بمونه کاملا طبیعیه. ازدواج با خارجی هم براشون تقریبا غیر ممکنه، حتی خودشونم بخان بقیه چینی ها فشار می ارن و جلوشون را می گیرن.


امیدوارم دیگه نرم اونجا. امیدوارم شما مدرک بگیرین. اگه پکن هستین احتمالا این مشکلات کمتر پیش می آد. شهر من شهر ندیدبدیدها بود.
من فک کنم چینی ها دوست خارجی را برای تمرین انگلیسی و چاپ کردن مقاله و تزشون می خان. برای رضای خدا موش نمیگیرن. من ترجیح می دم یا تنها باشم یا با کسی دوست بشم که می تونه با خارجی ازدواج کنه. دوست معمولی که بهم شب بخیر بگه نمی خوام.

[hichkas]

با وجود اینکه تا بحال کسی مثل comboy از چین صحبت نکرده بود, ولی خیلی از حرفاش روی من تاثیر گذاشت, البته بعضی از دوستان هم اشاره کرده بودن که اگه دوباره حق انتخاب داشته باشن اصلا چین نخواهند رفت,
تصمیم گرفتن واقعا سخته (
و من اصلا نمی تونم تصور کنم از ایران خارج بشم و با محدودیت هایی مثل همون قضیه اینترنت مواجه بشم

[arya_farjand]

دوست عزیزم. من بعد مدتها اومدم اینجا و وقتی میبینم همچین سرنوشتی داشتی خیلی تعجب کردم و حقیقیت اینه که متاسفانه باید قبول کنی شما اشتباهاتی کردی که اگه تو هر کشور دیگه ای هم بودی ممکن بود حتی عواقب بدتری هم میبود. بنظرم شما که برای تحصیل میای باید فقط سرت تو کار خودت باشه و قید دوست دختر و ازدواج این چیزا نگردی. اینجا کشور آزادیه با استانداردهای ما و البته خیلی از رفتارهاشون ممکنه برای شما سو تفاهم ایجاد کنه. اما این نیت خیر و کلا بی آزار بودن اکثر چینی ها یه چیز کاملا مورد قبول همه ایرانی های چین هست. اتفاقا تو شهرهای کوچک مردم توجه بیشتری میکنن و براشون جالب تره وقتی یه خارجی میبینن ولی لزومن عاشق چشم و ابروی ما ها نمیشن که. در مورد ازدواج هم متاسفانه عاقبت خوبی معمولا نداره چون عموما این ایرانی ها هستن که طرف رو معمولا ول میکنن و برمیگردنن و بیچاره بنده خدا هم دستش جایی بند نیست.
به هر حال سخن رو کوتاه میکنم و برادرانه بهت میگم که متاسفانه اتفاقاتی که برات پیش اومد نتیجه رفتار اشتباه خودتون بوده. انشالله موقعیت های بهتری توی زندگی نصیبت بشه و البته قدرشون رو هم بیشتر بدونین. به همه علاقمندان هم توصیه میکنم به این اتفاقات توجهی نکنن چون اینها حادثه ای هست که پیش میاد برای هر کسی فقط وقتی تصمیم گرفتید بیاید چین با چشم باز واقعیت ها و قوانین اون رو بپذیرید.

به امید سربلندی همه جستجوگران علم، خصوصا هم وطن های عزیزم

منظورم از حراست دفتر اینترنشنال بود، اونها من را اخراج کردن. دختره زودتر رفته بود اونجا.

موبایلی که باش پیغام (مدرک جرم) فرستادم را یک چینی از آمازون برام خرید. بله شاید یک ایرانی عنقدر لطف نمی کرد.
من کلن مخالفم کسی که نمی تونه دوستی را به ازدواج آپگرید کنه، دوستی را شروع کنه. البته این نظر من مغایر با رفتار ۹۹،۹۹۹۹ درصد چینی هاست. از نظر اونها دوستی بیش از حد که فقط در حد دوستی بمونه کاملا طبیعیه. ازدواج با خارجی هم براشون تقریبا غیر ممکنه، حتی خودشونم بخان بقیه چینی ها فشار می ارن و جلوشون را می گیرن.


امیدوارم دیگه نرم اونجا. امیدوارم شما مدرک بگیرین. اگه پکن هستین احتمالا این مشکلات کمتر پیش می آد. شهر من شهر ندیدبدیدها بود.
من فک کنم چینی ها دوست خارجی را برای تمرین انگلیسی و چاپ کردن مقاله و تزشون می خان. برای رضای خدا موش نمیگیرن. من ترجیح می دم یا تنها باشم یا با کسی دوست بشم که می تونه با خارجی ازدواج کنه. دوست معمولی که بهم شب بخیر بگه نمی خوام.

[odiwxe2]

دوستان عزیز سلام. من امسال دانشگاه HUST در ووهان برای پزشکی پذیرش گرفتم. البته اسم دانشکده پزشکی این دانشگاه Tongji Medical College هستش. خواستم بپرسم کسی اطلاعاتی چیزی داره منو راهنمایی کنه؟ خوبه این دانشگاه؟ می ارزه برم؟

[alexboin]

دوستان كسي در مورد زندگي در دانشگاه Beijing University of Technology ميتونه راهنمايي كنه؟
كسي رو ميشناسيد دوستان؟
رنكش بالا نيست ولي يه استاد خيلي خفن توي مخابرات واسه ارشد گفته بهم فاند ميده.

[alexboin]

ببخشيد beijing university of post and telecommunication