بحث و تبادل نظر درباره مستند میراث آلبرتا 3

[elyartab]

سلام
چند روز پیش تیزر این مستند رو تو نت دیدم و علی رغم اینکه از سبک و سیاق سازنده آن اطلاع داشتم و دو نسخه قبلی رو هم دیده بودم. علاقه مند شدم این نسخه رو هم ببینم.
یه چیزی که تمام مدت تماشای این مستند ذهن آدم رو درگیر میکنه، مقایسه صحبت های دوستان، آشنایان و مطالعات شخصی درباره تحصیل و مهاجرت در خارج از کشور در برابر گفته های داخل مستند (یا فیلم!) هست.

شاید برای افرادی مثل بنده که تا کنون همواره درباره موضوع مهاجرت و تحصیل در خارج از کشور ، علاقه مند و همواره پیگیر بوده ولی هنوز موفق به رفتن نشده، خیلی جالبه که نظر دوستانی رو که رفتن و چند سالی رو زندگی کردند رو بشنوه.
چون بالاخره اینجا تریبونی هست که همه به صورت آزاد و به دور از هر گونه القای محیطی نظر خودشون رو اعلام می کنند.

ممنونم

لینک تماشای مستند:
http://tamasha.com/v/O3Zjl

با اجازه مدیران محترم، مرتبط ترین جایی که تو فروم پیدا کردم به نظرم اینجا بود. در صورت مغایر بودن با قوانین، ممنون میشم به جای حذف آن، به تالار دیگه انتقال بدن.

[Simge]

از شما ممنون که این بحث رو آغاز کردین، امیدوارم که بقیه دوستان هم مشارکت کنند، من بیست دقیقه اولش رو دیدم، راستش به نظرم واقعا مستند کسالت آوری بود اصلا انگیزه نداشتم کامل ببینمش، نمی دونم شاید برای کسی که ایران زندگی می کنه جالب باشه برای من که به شدت کسالت آور بود، زندگی دانشجوهای ایرانی در خارج از کشور رو نشون میده، خوابگاه، لب و کار کردن و فاند های خوب، خیلی نگاه خاص یا مسئله خاصی رو ندیدم گفته باشه، این چیزهایی هست که اتفاق می افته.

[elyartab]

از شما ممنون که این بحث رو آغاز کردین، امیدوارم که بقیه دوستان هم مشارکت کنند، من بیست دقیقه اولش رو دیدم، راستش به نظرم واقعا مستند کسالت آوری بود اصلا انگیزه نداشتم کامل ببینمش، نمی دونم شاید برای کسی که ایران زندگی می کنه جالب باشه برای من که به شدت کسالت آور بود، زندگی دانشجوهای ایرانی در خارج از کشور رو نشون میده، خوابگاه، لب و کار کردن و فاند های خوب، خیلی نگاه خاص یا مسئله خاصی رو ندیدم گفته باشه، این چیزهایی هست که اتفاق می افته.

ممنونم. بله بحث جالب توجهی هست به نظرم.
شما خودتون الان خارج از ایران مشغول تحصیل یا سکونت هستید؟

[especial]

سلام
چند روز پیش تیزر این مستند رو تو نت دیدم و علی رغم اینکه از سبک و سیاق سازنده آن اطلاع داشتم و دو نسخه قبلی رو هم دیده بودم. علاقه مند شدم این نسخه رو هم ببینم.
یه چیزی که تمام مدت تماشای این مستند ذهن آدم رو درگیر میکنه، مقایسه صحبت های دوستان، آشنایان و مطالعات شخصی درباره تحصیل و مهاجرت در خارج از کشور در برابر گفته های داخل مستند (یا فیلم!) هست.

شاید برای افرادی مثل بنده که تا کنون همواره درباره موضوع مهاجرت و تحصیل در خارج از کشور ، علاقه مند و همواره پیگیر بوده ولی هنوز موفق به رفتن نشده، خیلی جالبه که نظر دوستانی رو که رفتن و چند سالی رو زندگی کردند رو بشنوه.
چون بالاخره اینجا تریبونی هست که همه به صورت آزاد و به دور از هر گونه القای محیطی نظر خودشون رو اعلام می کنند.

ممنونم

لینک تماشای مستند:
http://tamasha.com/v/O3Zjl

با اجازه مدیران محترم، مرتبط ترین جایی که تو فروم پیدا کردم به نظرم اینجا بود. در صورت مغایر بودن با قوانین، ممنون میشم به جای حذف آن، به تالار دیگه انتقال بدن.

سلام
من راستش نفهمیدم در چه بابی قراره بحث کنین راجع به این مستند. البته منم همه اش رو ندیدم. هی زدم جلو. اما خب زندگی عادی خارج از کشورو نشون میداد. آزمایشگاهای خوب، کار خوب، امنیت شغلی (حداقل برای آلمان)، زندگی شخصی و بار و کلاب و این حرفا که برای خیلی ها بخشی از زندگی عادیشونه. الان به نظر شما این مستند خارج رو بیش از حد خوب نشون داده یعنی؟ یا بیش از حد بد؟ به نظرم همه جا مشکل هست. اما خب بستگی به روحیه تون داره. مثلا من که تو آلمان زندگی می کنم، به نظرم مشکلاتش خیلی کمتر از خوبی هاشه به نسبت ایران.

[elyartab]

سلام
من راستش نفهمیدم در چه بابی قراره بحث کنین راجع به این مستند. البته منم همه اش رو ندیدم. هی زدم جلو. اما خب زندگی عادی خارج از کشورو نشون میداد. آزمایشگاهای خوب، کار خوب، امنیت شغلی (حداقل برای آلمان)، زندگی شخصی و بار و کلاب و این حرفا که برای خیلی ها بخشی از زندگی عادیشونه. الان به نظر شما این مستند خارج رو بیش از حد خوب نشون داده یعنی؟ یا بیش از حد بد؟ به نظرم همه جا مشکل هست. اما خب بستگی به روحیه تون داره. مثلا من که تو آلمان زندگی می کنم، به نظرم مشکلاتش خیلی کمتر از خوبی هاشه به نسبت ایران.

سلام
نه بحث من و شاید امثال من سر اینه که آیا گفته های این فیلم تا چه حدی حقیقت داره؟
دوستانی که ورژن های 1 یا 2 این مستند رو دیده باشند حتما دستشون اومده که به دلیل اینکه مخاطب این مستند افراد آکادمیک و تحصیلکرده هستند، طبیعتا در برابر منع یا تشویق مستقیم و غیر منطقی یک مطلب گارد میگیرن و به راحتی قبول نمی کنند.
بنابراین تهیه کنندگان اون متدی رو که انتخاب کرده اند به روش منحنی شیب دار، بیان مطلب رو شروع می کنن. به این صورت که در ابتدای مستند مناظر بی نظیر و واقعی از غرب و کیفیت خوب زندگی در اونجا رو نشون میدن و با مصاحبه با افراد مختلف سعی میکنن اعتماد مخاطب رو جلب کنن . چون تو ادامه فیلم لازم میشه. حتی خیلی جالبه که تو این قسمت، به صورت صوری توسط یکی از همون افراد (استاد فارغ التحصیل از دانشگاه آلبرتا) مورد نقد قرار می گیرند تا بیننده ، اون شخص رو همراستای افکار خودش بدونه.
این روند تقریبا تا یک سوم زمان فیلم پیش میره و یواش یواش به نقطه ای میرسیم که هدف اصلی سازنده از اینجا شروع میشه.
یعنی همون نقطه ای که دختر خانم محجبه ای که از 10 سالگی تو هلند بزرگ شده و الان رئیس بخش هماتولوژی یک بیمارستان تو اونجاس، ایران رو (با علم به وضعیت حاضر اون) به یک کشتی نوح تشبیه می کنه و حاضر هست که سریعا برگرده به این کشتی نجاتبخش .
یا اینکه با دختر خانمی مصاحبه می کنه که به لطف قدرت تدوین، اون رو شخصی سرخورده ، افسرده و مقید به اسلام غربی نشون میده.
و در آخر اینکه در یک سوم انتهایی فیلم، از همون افراد اولیه استفاده کرده و به لطف اعتمادی که تو مخاطب ایجاد کرده، اون منظور اصلی خودش رو به خوردش میده.
یعنی غرب با همه امکانات، زیبایی ها و کیفیت بالای زندگی که داره ، هیچ به حساب میاد و هیچ ارزشی در قبال جلای وطن نداره حتی اگه مجبور بشی با بدبختی تو کشورت زندگی کنی!
انسانهای کشورهای غربی آدم های افسرده ای هستند که به لطف مشروب زنده اند و می خندند، هیچی از دنیا حالیشون نیست، جوونهاشون لاابالی هستند و هر شب رو تو کلاب میگذرونن!

البته این برداشت شخصی بنده بود.

[Simge]

ممنونم. بله بحث جالب توجهی هست به نظرم.
شما خودتون الان خارج از ایران مشغول تحصیل یا سکونت هستید؟

من سه سال میشه که الان کانادا درس می خونم
الان که پست شما رو دیدم که مابقی فیلم رو توضیح دادین باید بگم که عربستان سعودی، ایران و کانادا و هلند و ژاپن و چین و غیره،... هر کدام می تونه بسته به شخصیت و تمایلات یک نفر خودش محل خوبی برای زندگی باشه، مهم این هست که آدم جایی رو انتخاب کنه که با معیارهای خودش همخوانی داره، ممکنه که یک نفر کاملا شرایط محیطی مذهبی رو دوست داشته باشه و از بودن در عربستان سعودی و اینکه این همه ادم مثل خودش اونجان لذت ببره، یکی هم کاملا غیر مذهبی باشه و خوشحاله که توی کشوری رفته که خیلی ها غیرمذهبی هستند و دوستان غیر مذهبی داره و ملزم نیست که تحت قوانین خاص زندگی کنه... کلا این بحث که کجا جای خوبی برای زندگی داره به معیارهای آدم بستگی داره. حالا فقط بحث مذهب نیست، چیزهای دیگه مثل آب و هوا و مسائل فرهنگی دیگه هم هست که سلیقه آدمها فرق می کنه.
در مورد اینکه گفتین که غربی ها رو افسرده هایی نشون داده که به زور خوردن نوشیدنی ها شاد هستند، درست نیست، همه جور آدمی توی غرب پیدا میشه، من اینجا خیلی ها رو دیدم که یک زندگی کامل متعادل و سالم رو دارند، یک خانواده خوب دارند و همه چیزشون متعادل و درست هست، آدمهایی که بد زندگی می کنند هم هست، فکر نکنم جایی باشه که همه صددرصد زندگی خوبی داشته باشند! به لحاظ افسردگی هم که حساب کنیم ایران وضعیت جالبی نداره،ایران معتاد کم نداره و اتفاقا خیلی از کشورهای غربی توی رده بندی شاد بودن در صدر هستند.
من که از ایران به اینجا اومدم زندگی شادتری الان دارم، و اصلا حسی که از افراد اون مستند گفتین رو ندارم، ایرانی های راضی از مهاجرت (لااقل اونهایی که دانشجویی اومدن) به نظرم خیلی بیشتر از ناراضی هاست! نمیخوام تصویر سیاه و سفید از ایران و غرب ترسیم کنم، ولی واقعا باید گفت که مهاجرت برای خیلی ها نتیجه اش خوب بوده.


ولی باز هم میگم خیلی مستندش کسل کننده است........

[especial]

سلام
نه بحث من و شاید امثال من سر اینه که آیا گفته های این فیلم تا چه حدی حقیقت داره؟
دوستانی که ورژن های 1 یا 2 این مستند رو دیده باشند حتما دستشون اومده که به دلیل اینکه مخاطب این مستند افراد آکادمیک و تحصیلکرده هستند، طبیعتا در برابر منع یا تشویق مستقیم و غیر منطقی یک مطلب گارد میگیرن و به راحتی قبول نمی کنند.
بنابراین تهیه کنندگان اون متدی رو که انتخاب کرده اند به روش منحنی شیب دار، بیان مطلب رو شروع می کنن. به این صورت که در ابتدای مستند مناظر بی نظیر و واقعی از غرب و کیفیت خوب زندگی در اونجا رو نشون میدن و با مصاحبه با افراد مختلف سعی میکنن اعتماد مخاطب رو جلب کنن . چون تو ادامه فیلم لازم میشه. حتی خیلی جالبه که تو این قسمت، به صورت صوری توسط یکی از همون افراد (استاد فارغ التحصیل از دانشگاه آلبرتا) مورد نقد قرار می گیرند تا بیننده ، اون شخص رو همراستای افکار خودش بدونه.
این روند تقریبا تا یک سوم زمان فیلم پیش میره و یواش یواش به نقطه ای میرسیم که هدف اصلی سازنده از اینجا شروع میشه.
یعنی همون نقطه ای که دختر خانم محجبه ای که از 10 سالگی تو هلند بزرگ شده و الان رئیس بخش هماتولوژی یک بیمارستان تو اونجاس، ایران رو (با علم به وضعیت حاضر اون) به یک کشتی نوح تشبیه می کنه و حاضر هست که سریعا برگرده به این کشتی نجاتبخش .
یا اینکه با دختر خانمی مصاحبه می کنه که به لطف قدرت تدوین، اون رو شخصی سرخورده ، افسرده و مقید به اسلام غربی نشون میده.
و در آخر اینکه در یک سوم انتهایی فیلم، از همون افراد اولیه استفاده کرده و به لطف اعتمادی که تو مخاطب ایجاد کرده، اون منظور اصلی خودش رو به خوردش میده.
یعنی غرب با همه امکانات، زیبایی ها و کیفیت بالای زندگی که داره ، هیچ به حساب میاد و هیچ ارزشی در قبال جلای وطن نداره حتی اگه مجبور بشی با بدبختی تو کشورت زندگی کنی!
انسانهای کشورهای غربی آدم های افسرده ای هستند که به لطف مشروب زنده اند و می خندند، هیچی از دنیا حالیشون نیست، جوونهاشون لاابالی هستند و هر شب رو تو کلاب میگذرونن!

البته این برداشت شخصی بنده بود.

من که از 2011 آلمان زندگی می کنم و هرگز از اینکه اومدم پشیمون نشدم. آدم مذهبی ای هم هستم به نسبت. جلای وطن و این حرفا هم برای من هرگز نتونسته اون قدری مهم باشه که بخوام دوباره برگردم اونجا زندگی کنم. به نظر من اگر میشه از مستند چنین برداشتی کرد، اصلا درست نیست. اما این طوری هم نیست که بگین همه چیش خوبه. خب به هر حال شما خارجی هستین و تبعیض رو به شکلی می بینین دیگه. حالا نه اینکه تو خیابون کسی بهتون گیر بده، اما خب موقع استخداما و این چیزا وجود داره و نمیشه نادیده گرفتش. اما در کل به نظر من اون طوری نیست. اونم که مردمش افسرده ان و این حرفا رو ول کنین. اینکه مردم دیگه افسرده باشن، خب دلیل نمیشه که شما هم افسرده باشین که! مثلا من همون قسمت آلمانشو که گوش دادم، خب تا حدی حرف طرف درست بود که می گفت اینا تنها. این کاملا درسته. مثلا آلمانی ها به اندازه ی ما دوست و آشنا ندارن و تفریحشون همون کلاب رفتن و مشروب خوردن و رقصیدنه. مثل ما تفریحشون دورهمی و بگو بخند و خوردن نیست. بعد هم که پیر میشن، خب چون نه خانواده هاشون مثل ما روابطشون قویه، نه روابط دوستی قوی ای دارن، تنها میشن. یه عالمه پیرمرد و پیرزن تنها دارن که دنبال یه گوش می گردن که حرف بزنن و اون بشنوه. اما این دلیل نمیشه که شمام این طوری باشین که! شما اصلا تو یه فرهنگ دیگه بزرگ شدین، راحت دوست میشین، تنها نمی مونین، حداقل با ایرانی های دور و برتون دوست میشین.
به نظرم در نهایت هر کس باید ببینه چی برای خودش مهم تره. مثلا یه خانومی م یگفت تو هواپیما که میرفتم ایران با یه خانومی آشنا شدم که داشت میرفت ایران. گفت من سال ها پیش از ایران رفتم، بچه هام آمریکا به دنیا اومدن. بچه هام 16 17 سالشون بود که برای اولین بار آوردمشون ایران که ایرانو ببینن. انقدر خوششون اومد از ایران که گفتن ما می خوایم ایران زندگی کنیم، ایران بریم دانشگاه! هرچی بهشون گفتم خب دانشگاهای خوب آمریکا هست، چرا ایران؟ گفتن نه. الان بچه ی طرف داره دانشگاه تهران تحصیل می کنه. مامانش هم هر از گاهی میاد و میره که بچه شو تو ایران ببینه!! شما فکر کنین یه نفر که 16 سال تو آمریکا بزرگ شده، بعدا چقدر از ایران خوشش اومده. خب آدما با هم فرق دارن. نمیشه گفت چون این یه نفر خوشش اومده، پس ایران خوبه و همه باید بمونن و نمیشه هم گفت چون من و شما خارجو ترجیح دادیم، پس حتما خارج بهتره و همه براشون بهتره که برن خارج. به نظر من کاملا به شخصیت افراد بستگی داره.
با این حرف دوستمون هم موافقم که در کل تعداد راضی های مهاجرت (اونایی که دانشجویی میان) از ناراضی هاش بیشتره. اما با این وجود به نظر من شما نگاه کنین ببینین از نظر شخصیت شما به کدوم گروه شبیه تر هستین، تا بهتر بتونین تشخیص بدین در آینده برای شما چه وضعیتی پیش خواهد اومد.

[Rezafg73]

نکته ای که باید بهش توجه کرد اینه که این گروه فیلمبرداری با این بودجه ی هنگفت که راه بیفتن تو اروپا و کشورای مختلف مستند بسازن از کجا میاد؟!
مطمئنن اون کسایی که پول اینو میدن، سفارش هم دادن که چه کاری میخوان تحویل بگیرن و هدفشون چی بوده...
بعد راجع به مصاحبه شوندگان: این کارگردان همین طوری راه نیفتاده تو خیابون به اولین ایرانی ای که بر خورد کرد باهاش مصاحبه کنه...شاید بالغ بر هزار نفر رو از ماه ها قبل صحبت کرده تا اینکه این چهار نفر انتخاب شده باشن...بنابراین اینا هم چیزایی که میگن که باید بگن و اصلا برای همینه که رفته طرفشون....چه بسا با خیلیا مصاحبه کرده و اصلا پخش نکرده
راجع به اون استاد فلسفه تو برلین که میگه اینجا بچه هام امنیت ندارن و مثل ایران نمیتونم دست هر کسی بدم: خوب دوست عزیز برگرد ایران که هم راحت زندگیتو بکنی هم خیالت از بابت بچه هات راحت باشهیا اون که البرتا بود و در آخر میگه ما اینجا اصلا زندگی نداریم و همش کار و ... و اصلا همکارا من تو ایران کیفیت زندگیشون بالاتره... من نمیدونم کی دست و پای اینا رو بسته اونجا که برنمیگردن...
**از همه فاجعه تر به نظر من اون آقا با ریش بلند بود که استاد دانشگاه بود (پاریس و تورنتو): خیلی جالبه، میگه ایرانیای اینجا اسلامشون میشه فقط در حد فردیت و شخصی و کاری دیگه به اطرافیانشون ندارن. یکی نیست آخه بگه ابله! دین یک مسئله شخصیه....گویا از نظر ایشون و همفکرانشون مسلمون باید مثل بلا نسبت سگ پاچه بقیه دور و بریا هم بگیره و حقانیت خودشو بکنه تو حلقوم همه.

[Simge]

نکته ای که باید بهش توجه کرد اینه که این گروه فیلمبرداری با این بودجه ی هنگفت که راه بیفتن تو اروپا و کشورای مختلف مستند بسازن از کجا میاد؟!
مطمئنن اون کسایی که پول اینو میدن، سفارش هم دادن که چه کاری میخوان تحویل بگیرن و هدفشون چی بوده...
بعد راجع به مصاحبه شوندگان: این کارگردان همین طوری راه نیفتاده تو خیابون به اولین ایرانی ای که بر خورد کرد باهاش مصاحبه کنه...شاید بالغ بر هزار نفر رو از ماه ها قبل صحبت کرده تا اینکه این چهار نفر انتخاب شده باشن...بنابراین اینا هم چیزایی که میگن که باید بگن و اصلا برای همینه که رفته طرفشون....چه بسا با خیلیا مصاحبه کرده و اصلا پخش نکرده
راجع به اون استاد فلسفه تو برلین که میگه اینجا بچه هام امنیت ندارن و مثل ایران نمیتونم دست هر کسی بدم: خوب دوست عزیز برگرد ایران که هم راحت زندگیتو بکنی هم خیالت از بابت بچه هات راحت باشهیا اون که البرتا بود و در آخر میگه ما اینجا اصلا زندگی نداریم و همش کار و ... و اصلا همکارا من تو ایران کیفیت زندگیشون بالاتره... من نمیدونم کی دست و پای اینا رو بسته اونجا که برنمیگردن...
**از همه فاجعه تر به نظر من اون آقا با ریش بلند بود که استاد دانشگاه بود (پاریس و تورنتو): خیلی جالبه، میگه ایرانیای اینجا اسلامشون میشه فقط در حد فردیت و شخصی و کاری دیگه به اطرافیانشون ندارن. یکی نیست آخه بگه ابله! دین یک مسئله شخصیه....گویا از نظر ایشون و همفکرانشون مسلمون باید مثل بلا نسبت سگ پاچه بقیه دور و بریا هم بگیره و حقانیت خودشو بکنه تو حلقوم همه.

واقعیت اینه که کیفیت زندگی توی کشورهای غربی بالاتر از ایرانه، کافی فقط یک نگاه به شاخص های مربوط به رفاه و شادی و سلامت و... بیاندازیم تا جایگاه کشورهای غربی و ایران رو ببینیم که کجا هستند
همون طور که گفتم غالب ایرانی ها راضی و خوشحال هستند، یک سری آدمها هستند که کلا تحت هر شرایطی که باشند نق می زنند، حتی توی بهشت برین هم برن نق می زنند، اینها از یک سری چیزها که معمولا منطقی هم نیست نق می زنند، ولی در اعماق وجودشون می دونند که زندگیشون از ایران بهتره و به همین خاطر بر نمی گردند.
اما در مورد کسایی که ناراضی هستند و دودستی زندگی توی یک کشوری مثل آلمان رو در عین حال چسبیدند نظر خاصی ندارم
این مصاحبه شده های توی این مستند قطعا نشانده دهنده نظر غالب ایرانی های مهاجرت کرده نیستند، اینها جز استثناها هستند که روحیات خاص خودشون رو دارند.

[maxi1]

سلام
چند روز پیش تیزر این مستند رو تو نت دیدم و علی رغم اینکه از سبک و سیاق سازنده آن اطلاع داشتم و دو نسخه قبلی رو هم دیده بودم. علاقه مند شدم این نسخه رو هم ببینم.
یه چیزی که تمام مدت تماشای این مستند ذهن آدم رو درگیر میکنه، مقایسه صحبت های دوستان، آشنایان و مطالعات شخصی درباره تحصیل و مهاجرت در خارج از کشور در برابر گفته های داخل مستند (یا فیلم!) هست.

شاید برای افرادی مثل بنده که تا کنون همواره درباره موضوع مهاجرت و تحصیل در خارج از کشور ، علاقه مند و همواره پیگیر بوده ولی هنوز موفق به رفتن نشده، خیلی جالبه که نظر دوستانی رو که رفتن و چند سالی رو زندگی کردند رو بشنوه.
چون بالاخره اینجا تریبونی هست که همه به صورت آزاد و به دور از هر گونه القای محیطی نظر خودشون رو اعلام می کنند.

ممنونم

لینک تماشای مستند:
http://tamasha.com/v/O3Zjl

با اجازه مدیران محترم، مرتبط ترین جایی که تو فروم پیدا کردم به نظرم اینجا بود. در صورت مغایر بودن با قوانین، ممنون میشم به جای حذف آن، به تالار دیگه انتقال بدن.

سلام
این مجموعه سفارشی ساخته شده و در وهله اول بهتر هست این مساله مدنظر داشته باشید. به نظر من خیلی سطحی، شعاری و عوام فریبانه بود. خیلی تلاش کرده بودند نظرات خودشون در زرورق های رنگی به خورد مخاطب بدهند ولی اگر شما با افراد در حال تحصیل یا کار در خارج از کشور در ارتباط زیاد باشید و همچنین به حقه های مدیا مسلط باشید؛ به راحتی از کنار این مستند می گذرید.
نکته خاصی هم نداشت که قابل بحث کردن باشه. نظرات شما در پست 5 تا حد زیادی قبول دارم. موفق باشید