راهنمای روزهای اول برای تازه واردان به كانادا

[Jill]

نمکی که زمستون ها به خاطر برف روی زمین میریزند، دشمن کفش هست. اگر جنس کفش خوب باشه و سوراخ نشه، از رنگ و رو می افته. اوایل توی مترو تورنتو به نظرم می اومد که چقدر کفش همه کهنه و درب و داغونه، بعد از مدت کوتاهی که کفش های خودمون هم به همون قیافه افتاد و بوت من سوراخ شد. فهمیدم که مشکل از چیز دیگری است. به همین خاطر بعضی ها روی کفش شون یک روکش می پوشند، که کفششون خراب نشه. توی محل کار ما خیلی ها کفش بیرون و داخل شرکتشون جداست. بنابراین کفش اینجا خیلی نیازه و عمرش کم. هر چی کفش دارید بیارید که به کار می یاد.

کاملا درسته ولی گذشته از اون حدود سه ماه برفی که این مشکل رو داریم، بقیه ماهها مثل اوایل پائیز و اوایل بهار هم میشه از بوت های چرمی ایران به راحتی استفاده کرد. به علت همون سردی هوا و همچنین بارندگی های مکرر که در این زمانها معمولا به دفعات اتفاق میافته بهترین گزینه همین بوت های چرمیه.

در مورد داشتن کفش محل کار به صورت جداگانه هم منم خیلی برخورد داشتم. چون پوشیدن پوتین گرم و سنگین برای چیزی حدود حداقل 8 ساعت در روز و در فضایی که گرمه، عذاب آوره و ملت معمولا در اینگونه موارد وقتی به محل کار رسیدن کفش راحت و سبک میپوشن