مهاجرت آری یا خیر ؟ بر سر دوراهی لطفا ایرانیان خارج و داخل مشارکت کنند

[chemistrymaste]

چند تا از ایرانی هایی که مهاجرت کردن تونستن پدر و مادرشون را با خودشون ببرن؟ ما هنر کنیم بعد ۱۰ سال به شرایط ثابت از لحاظ شغلی٬ در آمد و اقامت برسیم. بعد شما هر چی درمیاری باید خرج بچه ات کنی یا ذخیره کتی واسه تحصیلاتش٬ مگه چقدر میمونه که بتونی خرج پدر و مادرم بدی٬ یه خونه یگیری جادار باشه که هر کی اتاق داشته باشه؟ اصلا این فکر را باید از سر بیرون کرد مگه اینکه خود پدر و مادر پول داشته باشن.

الانم تو شبکه های مجازی همه دارن تبلیغ میکنن مهاجرت کنید٬ اونایی که شرایطش را ندارن چنان دچار استرس شدن که انگار کل ایران داره مهاجرت میکنه اینا فقط موندن. اصلا کسی نمیتونه واسه یه نفر دیگه نسخه بپیچه٬ هر آدمی شرایطش٬ توانایی هاش٬ آستانه تحملش متفاوته. کسی که مجرده راحت تر میتونه تصمیم بگیره ولی کسی که متاهل و بچه داره باید بیشتر تحقیق کنه و تخت تاثیر جو تصمیم نگیره.

Exactly.
دقیقا همین طوره. آستان تحمل ادمها با هم فرق داره.
اینکه یکی تحملش برای یک شرایطی زیاده به منزله این نیست که چقدر عالیه.
نه. اتفاقا ادمهای باهوش خیلی وقتها زودتر قاطی میکنن. یا ادمهای حساس.
به محیطی که توش بزرگ شدی، به ژن هات، به تربیت و... بستگی داره.
طرف میبینی یک اتفاق کوچیک براش میفته و تمام دنیاش عوض میشه.
اگه بیاید خارج، زندگی اسون نخواهد بود. حتی برای میلیاردرها حتی برای اونهایی که از اول با گرین کارد میان.
این کوپینگ مکنیزم خیلی مهم هست.
خوبی کانادا به اینه که یه جای جمع و جوره و ادمها درون خودشون رو نشون نمیدن و جاستین از صبح تا شب به مهاجرها مخصوصا پناهنده ها سعی میکنه برسه.
بدیش به اینه که واقعا چه اینده ای ادم یتونه تو کانادا داشته باشه؟ شرایط هر روز داره سخت تر میشه.
امریکا دقیقا برعکسه. چند سال اول توی بدبختی هستن خیلیا و بعد زندگیشون عوض میشه. باید قوی باشی و دست برنداری.
مشکل بزرگ امریکا اینه که قوانین استیت ها با هم فرق داره.
دقیقا مثل فیلمهای سینمایی و مثل سیمپسون هاست.
دقیقا اون جنگلی هست که گفتم.
واقعا ضمانتی نیست که بچه شما با تربیت و مودب و خوب بزرگ شه ولی خودش میشه. خیلی شبیه ایرانه. و این جلوی خلاقیت و شکوفایی رو نمیگیره (البته ایران ورژن کامیونیستی و کارتل مافیایی امریکاست و واقعا یک چیزایی سخته توش تحمل کردن).
در کل همه جای دنیا مشکل داره مخصوصا برای ما.
الان تو دنیا واقعا هیچ چیزی استیبل نیست.
ماها همه مون تو زمان عجیبی بزرگ شدیم.
دنیا داره به سمت انتروپی بیشترمیره در حالت عادی (کمتر انرژی پتانسیل ممکن و بیشترین انتروپی ممکن)، و این دو سال اخیر دقیقا برعکس این انتروپی و انرژی ذاتی بوده.
همه چی دنیا تغییر کرده. ارزش ها داره تغییر میکنه. و این به جهاتی خیلی عالی هست.
تو این شرایط ارام باشید، زیاد فکر نکنید و اطلاعات جمع کنید. و یک روز به سرعت بهش عمل کنید.
من خیلی بین دور و برایم مشهورم که زود تصمیم میگیرم و زود یک چیز رو تموم میکنم (میگن هارش میشی). و حس میکنم چقدر خوبه. زود یک چیز رو میبندم میرم سراغ یک کار / شرایط دیگه و این زندگی من رو بهتر کرده و به چیزایی که میخوام میرسم.
و این رو به همه شما توصیه میکنم.