گرفتن ويزا از ازبكستان (وقت سفارت، كليرنس و ...)

[negardt]

سلام ...

فی الواقع این اولین و احتمالاً آخرین پست من توی apply abroad خواهد بود. صرفاً دوست داشتم به دوستانی که قصد رفتن دارن کمکی کرده باشم.

من از طریق آژانسی که توی همین فروم راجع به اون زیاد صحبت شده و آقای*****، برای رفت 4 نوامبر و برگشت 11 نوامبر ، بلیط و هتل و ویزای ازبکستان رو گرفتم. فقط خوبه این نکته رو در نظر بگیرید که برای به وجود نیومدن استرس نرسیدن ویزا و جا موندن از پرواز بهتره که 10-12 روز قبل از تاریخی که می خواهید، برای گرفتن ویزا اقدام کنید.

پرواز، 4 نوامبر و دقیقاً سر وقت انجام شد و اونجا هم آقای******اومدن دنبال ما و ما رو بردن به هتل ازبکستان که باید بگم هتل متوسطی هست. نظافت و سیستم تهویه اتاق نسبتاً خوبه ولی غذای هتل خوب نیست و اینترنت معمولاً با مشکل همراه بود.

زمان مصاحبه ی ما دوشنبه 7 نوامبر بود که روز شنبه متوجه شدیم سفارت دوشنبه تعطیله و به جای اون برای سه شنبه 8 نوامبر وقت ها روز باز کرده و ما هم مجدداً برای سه شنبه وقت گرفتیم. صبح سه شنبه ساعت 9:15 دقیقه جلوی در سفارت بودیم. از هتل می تونید تاکسی بگیرید که با ده هزار سوم (واحد پول ازبکستان) که معادل 5000 تومان هست شما رو به سفارت می رسونه. و خوب اصلاً هم نیاز نیست زود راه بیافتید و با توجه به سرد بودن هوا و امکان قندیل بستنتون دم در سفارت بهتره که ساعت 9:15 از هتل حرکت کنید و ساعت 9:30 سفارت خواهید بود.

فلش و موبایل و کارت در اتاقتون توی هتل، همگی دستگاه الکتریکی به حساب می یان و نبرید با خودتون. خودکار، گیره کاغذ، ساعت دیجیتال، پاکت سربسته نبرید با خودتون. البته اگر هم چیزی داشتید ممکنه نگهبانی دم در سفارت قبول کنه براتون نگه داره و ممکنه قبول نکنه. همون طور که روز اول از ما قبول کردن و روز دوم وسایل من رو با اصرار خیلی زیاد و دادن پول گرفتن.
کیف نیارید با خودتون.

شما باید زیر یه فضای آلاچیق مانندی که دم در سفارته منتظر بمونید تا دونه دونه اسمتون رو اعلام کنن و با شنیدن اسمتون می رین سمت در ورودی و با اشاره ی مأمور میرین جلوی در نگهبانی اصلی. اونجا ازتون می پرسه که سلاح و چاقو و پاکت سربسته با خودتون دارین یا نه. بعد ازتون می خواد کتتون رو در بیارید و بچرخید تا اون بتونه شما رو کامل از دور بازرسی کنه. بعد باید پاچه های شلواتون رو بزنید بالا و اگه موهاتون بلنده ازتون می خواد که گردنتون رو بهش نشون بدید. بعد هم ازتون می خواد که مدارکتون رو ورق بزنید تا از دور ببیندشون. اگر همه چیز خوب باشه ازتون می خواد وارد بشید.

توی این مرحله مجددا سوال ها رو ازتون می پرسن و ساعتتون رو ازتون می گیرن و اگر خودکار یا وسیله ی مشابهی داشته باشید باید تحویل بدید.

عینک، کت، کفش، و تمام مدارک شما از داخل دستگاه رد می شه و مجدداً توسط مأمورها مورد بازرسی قرار می گیره و بعد از اون به شما اجازه میدن همراه با یه مأمور برین به سمن محلی که برای مصاحبه در نظر گرفته شده.

داخل سالن مصاحبه ازتون خواسته میشه (توی بلندگو اعلام می کنن) که برین سویس رو پرداخت کنین. بعد از اون منتظر می مونین تا یه آفیسر صداتون کنه و آی بیست و صفحه کانفرمیشن دی اس و رسید پرداخت سویس و رسید آی نهصد و یک رو ازتون بگیره . اون آفیسر ازتون می خواد منتظر بمونید تا کنسولر شما رو صدا کنه.

ساعت ده روز سه شنبه غیر از من و یکی از دوستان ایرانی، دوتا خانم تقریباً پنجاه ساله و یک دختر جوان و یک خانم جوان با پسر کوچکش که همگی تاشنکدی بودند هم برای مصاحبه اونجا بودند. خانم جوان و پسرش رد شدند. هر دو خانم میان سال ویزا گرفتند و بعد کانسلر من رو صدا کرد.

بعد از سلام، بدون اینکه اصلاً من رو نگاه کنه ازم پرسید:
چرا می خوای بری آمریکا؟
گفتم که :
می خوام برم توی دانشگاه ... توی رشته ی ... درس بخونم.
پرسید که:چه جوری با این دانشگاه آشنا شدی؟
من هم گفتم که :
از استادای دانشگاه و بچه های ایرانی که اونجا هستن تعریفشو شنیدم.
پرسید که :
میتونم رزومه ات رو ببینم؟
بهش تحویل دادم و گفتم که این دقیقاً همون رزومه ای هست که برای دانشگاه فرستادم.
به دقت خط به خط رزومه ام رو خوند و کلی تایپ کرد. دوباره خوند و دوباره تایپ کرد.
بعد پرسید که :
درست تموم شد، برنامه ات چیه؟
گفتم که باید سریع برگردم اینجا چون که کلی کار هست که باید انجام بدم و اینجا می تونم خیلی مفید باشم.
بعد رزومه ام رو بهم پس داد و در حالیکه برای اولین بار به من نگاه می کرد گفت که می تونم فردا بعد ازظهر (چهارشنبه 9 نوامبر) برای گرفتن ویزام برم سفارت و آی بیست و پاسپورتم رو نگه داشت.

شرایط من:

فارغ التحصیل شریف به سختی!!!
فول فاند از یه دانشگاه متوسط رو به خوب برای مستر
سابقه ی کار فراوان (حین تحصیل)
هیچ خویشاوندی در آمریکا ندارم!

نتایج بقیه دوستانی که باهاشون همسفر بودم من رو به این نتیجه رسوند که ازبکستان برای کسی که هیچ مشکلی نداره و در واقع گیرهای عمده ای مثل خویشاوند در آمریکا یا نزدیک بودن به کیس پناهندگی رو نداره (سفر با اعضای خانواده) بسیار راحت خواهد بود و در واقع مزیتی که نسبت به جاهای دیگه داره، اینه کهامکان داره بتونید یک روزه ویزاتون رو بگیرید.

ولی، در کنار این مسئله، اگه شما به هر شکلی، قرار باشه شبهه برانگیز باشه شرایطتون، با توجه به اینکه کنسولر اونجا نگرانه که نتونه شرایط رو درست بررسی کنه، با خیال راحت ریجکت می شید. برای شرایط اینچنینی واقعاً بهترین جا، همون آنکارا یا دوبی هست که با شرایط ایرانی ها زیاد سر و کار داشتن.

پ.ن: ضمناً وقتی برای مصاحبه تصمیم می گیرید برید ازبکستان، بهترین کار اینه که سمرقند و بخارا رو از دست ندید. دیدن سمرقند خاطره ی خوبی از سفر ازبکستان برای من ساخت .

امیدوارم همگی موفق باشید.