مثالی که ضفحه قبل زدم در مورد کسی که اونم مشکل پیدا کرد و به جایی نرسید٬ اونم آخرش استادش باهاش جلسه گذاشت و یه سری شرط و شروط گذاشت که ایشون چون دید سخته قبول نکرد. بعدا که نتونسته بود جایی پذیرش بگیره هر چی با استاده تماس گرفت جوابشو نداد. به نظر من اشتباه ایشون این بود که هنوز جایی پذیرش نگرفته بود موقعیتی فعلی خودش را رها کرد. چون وقتی متوجه میشن شما یک موقعیتی را نصفه رها کردی٬ دید خوبی بهت ندارن و سخت بهت اعتماد میکن که پذیرش مجدد بدن چون میگن این فرد معلوم نیست که ما بهش پذیرش بدیم بیاد نصفه رها کنه٬ ولی اگر هنوز اون موقعیت را داشته باشی و به بهانه رنک بهتر دانشگاه یا موقعیت ریسرچ بهتر دنبال پوزیشن باشی براشون قابل قبوله و میگن این میخواد پیشرفت کنه.