کانادا، پر از ایرانی؟!!

[arax30th]

سلام ...

قبل از رفتن از ایران خیلیها خودشون رو دلداری می دن که کشوری مثل کانادا (بخصوص توی دانشگاهاش) پر از ایرانیه و کسی زیاد احساس تنهایی یا غربت نمی کنه اونجا. و تقریبا همه هم می دونن که این یجور دلداریه و اوضاع اینقدرها هم بر وفق مراد نخواهد بود! می خوام بدونم دوستانی که الان رفتن کانادا چی فکر می کنن؟ آیا شرایط اونجا طوری هست که آدم بتونه راحت دوستها و جمعهای ایرانی رو پیدا کنه و راحت خودش رو با محیط وفق بده؟ لطفا برای جواب، شرایط کسی رو در نظر بگیرین که خیلی عاشق تحصیل و کتاب نیست که صرف تحصیل اونجا برای حفظ روحیش کافی باشه!!

[Babak]

خیلی به شهر بستگی داره. تا اونجا که من می‌دونم تورنتو و ونکوور ایرانی زیاد دارند، اما در سایر نقاط کانادا جمعیت ایرانی خیلی زیاد نیست، هر چند که جمع‌های کوچکتر ایرانی همه جا هست. من حدود ۴ سال پیش دانشگاه ویکتوریا بودم. علی‌رغم این که ویکتوریا با ونکوور فاصله‌ی خیلی کمی داره، تعداد بچه‌های ایرانی دانشگاه اون موقع به زحمت ۱۵ نفر می‌شد. چنین عددی در مقایسه با بعضی از دانشگاه‌های آمریکا (مثل UCI و USC) خیلی کوچیکه.

[arax30th]

خوب با این وضع اونجا مشکلی پیدا نکردین؟ آدم بعضی پستهای همین فروم رو میخونه در مورد افسردگی دوستانی که رفتن اونور، ته دلش بدجور خالی میشه!!

[nnimaa]

حالا چرا حتما باید با ایرانی‌ها دوست‌شی؟

[aabed]

سلام دوست عزيز:

كانادا كلا 300 هزار ايرونى داره. 120 هزار تا در تورنتو، نزديك به همين تعداد در ونكوور و بقييه هم در شهر هاى مختلف پراكنده اند.

معاشرت كردن با ايرانيان در خارج مسايل و مشكلات زييادى داره كه ادم رو پشيمون ميكنه (مخصوصا در محيط هاى غير اكادميك) .چون بسيار فرصت طلب هستند!(هر جا به نفعشون باشه ايرانى و هر جا نباشه كانادايى هستند)

درمورد غربت هم تا نياييد و تجربه نكنيد, معنى اون رو نميفهميد. همون طور كه بما ميگفتند و باور نميكرديم! اوايل كه مياييد همه چيز جالب هست ولى بعد شش ماه مشكلات خودش رو نشون ميده. ديگه زشتى هاى ايران كم رنگ ميشه و از ياد ميره و خاطرات خوبش هى يادتون ميياد(دوستانتون،خانواده ،فاميل و...)!.جذابييت هاى زندگى تو غرب هم عادى ميشه و مشكلات زندگى واقعى خودش رو نشون ميده. هر قدر تصورتون از زندگى در غرب ايده آل تر باشه سر خوردگيتون هم بيشتر خواهد بود.

در بيشتر شهر هاى كانادا زمستون 6-5 ماه طول ميكشه. يعنى يا هوا ابرى هست يا برف ميياد و شما ماه ها خورشيد رو نميبينيد و به خاطر سرما هم خيلى نميشه بيرون رفت!و اين ميتونه زمينه ساز افسردگى باشه.

من خودم تو تعطيلات كريسمس 3 هفته تو يك اتاق تنها بودم :-[ . هم خونه ايم رفت شهرش و دماى هوا هم 35-25 درجه زير صفر بود و هيچ جا نميشد رفت.كارخاصى هم نداشتم كه انجام بدم.
ساختار ذهن انسان به گونه ايى هست كه بايد مدام اطلاعات رو از محيط بگيره و تحليل كنه. وقتى شما تنها باشيد ذهن اطلاعاتى از محيط نميگيره و خودش شروع ميكنه به توليد اطلاعات و تحليل اون! اون هم به شكلى منفى و احمقانه كه انسان رو به افسردگى و جنون ميرسونه!همون طور كه ميدونيد تو دنيا هيچ شكنجه ايى بالا تر از زندان انفرادى( تنهايى) نيست !

موفق باشيد

[arax30th]

سلام ...

بحث این نیست که فقط باید با ایرانی ها دوست شد، به خصوص که در مورد همین مطلب ارتباط با ایرانیها تو محیط غیر آکادمیک زیاد شنیدم. مشکل دقیقا همینه که زندگی تو کانادا هرچقدر مزایا هم داشته باشه نسبت به ایران، مشکل دلتنگی واسه ایران وجود خواهد داشت و زمان میبره تا آدم بخواد با شرایط انطباق پیدا کنه. حالا اگه آدم بتونه دانشگاه و شهری باشه که توش تعداد قابل توجهی ایرانی باشه (مثلا 25، 20 تا دوست ایرانی اونجا داشته باشه) فکر می کنم شرایط خیلی خیلی متفاوت باشه از شهر و دانشگاهی که توش 2 تا دوت ایرانی بتونین پیدا کنین.

[Sadra]

درمورد غربت هم تا نياييد و تجربه نكنيد, معنى اون رو نميفهميد. همون طور كه بما ميگفتند و باور نميكرديم! اوايل كه مياييد همه چيز جالب هست ولى بعد شش ماه مشكلات خودش رو نشون ميده. ديگه زشتى هاى ايران كم رنگ ميشه و از ياد ميره و خاطرات خوبش هى يادتون ميياد(دوستانتون،خانواده ،فاميل و...)!.جذابييت هاى زندگى تو غرب هم عادى ميشه و مشكلات زندگى واقعى خودش رو نشون ميده. هر قدر تصورتون از زندگى در غرب ايده آل تر باشه سر خوردگيتون هم بيشتر خواهد بود.

حرف شما درست اما تو خود همین ایران هم اگه کسی چند سالی توی یه دانشگاه کمی دور از شهرش باشه (با اینکه اصلا قابل مقایسه با کانادا نیست...) اولش خیلی سخته اما همین سختی هاست که آدم رو می سازه و کم کم آدم بهش عادت می کنه... به نظر من اگه کسی طالب موفقیت باشه سختی هاش هم لذت بخشه چون آینده روشن تلاشی مضاعف رو می طلبه!!!

[maryamgoli]

تعداد بچه‌های ایرانی دانشگاه اون موقع به زحمت ۱۵ نفر می‌شد. چنین عددی در مقایسه با بعضی از دانشگاه‌های آمریکا (مثل UCI و USC) خیلی کوچیکه.

مگه UCI و USC جند نفر ايراني دارن؟ حالا مگر ايراني زياد تر باشه بهتر هست ؟

[شروین]

چرا سعی میکنید بگید ایرانی ها واسه ارتباط مناسب نیستند ؟ ! این تفکر ضد ملی را ترویج نکنید دوستان ! اگر من جاهل باشم بر دیگران حرجی نیست ... تجربه های بد همه جا هست و ایرانی -غیر ایرانی نداره ...خواهش می کنم این قدر به این پیکر بی رمق ملیت تیشه نرنیم

مرسی

[zapata]

i agree with shervin to some extend. but the the fact is that, most iranians specially those who are non-academic people are complicated to keep in touch with. it looks like they have forgotten the good part of iranian culture as a national heritage but have kept the bad traits and behaviour which is widespread in iran of today. finally, they have combined these bad traits with machine life abroad. just imagine what monster could rise.
just kidding about tha last part but really some iranians are better off left alone ;D......