سلام
معمولاً ترجیح کمیته های پذیرش اینه که از کم و کیف شما بدونند؛ البته از دید استادی که در رشتۀ شما بوده و با شما کار کرده. با این حال، نمیشه گفت که هر کسی که هم رشتۀ ما نباشه، نمیتونه نسبت به توانمندی های ما اظهارنظر کنه.
فرض کنید که پدر شما استاد دانشگاه در رشتۀ ریاضی باشه. آیا ایشان نمیتونند از کیفیت شخصیت شما در روند انجام یک تحقیق و از رویکردهای علمی و پژوهشی شما مطلع باشند؟ پر واضحه که میتونند خیلی خوب از کیفیت های شما بگند و به کمیتۀ پذیرش، دید بدند.
با این همه، اگر دنبال گرفتن توصیه نامه از عموی خودتون هستید، پیشنهاد من اینه که ایشان بجای مانور دادن روی مسائلی که اساساً از اونها بی خبر هستند، روی مواردی مانور بدند که میتونند برای اونها، استدلال قوی بیارند. برای این کار، توصیۀ من به شما اینه که قبل از هر اقدامی، نگاهی به سؤالات مطرح شده در PPI (که یکی از سرویس های ETS هست) بیندازید تا آگاه بشید که عموی شما باید در مورد چه مسائلی اظهارنظر کنه.
ختم کلام این که تا حد امکان از استادانی توصیه نامه بگیرید که ارتباط علمی و تحقیقاتی با اونها دارید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)