(مطالبی که در ادامه می آد صرفا نظر بنده است، و به هیچ عنوان یک قانون و یا قاعده کلی نیست).
SOP اغلب از اون مواردیه که خیلی ها باهاش مشکل دارن، مخصوصا وقتی که قرار باشه دم اپلای کردنشون بهش بپردازن. خیلی از دوستان بنده رو قابل دونستون و SOP ای هاشون رو بهم نشون دادن برای مشورت. اما واقعیت قضیه اینه که بسیاری از SOP ای هایی که خوندم دقیقا قالب تکراری داشتن، و کاملا از یک فرمول پیروی میکردن. یعنی اگر کل SOP ایرو می خواستی خلاصه کنی که برای پوزیشن دکتری مکانیک بود می شد اینکه :من از بچگی خیلی کارم درست بوده و اصلن از بچگی همیشه یه دستم به آچار چرخ ماشین بوده و اصلن من عشق موتور بودم، بعد هم با وجود اینکه معدلم در لیسانس به زور میشده 12، اما خیلی بچه قوی و با پشتکار زیاد بودم در حدی که حتی استاد ها انگشت حیرت به دهان گزیده بودن که این اصلن کجا بوده، و حالا هم من می خواهم در دانشگاه با پرستیژ و سطح بالای شما ادامه تحصیلم را بدهم و این یعنی برد-برد هم برای شما هم برای من !...
یادمه یکی از دوستان حرف خیلی زیبایی زد، و بهم گفت کلا SOP و Recommendation Letter هایی که ما میدیم برای دانشگاه ها در بهترین حالت می تونن پوئن منفی ای برامون نباشن ! این رو دقیقا بعد از اینکه SOP دوستانم رو خوندم بهتر متوجه شدم و به نظرم اومد که شاید بد نباشه چیز هایی رو که اون موقع نمی دونستم این جا بنویسم تا شاید بتونه کمکی کنه به SOP دوستان در پروسه اپلای
قانون طلایی اول :شما با انسان های عادی سر و کار ندارید، بلکه با انسان های بسیار باهوشی سر و کار دارید که اصولا کارشون تحلیل از داده های موجوده، بنا بر این انتظار نداشته باشید که با اوردن کلمه هایی مثل: Lots of research, Super interested, I am a very hardworking and intelligent guy اون هارو متقاعد کنین که واقعا این طور آدم ای هستید. شما باید خیلی زیبا و به عبارتی حتی حرفه ای ... با عنوان کردن مسیر زندگی خودتون این مفاهیم رو القا کنید! مثلا این رو عنوان کنین که دقیقا به چه دلیلی به اون نوع خاص تحقیق علاقه دارید یا اصولا بالا و پایین های زندگیتون رو چطوری با توجه به هدفتون گذروندید؟
قانون طلایی دوم: مبالغه نکنید ! شما یک انیشتین جدید نیستید! اونجا هم بهترین دانشگاه دنیا نیست که براش اپلای می کنین این عبارتی بود که توی یکی از توصیه های اعضای ادمیشن کامیتی بود. اون ها به خوبی می دونن که در چه دانشگاهی دارن تدریس میکنن و مهمتر از اون میدونن که یه اپلیکنت نامبر وان، موارد درخشان از بالا و پایین رزومه اش می باره... و اگه شما جزو اون دسته از آدمها باشید، اصولا بدون نیاز به SOP میشه فهمید که شما یه سوپر استار هستید... اما اگه در اون حد پکیج عالی ای ندارید، الکی دروغ نگید ... و بیش از حد خودتون رو بزرگ نشون ندید. چون تنها و تنها نتیجه معکوس خواهد داشت. سعی کنید واقعا آنچیزی که هستید رو نشون بدید یا با زیرکی خاص، یک مقدار و فقط یک مقدار نقاط قوت خودتون رو bold کنید.
قانون طلایی سوم: تنها مسائل مرتبط را بگویید. اصلن و ابدا زیاده گویی نکنید، تنها از مطالبی بگویید که کاملا مرتبط به هدف شما و کاملا مرتبط با کاریه که می خواهید انجام بدید. قطعا اینکه شما جزو انجمن فعالی بودید، نکته خوبیه ... اما از اون قطعی تر این مطلب جایی برای SOP نداره
قانون طلایی چهارم: اثبات کنید که در باغ هستید! شما باید به ادمیشن کامیتی ثابت کنید که دقیقا می دونین کجا دارید میاید، اون اسکول برای چی مطرحه، بعد از دوره خودتون می خواید چی کار کنین و اصولا چرا این اسکول می تونه برای رسیدن به هدف شما به شما کمک کنه. مقاله های خوب اساتید رو بخونین اگه وقت دارید و به خوبی بهشون توی صحبت هاتون رفرنس بدید. اینطوری نشون میدید که یه SOP رو تولید انبوه نکردید برای چند اسکول مختلف
قانون طلایی پنجم : کپی نکنید! به هیچ عنوان ... دلیلش هم خیلی ساده است. شما با افرادی سر و کار دارید که هر سال چندین و چند اپلیکیشن رو می خونن، و حتی اگه یه نفر از اونها حدس بزنه که شما برای این نامه مهم، کپی کردید مطلبی رو از جایی ... تقریبا 100% اپلیکیشن شما رو کنار میذارن. چون یک دلیل کاملا مستنده که شما حتی برای 3 صفحه نوشتن حال و حوصله/سواد/انگیزه ندارید!
قانون طلایی ششم: پراکنده حرف نزنیدنخیلی برای من جالبه که اغلب دوستان ایرانی من جمله خود من این مشکل رو دارم، شما باید خیلی زیبا و پیوسته مطالب رو توی اس او پی تون مطرح کنین. قشنگ هر پاراگراف ادامه یک پاراگراف دیگه و بدون برش مقطعی باشه. و کسی که اون رو می خونه فکر کنه داره یه چپتر از یک کتاب رو می خونه نه یک مطلب تکه تکه شده.
قانون طلایی هفتم:بدانید که چه می خواهند. با کسانی که سال قبل پذیرش گرفتن صحبت کنین و بپرسید که به چه چیزی حساس هستن اساتید. و دقیقا روی اون مطالب مانور بدید.
در نهایت، SOP چیزیه که شاید باید یک یا دو ماه روش وقت بگذارید تا به چیزی برسه که بتونه براتون پوئن مثبت باشه، و قطعا کار یکی دو هفته نیست. (صد البته این فقط نظر منه و ارزش دیگه ای هم نداره)
علاقه مندی ها (Bookmarks)