
نوشته اصلی توسط
newapplicant
شاید یک مقدار این آرامشی که بچه های اینجا دارن به خاطر بیخیالی مادر و پدرشون هست.دیروز با یک دوست کانادایی بیرون بودم و پسر سه سالش هم با ما بود.جایی ایستاده بودیم که پسرش تمام خوراکی های توی کیفش را در اورد و گذاشت رو زمین و بعد هم شروع کرد خوردن .حالا بماند که چقدر ریخت و با پا رفت روی بیسکوییت ها و .... و نهایتا وقتی خوردنش تمام شد همانجا روی زمین دراز کشید.اتفاقا همان لحظه فکر کردم این اگر بچه من بود چیکار میکردم و بچه چه واکنش هایی نشان میداد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)