واقعا که!!!
من اصلا خاطره خوبی از خوندن در دانشگاه تهران ندارم
البته باید بگم که خیلی کم درس میخوندم و سرم به همه چی گرم بود جز درس و آخرش هم با معدل 12 فارغ التحصیل شدم ولی 1 سال آخر که معدلم از 12 پایینتر رفته بود واقعا نشستم درس خوندم ولی به زور معدل 14 آوردم . نمره گرفتن از اساتید خودش یک پروژه بود
جالبه که مثلا من درس بتنی که یکی از درسهای اصلیمون بود رو 16 شدم و پروژه هم 18 که هر دو جزو شاید 10% نمره اول کلاس بود ولی برای ریکامندیشن استاد برام یک ریکام نوشت که خودم رو خیس کردم. بهش میگم این چیه میگه نمره 16 نمره ای نیست که من به خاطرش بخوام از کسی تعریف کنم میگم تو که بالاترین نمرت 17 هست میگه اینکه دلیل نشد!! همچنین استادی که تمام درسهای آبکی(هیدرولیک و آب فاضلاب و ..) رو باهاش داشتم ازش نمره 14.5 گرفته بودم که باورتون نمیشه از کلاس 47 نفری 25 نفر نمره شون زیر 10 بود که از این تعداد 4 ، 5 نفر رو که بالای 9.5 شده بودند پاس کرد.اون هم حاضر نشد ریکام خوب بهم بده و میگه من فقط به کسانی که باهام تحقیق داشتن و مقاله داشتن ریکام میدم!آخه من تو دوره لیسانس مقالم کجا بود. استاد فولادم که اصلا من رو یادش نبود
برای فوق داشتم میخوندم یکی از دانشگاه ارومیه رو دیدم که معدلش 17 بود و شاگرد سوم دوره (میگفت اگه شاگرد اول یا دوم بود همینطوری میرفت فوق میخوند) تمام درسهای پایه ای مثل تحلیل و مقاومت رو از من میپرسید من مونده بودم چطوری معدلش 17 شده. برای امتحان آیلتس دوباره دیدمش شماره اش رو گرفتم که ببینم برای اپلای چیکار میکنه بهم گفت از usc پذیرش گرفته ولی احتمالا بره واشنگتن !!من موندم به خدا من اگه با این معدل usc اپلای کنم بهم میخندند
خلاصه اگه از اونایی هستید که میتونند زندگیشون رو بزارن تا معدل 17 تو دانشگاه تهران یا شریف بیارند برید اونجا وگرنه نمره هایی که میدند حسابی شانستون رو برای اپلای کم میکنه .
دانشگاه تهران و شريف فقط معدل نيست كه، اون اعتماد به نفس لازم براي اپلاي كردن رو اين دانشگاه ها بهت مي دن، من ليسانس ام رو دانشگاه فردوسي بودم و به جرات مي گم كه حتي بين 20 نفري كه معدلشون بالاي 17 بود، يكي شون هم حتي به خودش جرات نمي داد به اپلاي كردن فكر كنه، در صورتي كه توي دانشگاه تهران معدل هاي پايين هم دنبال رفتن و اپلاي كردن هستند.
بعدشم حالا درسته كه اون آقا از اروميه معدل 17 گرفته و چند تا سئوال هم ازت پرسيده، دليل نمي شه كه بگيم كه 17 گرفتن از اون دانشگاه راحته و هر كي 17 گرفته بي سواده. 17 گرفتن حتي از دانشگاه هاي آزاد هم كار سختيه و نشون مي ده كه اين آدم براي درس خوندن و تلاش مستمر ارزش قائل بوده و حالا ممكنه كه سطح آي كيوش به شما نرسه كه توي كنكور رقابتي ليسانس دانشگاه تهران قبول شديد، اما همين آدم به دليل اين ويژگي هايي كه داره در نهايت مي تونه نتايج بهتري از خيلي هاي ديگه كه ازش باهوش ترن اما كمتر تلاش مي كنن بگيره.
اين فرق دانشگاه هاي شريف و تهران با ساير دانشگاه هاست كه حتي فارغ التحصيلان با معدل 14 اش هم اين جسارت رو به خودشون مي دن كه با معدل 17 هاي ساير دانشگاه ها خودشون رو مقايسه كنن و با همين معدل ها هم برن دنبال اپلاي و البته بيشترشون هم نتيجه مي گيرن در نهايت.
واقعا که!!!
به نظرم مسئله جرئت نیست بلکه جوی هست که تو دانشگاههای مطرح کشور برای اپلای هست و آدم رو به فکر میندازه
من نگفتم اون شخص بی سواده مطمئن هم هستم که نبود منظورم این بود که گرفتن نمره تو دانشگاههای دیگه خیلی خیلی راحت تره و این شانس قبول رو خیلی زیاد میکنه. همین شخصی که گفتم تحلیل و مقاومتش رو خیلی کمتر از من در کنکور ارشد زد در حالی که من این درسها رو با 11 و 12 پاس کرده بودم و اون احتمالا با 17 ، 18
من شریف رو نمیدونم ولی تهران استادا برای دوره لیسانس(فوق این مسئله رو نداره چون شما مستقیم با استادا کار میکنید) انگار میخوان ارث پدرشون رو بدن برای ریکام دادن. شاید هم چون اسمی از خودشون دارند نمیخوان خرابش کنند همین استاد درسهای آبکی من تو انگلیس مطرح بود و کلی مقاله و کار تحقیقاتی داشت . در حالی که توی دانشگاههای دیگه شاید استاد از خداش هم باشه که دانشجویی از دانشگاهش بره یک دانشگاه مطرح و بهترین ریکامها رو میشه ازشون گرفت.چیزی که خودم به شخصه دیدم
به هر حال اينكه اساتيد بيشترشون شخصيت هاي محافظه كاري دارند هيچ ترديدي من به شخصه درش ندارم و خوب براي دادن ريكام به يك دانشجوي ليسانس تنها ملاك نمره است و شما هم نمره خوبي از اون درس ها نگرفتي. ترديد ندارم كه اگر نمره هاي خوبي گرفته بودي، رفتار اساتيد متفاوت از اين چيزي بود كه گزارش كردي برامون. اونا هم دست شون به ريكام نميره براي نمره هاي بد
واقعا که!!!
با ارجاع به پست شماره 32 دوستمون arman65:
شما امتياز منفي به من داديد و البته من ناراحتي شما رو درك مي كنم،اما يك سئوالي از دوستان منصف تر دارم كه چطور كسي كه با معدل 12 فارغ التحصيل شده، مي تونه اين جمله من رو كه "ترديد ندارم كه اگر نمره هاي خوبي گرفته بودي، رفتار اساتيد متفاوت از اين چيزي بود كه گزارش كردي برامون. اونا هم دست شون به ريكام نميره براي نمره هاي بد" رو قضاوت نادرست بنامه و امتياز منفي بابتش به من بده
واقعا که!!!
شما باز حرف خودتو میزنی
پست من هم نخونده میگی خوندم . من پیش استاد بتنی رفتم که نمره درس و پروژه ای که ازش گرفتم تو 10% اول کلاس بود ولی ایشون اعتقاد داشتند که نمره 16 تعریفی نداره و ریکامی که داد به دردم نمیخورد. پیش استاد هیدرولیک و آب و فاضلاب رفتم که ایشون هم نمره ای که ازش گرفتم جزو 25% بالای کلاس بود ولی چون تحقیق و مقاله ای باهاش نداشتم بهم ریکام نداد.
استاد خاک که یکی از معروفترین استادامون بود و همزمان استاد دانشگاهی در فرانسه هم هست بدون اینکه اسمم رو بپرسه یا نمره هام ، گفت که به دانشجوی لیسانس ریکام نمیده.
ضمن اطلاع شما که مرتب حرف خودتو تکرار میکنی من 2 تا صفر بابت حضور نداشتن در امتحان داشتم که حذف پزشکیمو قبول نکردند.اونایی که دانشگاه تهران بودند میدونن حذف پزشکی چقدر مشکل بود و یکی از این موارد رو من به خود کلینیک دانشگاه تهران مراجعه کرده بودم و گواهی از پزشک اونجا داشتم ولی قبول نکردند. یا یک نمره 3 از درس متون اسلامی که به خاطر یک سری مسائل استاد بهم داد.
در حالی که در دانشگاه آزاد حذف پزشکی حتی اگه مریض نباشی یکی از راحت ترین کارها هست و صفر هم نمیگیری که معدلت رو بکشه پایین.
ضمناً منظور من این نبود که شما تو دانشگاه تهران درس هم بخونی معدلت کم میشه. همونطور که گفتم من دو سه سال اول دانشگاه درست درس نمیخوندم مطمئنا کسی که درست درس بخونه میتونه معدل خوبی بگیره همونطور که من در 2، 3 ترم آخر معدلم بالای 14 شد . ولی مطمئن هستم دو نفری که به یک اندازه توی مثلا دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد درس بخوند، معدلشون یک تفاوت حداقل 3 4 نمره ای میکنه.وقتی توی 130 نفر ورودی یک سال فقط 7،8 نفر معدل بالای 17 داشته باشند خودش میتونه این موضوع رونشون بده اونهم افرادی که مسلما جزو افراد برتر برای کنکور سراسری بودند.
خوشبختانه پروسه پذیرش گرفتن کاملا غیرخطیه و بر اساس تصمیم گیری کلی توسط یک هیئت باتجربه و اینکاره انجام میگیره چرا که اگه غیر این میبود و با اوضاعی که پیداست حتما ما ایرانیها کلک سیستمشونو کنده بودیم
به شوخی بود منتهی غرض اینه که درسته این تیپ فاکتورها مهم اند ولی دیگه نه اینقدر...
علاقه مندی ها (Bookmarks)