سلام
اول خواستم اين خاطره رو ننويسم چون براي من ناراحت کننده بود و خيلي به ضررم شده بود (هر چند که در نهايت منجر به خير شد) اما ديدم خيلي مهمه که بچه ها اين نکته رو بدونن و مواظب باشن تا چنين مشکلي براشون پيش نياد.

منم روي مقالم توي دوران ليسانس خيلي زحمت کشيدم بيش از 6 ماه با کمترين امکانات و سروکله زدن با بي تجربگي هاي استاد و مشکلات دیگه و اگه بخوام به درصد بگم بيش از %95 کار مال من بود و حتی متن مقاله رو هم خودم نوشتم و تنها کاری که ایشون کرد ویرایش نهایی بود ولي استاد نامرد قبل از اينکه مقالم رو submit کنه برام ميل زد که اسم من رو اول نوشته, بعد اسم خودش رو و براي يکي از ژورنال داره submit ميکنه. اما بعد از تقريبا 4 ماه که من داشتم از پيگيري اين کار خسته ميشدم ديدم که براي يکي از کنفرانس ها !!! submit کرده و اسم خودش رو گذاشته اول, اسم من رو دومم و اسم دوتا استاد ديگه که حتي نمي شناختمشون رو هم اضافه کرده !!! دقيقا اون زماني که از يکي از استاداي Stanford جواب قطعی گرفته بودم و اين خيلي به ضررم شد. منم بعد از کلي مشورت به اين نتيجه رسيدم که از حق خودم بگذرم و با استاد درگير نشم تا حداقل يه recommendation خوب ازش بگيرم. اما چشمتون روز بد نبينه چون توصيه نامه ها که online بود و من يقين داشتم با اين همه کاري که براش انجام دادم و حتي کار غيراخلاقيش رو درمورد مقالم ناديده گرفته بودم حتماً برام عالي مينويسه چون حتی از اين استاد نمره پروژه هم 20 گرفته بودم اما بعد از اينکه براي چند تا دانشگاه top امريکا apply کردم و رفتم سر يکي از دانشگاههاي کانادا که توصيه نامه بصورت hard copy مي خواستند بهم الهام شد که نکنه بيش از حد به اين استاد اعتماد کردم و ... در نامه رو که باز کردم ديدم که ..... یه توصیه نامه فوق العاده ضعيف! که باعث شد من چند تا admission خوب رو از دست بدم و کلي ضرر کنم. (فقط همين رو بگم که يه گزينه هست توي توصيه نامه که ميگه آيا من ميتونم توي دانشگاه خودمون اونم با رنک مثلا 3000 ادامه تحصيل بدم و برام زده بود نه! ببينید چقدر admission office بهم خنديده که براي top 10 مدارکم رو فرستاده بودم!!!)
اين رو هم بگم که اين استاد توي نظرسنجي هاي دانشکده از لحاظ علمي, خوش اخلاق بودن, جوان بودن و برخورد ظاهري با دانشجويان و دادن مقاله يکي از بهترين استادا شناخته شده بود!!! (امان از دروئی ...) و اين موضوع رو من به هرکي مي گفتم از تعجب شاخ در مياورد! البته باز هم سعي کردم عابروش رو حفظ کنم و فقط به چندتا از دانشجوهاش گفتم که مثل من ضرر نکنن. ولی بعد که بررسي کردم ديدم اين کار غير اخلاقي رو براي بچه هاي ديگه هم انجام داده بوده البته نه به اين شدت!
زمان کنفرانس هم که مي خواستم برم با اينکه ثبت نام دانشجويي هزينش نصف بود به من گفت ما سه نفر که با هزينه دانشگاه داریم ميريم شما هم اگه خواستي بايد خودت هزينت رو بدي!!! جالب اين جاست که معمولا براي کاهش هزينه ها هميشه يه نفر ميره و مقاله خودش و دو سه تا مقاله استاداي ديگه دانشکده رو هم ارائه ميده اما چون مقاله من تو سوئیس ارائه شده بود وضعیت برعکس بود و دوست داشتن همه برن بجز من...
البته با معاون آموزشي دانشکده و دانشگاه هم که صحبت کردم (البته اسم استاد رو نياوردم گفتم گناه داره عابروش میره) بهم گفتند اين کار توي دانشگاه ما طبق مصوبه .... غيرقانونيه و شما حتي ميتوني شکايت هم بکني اما من باز هم از حق خودم گذشتم و حتي به اون استاد نما هم چيزي نگفتم...

يه توصيه مهم:
هيچگاه به استادتون براي recommendation اعتماد نکنيد (اين استادي که گفتم من از چشم خودم هم بيشتر بهش اعتماد داشتم و چه خوبي هايي که بهش نکردم و حتی یه مورد درگیری هم تا الان باهاش نداشتم و همیشه با احترام باهاش صحبت کردم) حتماً قبل از توصیه نامه online يه نسخه بصورت Hard Copy ازش بگيريد تا از کيفيتش کاملا مطمئن بشيد حتی از بهترین استادتون! چون خیلی از استادای ايرانی توی خارج شناخته شده نیستند و توصيه نامه ها درحد تکميل پرونده هست و همه بچه ها توصيه نامه هاي عالي ميگيرن حالا حتي اگه شما توصيه نامه خوب هم بگيريد ارزشي نداره.
اين رو بگم که من در نهايت و با کمي ضرر توصيه نامه اين استادي که به نظر من نمره اخلاقی و علمیش از 100 زير صفر بود رو از دست دادم اما خدا رو شکر با يکي از بهترین و معروفترین استاداي امريکا آشنا شدم که بهم توصيه نامه داد اونم چه توصيه نامه اي فوق العاده عالي که اگه بخوام به ايشون نمره بدم از 100 نمره 100 هم کمه!

در هر حال توکلتون به خدا باشه چون همیشه و مخصوصا در لحضات حساس به آدم کمک ميکنه و مواظب باشيد هيچ کس از حسن نيت شما سوء استفاده نکنه.