صحیح است ولی این موضوع خیلی بستگی دارد به دانشکده مربوطه و اینکه دانشگاه چه تعداد اسکالرشیپ هایی در اختیار متقاضیان قرار میدهد. در دانشکده های تاپ (مثلا کامپیوتر دانشگاه تورنتو) عموما دانشجوها همه از دانشکده اسکالرشیپ میگیرند و استادها عموما گرنتهای بالایی دارند، در نتیجه استاد چندان نگران تامین مالی نیست و بیشتر به کیفیت و مچ بودن دانشجو با پروژه های موجودش توجه میکند. در دانشگاههای کوچک و متوسط که تعداد اسکالرشیپ ها کمتر است استاد باید از گرنت خودش هزینه کند و در نتیجه مساله تامین مالی در صدر قرار میگیرد. در بعضی دانشکده ها استاد باید قبل از پذیرش رسمی دانشجو منبع مالی تامین RA را رسما به دانشکده اعلام کند تا نامه پذیرش صادر شود.
شما فکر کنم متوجه منظور من نشدید یا من بد گفتم. بنده عرض کردم که دانشجویی که به استاد ایمیل میزند اولین چیزی که ذهن استاد می آید اونم علی الخصوص کانادا اینه که این دانشجو دنبال فانده مگر دقیقا خلافش رو ذکر کنه. وقتی به استاد ایمیل میزنی یعنی اینکه ساپورتم میکنی یا نه. حتی در کانادا که استاد محوره شما بدون ارتباط با استاد میتونید پذیرش بدون فاند بگیرید. البته این مساله در دانشگاههای کوچک و متوسط به چشم میاد بیشتر.
خیلی ساده
خیلی متشکرم دوست عزیز
برای تکمیل این بحث؛ ایده ای از میزان نسبی فاند دارید؟ منظور اینکه از ۱۰۰ دانشجوی ورودی ارشد علوم پایه چند نفر ممکن است فاند TA RA بگیرند؟
تا آخرین اطلاع من در رشته های علوم اجتماعی و انسانی - که دوستان عزیزمان در این رشته هستند و بحث هم در همین رشته ها هست- درصد خیلی کمی از دانشجوها فایننس میشوند. در رشته های مدیریت و بازرگانی که میدانم واقعا این درصد کم است.
پایدار باشید
در مورد رشته های انسانی و بازرگانی یقینا حق با شماست و بدلیل کم بودن و رقابتی بودن گرنت های تحقیقاتی، اکثر دانشجویان ارشد از طریق TA های دانشکده تامین مالی میشوند که مبلغ آنهم معمولا فول فاند نیست.
متاسفانه آمار دقیقی در مورد درصد فاند ندارم. بعضی از دانشگاهها که اطلاع دارم اصولا بدون فاند دانشجو قبول نمیکنند یعنی استاد بدون تامین مالی نمی تواند دانشجو قبول کند. یک دلیل اینکه خیلی از دوستان پاسخی نمیگیرند هم همین است.
I am still here. I am alive.
علاقه مندی ها (Bookmarks)