نقل قول نوشته اصلی توسط explorer27 نمایش پست ها
با سلام و وقت بخیر
بنده دانشجوی دکتری برق-کنترل ترم 9 دانشگاه شهید بهشتی بوده و همسر بنده نیز دانشجو ترم 2 دکتری داروسازی می باشد. در این فکر هستیم که تا یک سال دیگر، من برای موقعیت کاری پست دکتری و همسرم برای دکتری مجدد دارو سازی اقدام نماییم. در این ارتباط موضاعاتی که زیر خواهم آورد، ذهن من را بسیار مشغول کرده:
1- هدف من از این دوره بدست آوردن لینک، کسب تجربه در محیط هایی که دانش در صنعت استفاده می گردد هم چنین پربار کردن رزومه خود می باشد. من بشدت علاقمندم که لبه های دانش در حوزه تخصصی خود را در محیطی حرفه ای فرا بگیرم اما در کشورم جایی نیست که این دانش را فرا بگیرم. آیا پس از طی دوره و بازگشت به ایران این تجربه بدرد کار و یا جذب هیئت علمی می خورد؟ هر چند که جذب هیئت علمی نیز رو به کاهش است. به شخصه فکر می کنم هزینه این علاقه، عقب ماندن از جذب شدن در بازار کار ایران و هیئت علمی می باشد.
2- یک گزینه این است که تا یک سال دیگر، من برای موقعیت کاری پست دکتری و همسرم برای دکتری مجدد دارو سازی اقدام نماییم. گزینه ی دیگری نیز برای ما مطرح است: تا رسیدن موعد فرصت مطالعاتی همسرم صبر کنم (یک سال و نیم دیگر) و زمان پست دکترای خود را با فرصت مطالعاتی همسرم یکی کنم. طبق صحبتی که آموزش دانشگاه همسرم کردیم، با توجه به اینکه دوره فرصت مطالعاتی کمتر از پست دکتری می باشد و دانشجو باید پس از طی دوره به دانشگاه بازگردد، اعلام کردند که به تبعیت از همسر، تا پایان پست دکترای من اجازه ماندن در آن کشور را به خانمم می دهند. به نظر شما کدام گزینه بهتر است؟
در پایان با عرض معذرت از طولانی شدن عرایضم منتظر نظرهای سودمند شما هستم و ممنون می شوم نظر و تجربه های خود را به ما منتقل نمایید.
با احترام
سلام دوست عزیز,


در مورد گذراندن دوره فوق دکترا یا پست داک, تا جایی که من میدونم انجام دادن این دوره برای رشته های مهندسی خیلی کمتر از رشته های علوم پایه مرسوم هست. به عبارتی وقتی شما در آمریکا دکترا میگیرید, اگر رشته شیمی, زیست یا ... هستید تقریبا بدون شک برای وارد بازار کار آکادمیک شدن نیاز به انجام دوره پست داک دارید. اما در رشته های مهندسی مثل برق, مکانیک یا ... اغلب بچه ها بدون گذروندن این دوره وارد محیط آکادمیک میشن. در مورد مشاغل غیر آکادمیک و صنعتی هم تقریبا اصلا دوره پست داک نیاز نیست.


نکته دیگه اینکه اگر شما قصد بازگشت به ایران را دارید, داشتن یک دوره پست داک و کسب تجربه و علم به روز و البته کاربردی قابلیت رقابتی شما را بالا خواهد برد. به ویژه اگر بتونید در این دوره ارتباط خودتون را با ایران حفظ کنید یا حتی فضای یک کار مشترک با دانشگاهی در ایران را فراهم کنید احتمال اینکه پس از بازگشت در دانشگاه مشغول به کار بشید بالا میره. به هر حال فضای گزینش و استاد دانشگاه شدن در ایران را خودتون باید بهتر بدونید و بر اساس اون برنامه ریزی کنید.


در مورد همسرتون, غیر منطقی هست دکترا در ایران را رها کنند و بیان اینجا مجدد دکترا بگیرن. منطقی ترین کار این هست که ایشون همراه شما بیان آمریکا, و بعد دنبال پست داک باشن. معمولا زوج ها در دوره پست داک چنین کاری میکنند. چون برای همسر شما گرفتن پست داک در شرایطی که در محل حضور دارن و میتونن خیلی راحت به استاد های مختلف دپارتمان های مختلف و حتی دانشگاه های مختلف (اگر شهر برگی برید مثلا جایی مثل بوستون که تعداد خیلی زیادی دانشگاه و مرکز تحقیقاتی هست یا دیگر شهر های بزرگ) دسترسی داشته باشن. استاد ها خیلی راحت بدون هزینه میتونن خانوم شما را مصاحبه کنن و در دانشگاه خود شما میتونید با آشنایی شانس موفقیت ایشون را خیلی بالا ببرید.


من پیشنهاد میکنم, شما اول موقعیت پست داک خودتون را تضمین کنید. وقتی اومدید اینجا, همسرتون در چند ماه اول میتونن یک پوزیشن پیدا کنند. این کاری هست که بچه های متاهل, حتی وقتی اینجا دکترا گرفتن, انجام میدن و یکی از زوجین که شانس بیشتر و بهتری برای گرتفن پست داک در دانشگاه معتبر داره, اول اقدام میکنه. و نفر دوم بعد از اون پست داک یا در مواردی حتی جاب میگیره.


موفق باشید