ازدواج یا اپلای؟

[Saaaaam]

درسته قبول دارم ولی به این نکته هم توجه کنید که این نوع زندگی خیلی خوبه لااقل شما مجبور نمیشی به زور با کسی زیر یه سقف زندگی کنید... الان خیلیا تو ایران فقط هم خونه ای هستند نه همسر ( به زور مهریه و بچه کنار همند). خانومه هم کلی باهاش زندگی کرده و اخر به این نتیجه رسیده نه این که همون اول بخاد این کار و بکنه چیزی که تو ایران هم اتفاق میفته....
در مورد فرهنگ هم کاملا قبول دارم ولی قبول کنید ما که میخاییم مهاجرت کنیم دیر یا زود باید خودمونو منطبق کنیم با فرهنگ جدید چون یک چیز واقعا حیاتیه برای زندگی در محیط جدید البته نه کاملا.
من از شما یه تقاضا دارم تا حالا کسی رو دیدین که با دختر خارجی ازدواج کنه و موفق هم باشه؟؟

والا بحث از اپلای دور میشه ولی فکر کنم بیانش مفید باشه
چند نفر فامیل داریم که با کره ای و مکزیکی ازدواج کردن اونا راضی هستن چون گفتن از نظر فرهنگی خیلی به ما نزدیک هستن خصوصا خانم مکزیکی فوق العاده مهربان و بساز هست
اینا همه تجارب و مشاهدات من هست دلیل نداره قطعی باشه!

[mr_dr]

والا در مورد همسر خارجی بنظر من به دلیل تفاوت فرهنگی بسیار امکان پذیر نیست! الان یکی از دوستانم که 35 سال پیش رفت دانمارک و با یک دانمارکی ازدواج کرد و یک پسر و یک دختر داره زنه برگشت بهش گفت ازت خسته شدم بای فور اور! رفت با یک پسر جون دانمارکی گردش!
یا یکی دیگه از دوستان المان ازدواج کرد با یک خانم المانی الان امده ایران میگه عجب اشتباهی کردم کاش زن ایرانی می گرفتم چون صاحب چیزی نشدم این زن همش پول خرج کرد و به خودش رسید البته نا گفته نماند در خانواده پسره را ترد کردن که چرا زن خارجی گرفتی تازه چند سال هست تحویلش می گیرن
من فکر می کنم پسری که 30 سال با فرهنگ ایرانی بزرگ شده نمیتونه با دختر خارجی که از 18 سالگی هزار کار کرده و فرهنگش کلا فرق داره ازدواج کنه من شخصا خانمی دختر ایرانی را با هیچی عوض نمی کنم البته منظورم خوباشه نه همه!

الان خیلی از زوج های ایرانی توی ایران به نظرتون از هم خسته نشدن؟
به نظر من اگر از همون اول دوط رف به هم بگن هر وقت از هم خسته شدیم بای خیلی سنگسن ترن تا همدیگرو فقط تحمل کنن و بسازن و بسوزن.
نوع نگاه به اون هزار کار در فرهنگ های مختلف متفاوته دوست عزیز. ممکنه مسئله ای از نظر من و شما توجیهی نداشته باشه و درست نباشه و از نظر فرد رشد یافته توی جامعه دیگری غیر از ایران صحیح باشه و درست. بستگی به نوع جهان بینی داره. که خود جهان بینی هم ممکنه عوض بشه در اثر زیستن در فرهنگ غیر!(چقدر ادبی فلسفی شد)
طبیعتا وقتی که ما میخوایم وارد فرهنگ دیگری بشیم باید با اونا همخوان بشیم نه اینکه انتظار داشته باشیم اونا باب میل ما تغییر کنن. مثلا بعضی دوستای من که الان کشورهای مختلف هستن معتقدن باید فرهنگ اون جوامع رو تغییر بدن! یکیشون پا میشه وسط راهروی هواپیما اذان میگه!(وقا اذان بوده ظاهرا) فکر میکنن میخواد عملیات تروریستی بکنه بنده خدا دستش شکسته بود در اثر ضربه! و معتقده کار درستی کرده هرچی میگم بابا جون اخه اینو از کجا درآوردی میکه میخواستم با معارف اسلامی آشنا بشن و واسشون سوال بشه اینایی که من اسمشونو میبرم کی هستن بعد براشون توضیح بدم و الخ که اخرش شد لطمه دستانش!

[mohamadaliv]

من ابدا نه احساساتی شدم اون دفعه و نه الان


ولی بذارین به خاطر خودتون یه خورده دعواتون کنم. شما که مهندسی خوندین بهتر نیست با نگاه عمقی تری تحلیل کنید چنین قضیه ای رو؟
خودتون بخونید: "یکی رو میشناختم زندگیشونم خوب بود الان طرف پشیمونه میگه قبل 35 ازدواج خوب نیست".


این نشد یه تحلیل منطقی بر مبنای کلیه شواهد و پارامترهای اثر گذار.


اون بنده خدا مگه مبنای حقایق و واقعیات عالم هستن که حالا به خاطر شرایط و نظر ایشون دیگه ازدواج قبل از اپلای بده؟
شما توی زندگی اون دو تا آدم بودید که بدونید دقیقا کدومشون از چه چیزی به مرور زمان احساس کم تحملی و نارضایتی پیدا کرده و چی رسونده شون به اون نقطه؟ این چیزا متاثر از صد جور عامله. از یه نگاه بیرونی که زندگیشون خوب بود و الان پشیمونه چه نتیجه گیریی میشه کرد آخه؟ (این مثل اینه که بگیم آره یه نفر رو میشناختم دست فرمونشم خوب بود بنده خدا، ولی تصادف کرد مرد. آقا ماشین اصلا خوب نیست، نباید ماشین خرید).


من ابدا انتظار ندارم با هشت نه تا زوجی که میشناسم و از ازدواج رضایت داریم، بشه نتیجه گرفت که قطع به یقین تمامی ازدواج ها باید تداوم داشته باشن و طرفین راضی باشن تا ابد.
چه ربطی داره دوست عزیز؟ من فقط گفتم چندین مثال نقض سراغ دارم که به خاطرشون پیشنهاد میکنم هیچ چیزی رو اینقدر صفر و یک نبینید.


من جای شما بودم زندگی خودم رو شبیه به دیگران نمیدونستم از روی همچین مثالی.
و روزهایی که در اختیارمه رو الکی واسه هیچ و پوچ از دست نمیدادم.


همونطور که گفتم بحث ما اینجا نصیحت و تحمیل نظر نیست. من معتقدم ازدواج، خوبش خوبه و به خاطر عدم قطعیت های آینده نباید زمان رو از دست داد، شما هم معتقدید بزرگترین اشتباهه لا اقل تا یه زمان بخصوص. خوب طوری هم نیست صلاح مملکت خویش رو هم خسروان میدونن ))) ولی تعمیم ممنوع لطفا. همین

اول تشکر می کنم از شما که با نظرات پخته ای که می دین بحث رو پرمایه تر می کنین.
فکر می کنم این سوء تفاهم هایی که پیش میاد باعثش خودم هستم که منظورم رو کامل نمی رسونم. بله من هم آدما رو مثل شما یه طیف می بینم از سیاه تا سفید و این وسط پره از آدمهای خاکستری با درجات متفاوت. اما می خوام یه اعتراف کنم:
من متأسفانه به خاطر یک سری بدشانسی که تو زندگی آوردم نمی تونم مثل شماها اون نیمه پر رو ببینم. دوست دارم دیدم رو عوض کنم اما نمی تونم. دیگه چشمام عادت کرده که به همه چیز با دیده شک و تردید نگاه کنه. همه چیز تو این دنیا واسم شده عدم قطعیت. اون بدشانسی که میگم یه طرفش خودم بودم و طرف دیگه زندگی و سرنوشت. یعنی از زندگی رو دست خوردم؛ خدا رو شکر تا به حال وارد رابطه ای نشدم که بخوام خودم رو محک بزنم. واسه همین هم هست که خیلی با محاسبات فراوون و با دقت کافی سعی می کنم پیش برم.
خیلی دوست داشتم این زنجیره بدبیاری هام یه جا پاره بشه اما نشد. آخرین حلقه اش هم همین امسال بود: برای اینکه بتونم از یه دانشگاه فول فاند پذیرش بگیرم چندتا دانشگاه با رنک متوسط رو تو آمریکا اپلای کردم اما متأسفانه هیچ کدوم به من فاند ندادن! واسه همین هم پذیرشم رو دیفر کردم واسه سال بعد تا دوباره بتونم رو مخ استادا کار کنم بلکه فرجی بشه. نمی دونم اصلاً چرا اینها رو اینجا می گم. یه کم دلم پر بود، زیاده گویی کردم. خلاصه ما حصل حرفم اینه که من به یه سری از دوستان و اطرافیان خودم که نگاه می کنم به این نتیجه می رسم که بعضی از ما پسرها محتاط هستیم (شاید بیش از حد). واسه همین هم تا از زمین جلوی پامون مطمئن نباشیم که زمین سفته یا گل و شل هیچ وقت قدم بعدی رو بر نمی داریم. راستش نمی تونم این رو هم تأیید بکنم، اما خوب ما اینیم!

[MinaToo]

البته من استاد نیستم یه جوجه دانشجو بیش نیستم استادو اگفت یکمی بخندن ههه ههه (:

نقشت این وسط چیه خدا میدونه
در جواب اون دوستمون که گفت در حد 20 تا 50 میلیون دوست عزیز این پول اصلا رقمی نیست یعنی کلا رقم که چه عرض کنم فکر کنم ریال باشه نسبت به قیمت دلار و مخارج و .. .. بحث پسر و دخترش هم نیست بازم میگم یه بار میگم همسری که با شوهرش هم هدف باشه ---- > موفقیت ، کار هم اصلا به سن و جنس و غیره ندارم .
لپ کلام همسرت با علایق و عقاید شما هم فکر هست ازدواج کن نیست وسلام .

ختم به خیر شد رفت

[MinaToo]

اول تشکر می کنم از شما که با نظرات پخته ای که می دین بحث رو پرمایه تر می کنین.
فکر می کنم این سوء تفاهم هایی که پیش میاد باعثش خودم هستم که منظورم رو کامل نمی رسونم. بله من هم آدما رو مثل شما یه طیف می بینم از سیاه تا سفید و این وسط پره از آدمهای خاکستری با درجات متفاوت. اما می خوام یه اعتراف کنم:
من متأسفانه به خاطر یک سری بدشانسی که تو زندگی آوردم نمی تونم مثل شماها اون نیمه پر رو ببینم. دوست دارم دیدم رو عوض کنم اما نمی تونم. دیگه چشمام عادت کرده که به همه چیز با دیده شک و تردید نگاه کنه. همه چیز تو این دنیا واسم شده عدم قطعیت. اون بدشانسی که میگم یه طرفش خودم بودم و طرف دیگه زندگی و سرنوشت. یعنی از زندگی رو دست خوردم؛ خدا رو شکر تا به حال وارد رابطه ای نشدم که بخوام خودم رو محک بزنم. واسه همین هم هست که خیلی با محاسبات فراوون و با دقت کافی سعی می کنم پیش برم.
خیلی دوست داشتم این زنجیره بدبیاری هام یه جا پاره بشه اما نشد. آخرین حلقه اش هم همین امسال بود: برای اینکه بتونم از یه دانشگاه فول فاند پذیرش بگیرم چندتا دانشگاه با رنک متوسط رو تو آمریکا اپلای کردم اما متأسفانه هیچ کدوم به من فاند ندادن! واسه همین هم پذیرشم رو دیفر کردم واسه سال بعد تا دوباره بتونم رو مخ استادا کار کنم بلکه فرجی بشه. نمی دونم اصلاً چرا اینها رو اینجا می گم. یه کم دلم پر بود، زیاده گویی کردم. خلاصه ما حصل حرفم اینه که من به یه سری از دوستان و اطرافیان خودم که نگاه می کنم به این نتیجه می رسم که بعضی از ما پسرها محتاط هستیم (شاید بیش از حد). واسه همین هم تا از زمین جلوی پامون مطمئن نباشیم که زمین سفته یا گل و شل هیچ وقت قدم بعدی رو بر نمی داریم. راستش نمی تونم این رو هم تأیید بکنم، اما خوب ما اینیم!

دوست عزیز من درکت می کنم با تمام وجود پروسه اپلای اصلا ربطی به متاهل بودن و مجرد بودن نداره ، فکر کن یکسال دوسال زحمت کشیدی آخرش هم به جایی که می خواستی نرسیدی !! ( فاند گرفتن / ویزا گرفتن حالا از هر کشوری ) ولی محتاط بودن بیش از حد سقوط رو در پی داره ، من عمق مطلبم این بود که گفتم هم در پست قبلی و هم همین پست زمان رو نباید نگه داشت برای یه هدف بلکه باید در جهت اون هدف تلاش کرد تا به جایی که می خوای برسی حالا خیلی ها حوصله ندارند ! یا هر دلیل دیگه .

از بعضی از صحبت های دوستان مثل انشاء های جی آر ای یه طرفه می کوبن میرن ! اصلا هم توجهی به صحبت هایی که می کنند نیست دلایل ، استدلال ها ، به اصطلاح ریمی که میسازند به کجا ختم بشه خدا می دونه !

[mr_dr]

نقشت این وسط چیه خدا میدونه
در جواب اون دوستمون که گفت در حد 20 تا 50 میلیون دوست عزیز این پول اصلا رقمی نیست یعنی کلا رقم که چه عرض کنم فکر کنم ریال باشه نسبت به قیمت دلار و مخارج و .. .. بحث پسر و دخترش هم نیست بازم میگم یه بار میگم همسری که با شوهرش هم هدف باشه ---- > موفقیت ، کار هم اصلا به سن و جنس و غیره ندارم .
لپ کلام همسرت با علایق و عقاید شما هم فکر هست ازدواج کن نیست وسلام .

ختم به خیر شد رفت

نقشم باب ااسفنجیه (:
من زیست شناسی درسشون میدادم و اونها من رو میشناختن در واقع منظورم این بود. فقط زیست اونم برای کنکور نه اینکه دانشگاه و اینا اصلا سنم نمیخوره به این حرفا عاقا جون!
همکلاسای من مهمترین مسئله ذهنیشون پیدا کردن GF وBF مناسب بود . به این هدفاهای اپلای و هدف علمی و اینا هم میخندیدن فک میکردنم یه تختم کمه(شایدم باشه نمیدونم) از این حرفا میزنم و بیکارم دارم سرگرم میشم!!!! این توی تهران بود حالا بقیه کشور چطوریه نمیدونم!

[mohamadaliv]

مسئله اینجاست که مطلبی که شما فرمودی کلیت نداره
من بیشتر از 4000 تا دانشجوی دختر داشتم والا شاید 3 نفرشون این خصوصیتی که شما میگی را داشتن در فامیل و دوست اشنا هم شاید نسل قبل از انقلاب و یا نهایت دهه 50 این ویژگی را دیدم خدایش دخترای دهه 60 یا 70 که اصلا دست به سیاه سفید بندرت می زنن
فقط من تجربه خودم را می گم دخترای زیادی را می شناسم که در ایران هیچ کاری نمی کردن جز ارایش الان که رفتن برای ادامه تحصیل یک پا کدبانو شدن و خیلی هم در مورد ازدواج شرایط سهلی را گذاشتن
مثلا یک فامیل داریم دکتری از هند گرفته امده ایران الان میگه نه مهریه میخوام نه چیزی فقط مرد زندگی میخوام همین دختر 5 سال پیش از دماغ فیل افتاده بود و جواب سلام هم نمی داد! من فکر می کنم ازدواج با دختر ایرانی در خارج کشور تا حدی ساده تر هست چون ذات واقعیشون را نشون میدن و این فرصت هم هست که بدون فشار ازدواج مدتی با هم رفت و امد کنند الان همه دخترا در ایران قصد ازدواج دارند یادمه عموم رفته بود جایی خاستگاری نپسندید دختره را نمی دونی چه جار و جنجالی کردند که شما رو دختر ما اسم گذاشتی!

دوست عزیز تا حدی با نظرت موافقم اما این وسط یه تبصره میارم.
درمورد اون آماری که دادی من هم یه کم شکاک شدم؛ یعنی 3 در 4000. اینکه فاجعه است. من فکر می کنم شما بیشتر تو دانشگاه های آزاد و غیر انتفاعی تدریس کردی واسه همین هم یه همچین آماری میدی. خواهشاً به کسی برنخوره دارم کلی می گم و کاری با موردهای خاص ندارم: معمولن دخترهایی که دانشگاه آزاد و غیر انتفاعی و به کل دانشگاه های پولی درس می خونن از این دسته هستند که شما اشاره کردی اما توی دانشگاه های دولتی به خصوص دانشگاه های درجه 1 و 2 وضعیت متفاوته.

[dexoey]

از مدیران محترم میخوام که لطفا این تاپیک رو نه پاک کنن، نه روش قفل بزنن و نه پست های کاربران رو پاک کنند به نظرم من این بحث ها به صورت غیر مستقیم، کاملا به این فروم ربط داره و اصلا خارج از هدف اصلی سایت نیست. در ضمن، مشابه این بحث ( اما در ابعاد کوچکتر) در انجمن امریکا راه افتاد و تعداد قابل توجهی از کاربران ارشد هم در اون شرکت داشتند.

[alpachino10]

تا حالا کسی رو دیدین که با دختر خارجی ازدواج کنه و موفق هم باشه؟؟

البته مربوط به یکی دو نسل قبل از ماه میشه با اینحال : من عموی خودم و عموی پدرم هر دوتاشون زن امریکایی گرفتن. دو تا از دایی های مادرم هم زن آلمانی گرفتن. از این 4 تا 3 تاشون ازدواج هاشون موفق بود. مخصوصا عموی پدرم که توی فامیل از زنشون خیلی تعریف میشد. یکی از دایی های مادرم هم بعد از سالیان سال زندگی از زن آلمانی اش جدا شد و بیچاره آخرای عمرش تنها و بعد از چند سال بیماری فوت کرد.

[mohamadaliv]

دوست عزیز من درکت می کنم با تمام وجود پروسه اپلای اصلا ربطی به متاهل بودن و مجرد بودن نداره ، فکر کن یکسال دوسال زحمت کشیدی آخرش هم به جایی که می خواستی نرسیدی !! ( فاند گرفتن / ویزا گرفتن حالا از هر کشوری ) ولی محتاط بودن بیش از حد سقوط رو در پی داره ، من عمق مطلبم این بود که گفتم هم در پست قبلی و هم همین پست زمان رو نباید نگه داشت برای یه هدف بلکه باید در جهت اون هدف تلاش کرد تا به جایی که می خوای برسی حالا خیلی ها حوصله ندارند ! یا هر دلیل دیگه .

از بعضی از صحبت های دوستان مثل انشاء های جی آر ای یه طرفه می کوبن میرن ! اصلا هم توجهی به صحبت هایی که می کنند نیست دلایل ، استدلال ها ، به اصطلاح ریمی که میسازند به کجا ختم بشه خدا می دونه !

الان این انشای جی آر ای رو با من بودی. راستش من تو یه طرفه کوبیدن ماهر نیستم؛ اگه بودم که نمره رایتینگم 3.0 نمی شد!
راستش همونطور که دوستمون zhila594 گفتن، هر کس یه کیس منحصر به فرده و ممکنه این قضیه واسش یه نتیجه متفاوت با بقیه داشته باشه. این خود ما هستیم که باید با درنظر گرفتن شرایط خودمون و زندگی اطرافیانی که شرایطشون تا حدی شبیه ماست و نظرات دیگران تصمیم پایانی رو بگیریم.