نوشته اصلی توسط
Arman1987
سلام به همه دوستان
یک وضعیت اضطراری برای من پیش اومده که با خوندن تمام 14 صفحه این تاپیک، به این نتیجه رسیدم که بچه های این تاپیک در مورد سوال من 50 50 هستن. آیا کسی میتونه یه نظر قاطعانه بده که من چکار کنم؟
من برای پست داک از دو کشور استرالیا و آمریکا پذیرش گرفتم. با رفتن به دانشگاه ملبورن (بهترین دانشگاه استرالیا در رشته مهندسی برق) استرالیا شرایط اقامت من به راحتی تحقق پیدا میکنه. اما برای امریکا انگار شرایط بسیار ریسکی هستش و ممکنه پس از پست داک مجبور بشم برگردم ایران و شانس بازگشت کمی به امریکا دارم (دانشگاه ویزای J1 خواهد داد ! و مدت پستداک فعلاً یکساله هستش که تا سه سال بسته به فاند استاد، قابل تمدیده). اما این وسط یه چیزی هستش که به شدت مانع تصمیم گیری منطقی من میشه و اونم اینه که دانشگاه آمریکایی که ازش برای پستداک پذیرش گرفتم بهترن دانشگاه جهان در رشته مهندسی برقه یعنی:MIT و استادش جزء برترین اساتید مهندسی برق جهانه (مقاله هاش نزدیک به 30000 تا citation داره و کتاباش تو دنیا تدریس میشه و دانشجوهاش اکثرن هیئت علمی میشن، همه رو مستدل میگم). دائم به خودم میگم که تو از ام آی تی پذیرش گرفتی و نمیخوای بری ...
حالا تصمیم منطقی چی میگه؟ اگر رفتم و بعد پست داک شانسی برای موندن تو امریکا نداشتم چی؟ اونوقت دست از پا درازتر، و به عنوان فارق التحصیل ام آی تی! باید برگردم میهن عزیز و ... !من اولویتم اینه که اقامت بگیرم. در مورد شرایطم هم بگم که مقاله هام بسیار معتبر هستن (ترنزاکشن های IEEE و نیز ژورنالهای معتبر ریاضی کاربردی). رتبه برتر در تمام مقاطع تحصیلی هستم. ولی همگی از دانشگاههای دولتی شهرستان. نخبه هم هستم. دو تا جایزه بین المللی هم از کنفرانسهای IEEE در اروپا گرفتم (بهترین مقاله دانشجویی) که توی یکی از این کنفرانسها که در کشور آلمان بود با این استاد از نزدیک صحبت کردم و از کارم خوشش اومد.
هنوز نمیدونم حقوق پست داکم در دانشگاه ام آی تی از منبع دولتیه یا غیر دولتی (از شرایط ویزای J1 برای اقامت هستش). اگر امکان داره نظر قاطعانه با ذکر دلیل بدین بچه ها. یعنی 50 50 نباشین. مرسی.
علاقه مندی ها (Bookmarks)