دوست عزیز؛
قاعدتاً نحوۀ جواب دادن به ایمیل استادها باید متناسب با محتوای دریافتی، تنظیم بشه. ایمیلی که شما دریافت کردید، نه تمپلیت هست و نه خنثی. استاد مربوطه نگاهی به سوابق شما کرده و احساس میکنه شرایط قابل قبولی در رقابت با سایرین دارید و خصوصاً اشاره کرده که سابقۀ پژوهش مستقل شما، میتونه مزیت رزومۀ شما نسبت به سایرین باشه. با این وجود، اظهار میکنه که یک تنه نمیتونه در مورد پذیرش شما کاری انجام بده و منتظر میمونه تا نتیجۀ پذیرش شما مشخص بشه.
در جواب چنین ایمیلی، تشکر کردن از استاد و گفتن جملۀ کلیشه ای "حتماً اپلای میکنم و به شما خبر میدم" خیلی مرسوم هست و شما هم طبعاً چنین می کنید. اما اگر مایل هستید بهتر از شانس خودتون مطلع بشید، حالا میتونید از شرایط حمایت استاد از اپلیکنت خاص (یعنی خودتون) سؤال بپرسید. مثلاً این که میشه به استاد گفت که چون در کنار پذیرش، مایل هستید واجد شرایط برای دریافت RA باشید، براتون تسهیل شرایط دریافت RA اهمیت داره. یعنی میشه برای در ارتباط بودن با استاد، اقدام به مطالعۀ مقالات مرتبط اخیر استاد کنید و برای خودتون خلاصۀ تحقیقات آماده کنید. در این مدت زمان پیش رو، میتونید به استاد ایمیل بزنید و در یک متن مثلاً یک صفحه ای از دریافت های خودتون از مقالات فلان زمینۀ استاد بنویسید و در صورتی که پیشنهادی برای بهبود کار استاد دارید، به ایشان ارائه کنید. استاد اگر ببینه شما با خواندن مقاله هاش میتونید ایدۀ جدید کارامد استخراج کنید، بعیده که تمایلی به مصاحبه با شما نشون نده. البته باید موقع ایمیل زدن و ایده دادن به استاد، هم احترام متقابل رعایت بشه هم ایده هاتون پیش پا افتاده نباشه.
به اعتقاد من، منطقی ترین راه ادامۀ ارتباط با استاد، ایجاد یک ارتباط علمی (حتی خیلی رسمی و کوتاه) هست و باعث میشه به طور مستمر ارتباط بین متقاضی و استاد، در مسیر نرمال خودش طی بشه.
اینها ذهنیت های محدود من بود و امیدوارم توضیحات تخصصی سایر دوستان حاضر بتونه باعث پیشرفت شما بشه.
موفق باشید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)