اول اینکه به نظرم خیلی رسمی به نظر می رسه. استاد و دانشجو رابطه رسمی دارند ولی نه اینقدر. ولی باز به سلیقه ها بر می گرده و مثلا من هیچ وقت اینقدر رسمی نمی نویسم.
دوم اینکه باید نامه ات ارزش جدیدی ایجاد کنه. یعنی جدای اینکه یک دانشجوی دیگر می شی یه چیز دیگه ای هم بهش اضافه کنه. مثلا باید روی توانمندی هات تکیه کنی. نمره تافلت اگر خیلی خوب شده بنویسش اگر معمولی شده، نمره ات رو نگو. مثلا بگو که در طی این چند ماه روی چند تا مقاله کار کردی یا مثلا کار کردن با چه نرم افزاری رو یاد گرفتی یا توی چه تجهیزات، مواد، الگوریتم ها یا تکنیک هایی مهارت پیدا کردی. لازم نیست دقیقا توی این چند ماه اینکار رو کرده باشی، اما می تونی جمع بندی کنی و بگی تا کنون این چیزها رو به دست آوردی.
دلیل مصر بودنت رو هم بنویس. تصور کن استاد نشسته داره کارش رو می کنه، یکی بهش ایمیل می زنه که من حتما می خواهم بیام باهات کار کنم. خب، یک دلیل خیلی خوب هم باید داشته باشی.
لازم نیست نظرش درباره رزومه رو بپرسی. دردی ازت دوا نمی کنه و چندان رایج هم نیست.
علاقه مندی ها (Bookmarks)