دوست عزيز ممنون از جوابت .. ميگن جرم خيزترين شهر آمريكاست.. تعداد سياها هم از اكثر شهرهاي آمريكا بيشتره... از طرف ديگه از سياها تو خود همين فروم زياد بد ميگن دوستان
فارغ از بحث شیکاگو من میخوام جوابتون رو بدم و از دوستان میخوام تصحیح کنن اگر اشتباهه. اینجا کسی تفتیش نمیکنه ببینه ملیت شما چی هست که بخوایم تفکیک کنیم بگیم در فلان منطقه برخورد افراد با فلان میلت ها اینطوری هست و با فلان ملیت ها اینطوری. یعنی شما تو پیشانیت نچسبوندی که اهل کجا هستی و بعید هم میدونم واسه اینها آنقدر مهم باشه.
ولی بله شما میتونید بگید که در بعضی ایالت ها درصد نژادپرستی بیشتره که صد البته باز این آمریکایی ها نمیان تفکیک کنن مثلا هندی رو با ایرانی و تا جایی که دیدم اکثرا در ادارات به خصوص برخوردشون با کل غیرآمریکایی ها نسبتا سرده، دقت کنید در مناطقی که نژادپرستی نمود داره میگم.
من که کل فکو فامیل توی امریکاست. شنیدم مردم انگلستان بهتر از آمریکایی ها هستند ولی باز می گن آمریکایی ها خیلی ساده هستند و خون گرمند به خصوص با اصالتشون یعنی سرخپوستا اگر برخورد داشته باشید باز در جای من خوندم که فرهنگ آمریکایی ها از لحاظهایی شبیه مردم ایران هست.
ولی در کل بدانید که هر کشورو ملتی که ترقی یافته باشه یا پیشرفته باشه مردمانش غرور و تکبر دارند فرض بر این بگیرید که یه افغانی که میاد توی ایران ما جگونه راجبش فکر می کنیم؟؟؟ حال مایی که به اونجا میریم مارا به چشم افراد عقب مانده و امثال این می بینند منظور از غقب مانده بحث فرهنگی هست
دوم : از لحاظ جغرافیایی هرجا که سرد و نزذیک به قطب باشد مردمانش هم سردو خشکن
آمریکایی ها برای پیشرفت و ترقی نیازمند خارجیها هستند اگر قرار بر این باشه که زندگی را از لحاظ نزاد پرستی برای مهاجران سخت کنند دیگر آمریکا امریکا نخواهد بود بلکه آمریکا سرزمین مهاجرت است
اینکه میگن ساهپوست اینجور و اون جور این بحث نژاد پرستی دوستان
خیلی از سیاهان هم آدمای تحصیل کرده و خوبی هستند و در بعضی از مواقع اونا بهتر از سفید پوستان هستند
این قتلو جنایت فقط کار سیاه نیست بلکه می تونه کار یه سفید یا مهاجر هم باشه همه جا خوب و بد داره
من هفتهی اولی که اومده بودم امریکا این تاپیک رو که میخوندم خیلی تعجب میکردم از حرفهایی که بعضی از دوستان گفتن. مثلن اینکه آدم خجالت میکشه بگه ایرانیه یا مسخره میکنن و از این صحبتها. با اینحال گفتم حالا فعلن چیزی نگم، بر اساس یک هفته نمیشه قضاوت کرد. اما الان که بیشتر از یک ماه هم گذشته و هر روز هفته میرم دانشگاه و با افراد مختلفی -از بیمارها گرفته تا پزشکها و بقیهی کادر پزشکی و ریسرچ و همینطور آدمهای خارج از محیط کار مثلن توی بانک یا دفتر بیمه و ...- سر و کار دارم، هیچ وقت نه کسی مسخره کرده نه برخورد عجیب و غریبی داشته. به طور کلی که اینقدر آدم از ملیتهای مختلف تو امریکا هست که صرف خارجی بودن اصلن پدیدهی بسیار عادیایه. ولی حداقل افرادی که من باهاشون برخورد داشتم همه وقتی از ملیتم پرسیدن، خیلی هم دوست داشتن که بیشتر راجع به ایران بدونن. حتا یادمه یه آقای سیاهپوست که به نظرم میومد وضع اقتصادی-اجتماعیش هم خیلی خوب نباشه، تو ایستگاه اتوبوس سر صحبت رو با من باز کرد و کلی هم سؤال راجع به ایران پرسید و حتا وقتی فهمید من پزشکم راهنمایی پزشکی هم ازم خواست. اکثرشون سؤالای خندهداری میکنن که حتمن بقیهی دوستان هم باهاش آشنان، مثلن اینکه تا حالا برف دیده بودی؟ تا حالا پیتزا خورده بودی؟ خیلیها هم به ایران میگن آی رن، که من خیلی مؤدبانه اصلاح میکنم و اونا هم معذرتخواهی میکنن.
همون روز اولی که رفتم دانشگاه هم یکی از اعضای تیم ریسرچ که مسیرش با من یکی بود پیشنهاد داد که تا زمانی که ماشین بگیرم میتونه من رو تا دانشگاه و برعکس برسونه. خب یه روزهایی هم نمیتونه که میگه نمیتونم. فکر هم نمیکنم این جریان ربطی به مذهبی بودن و نبودن داشته باشه. یادمه همون روزهای اول با استادم رفته بودم shadowing تو کلینیک، یه آقای مسنی که اونجا بود از من پرسید که از کجا اومدم و وقتی گفتم ایران، گفت you're far from home child.
یکی از دوستان هم گفته بود که هموطنان عزیزمون کم لطفی میکنن و در مورد شرایط ایران بد میگن، که موافقم. اولن که فکر میکنم اینجا مردم خیلی سیاستزده نیستن و خیلی در جریان مسائل سیاسی هم نیستن. امروز یکی ازم پرسید از ایران اومدی اینجا بیشتر احساس امنیت میکنی با توجه به شرایطی که اونجا هست؟ گفتم مگه ایران چه شرایطی هست؟ گفت من خیلی در مورد جزییاتش نمیدونم ولی همین ناامنیهایی که تو خاور میانه هست و اینها. و منم توضیح دادم که اونها تو عراق و سوریهست و بحران داعش تو ایران نیست. در کل اونقدری که ماها فکر میکنیم هم امریکاییها در مورد ماها حساس نیستن!
حالا البته من هنوز در مقایسه با خیلی از دوستان تازه واردم و شاید بقیه نظرشون متفاوت باشه. ولی علی رغم اینکه خیلی از وجوه فرهنگی اینجا تو ذوق آدم میزنه، برخوردشون با من -به عنوان ایرانی، نه اینترنشنال- جور خاصی نبوده.
ديشب فيلم امريكن اسنايپر رو ديدم و يه جاييش يكي از سربازا مافوقش رو تو يه فروشگاه ميبينه و ميره جلو بهش ميگه شما فلاني نيستين ؟ اونم ميگه اره همونم، ميگه تو جون منو نجات دادي و پاشو بهش نشون ميده كه پاي مصنوعي شده و دو ساعت با اب و تاب با يارو حرف ميزنه و اونم دقيقا عين يه ماشين كاملا ايموشنلس گوش ميده و اخرش ميگه تنك يو و ميره! و كوچكترين عكس العملي نشون نميده كه نه خوشحال و نه ناراحت! ببينيد حتي تو فيلماشونم اينطورين! اگه ايران باشيد و بين امريكاييا نبوده باشين متوجه نميشين ولي وقتي زندگي كنيد بينشون دقيقا رفتارشون همين شكليه! و اصلا نميشه ايراد بهش گرفت چون اينطوري هستن و مدلشون اينطوريه. سرد هستن كلا.
علاقه مندی ها (Bookmarks)