دوستان؛این وبلاگ رو حتما حتما ببینید!
http://theeconomiccollapseblog.com/
دوستان؛این وبلاگ رو حتما حتما ببینید!
http://theeconomiccollapseblog.com/
"They Are Systematically Destroying Our Independence And Making Us All Serfs Of The State"
خییییییلی رو میخواد خییییلی. مخصوصا زدن اون عکس برای این تیتر! حداقل رسانه های ایران و کره شمالی هم فکر نکنم به این صراحت و پررویی از این حرفها بزنند1. جالبه برای اکثر مقالاتش هم هیچ ذکر مورد مثال و جزیی نداره و بیشتر سراغ کلی گویی.
البته میشه اینها رو در چارچوب رقابت اصحاب قدرت هم ارزیابی کرد اما به کلی آماتوری داره بر ضد سرمایه داری مینویسه.
مایکل مور چیه روی اون هم سفید کردند.
متن این مقاله اش را خوندم اتفاقا سیستم سرمایه داری رو سرزنش نمیکنه. بیشتر سرزنشش متوجهbig government و social secuirty و welfare و نظیر اینهاست. یعنی طرفدار بازار آزاد بدون حکومته. بنظرمن از این لیبرتاریانهای متمایل به راست است (چون در معرفی وبلاگش خیلی هم درمورد علاقه اش به مسیحیت و انجیل و این حرفها نوشته) که اخیرا تعدادشون زیاد شده و در بین طرفدارهای ران پاول هم زیاد میبینیدشون.
socila secutiry یکی از اکان مهم هر سیستم حکومتی هست و اگر این پایدار و مبتنی بر برنامه های کلی اون سیستم نباشه هرج و مرج به وجود میاد. و در هر سیستمی نقد این فاکتورها یعنی نقد بر ماهیت و بنیان اون سیستم. بعداز بوش از نظر آمار اجتماعی گرایش عمومی و نتیجه پزوهش های موسساتی مثل بروکینگز و رند و ... اینطور عنوان کردند که این گرایشها کمرنگ شده. نمود سیاستهای راهبردی سیستم در همین فاکتورها که نقدشون کرده متبلور میشه دیگه چیزی نمیمونه که بخواد بر ضدش بنویسه (:
بازار آزاد بدون حکومت یک مدل از قبل شکست خوردست همونطور که اقتصاد دولتی شکست خوردست. در بازار ازاد همواره نیاز به یک دست پناهان هست برای تنظیم و تعادل و... که باید باشه اما "ضعیف" .
بله متوجه شدم. منظورم این بودکه طرزتفکر صاحب اون وبلاگ چپی و ضد سرمایه داری نیست. بیشتر یک جور لیبرتاریان رادیکال دست راستی است.
خوب این دست های پنهان الان همون صاحبان سرمایه هستن و بسته به دوره و اینکه چه کسانی در راس هرم ثروت هستن قوانین بازی عوض میشه. مثلا یه زمانی برده ها رو کتک می زدن بعد دوره عوض شد و نسل بعدی سرمایه دارها به این نتیجه رسیدن این روش دیگه سودی نداره و سریع برده داری رو لغو کردن و خوبهاشون رو جدا کردن و ازشون بیزینسهای بیلیون دلاری ورزشی و هنری و .... ساختن.
در واقع اون دولت ضعیف که باید این سیستم رو کنترل کنه بدون اینکه چوب لا چرخ اقتصاد بذاره یا دست تو جیب مردم بکنه، باید بر پایه ی اصول و قوانینی باشه که با پول نشه خریدش. من نمی دونم چنین چیزی اصلا وجود داره یا نه.
به نظر من اگر قوانین بازی مدام به دست سرمایه دارها عوض نشه، همه فرصت رشد پیدا می کنن و سوشال سیکیورتی خود به خود بعد یه مدت از بین میره، چون کسی تو جامعه بهش نیاز پیدا نمی کنه.
!One hundred sixty-three thousand sq mi of awesomeness
سلام. دوستان من وقتی این تاپیک را دیدم کمی ذهنم مشغول شد
http://www.applyabroad.org/forum/sho...8C%D8%AF%D8%9F
اون طور که بچه ها در این تاپیک توضیح دادن، اگر من هم بیام آمریکا، عملا 4-5 سال نمی تونم برگردم ایران و خانواده را ببینماین واسه من خیلی سخته.
1) اولا درسته که نمیشه به این راحتی 4-5 سال بیام ایران؟
2) من کلا خودم اروپا را به خاطر این که فاندش اضافه می مونه را ترجیح میدم و اگر از اروپا (البته یه دانشگاه خوب) پذیرش بگیرم، حتی اگر از آمریکا هم پذیرش گرفته باشم، ترجیح میدم برم اروپا. حالا به دلیلی که اینجا عرض میکنم، میخوام واسه جی آر ای و آمریکا هم اقدام کنم .
دلیلم این است که من درست یا اشتباه فکر میکنم که فرصت های اروپا زیاد نیست و فکر میکنم که اگر خودم را محدود به اروپا و کانادا کنم، خیلی از فرصت ها از دست میره و شاید نتونم از جایی پذیرش بگیرم و فکر میکنم که مجبورم آمریکا را هم در نظر بگیرم که بالاخره از جایی بتونم پذیرش بگیرم. اما از طرف دیگه می بینم که بچه ها موقع اپلای فقط واسه 7-8 دانشگاه اپلای می کنند! خب پس فکر من باید غلط باشه دیگه؟ یعنی توی اروپا و کانادا، 7-8 جا پیدا نمیشه که راست کار ما باشه و ما واسه اونها اپلای کنیم و بالاخره از یکی پذیرش بگیرم؟
3) من در ضمن واسه ادامه شاید بخوام پست داک هم بخونم و بیام آمریکا (هم واسه کار و هم پست داک). اگر من دکترام را اروپا یا کانادا خوانده باشم، واسه گرفتن پست داک توی آمریکا مشکل واسم درست میشه و کارم سخت میشه؟
مرسی
دلایل خیلی خوبی برای انتخاب اروپا وجود داره، یکی همین رفت و آمد ساده تر و کم هزینه تر به ایران، یکی وضعیت فاند (که شاید گرفتن فاند از آمریکا سخت تر باشه ولی فاند ها بهتر هستند و خیلی مواقع تعهد RA/TA هم نسبت بهشون ندارید)، یکی هم مدت زمان کمتر ولی موقعیت های کاری براتون کمتر خواهد بود نسبت به آمریکا. شما لازمه همه جوانب رو در نظر بگیرید موقع تصمیم گیری.
اگه در اروپا درس بخونید و مقاله های خوبی داشته باشید مشکلی برای پست داک در آمریکا نخواهید داشت ولی برای کار چون در آمریکا نیستید و آوردن شما برای مصاحبه حضوری دشواره شرایط براتون دشوار میشه.
علاقه مندی ها (Bookmarks)